อย่า(อยาก)ขอร้องให้ใครช่วย

ลำดับตอนที่ #2 : ใครก็ไม่รู้ \"เชื่อใจ\"

แต่!!!



นายนั่นวิ่งออกมาและจับมือชั้นแน่นชั้นพยายามสบัดให้หลุดแต่นายนั่นก็เป็นผู้ชายดังนั้นชั้นก็ย่อมสู้แรงนายนั่นไม่ได้...เสียเปรียบชมัด



\" เธอต้องคุยกับชั้นก่อน \" นายเซพูดแค่นั่นและลากฉันไปที่ลับตาคน



\" ....มีปัญหาอะไรอีกล่ะเซ \" นายนั่นมองชั้นนิดๆก้มหน้าหน่อยๆเหมือนเคยเห็นฉากแบบนี่ที่ไหนแฮะถ้าชั้นมองไม่ผิดชั้นคิดเห็นเซ...หน้าแดงนิดๆ  



\' -_-\"  \'นายนี่คิดจะทำอะไรอยู่นะ



\" คือ...............ตั้งแต่ที่ชั้น.....................เห็นเธอครั้งแรกที่หน้าโรงเรียน..........ตอนเธอพยายามไล่รุ่นพี่ริวนั่น................................ชั้นก็

ตกหลุมรักเธอไปแล้ว........รูริ...........เป็น............แฟน...ชั้นได้ไหม \" โอ้พระเจ้าวอร์ชิงตัน ข้าน้อยขอบอกเลยว่า.....มันกำลังหลอกข้าน้อย

อยู่แน่ๆ หึ...เซนายคิดจะใช้ประโยชน์จากชั้นพอไม่มีประโยชน์แล้วนายก็จะทิ้งชั้นใช่ไหมล่ะ



\" หลักฐาน...... \"



\" หลักฐาน?? \" มาทำหน้าเหลอหลาอารายหลักฐานที่นายรักชั้นนะมีไหม



\" หลักฐานที่นายรักชั้นไง \"



\" ความรักต้องมีหลักฐานแสดงอะไรด้วยหรอ \"



\" ....งั้นชั้นจะไม่ตอบอะไรนายจนกว่านายจะทำให้ชั้นรู้ว่านายรักชั้นจริงหรือ.....นายคิดเล่นๆ \" ไม่มีใครหน้าไหนจริงใจหรอกพอนายเบื่อ

ก็โยนทิ้งเหมือนตุ๊กตาที่ไม่มีหัวใจ



\" แม้แต่เรื่องแบบนี่เธอยังไม่เชื่ออะไรเลยหรอเนี่ย...ไม่คิดว่าเค้าจริงใจบ้างหรอไง \" เซชั้นว่าหน้านายแเดงขึ้นเรื่อยๆนะ



\" ...นายเป็นไข้หรอ..ถึงหน้าแดง \"



\" เธอคิดว่าชั้นโกหกหรอ.....รู้ไหมว่ากว่าจะพูดบอกว่ารักใครซักคนนะมันยากกว่าที่เธอคิดนะ....ที่หน้าแดงนะเพราะถูกเธอปฎิเสธอย่างนี่ไงล่ะเหมือนเธอดูถูกชั้นว่าคบผู้หญิงเล่นๆถ้าเบื่อก็ทิ้งอย่างนั้นล่ะ \"  ยาก?.....ไม่ทราบว่าตรงไหนรึ...ที่ผ่านมามีแต่คนบอกรักกันง่ายๆ

ทั้งนั้นแหละ



\" ..........ชั้นไม่คิดว่าจะมีคนที่ชั้นเชื่อใจได้หรอก \"



\" แล้วเพื่อนเธอคนนั้นล่ะ \" นายมีตาไหมมันคบชั้นเพราะผลประโยชน์นะ



\" เค้าคบชั้นเพราะเห็นแก่ผลประโยชน์ที่ชั้นเป็นนักเรียนดีเด่น..... \" มองมองตาเซเซมองตาชั้น



\" .....ทำไมรูริเธอไม่คิดจะเชื่อใจใครบ้างเลยล่ะ.........เธอเกลียดชั้นใช่ไหมล่ะถึงพูดแบบนี้ \" ชั้นบอกเหตุผลนายไปแล้วนะอย่าตีความอื่นสิ



