พ่อใหญ่แห่งหมู่บ้านวลาหก

ก่อนอื่นเลย

บล็อกในตอนนี้ลิงขอเขียนเป็นภาษาอีสานบ้านเกิดของลิงนะคะ

แบบว่า มันไม่ถึงใจลิงอ่ะ ถ้าลิงจะเขียนเป็นภาษากลาง

ภาษาอีสาน หรือ ภาษาลาว เวลาพูด พูดง่าย

แต่ เวลาเขียนเขียนยากมากๆ

ลิงเองก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่า

เขียนถูกหรือเขียนผิดตรงไหนไปบ้าง

ก็เอาเป็นว่า ไม่อยากคิดมาก

อยากจะเขียนแบบไหนก็เขียนๆไป ก็แล้วกัน

และบล็อกในตอนนี้ลิงไปก็อปมาจากเม้นท์ของลิงเองที่

บล็อกของคุณ ผันแปร มาจ้ะ

แบบลิงชอบเม้นท์ของตัวเองมากๆเลยเอามาต่อเติมนิดหน่อย

และลิงไม่อยากจะเขียนใหม่ด้วย

ลิงเลย สุกเอาเผากิน ฮี่ ๆ

:)

คือ ถ้าใครอ่านบล็อกในตอนนี้ไม่รู้เรื่องก็ต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะ (โค้ง )

บล็อกในตอนนี้เขียนเพื่อสนองนี๊ดของตัวเองอ่ะจ้า :D

และถ้าท่านไม่อยากมึนหัวก็ไปดูละครเรื่องนี้ย้อนหลังได้ที่ยูทูปนะ

…..สุภาพบุรุษจุฑาเทพ ตอน คุณชายรัชชานนท์ ……

 ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ชาวบ้านวลาหก
ที่อพยพภัยการเมืองมาอยู่ที่ฝั่งไทย(หนองคาย)
และวันหนึ่งพวกเขาต้องการกลับไปกอบกู้บ้านเมือง
คืนกลับมาหลังจากผ่านไปหลายปี
ชาวบ้านวลาหก(ชื่อใหม่) ชื่อเก่าคือ ชาวเวียงคำ
และเป็นความรักระหว่างรบของสองประเทศ คือ 
คุณชายรัชชานนท์(คุณชายเล็ก) ประเทศไทย
และ
อีสร้อย (เจ้าสร้อยฟ้า) แห่งเวียงคำ 
และในเรื่องนักแสดงชาวบ้านวลาหกจะพูดภาษาลาว ทั้งเรื่องเลยจ้า
ฉะนั้น ลิงก็เลยเขียนบล็อกเป็นภาษาอีสาน....นั่นเอง 

 

............................................ 

ลิงบ่ได่เบิ่งละครมาหลายปีแล่ว ตั้งแต่ปี 51
.....กะเพิ่งสิมีเรื่องนี้แหละที่ลิงนั่งเบิ่งเป็นเรื่องเป็นราว

เบิ่งไปกะไห่ไป

( ดูไปร้องให้ไปตลอดเรื่องเลย )

ในละครเรื่องนี้ฮั่น ถ้าถามว่า มักไผ ที่สุด ?
ลิงกะสิขอตอบว่า
....บ่ได้มักคุณซายเล็ก(คุณชายรัชชานนท์)
(แสดงโดย บอม ธนิน)จักน่อย

แม่นอยู่ว่าทั่วบ้านทั่วเมืองเพิ่นพากันมัก

คุณซายเล็ก…..หลายๆ

แต่ว่ากับโตลิงแล่ว ฮู้สึกว่า
เพิ่นแสดงแข็งๆทื่อๆจังได่กะบ่ฮู้แหละแหมะ
....เพิ่นแสดงบ่ค่อยเก่ง
อาจสิเป็นเพราะว่า ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเพิ่น
เพิ่นอาจสิเกร็งไปบ้างเล็กน้อย

