ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ปิ๊งๆ
บทที่8 ปิ๊งๆ
ฉันกับพี่นั่งคุยกันต่อได้อีกสักพัก โนะอิก็มา...
\" อ๊ะ!! โนะอิมาแล้ว น้องกลับบ้านก่อนนะ บะบาย \" ฉันพูดพร้อมกับโบกมือลาพี่ชาย
\" อื่ม บายยย \" จุนอิจิตอบฉัน พลางยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
\" หวาดดีๆ คุยไรกันอยู่อ่ะ.. \" โนะอิถามฉันขึ้น และเธอก็ยิ้มให้ฉันอย่างเคย
\" อ้อ..ก็เรื่องอดีตนิดหน่อยน่ะ ไม่มีไรมากหรอก \"
\" อื่มๆ \" บทสนทนาหยุดลงแค่นี้ แล้วเราก็เดินกลับบ้านกัน .. ระหว่างทาง จะมีเสียงแซวโนะอิจากหนุ่มๆมากมาย ทำไมหน่ะหรอ?? ก็โนะอิ เค้าเป็นดาวโรงเรียนหน่ะซิ...โฮะๆๆ ฉันมีเพื่อนเป็นถึงดาวโรงเรียนเลยนะเนี่ย อิอิ...
\" กลับมาแล้วค่า \" โนะอิพูดออกไป ทั้งๆที่ก็รู้ว่าไม่มีใครอยู่บ้าน ... ฉันนั่งเล่นอยู่บ้านโนะอิแป๊ปนึง ก่อนจะกลับบ้านของตัวเอง ...วันนี้ก็เหมือนกับทุกๆวัน ไม่มีอะไรทำนอกจากการบ้าน ... งืมๆๆ ฉังลงมือเปิดคอมพ์ ก่อนจะเริ่มเล่น msn ------- เซ็ง -*- มีคนออนเยอะก็จริง แต่ไม่มีคนคุยเลย ทeไมมันถึงช่างน่าเบื่อแบบนี้ ... เดี๋ยวนี้การออนเอ็มของฉันมันไร้จุดหมาย มันไม่เหมือนเมื่อก่อน .... เมื่อก่อนฉันออนเอ็มเพื่อรอที่จะได้เจอเค้าคนนั้น ได้พูดคุย ทักทาย แต่เดี๋ยวนี้ ฉันออนเอ็มเพื่อแก้เหงาเท่านั้นเอง....
นิวงะ: หวัดดี
ฉัน: ดีค่ะ
นิวงะ: สบายดีป่าว
ฉัน: อื่มๆ (และแล้ว ฉันก็นึกขึ้นได้ว่า อีกไม่กี่วัน ก็จะวันเกิด โนะอิ บายุมิ และ อิซซัง ...-*- เสียเงินเยอะแน่ๆ)
ฉัน: เอ่อนี่พี่นิวงะ อีกไม่กี่วันก็วันเกิดโนะอิแล้วนะ.. (ฉันบอกอย่างร้อนใจ)
นิวงะ: เอ่อนั้นดิ ทำไรให้มันดี
ฉัน: นั่นสินะ
------------ วางแผน ( เถียงกันเองซะมากกว่า ) --------------
นิวงะ: ตกลงตามนี้นะ
ฉัน: อื่มๆ กำไลสลักชื่อของพวกเราและโนะอินะ กำไลเงินนะ
นิวงะ: ใช่จ้า
เป็นอันตกลงว่าของขวัญวันเกิดของโนะอิปีนี้เป็นกำไลข้อมือ...ส่วนของเพื่อนคนอื่นๆ จะเอาอะไรให้ดีนะ?? คิดแล้วกลุ้มใจ เกิดวันเดียว 3 คน -*- หมดตัวพอดี เป็นโรคทรัพย์จางแน่ๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม .. แต่ไม่เป็นไร เพื่อเพื่อน!!!!!
วันพฤหัสฯ ที่โรงเรียน
\" หวาดดี \" ฉันทักเพื่อนๆด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อน เพราะพึ่งรีบวิ่งขึ้นบันไดมา...ทำไงได้ ก็ฉันมาสายนี่หน่า
\" หวาดดีย่ะ \" บายุมิตอบฉัน บายุมิกับวิเวียน แม่พวกนี้มาโรงเรียนกันเช้าจริงๆ - - ไม่เหมือนฉันและเมเมะที่สายตลอด แต่อย่างน้อยฉันก็มาเช้ากว่าเมเมะละกาน อิอิ^^
\" หวาดดีเจ๊!! \" เสียงๆหนึ่งทักฉันขึ้น ฉันจึงหันไปดูที่ต้นเสียงนั้น .. โอมิ นั้นเอง ...
