คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : EX-Friend?! :: Speacial [KrisLay]
Speacial [krislay]
สวัสดีครับ ผมคริสเองนะครับ จริงๆผมเองก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันครับว่าทำไมถึงมีตอนเป็นของตัวเองด้วย เพราะอะไรหรอครับ.. เพราะผมรู้สึกได้ว่าผมเป็นตัวละครที่ถูกลืมน่ะสิครับ.. ไม่คิดกันบ้างหรอครับ ผมว่าเลย์ที่เพิ่งมีบทออกมายังเด่นกว่าผมอีก ทั้งๆที่ผมออกตั้งแต่ต้นๆเรื่องแท้ๆแต่พูดนับประโยคได้..
ช่างมันเถอะครับ ผมก็ไม่ใช่ผู้ชายคิดเล็กคิดน้อยด้วย
มาถึงจุดๆนี้ผมก็ต้องขอเริ่มเรื่องเลยดีกว่านะครับ... ผมไม่ได้มีอะไรให้พูดคนเดียวขนาดนั้น..
ตอนนี้ผมกำลังอยู่บนรถยนต์ส่วนตัวของผมเองครับ หลังจากที่เคลียร์งานให้เรียบร้อยแล้ว ผมก็กลับบ้านเล็กไปเก็บของจำพวกเสื้อผ้านั้นแหละครับ เพราะผมต้องตามไปคุมความประพฤติของพี่ชายตัวเอง ที่อยู่ๆดีนึกอะไรไม่รู้อยากไปเที่ยวทะเล แถมบังคับคนนู้นคนนี้ให้ไปเป็นเพื่อนด้วย ซึ้งเอาตรงๆนะครับ ผมไม่ใช่หนึ่งในคนที่พี่ลู่ฮานอยากให้ไป....
แต่ด้วยความที่ผมเป็นน้องชายที่แสนดี ผมรู้ดีว่าพี่ชายของผมต้องเป็นตัวปัญหาสำหรับเพื่อนร่วมทริปทั้งนี้ด้วย ผมถึงต้องไปเคลียร์งานเพื่อมาคุมพี่ชายตัวดีอยู่นี้ไง...
ถึงแม้ระยะแรกๆพี่เขาจะไม่ยอมให้ผมไปอยู่ท่าเดียว แต่เมื่อผมขู่ว่าจะบอกให้พ่อไม่อนุญาตให้เท่านั้นแหละะครับ.. อะไรที่ไม่ยอมก็ต้องยอมทันที ก็ให้มันรู้ไปสิครับว่าพ่อจะเชื่อใครระหว่างพี่ชายคนโตไม่เอางานเอาการทั้งๆที่พ่อจะมอบงานธุรกิจให้สืบทอด ตัวเองกลับปฏิเสธแล้วมาเป็นครูโรงเรียนอนุบาล กับลูกชายคนเล็กแสนเพียบพร้อมที่ยอมมารับหน้าที่ดูแลงานทั้งหมดทั้งส่วนของตัวเองและคนเป็นพี่
...ดูก็รู้ว่าพ่อจะเลือกใคร
ผมมาถึงสนามบินก่อนเวลา..เรียกได้ว่าเยอะทีเดียวแหละครับ ไม่ใช่เพราะผมกลัวตกหรืออะไรหรอกครับ แต่เป็นเพราะพี่ชายผมต้องการจะถ่วงเวลาให้ผมไปทะเลด้วยช้าที่สุด เลยไหว้วานให้ผมมารอรับเพื่อนเขาที่สนามบิน แล้วให้พาเพื่อนคนนั้นไปเที่ยวทะเลด้วย
ผมไม่มีปัญหาหรอกครับ แค่รอ สุดท้ายแล้วผมก็ได้ไปคุมตัวพี่ลู่ฮานอยู่ดี แต่ที่ผมแปลกใจคือพี่ชายของผมไม่ได้กลับจีนนานแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะยังติดต่อกับเพื่อนอยู่อีก ไม่สิ... ไม่น่าเชื่อว่ายังมีคนทนคบพี่ลู่ฮานเป็นเพื่อนอีก...
ผมยืนมองนาฬิกาสลับกับมองประตูสำหรับคนที่เพิ่งลงจากเครื่อง เพราะหลังจากที่ผมคำนวณเวลาไฟล์ทบินจีนมาเกาหลีแล้ว น่าจะถึงเวลาที่เครื่องมาถึงเกาหลีซักพักแล้ว แล้วเมื่อกี้เองก็เพิ่งจะมีคนถยอยกันออกมาจากประตู ผมมองหาคนที่'คาดว่า'จะเป็นเพื่อนของพี่ ที่ต้องใช้คำว่าคาดว่าก็คงเป็นเพราะว่าผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเพื่อนของพี่คนนี้เลย รู้แต่ว่าชื่ออี้ชิงเพื่อนได้ยินพี่เรียก นอกนั้นผมก็ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้ด้วยว่ารูปร่างเป็นไง สูงเท่าไหร่ ผิวขาวหรือเปล่า ไม่รู้แม้กระทั้งใส่เสื้อสีอะไร
..แล้วผมจะหายเจอไหมเนี่ย..