แต่กะได่ใจลิงอยู่คือกัน

หย้องเพิ่นแหนหน่อยนึง (ยอหน่อยๆ)เดี๋ยวแฟนคลับเพิ่นสิเคือง อิอิ

แต่กับลิงแล่ว...เฉยๆกับคุณซายเล็กเด้อ …ท่านผู้อ่าน
....แม่นอยู่ว่า เพิ่นหล่อหลายๆๆๆ
ลิงเองกะมักที่เพิ่นหล่อหลายนี่แหละ

คนอิหยังล่ะฮึ คือสิมาหล่อแท้...สูงนำ....สเป็กลิง แฮ่ๆ

.....มื้อๆหนึ่งเพิ่นสิกินเข่ากับอิหยังน้อ คือมาหล่ออีหลีอีหล๋อ ?

 ลิงมักเวลาคุณซายเล็กกอดกับอีสร้อย

เป็นตาฮักทั้งสองคนเลย แบบว่า

ผู้หนึ่งกะสู้ง สูง (คุณซาย) ผู้หนึ่งกะโตน้อยๆ(สร้อย)

แล่วเวลาเพิ่นกอดกันมันเลยเป็นตาฮัก 

 ( ชอบเวลาคุณชายเล็กกอดกับสร้อยฟ้าจ้ะ น่ารักดี

ผู้ชายตัวใหญ่ๆ ผู้หญิงตัวเล็กๆ ฟินๆ )

อบอุ่นดีเนอะ

>____<  

อีสร้อย (เจ้าสร้อยฟ้า)
แสดงโดย น้องแต้ว ณัฐพร ลิงกะฮู้สึกเฉยๆคือกัน
แต่กะมักเพิ่นแฮงกว่าคุณซายอยู่ มักหม่องที่อีสร้อยเพิ่นมีอุดมการณ์

และก็เห็นว่า ความฮักเป็นเรื่องรองลงมา

บ้านเมืองต้องมาก่อน….นี่แหละ

เห็นได้จากตอนที่พ่อใหญ่ของเพิ่นถูกนายพลเซกองจับโตได่

อีสร้อยเพิ่นกะฟ้าวสิกลับเวียงคำเพื่อไปซอยพ่อของเพิ่น

โดยบ่คิดสิกล่าวคำอำลากับคุณซายสามีในนามของเพิ่นจักน่อย

และอีกอย่าง
เพิ่นยอมสู้ตายเคียงบ่าเคียงไหล่กับพ่อใหญ่ของเพิ่น
ม่องนี่แหละได่ใจลิงหลายเด้อ !!! สิบอกไห่ !!!
.....แต้วเพิ่นกะเว้าอีสานคือหลาย เพิ่นไปหัดเว้ามาจากไสน้อบาดทะนิ ?
แม้ว่า…. สิบ่คักใจลิง แต่กะเก่งละแหละ
สำหรับคนกรุงแล่วมาเว้าภาษาอีสานฮั่น
แก่น ซน ได้ใจอีหลีเนอะ ^^

นางเอกเรื่องนี้


หลายๆคนอยากฮู้แม่นบ่ว่า ลิงมักไผ? ในเรื่องนี้ฮั่น


ลิงมัก….มัก

............พ่อใหญ่ แห่งหมู่บ้านวลาหก …………
(แสดงโดย พงษ์พัฒน์ )