\" หวาดดี .. แหมๆ ทักเจ๊ แต่สายตามองใครก็ไม่รู้เนอะ \" ฉันแซวโอมิอย่างอารมณ์ดี...
\" เหอๆ \" โอมิได้แต่หัวเราะอย่างอายๆ ... ก็เพราะนายนี่ชอบบายุมิน่ะสิ .. ส่วนฉันกับวิเวียนก็ได้แต่นั่งหัวเราะบายุมิที่ทำหน้ายักษ์ใส่ฉัน..
เมื่อเวลาเข้าเรียนมาถึง ฉันกับเพื่อนๆก็ตั้งใจเรียนกันอย่างเต็มที่ ( จริงๆนะ ) มีโม้กันนิดหน่อยพอประมาณ แต่เมื่อถึงคาบที่ 2
\" เอ่อนี่ ซูนาโกะ พี่พวกนั้นมองใครอ่ะ \" บายุมิหันมาคุยกับฉัน ทำให้ฉันต้องหันไปมองที่ประตู...มีรุ่นพี่ผู้ชายกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู กำลังมองใครสักคนในห้องเรานี่แหละ...แต่เป็นใครก็ไม่รู้ และแล้ว --- ปิ๊ง!!! --- สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นพี่คนหนึ่ง ฉันไม่แน่ใจว่าเราสบตากันรึเปล่า พราะมันค่อนข้างมืด..พี่คนนั้นคือคนที่ฉันมองมาตั้งแต่ ปี1 แต่ก็แค่มองอ่านะ มองเพราะรู้สึกคุ้นหน้าก็เท่านั้น 0..0 แต่ฉันก็ปลื้มพี่เขาอยู่เหมือนกัน ก็พี่เขาหน้าตาดีนี่หน่า ..หุหุ...
\" ซูนาโกะ! \" บายุมิเรียกฉันซ้ำอีกครั้ง
\" หะ..หา ..เอ่อ ก็ไม่รู้สิ มองใครก็ไม่รู้ ช้านจะไปรู้ได้ไงยะ \" ฉันตอบกลับเป็นชุด ... จากนั้นพวกเราก็หันไปสนใจเรียนต่อ..
พักกลางวัน
\" นี่ๆ - * - บายุมิ พรุ่งนี้ก็วันเกิดเธอแล้วนะ จะเลี้ยงอะไรยะ \" วิเวียนถามขึ้น ซึ่งแน่นอน ทุกคนให้ความสนใจกับคำถามนี้
\" ก็เลี้ยงไอติมหน้าโรงเรียนไง \" บายุมิตอบหน้าระรื่น
\" อ่านะๆ โอเคๆ พรุ่งนี้จะไปทานละกัน \" เนโกะ ตอบ ส่วนฉันกับเมเมะก็ก้มหน้าก้มตาทานข้าวต่อไป....
เมื่อทานข้าวเสร็จ วันนี้เราก็มีคาบว่าง เพราะครูไม่มานี่หน่า พวกเราเลยไปนั่งเล่นกันที่ลานซากุระ .. คุยกันไปคุยกันมา มองผู้ชายไปมองผู้ชายมา เอ๊ย!! ไม่ใช่ แหะๆ -*- ในใจฉัน มันก็ว่างเปล่า ไม่มีอะไรให้คิดเลย บางครั้งความทรงจำเรื่องฟุนก็โผล่เข้ามาบ้าง แต่ฉันก็พยามลบมันทิ้งไป ... ใครจะไปยอมแพ้เนอะ อุตส่าห์สร้างกำแพงแล้วนี่หน่า ... เมื่อใกล้เวลาเข้าเรียน พวกเราก็เดินกลับห้อง ระหว่างทางก็เจอกับนานามิ และเพื่อนๆของเธอ
\" หวัดดีจ๊า \" นานามิทักฉันและเพื่อนๆ และพวกเราก็ทักตอบ
\" หวัดดีๆ แหม หัวแดงเชียวนะ จาจาริ \" ฉันแซวจาจาริ ซึ่งตอนนี้กำลังส่งยิ้มให้ฉันอยู่
\" ก็ อ่านะ ... \" จาจาริตอบพร้อมกับอมยิ้ม
\" ไม่ทักกันเลยนะ .. งอนละ \" โออิมิพูดพร้อมกับเชิดหน้าใส่ เธออมยิ้มนิดๆด้วย เล่นเอาฉันต้องรีบหันไปขอโทษยกใหญ่
และแล้วพวกเราก็ร่ำรากัน มายุ หนึ่งในนั้นโบกมือบ๊ายบายให้กับฉัน ซึ่งฉันก็โบกตอบ...