\" เชื่อแล้วได้อะไรมิทราบ \"



\" เธอเกลียดชั้นหรอ \" เซถามชั้นเขาไม่กล้าสบตาชั้น



\" ไม่ได้เกลียด...ไม่ได้ชอบ....ไม่ได้รัก.......ไม่ได้อยากทำร้ายนาย......... \" ชั้นพูดแล้วเดินจากมา



\" ขอเวลาให้ชั้นนะชั้นจะพิสูจน์ตัวเองให้ดูว่ารักเธอจริงๆ \" นายนนั่นร้องไห้แล้วก็วิ่งหนีไป......คนอ่อนแอและบริสุทธิ์อย่างนายไม่ควรมารักชั้นหรอก

นายไม่สามารถอยู่บนโลกที่โสมนนี่ได้หรอกนะ........เหอะ...ชั้นยังไม่อยากทำตัวเป็นแม่นายคอยดูแลนายหรอกนะเซ



บ้านของฉัน...



\" เฮ่อ......น่าเบื่อชมัดเลย.......วันเสาร์ว่างนินะ...ลองหางานพิเศษดูดีกว่า \" ฉันวางกระเป๋าและเดินไปยังคอมฯทันทีหืม...ใครแอดมานะ



endil : สวัสดีครับ



ใครกันเนี่ย...เมล์ไม่คุ้นแฮะ......



The evil of assassin : สวัสดีค่ะ



The evil of assassin : ใครค่ะ



endil : ...คุณคงไม่เชื่อว่าผมจะบอกชื่อจริงๆหรอกดังนั้นเรียกผมว่า..



The evil of assassin : ว่า......



endil : เรียกผมว่า.....เชื่อใจ ครับ



........อะไรนะเชื่อใจ..นายคิดชื่อได้ห่วยมากขอบอก



The evil of assassin : งั้นเรียกชั้นว่า assassin ล่ะกันนะ



นายมางี้ชั้นก็ไม่บอกชื่อนายเหมือนกันล่ะ



endil : อือ.............คุณassassin



The evil of assassin : มีอะไรค่ะ



ขอบอกชั้นในนี่ไม่เหมือนชั้นข้างนอกหรอกนะ



endil : คุณนิสัยไม่เหมือนอยู่ที่โรงเรียนเลยนะครับ



The evil of assassin : .......คุณรู้...ชั้นในแต่ละที่ก็ไม่เหมือนกันหรอกค่ะแล้วแต่เวลาสถานที่และสถานนะการณ์ที่เกิดขึ้น



endil : หรอครับ



The evil of assassin : เอ๊ะ....ชั้นต้องไปหางานพิเศษทำก่อนนะค่ะ........



endil : ทำไมล่ะครับพ่อแม่ไม่ให้คุณหรอครับ



นายนี่จี้คำถามได้ตรงใจจริงๆ



The evil of assassin : พ่อชั้น.....ตายไปแล้ว.........แม่ชั้นหนีไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นที่เป็นพ่อของน้องชั้น........ตอนนี่เหลือชั้นอยู่บ้าน

               ของพ่อชั้นคนเดียวนี่ล่ะไม่มีใครอีกแล้ว



endil : เออ.....ผม..ขอโทษที่ถามอะไรไม่สมควรออกไปครับ



The evil of assassin : ไม่เป็นไร..............ชั้นไปก่อนนะค่ะ บายค่ะ



เหอะๆชั้นก็ปิดททันทีและหางานต่อซึ่งไม่มีดีนักเพราะชั้นหาไม่ได้เลย......



ทางฝ่ายเซ



\" .........อย่างงี้นี่เองที่ทำให้เธอมีนิสัยแบบนี่......จะโทษรูริคงไม่ได้สินะต้องโทษสภาพแวดล้อมที่รูริเจอมาตะหากล่ะ......เอาล่ะชั้นจะแสดง

ให้ดูว่าชั้นจริงใจแค่ไหน........ก่อนอื่น.....หาข้อมูลเธอมาก่อนดีกว่าอย่างน้อยก็ได้รู้จักเธอมากขึ้น \"