ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

    ลำดับตอนที่ #160 : Chapter 83.2 ถ้า.....ไม่รังเกียจ ..... ก็ยินดีนะคะ .....

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 465
      4
      26 เม.ย. 57

    Chapter 83.2 ถ้า.....ไม่รังเกียจ ..... ก็ยินดีนะคะ .....

     

    วันที่ 14 กุมภาพันธ์ เวทศักราช 213

    ณ เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ ดำรงเวทยา

     

    วันแห่งความรัก ...

    ตั้งแต่ยามเช้า นักศึกษาทั้งหลาย ต่างก็มีกิจกรรมดีๆ ให้กันและกัน

    ทั้งให้ดอกกุหลาบ ให้ของขวัญ ให้ช่อดอกไม้ ให้ตุ๊กตา ให้ช็อคโกแลตแก่กัน

    หน้าเวทยาลัย มีร้านขายของ มาเปิดเพียบ ขายไปเรื่อยเปื่อย มากพอที่จะเอาให้นักศึกษาขนไปถมใส่หัวคนที่ตนเองหมายปอง ได้

     

    12.02 น.

     

    แถวบริเวณ ทางเดินรวม ใกล้กับสนามฝึกซ้อมเวทย์

    ซึ่งอยู่ติดกับทั้งทางไปโรงอาหาร ไปสนามกีฬาวิทย์ ทางเดินเข้าอาคารห้องพักอาจารย์ รวมถึงห้องต่างๆ

     

    นักศึกษาในวันนี้ ต่างกำลังฝึกใช้เวทย์กันอย่าง ขะมักเขม้น

    บ้างก็กำลังเดินไปโรงอาหาร บ้างก็กำลัง เดินไปสนามกีฬาวิทย์

    และสายตา ของนักศึกษาทุกคน ต่างก็ต้องจับจ้องไปทางอาจารย์ ชาย

    ผู้ที่เป็นอาจารย์คอยสอนวิชา การใช้เวทย์เบื้องต้น ภาคทฤษฏี สำหรับผู้ชาย

     

    เขาเดินมาอย่างสง่า และผ่าเผย ในชุดสูทสีดำ แปลกตา ทั้งๆที่ปกติ จะต้องใส่ชุดบ้านๆธรรมดาๆแท้ๆ

    ด้วยรูปร่างเตี้ย ผอมแห้ง แต่กลับเก่งเวทย์ ทำให้เขาดูมีบุคลิก ท่าทางต่างๆ ไม่ค่อยขรึมนัก

    แต่ก็มองออกได้ว่าดูดี เวลาใส่ชุดนี้

     

    เสียงฮือฮาเริ่มดังขึ้นๆ ทำให้ทุกคนมองมากขึ้นๆ

     

    "ดูนั่นสิ วันนี้อาจารย์ชายมาแปลกนะ"

    "วันนี้วันมามากป่าว"

    "ก็นะ อาจารย์เขาก็ต้องเป็นยังงั้นอยู่แล้ว .... วันนี้มันเป็นวันแห่งความรัก"

    "วาเลนไทน์ สินะ .... อาจารย์เล่นจีบกันที่เวทลัยเลยเนี่ยนะ"

    "จีบกันที่เวทลัยแบบนี้แหละ เจ๋งสุดๆ ประกาศให้โลกรู้"

    "อาจารย์จะจีบใครอะ.... "

    "เอ๋ไม่รู้ข่าวลือเหรอไง"

    "ไม่รู้ดิ รู้จะถามเหรอ"

    "อุ้ย อาจารย์เดินไปห้องอุปกรณ์เวทย์แล้ว!!!"

    "ใช่จริงๆด้วย ... อาจารย์จะ!!"

    พวกนักศึกษาต่างพากันนินทา .... ไม่สิ

    นักศึกษาต่างพากัน พูดถึงอาจารย์กันใหญ่ แน่นอนว่าไม่มีอาจารย์คนไหนจะทำแบบนี้หรอก

     

    อาจารย์ชายนั้น เดินเปิดประตูเข้าห้องอุปกรณ์เวทย์

    และพบว่าอาจารย์แฟร์ผู้มีหน้าประถม นมมหาลัย เดินออกมาพอดี

    ทำให้อาจารย์ชายรีบยืนกั้นอาจารย์แฟร์เอาไว้

    เธอตกใจไม่น้อยที่เห็นอาจารย์ชายมาสภาพแบบนี้

     

    "อะ ... มีอะไรคะอาจารย์ชาย แต่งตัวแบบนี้มา"

    อาจารย์แฟร์เอ่ยด้วยท่าทางตกใจเล็กๆ

     

    "เอ่อ อาจารย์แฟร์ครับ .... รับรักผมด้วยนะครับ ผมชอบคุณมานานแล้ว .... คุณเป็นคนใจดี น่ารัก และสุภาพมากๆ กริยามารยาทก็งาม ผมชอบคุณ ไม่ใช่ทั้งหมดที่เป็นคุณ แต่ชอบคุณ ที่เป็นทั้งหมด ที่ว่ามาครับ!"

