คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นายมาได้ไง
ตอนที่ 2
ทิวา/ฮ้าว สบายตัวจริงๆเล้ยย/ทิวาหันตัวไปอีกด้านหนึ่งแล้วจมูกของทิวาก็ไปชนของจมูกของผู้ชายชาวเกาหลี ผมสีน้ำตาล ตาสีม่วง หน้าตาหล่อเหลา ที่ทิวารู้จักเค้าดี เค้าคือ กียุลนั้นเอง
ทิวา/ว้ากกกกกกกก!!!! นายตาตี๋ นายมาอยู่บนเตียงฉันได้อย่างไงห๊ะ0///////0/ ทิวาโวยวายไปหน้าแดงไปจนกียุลตื่น กียุล/โอ้ย!!ยัยลิงตื่นมาก็โวยวายเลยน่ะ
ทิวา/ก็นายมาอยู่ในห้องชั้นได้อย่างไงห๊ะ ผอ.เขาบอกว่าโรงเรียนโนอาร์ไม่มาแล้วไม่ใช่หรอ ที่สำคัญนายมีความเป็นสุภาพบุรุษบ้างรึป่าว ให้เกียรติสุภาพสตรีบ้างสิ
กียุล/เหอะ ชั้นขอโทษ ล่ะกันยัยลิงกัง
ทิวา/ห๊ะ ชั้นไม่ได้หูฝาดใช่มั้ยเนี่ยชั้นได้รับคำขอโทษจากนายตาตี๋ขี้เก๋กด้วย
กียุล/เอาล่ะ ชั้นจะเล่าเรื่องให้ฟังล่ะกันยัยลิง
ทิวา/ฮึ่ม เรียกฉันลิงอีกแล้วน่ะ ตาขี้เก๋ก
กียุล/ตอนนั้นผอ.ประกาศว่า ยกเลิกการไปลาฟลอร่าแล้ว พวกคริสก็เสียใจกันไปเลย แล้วก็อยู่ดีๆก็มีน้ำเข้ามาในเรือโนอาร์เพราะระบบอะไรสักอย่างพังพวกนักเรียนก็เลยรีบโดดน้ำก่อนที่เรือจะจมผอ.บอกว่าต้องให้นักเรียนโนอาร์ต้องมาที่อยู่ลาฟลอร่าก่อนแล้วที่พักไม่พอเลยต้องจับฉลากเลือกห้องแล้วชั้นก็ดันโชคร้ายจับได้ห้องเทอ แล้วชั้นเหนื่อยที่ว่ายน้ำมาตั้งไกล(คิด/ต้องโกหกไว้ก่อนเดี๋ยวยัยนี่รู้ว่าเราว่ายน้ำไม่เป็น)(ความจิงเเล้วกียุลเกาะห่วงยางมาต่างหาก/คนเขียน)ก็เลยเผลอหลับบนเตียงเทอนั้นล่ะยัยลิงกัง
ทิวา/นายก็ควรให้เกียรติสุภาพสตรีบ้างสิ!!!