ผมก็พอจะรู้ตัวนะครับว่าตอนนี้เหมือนตกอยู่ในสภาวถโดนพี่ชายแกล้ง แต่จะทำไงได้ล่ะครับ จะกลับก็ไม่ใช่เรื่อง ผมเลยได้แต่มองหาคนที่เดินผ่านผมไปผ่านผมมา
"เอ่อ.. คุณใช่น้องชายลู่ฮานไหมครับ?"สำเนียงเกาหลีแปลกๆดังขึ้นจากข้างหลังผม ทำให้ผมต้องหมุนตัวหันไปมองต้นเสียง
"ครับ..คุณเป็นเพื่อนพี่ลู่ฮานหรือเปล่าครับ"ผมถามกลับไป
"ครับ..ผมชื่อเลย์ครับ..เอ่อ..เป็นเพื่อนลู่ฮานครับ"อีกคนพูดตอบผม พร้อมทำหน้าเหมือนนึกภาษาเกาหลีไปด้วยเห็นแล้วก็ดูน่ารักดีครับ...
ไม่ใช่อย่างที่คิดนะครับ! ก็แค่เพื่อนของพี่ผมคนนี้เขาดูซื่อๆนะครับ ซึ่งดูยังไงก็ไม่น่ามาคบกับพี่ชายผมได้เลย.. ครับเนื่องจากเขาดูซื่อๆนั้นแหละครับ เวลาคนที่ดูน่ารักแบบซื่อทำหน้าเหมือนพยายามนึกอะไรอย่างหนักมันก็ดูดีไม่ใช่หรอครับ ผมผิดตรงไหนถ้าผมจะชม..
"คุยภาษาจีนก็ได้ครับ ผมก็คนจีน"ผมพูด
แชะ!
ไม่มีเสียงตอบกลับมาให้ผม มีแต่เสียงชัตเตอร์ของกล้องดังขึ้น ผมเลิกคิ้วอย่างสงสัยก่อนที่คนที่ผมสนทนาด้วยจะขึ้นมาอย่างอายๆว่า
"ขอโทษทีครับ พอดีเมื่อกี้คุณยิ้มสวยดีนะครับ อดไม่ได้ที่จะเก็บภาพไว้นะครับ คุณอย่าถือสาผมเลย"อีกคนพูดขึ้นพร้อมเกาหัว
ผมอึ้งเล็กน้อย.. ไม่ใช่เพราะการกระทำคนตรงหน้าหรอกครับ ถึงมันจะดูแปลกๆไปบ้าง แต่การกระทำคนตรงหน้าไม่ทำให้ผมอึ้งอะไรหรอกครับ ที่ผมอึ้งนั้นก็คือ..เขาบอกว่าผมยิ้ม? ผมเนี่ยนะยิ้ม? ผมคนที่โนคิดรอบข้างว่าว่าหน้าตายเนี่ยนะครับ? ขนาดพี่ชายแท้ๆของผมยังบ่นผมเรื่องที่ผมไม่ค่อยยิ้มเลย..
แต่ทำไมพอเจอกับคนๆนี้ได้ไม่นาน..ผมกลับยิ้มได้อย่างง่ายได้...
คนๆนี้..น่าสนใจแหะ
"ครับผมชื่อคริสครับ ชื่อจริงชื่อ อี๋ฟานน่ะครับ"ผมยืนออกมา
"คนเกาหลีเรียกผมว่าเลย์น่ะครับ แต่ว่าในฐานะที่คุณเป็นคนจีนเรียกผมว่าอี้ชิงก็ได้ครับ ฝากตัวด้วยครับ" อีกคนนึงยื่นมือมาจับมือผมอย่างเป็นมิตร และกล่าวตอบเป็นภาษาจีน
ครับ..ไว้เราทำความรู้จักกันมากกว่านี้นะครับ..
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
แอบย่องมาอัพเบาๆ-.,- แหะๆ อย่าดังไปเดี๋ยวพ่อไรเตอร์ตื่น แฮ่! ตอนนี้ไม่มีสาระเช่นเคย แค่เล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคริสเลย์ แต่จะบอกว่าเล่าก็คงไม่ใช่เพราะเหมือนแค่เกริ่นๆไว้เฉยๆเองเนาะ 5555555555555 (อย่าเพิ่งขว้างรองเท้ามา)
เคยเล่าหรือเปล่าคะว่าแต่งสด? นั้นแหละค่ะแต่งเสร็จปุ๊ปอัพลงเด็กดีปั๊ป ไม่ได้ตรวจสอบอะไรเลย บางทีมีงงเนื้อเรื่องเอง งงอายุตัวละครเอง(ฮ่า) มีอยู่ตอนนึงจะบอกอยู่แล้วว่าเซฮุนเรียนมหาลัย แต่ลืมไปตอนแรกบอกอายุไม่ถึงเข้าผับไม่ได้ ฮ่าาาาาา
ยิ่งนานวันช่วงคุยกันหลังจบ1ตอเนี่ยยิ่งยาวเนาะ 555 ตอนหน้าเป็นอย่างไร... ช่วยบอกไรเตอร์ด้วย..(อ้าว!)
ความคิดเห็น