\" แหมเธอ คนรู้จักเยอะจริงเนอะ \" เพื่อนๆในกลุ่มฉันแซวฉันบ้าง ทำเอาพวกเราหัวเราะกันไปตลอดทาง
เมื่อวันเกิดของทั้ง 3 คนมาถึง
\" อ่ะนี่ ของขวัญของเธอ \" ฉันพูดพร้อมยื่นของขวัญให้กับบายุมิ
\" ขอบคุงจร้า \" เธอขอบคุณฉันยกใหญ่ แล้วเริ่มลงมือแกะของขวัญ ... ข้างในบรรจุแก้วที่ภายในมีท้อฟฟี่สีสดใส(ทำจากโฟม)อยู่ และที่ข้างตัวแก้ว จะมีข้อความเพราะๆเขียนอยู่ .. บายุมิดูแก้วใบนั้นอย่างถี่ถ้วน แล้วเธอก็ส่งยิ้มให้ฉัน...
ฉันรอให้อิซซังมาโรงเรียน แต่ก็ไม่มีวี่แววของเขาเลย ... แล้วเมเมะก็มาบอกฉันว่า อิซซัง ไม่มา โรงเรียนวันนี้ -*- สรุปว่า ฉันต้องหอบของขวัญมาอีกครั้งตอนวันจันทร์หรอเนี่ย .. เง้อส์
------------ ออดดดดดดดดดดดดดด ------------- เสียงออดบอกหมดเวลาของคาบเรียนสุดท้ายดังขึ้น พวกเรารีบแบกกระเป๋าใส่บ่า แล้วมุ่งหน้าไปร้านไอติมกัน....
\" นี่ๆ พวกเธอไปจองโต๊ะกันก่อนนะ เดี๋ยวช้านกับวิเวียนเอางานไปถ่ายเอกสารแป๊ปนึง \" บายุมิบอกพวกเรา
\" อื่มๆ ได้ๆ \" ใครคนนึงตอบไป และ พวกเราก็มุ่งหน้าไปร้านไอติมทันที.........
\" ให้ตายเหอะ คนเต็มร้านเลย สงสัยเราจะได้นั่งรอ \" เมเมะเอ่ย จากนั้นพวกเราก็ข้ามถนนไปนั่งหน้าโรงเรียน ... ฉันก็เฝ้าดูปลา ในขณะที่คนอื่นๆพูดคุยกัน * เอ๊ะ! นั้น พี่ โนมะ นี่หน่า .. ป๊อปซะด้วยสินะ พี่คนนี้ ... หน้าตาก็น่ารักดี แต่เหมือนเด็กไปหน่อย * ฉันนึกพลางเหลือบไปมองพี่โนมะ ไม่ใช่แค่หน้าเด็ก แถมยังตัวเล็กอีกต่างหาก มิน่าหล่ะ สาวๆถึงได้ชอบกันขนาดนี้-*-
เมื่อร้านว่างแล้วพวกเราจึงไปจองโต๊ะ และเริ่มทานกันอย่างเอร็ดอร่อย ... พร้อมกับเมาท์แตกด้วย อย่างเมามันส์ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันกับเมเมะบอกลา บายุมิและวิเวียน จากนั้นฉันก็กระโดดขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซด์ของเมเมะทันที.......... ระหว่างที่ซ้อนรถ ฉันหันไปมองด้านหลัง ก็มันมีอะไรสะดุดตาฉันนี่หน่า..และเมื่อฉันหันกลับมา ------ ปิ๊ง !!!! ------ ตาของฉันก็ไปสบกับตาของใครคนหนึ่งพอดี.....0_0 พี่คนนั้นนี่หน่า พี่คนที่ฉันมองมาตั้งแต่ ปี1 .........>///<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น