กียุล/ก็บอกแล้วไงว่าชั้นเผลอหลับไปเพราะเหนื่อย น่ะ ว่าแต่ลิงอย่างเธอเป็นสุภาพสตรีตอนไหนห๊ะยัยลิง
ทิวา/หน็อย นายตาตี๋แว่นหนาเต๊อะขี้เก๋ก นายได้เจอดีแน่/ทิวากำหมัดแน่นเตรียมชกหน้ากียุลแต่กียุลหลบทันทำให้ทิวาล้ม
ทิวา/โอ้ย!!นายตาตี๋นายจะหลบทำไมล่ะห๊ะ
กียุล/อ้าว ถ้าชั้นไม่หลบชั้นก็โดนสิ ว่าแต่เจ็บรึเปล่าน่ะห๊ะ
ทิวา/โอ้ย!!ยังมีหน้ามาถามอีกนะ โอ้ย
กียุล/อ๊ะ ลุกขึ้นมาสิ/กียุลยื่นมือให้ทิวาแล้วันหน้าหนีเพราะเขิน
ทิวา/มีน้ำใจอย่างคนอื่นเหมือนกันนิ/ทิวายื่นมาจับมือกียุลแล้วลุกขึ้นแล้วทิวาก็สังเกตเห็นแผลที่แขนของกียุลทิวา/นี่ นายมีแผลที่แขนน่ะ
กียุล/อืม รู้แล้วสงสัยตอนที่ชั้นกระโดดลงเรือล่ะมั้ง
ทิวา/เฮ้อ สงสารเฉยๆอ่ะน่ะ อ๊ะ/ทิวายื่นผ้าเช็ดหน้าของตนให้กียุล
กียุล/ลิงอย่างเทอเป็นห่วงชั้นด้วยหรอเนี่ย/กียุลรับพร้อมยักคิ้วให้ทิวา
ทิวา/0////0 จะบ้ารึไงชั้นไม่ได้ห่วงตาขี้เก๋กอย่างนายหรอก คะ..แค่ไม่อยากให้เลือดนายหยดลงพื้น ชะ..ชั้นขี้เกียจเช็ดต่างหาก/ทิวาพูดไปหน้าแดงไป
ทิวา/ไปนั่งบนเตียงสิ
กียุล/หือ ทำไมเทอจะปล้ำชั้นรึไง ยัยลิง
ทิวา/จะบ้ารึไง!!!!!!!!
ทิวา/ชั้นจะทำแผลให้นายต่างหาก!! หือ/ทิวาก็เดินไปหยิบกล่องยา
กียุล/นี่ แล้วชั้นจะแน่ใจได้ไงว่าเทอทำแผลเป็นถ้าเทอทำแผลชั้นอักเสบน่ะหือ
ทิวา/ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ชั้นทำแผลให้ตัวเองตอนเจอนายบ่อย/แล้วทิวาก็เริ่มทำแผลกียุลแบบตั้งใจสุดๆโดยไม่รู้เลยว่ากียุลมองทิวาตลอดเวลา
กียุลคิด/ยัยนี่ก็มีมุมน่ารักเหมือนคนอื่นเค้าเมือนกันนิ/แล้วกียุลก็หน้าแดงมานิดๆ^//^ พอทิวาทำแผลเสร็จทิวาเงยหน้าขึ้นมาทำให้หน้าทิวา กียุลใกล้กัน ทิวา กียุลก็มองตากันแล้วหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ 0/////0 0///////0
ทิวากียุลก็สบตากันอยู่นานแล้วกียุลก็ขยับหน้าเข้ามาใกล้ทิวาเรื่อยๆ ทิวาก็หลับตาปี๋ กียุล/กระซิบ/ขอบใจนะยัยลิง/ทิวาก็ค่อยๆลืมตาขึ้นเห็นกียุลยยิ้มแย้มจนแก้มปริม แก้มของกียุลก็ยังมีสีแดงอยู่นิดๆ ทิวา/อะ..อืมไม่เปนไรหรอก นายตาตี๋/ เจ้านิล/เหมี่ยวววว/ทิวากียุลก็หันมามอง กียุล/อ้าว เจ้านิลไม่เจอกันนานโตขึ้นเป็นกองเลยนะ/แล้วเจ้านิลก็กระโดดขึ้นบนตักของกียุล
ทิวา/นี่ เจ้านิลชั้นเป็นเจ้าของแกนะ
กียุล/ก็เจ้าของมันไม่มีความรับผิดน่ะสิ เนอะ เจ้านิล
เจ้านิล/เหมี้ยววว
ทิวา/พวกแก สองตัวเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยน่ะ ก็ดีงั้นชั้นจะขังแกสองตัวให้อยู่สักครึ่งวันล่ะกัน / ทิวายื่นกุนแจขึ้นมาแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
กียุล/เฮ้ยยย!!! ชั้นไม่ใช้สัตว์เลี้ยงของเทอน่ะ ถึงจะมาขังกันเงี่ย /เจ้านิล/เหมี้ยววววว/ ทิวาไม่สนใจแล้วล็อกประตูออกไปหาพวกเหมยฮัวที่โรงอาหาร
playSound(); showPoll();
ความคิดเห็น