จ้า …..
เพิ่นเป็นผู้นำที่มีหัวใจที่เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวหลาย
ฮักลูกบ้านวลาหกทอๆกัน
พ่อใหญ่เพิ่นบ่ได่ฮักไผเกินไผ 
พ่อใหญ่เพิ่นเห็นว่า …..
 ซาวบ้านวลาหกฮั่น มีความสำคัญทอกันเหมิด
ลิงกะเลยมักพ่อใหญ่เพิ่นหม่องนี้แหละ....
แล่ว ลิงกะน้ำตาหยดย้อยเปาะแปะๆ
ตอนที่อีสร้อยไปซอยคุณซาย แล่วบ่เมือบ้านจักเทือ
ลูกบ้านกะสิพากันไปซอยอีสร้อยแล่วพ่อใหญ่เพิ่นกะบ่ไห่ไผไปซอย
เพิ่นบอกกับลูกบ้านว่า....
" ซาวบ้านเพิ่นมาตายเพราะเฮาหลายคนแล่ว
สิบ่ไห่ไผมาตายเพราะเฮาอีกดอก "
และพ่อใหญ่เพิ่นกะเว้าคนเดียวว่า
 ซาวบ้านวลาหกทุกคนกะคือลูกของเฮา
ตรงนี้ลิงกะไห่(ร้องให้ )เลยแหม 
ลิตน(สงสาร) พ่อใหญ่เพิ่นหล้าย หลาย
....อยากสิไปซอยลูกสาวคนเดียวกะเท็ดบ่ได่
ขาพ่อใหญ่เพิ่นกะบ่ดีนำ ....ขาเพิ่นพิการจากสงครามกลางเมือง
แล่วกะมาไห่ตอนที่พ่อใหญ่เพิ่นยืนอยู่นอกซานแล่วกะเว้ากับตัวเองว่า
 “ กลับบ้านเฮาเถิด เจ้าสร้อย ”
ตอนนี้ข่อยกะไห่อีกรอบ สายตาของพ่อใหญ่เพิ่นเศร้าหลาย
แบบว่าเพิ่นเป็นห่วงลูกสาวฮั่นน้า

ฮ่วยๆจักเป็นอิหยัง เบิ่งละครเรื่องนี้แล่ว
น้ำหูน้ำตาของลิงมันสิไหลบ่ฮู้โต

…… มันซึ้ง มันซาบซ่าน เข้าไปในหัวใจจังซี้น้า
โอ้ยยย สิเว้ากะเว้าออกมาบ่ได้เว้ย
(มันประทับใจเรื่องนี้มากๆ บรรยายความรู้สึกออกมาไม่ได้เลยล่ะจ้ะ)
จริงๆแล้วพ่อใหญ่อดีตเป็นถึงเจ้าหลวงแห่งเวียงคำ

และลิงกะประทับใจตอนที่ 
พ่อใหญ่เพิ่นก้มลงกราบผืนแผ่นดินไทย
ขอบคุณผืนแผ่นดินไทยที่ไห่เพิ่นและซาวบ้านวลาหก

ได่อาศัยทำมาหากินอยู่หลายปี...ขอบคุณผู้ปกครองผืนแผ่นดินนำ
ก่อนที่พวกเพิ่นสิพากันกลับไปกอบกู้บ้านเมือง เวียงคำ ของเพิ่น....
ตอนนี้ข่อยกะไห่เลยแหม

....มันซึ้งหลายเติบอยู่.....เว้าบ่ออกดอก
เว้าไปแล่วก็คึดฮอดคำเว้าของอ้ายอ๊อฟในงานประกาศผลรับรางวัลงานหนึ่งเนาะ
ท่านผู้อ่านฮู้บ่ว่างานอิหยัง ?

ถ้าพากันฮู้แล่วกะเก็บเอาไว้ในใจเด้อ
มีเพียงคนเดียวทอนั่นแหละที่หมู่เฮาสิตายแทนได่
....งานนี้ฮั่นอ้ายอ้อฟเพิ่นเว้าได่ใจขนาด
ลิงเบิ่งจากยูทูปยามได่กะไห่ยามนั่น
อยากจะซวดๆให้เพิ่นหลายๆ

.....คักใจ......

อ้ายอ๊อฟเพิ่นเป็นลูกผู้ซายโตจริงอีหลี

และกะประทับใจตอนที่
อดีตเจ้าหลวงเวียงคำ(พ่อใหญ่)
เพิ่นยืนเว้ากับพ่อเลี้ยงของ เจ้าหลวงรังสิมันต์ 
ฮิม(ริม)แม่น้ำของ