    อาจารย์ชายเอ่ยเสียงดังนั่งลงคุกเข่า เลียนแบบนิยายรักน้ำเน่า

     

    อาจารย์แฟร์หน้าแดงแปร๊ดทีเดียว

     

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!"

    "กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ"

    "สุดยอดเลยค่าจารย์ชาย!!!"

    "อาจารย์ชายโหดมากเลยครับ!!!"

    "อาจารย์แฟร์จะเอาไงคร้าบบบบบ"

    "อาจารย์แฟร์จะตอบรับหรือไม่ตอบคะ!!!"

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดด"

    "วี้ดวิ้วววววว"

    "สุดยอดเลยๆ"

    "โอ้วววววว สุดยอดดดดดดดด!!!!"

    "อ้ากกกก"

    - รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย รับเลย -

     

    เสียงนักศึกษา เอ่ยดังเป็นเสียงเดียวกัน

    ความรักของอาจารย์ชาย ชายหนุ่มผู้เคยเป็นนักกีฬาเวทย์ ระดับแนวหน้า

    และอาจารย์แฟร์ อาจารย์สาวที่ แม้จะไม่ได้ถึงกับสวยมากก็ตาม แต่ก็แสนน่ารัก

    แถมยังเป็นเจ้าของร้าน

     

    เธอนิ่ง เขินๆ อายๆ ก่อนจะ ...... ก้มหัวให้

    "เออ กะ ก็แบบ .... คือ ... สมัยนี้ เขาไม่ได้จีบกันทางเฟคบุค หรือ ทางอื่นเหรอคะ เล่นจีบยังกะคนหัวโบราณแบบนี้"

     

    คำตอบแรกก็เล่นเอานักเรียนเงียบกันหมด

    อาจารย์ชายนั้น ก้มหน้าหน่อยๆ

    "คือ ... แบบว่า ... ผมไม่เคยเล่นเฟคบุคหน่ะครับ ... ไม่ชอบเล่นคอมพิวเตอร์เท่าไหร่ .... เลยคิดว่าแบบตรงๆนี่แหละ น่าจะดีสุด"

     

    "เอ่อ ... ยังงี้เองเหรอคะ .....ชั้นก็รู้สึกดีๆกับอาจารย์เหมือนกันค่ะ ... กับเวลาที่ผ่านมาทั้งหมด ... งั้น .... ถ้าอาจารย์ชายไม่รังเกียจ ..... ก็ยินดีนะคะ ....."

    อาจารย์แฟร์เอ่ยตอบรับหน้าแดงๆกลับไป

     

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!"

    "โว้ววววววววววววววววววววววววววววววว!!!!"

    เสียงดังสนั่นกึกก้อง

     

    "จริงเหรอครับ ..... งะ งั้นรับดอกไม้นี่ไว้ด้วยนะครับ!!"

    อาจารย์ชายเอ่ยดีใจหน้าแดงสุดๆ แล้วยื่นดอกไม้ให้ระหว่างยังนั่งคุกเข่าอยู่

     

    - วี๊ดดดดดดดดดดดดดด วิ้วววววว วิ้ววววววววว -

    - รับเลยๆๆๆๆๆ รับเลยๆๆๆๆ รับเลย -

    - กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด -

     

    "... ค่ะ ... ไม่รังเกียจแน่ๆนะคะ ...."

    อาจารย์สาวผู้มีใบหน้าเหมือนเด็กประถม หน้าอกมหาลัยเอ่ยมองอาจารย์ชาย

    ด้วยหน้าเขินๆและรอยยิ้มแหยๆ ..... เอ่ยย้ำ

     

    อาจารย์ชายยิ้มๆ มองหน้าตอบรับ

    "ครับ?"

     

    เธอกลืนน้ำลายหนึ่งอึก ก่อนจะหยิบบัตรประชาชนของตนให้อาจารย์ชายดู

    พร้อมเอ่ยไปพร้อมๆกันด้วยเสียงดังกึกก้อง ตั้งใจให้ทุกๆคนได้ยิน ....

    จนทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆนั้น เงียบไปหมด พร้อมความอึ้งของทุกคน

    ............

    นางสาว แฟร์

    เกิดวันที่ 4 พฤษภาคม เวทศักราช 184 สูง 166 เซน หนัก 47 กิโลกรัม

    อาจารย์ด้านอุปกรณ์เวทย์ เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

    สถานะ แปลงเพศแล้ว ในปี เวทศักราช 202

    ได้รับการรับรองอย่างถูกต้องให้ใช้คำนำหน้า นางสาว

    วันออกบัตร 4 พฤษภาคม เวทศักราช 210 :บัตรหมดอายุ 5 พฤษภาคม เวทศักราช 215

    .............

     

    "คือ! ... ชั้นเป็น ... ผู้ชายมาก่อนจะแปลงเพศหน่ะค่ะ!!.....ไม่รังเกียจ .... สินะคะ"

     

    .....................

    ......................................

    .............................................

    ................................................

    .............................................

    .............................................

    .............................................

    .............................................

    .............................................

    .............................................

    ...............................................................................

    ................................                ...............................

    ................................                ...............................

    ...............................................................................

     

    End Chapter 83.2 ถ้าอาจารย์ชายไม่รังเกียจ ..... ก็ยินดีนะคะ .....

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×