แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ ความรู้สึกใหม่

ลำดับตอนที่ #1 : นำเรื่องสักหน่อย

หลังจากที่ซีเรียสและรีมัสจับปีเตอร์ ส่งผู้คุมวิญญาณได้แล้ว  แฮร์รี่ก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านของซีเรียส ซี่งรีมัสก็ไปอยู่ด้วย พร้อมกับบัคบีคที่แฮร์รี่และเฮอร์ไมโอนี่ช่วยไว้ได้ตามคำแนะนำของศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์  และวันนี้ก็เป็นวันปิดเทอมวันแรกของแฮร์รี่  ในบ้านของซีเรียส วันนี้แฮร์รี่ตื่นเช้าเป็นพิเศษ  เพราะความตื่นเต้นที่ได้อยู่กับพ่อทูนหัวของเขาพร้อมกับศาสตราจารย์รีมัส ลูปิน  ไม่สิตอนนี้เค้าไม่ได้เป็นศาสตราจารย์แล้ว ตอนนี้เค้าเป็นพ่อครัวของที่นี่  โดยมีครีเชอร์เป็นผู้ช่วย แฮร์รี่ตื่นขึ้นแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากนั้นเค้าก็ลงไปในครัว แล้วก็พบกับลูปิน กำลังทำอาหารเช้าอยู่กับครีเชอร์

“อรุณสวัสดิ์ครับศาสตราจารย์ลูปิน” แฮร์รี่ทักทายก่อน

“อรุณสวัสดิ์แฮร์รี่  เลิกเรียกฉันว่าศาสตราจารย์เถอะ ตอนนี้ฉันก็ไม่ได้เป็นศาตราจารย์ที่ฮอกวอตส์แล้ว  เรียกฉันว่า  รีมัส ดีกว่านะ”  ลูปินยิ้มอย่างอ่อนโยน

“ครับ คุณรีมัส”  แฮร์รี่ตกลงรับคำ

“หิวหรือยังล่ะแฮร์รี่”  ลูปินถามแฮร์รี่ในขณะที่กำลังทอดไข่อยู่

“นิดหน่อยฮะ  แล้วคุณซีเรียสล่ะฮะ”  แฮร์รี่ถามลูปิน ระหว่างที่เค้าเดินไปหานมดื่ม

“ยังไม่ตื่นมั้ง งั้นเธอไปปลุกเค้าให้หน่อยสิ”  ลูปินวานแฮร์รี่

“ครับ  คุณรีมัสครับผมขอนมไปแก้วนึงนะครับ”  แฮร์รี่บอกกับลูปิน

“ตามสบาย”  แล้วลูปินก็หันไปทอดเบคอนต่อ

แฮร์รี่ออกจากห้องครัว แล้วตรงไปยังห้องของพ่อทูนหัวของเค้า  ระหว่างทางเค้าก็ได้ยินเสียงโหยหวนจากรูปภาพของแม่ของซีเรียส  แต่เค้าไม่ได้สนใจนัก เค้าเดินไปจนสุดทางเดิน เคาะประตูเรียกซีเรียส  แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา  แฮร์รี่จึงถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป  

“ขอโทษครับ  คุณซีเรียสครับ อ้าวหลับอยู่ ขี้เซาจังแฮะ”  แฮร์รี่เดินไปยังเตียงของซีเรียส แล้วเขย่าตัวปลุกซีเรียส “คุณซีเรียสครับ  ตื่นได้แล้วครับ คุณรีมัสให้มาปลุก  อย่าขี้เซาสิครับ  ตื่นได้แล้วครับ”  แต่แฮร์รี่ก็คะมำด้วยแรงดึงของซีเรียส  หลังจากนั้นก็โดนเขกหัวไปทีนึง  

“ว่าใครขี้เซาหา  ฉันตื่นตั้งนานแล้ว แต่แค่นอนเล่นก็เท่านั้น มาหาว่าฉันขี้เซา ตัวเองรึเปล่าที่ขี้เซาจริงๆ  แล้วฉันก็บอกให้เธอเรียกฉันว่าพ่อแล้วนี่”  ซีเรียสบอกกับแฮร์รี่  แต่ว่าการที่ซีเรียสให้เค้าเรียกซีเรียสว่าพ่อ มันทำให้เค้าลำบากใจเล็กน้อย  แต่เค้าก็ไม่ได้พูดอะไร