.....ตอนนี้แหละมันกะซึ้งเด้อ

ฉากนี้ลิงประทับใจมาก

อดีตเจ้าหลวงแห่งเวียงคำยืนคุยกันกับพ่อเลี้ยงของเจ้าหลวงรังสิมันต์

แล้วมีแม่น้ำโขงไหลผ่าน

วิวสวยมากๆ น้ำตกในหมู่บ้านวลาหกก็สวย

ทางเข้าหมู่บ้านวลาหกก็แจ่ม

เต็มไปด้วยต้นไผ่

แม่น้ำของ...กะงามหลาย

คนอีสานบ้านลิงจะเรียกแม่น้ำโขงว่า

/  แม่น้ำของ /

เจ้าหลวงรังสิมันต์ หรือ มล.ชัชวีร์
มักตอนที่เพิ่นมากราบหลุมศพแม่เพิ่น
อันนี้กะไห่อีกแล่ว

ลิงบ่เข้าใจคำว่า

“ ผู้หญิงโคมเขียว ” จักน่อย

แต่กะคึดว่า คงสิเป็นแม่หยิงบ่ดี แม่หยิงหากิน คือสิเป็นจังซี้แหละ
แล้วพอเพิ่นได้ฮู้ว่า

แม่ของเพิ่นที่แท้แล้วเป็นฮอด

เจ้านางส่องดาวแห่งเวียงคำ

โอ๊ยยยย ดีใจกับเพิ่นหลาย ที่มีแม่ดีๆเสียสละซีวิตเพื่อลูก

ลิงซึ้งหลายตอนนี้ฮั่น





จันทรา

เพิ่นกะเป็นตาฮักหลายอยู่

...เพิ่นเป็นคนที่มีใบหน้าและรอยยิ้มที่แสนจะสดใสหลายๆ

ลิงกะว่าผู้หยิงคนนี้เพิ่นมีเสน่ห์หลายอดเคลิ้มใจบ่ได่จักเทือ 
มันกะบ่แปลกดอก

ถ้าผู้ซายทั่วบ้าน ทั่วเมืองสิตกหลุมฮักเพิ่น.... >////<

ผู้หยิงอิหยังกะบ่ฮู้

เป็นตาฮัก

จันทราน่ารักดีเนาะ ท่านผู้อ่าน

บักจ่อย.....
โตละคร โตนี้ฮั่น เป็นโตละครที่มีสีสันคัลเลอร์ฟูลหลายๆ
แหละแหม
เพิ่นเว้าภาษาอีสานเก่งขนาด....เพิ่นสิแม่นคนอีสานบ่ฮึ ?

ท่านผู้อ่าน
คือว่า  ...เพิ่นเว้าเก่งฮั่นน้า
มักตอนที่บักจ่อย เพิ่นดีใจสิได่กินข้าวต้มมัดของอีสร้อยนี่แหละ
ฮ่าฮ่า

เพิ่นคึดว่า 

…อีสร้อยเฮ็ดข้าวต้มไห่กินมันคือสิแซ่บหลาย…
ไปๆ มาๆ ข้าวต้มมัดของอีสร้อยเค็มขนาด 
บักจ่อยเพิ่นกะเลยกินคำเดียวแล่วกะคายทิ่ม

กลืนกะบ่ลงจักน่อย

สุดท้ายจ่อยกินข้าวต้มมัดของสร้อยได้แค่คำเดียว

กรั๊กก




ไผอีกน้อที่ยังบ่ได่เว้าฮอด

อืมมม



อ่อ

....ลิงมักคุณย่าของคุณซายเพิ่นหลายๆแหละ
โดยเฉพาะ ย่า(คุณ ดวงตา) จำซื่อในละครบ่ได่เว้ย
คุณย่าเพิ่นตลกขนาด ก้ากก ....

คนอิหยังคือสิโพดหลาย กีดกันลูกหลานขนาด

แต่สุดท้ายแล่วเพิ่นกะห้ามคนบ่ไห่ฮักกันบ่ได่ดอกเนาะ

..................................


....เพลงในเรื่องนี้ฮั่นกะม่วนหลายเด้อ….ท่านผู้อ่าน


....เพลง ฉันจะฝันถึงเธอ....

แต่ว่า ลิงมักเพลงนี่

เพลง อิหยังละน้อ  ? คึดบ่ออก

เพลงที่ฮ้องว่า

.....ความเอ๋ย ความรัก เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน
.....แม่นบ่น้อบาดทะนิ  ลิงจำได่ทอนี้
เถิก ผิด

.....กะขอโทษเด้อ ลิงจำบ่ได่อีหลี เพลงนี้แหละลิงว่าม่วนที่สู๊ดดด
ซึ้งหลาย.....

ไปสืบมาแล่วว่า เพลงนี้ฮั่น ซื่อเพลงว่า

//// ความรัก ////

เพิ่งฮู้ว่า
เสียงดนตรีม่วนๆเวลากล่าวฮอดหมู่บ้านวลาหก

คือเสียง....หวูด ....หรือ โหวต

( อันนี้ลิงเอามาจากบล็อกของคุณ ผันแปร จ้ะ )

เค้าบอกเอาไว้น่ะ

เสียงหวูดมันสื่ออารมณ์

เหงาๆเศร้าๆ  เนาะ ลิงว่า....แต่มันกะม่วนหลายเติบ

เสื้อผ้าหน้าผมในเรื่องนี้ฮั่นกะงามหลาย
...ลิงมักการแต่งโตของซาวบ้านหมู่บ้าน วลาหก
มันเท็ดให้ลิงคึดฮอดซาวบ้าน เรณูนคร....
เป็นคือกันบ่ละ  ท่านผู้อ่าน?
เสื้อผ้าของชาวบ้านหมูบ้านวลาหกทำให้คึดฮอด

เรณูนครเนอะ
แล่วตอนจบเจ้าสร้อยฟ้า เพิ่นกะแต่งโตงามๆเนาะ 
แม่หญิงลาว เพิ่นแต่งโตงามอีหลี มักผ้าซินที่เพิ่นใส่
...อยากใส่หลายเด้ !!!
เมือบ้านนี่แหละ ข่อยสิเอามาใส่ ฮี่ๆๆ
:)

ลิงชอบการแต่งตัวของเจ้าสร้อยฟ้าจ้ะ

ลิงชอบหนังเรื่อง สะบายดี หลวงพระบาง

แม่หญิงลาวเขาแต่งชุดประจำชาติได้สวยจริงๆ

อ่อ

ลิงมักตอนนี้นำท่านผู้อ่าน

ตอนที่สร้อยเพิ่น เว้าภาษาอังกฤษ / ฝรั่งเศส/ เยอรมัน

ในงานเลี้ยงที่วัง จุฑาเทพ

อย่างไฟแล่บ

ตอนแรกสร้อยเพิ่นกะบ่ยอมเว้าเพื่อให้นางอิจฉาและแม่ของเพิ่นตายใจ

สร้อยอธิบายเกี่ยวกับสถานการณ์เวียงคำ

ให้ท่านทูตประเทศต่างๆฟังน่ะ

แล้วมันทำให้ลิงคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นมาในหัวแทบจะทันทีเลย

……ออง ซาน ซู จี……..

สรุปแล้วดูละครเรื่องนี้อยู่ 2 วัน

น้ำตาลิง 1 ลิตร

ร้องให้ทุกตอนจริงๆ

ลิงชอบดูละครเกี่ยวกับการกอบกู้บ้านเมืองค่ะ

รักระหว่างรบอะไรแบบนี้

….ดูไปแล้วรู้สึกหวงแหนแผ่นดิน

รักบ้านเกิดเมืองนอน  

 ….นิราศสองภพ

ทวิภพ…….

………สายโลหิต  

นิยายและละครที่ลิงประทับใจ

โดยเฉพาะ ทวิภพ ดูจนจำได้ทุกตอนแล้ว

ดูมากกว่า 10 รอบ และโหลดเก็บเอาไว้ในคอม ฯ เลยทีเดียว

ฉบับ พี่ตั้ว ศรัญยู และ สิเรียม จ้า


ขอบคุณ  ซ่อนกลิ่น ผู้เขียนนิยายเรื่องนี้มากๆนะคะ
ลิงชอบละครเรื่องนี้มากๆ
เมื่อดูจบแล้วรู้สึก
ซึ้ง...เศร้า...ฮึกเหิม...หวงแหนแผ่นดิน
และรักแผ่นดิน

เอวัง

ลิงเขียว