ลำดับตอนที่ #25
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : บทที่ 24 ทักทาย
Daymon Mode
ประมาณสองสามทุ่ม
ในขณะที่ทุกคนกำลังนั่งเล่นนอนเล่นอยู่ในห้องอำนวยการอันแสนจะน่าเบื่อนี้ =_= จู่ๆ ก็มีบุรุษปริศนาเปิดประตูเข้า
มา ใครล่ะ? มาทำไมนี่มันปิดเทอมนะ เอ๊ะ หรือว่าเป็นเด็กที่ยังไม่ได้จ่ายค่าเทอม แต่มันไม่น่ามีนี่นา เท่าที่
เช็คดูก็ไม่มี ใครหว่า? แล้วผมก็กระจ่างข้อสงสัยในหัวตัวเองไปหมดสิ้น เมื่อผมได้ยินเสียงอันแสนอารมณ์ดีและ
ลัลล้านั่น -_-^^^
"ไง~ ฉันคิดถึงนายจังเลย เดม่อนนน *O* แล้วก็พวกนายด้วยนะ ^^" เนโรนั่นเอง ปู่ของหลานชายตัวแสบเบียคุรัน
ไงล่ะ เขาวิ่งเข้ามากอดผมจากด้านหลังที่กำลังนอน TV อย่างสบายใจเฉิบทำเอาแทบกระเด็นจากโซฟาไถลไปกับ
พื้นแล้วน่ะ คนอะไรแรงเยอะเป็นบ้า -///-
"ปล่อยได้แล้ว =///="
"เออๆ เดื๋ยวปล่อย~ ขออยู่อย่างงี้ซักพักนะ ^O^~" ในสภาพที่กอดกันอย่างนี้เนี่ยนะ จะบ้าตาย แต่ไม่ได้เจอกัน
นานเลยนะเนี่ย ยังหื่นเหมือนเดิมเลย >///<
"ไม่คิดจะทักกันมั่งเรอะ -_-^ ไม่เห็นหัวพวกเรารึไง -_-+" G ที่กำลังจ้องหน้าคอมเอ่ยด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้สุดๆ ก็
มันน่ามั้ยล่ะ เขาน่ะหน้าด้านเหมือนหลานชายตัวเองเลยแหละ
"เอาน่า~ ฉันไม่ได้เจอแฟนสุดที่รักของฉันตั้งนาน ก็ต้องมีมั่งนั่นแหละ ^O^~" ตอบด้วยหน้ากวนๆ
"แล้วเพื่อนล่ะวะ =^=" G
"ไม่เอาน่า G ให้เค้าอยู่กับแฟนเค้าเถอะ ^^" จิอ๊อตโต้
"เนโร...ไม่ได้เจอกันนานเลยนะขอรับ ^^" อุเก็ตสึ
"ก็ช่วงที่เนโรไม่อยู่เดม่อนก็เหงาสุดขั้วไม่ใช่เรอะ" นัคเคิ้ล (ตาลุกเป็นไฟ- -;;)
"เฮ้อ~ ผมไม่ค่อยใส่ใจหรอก" แรมโพ
"..." อลาวดี้ยังคงไม่พูดอะไรได้แต่จิ้มเค้กเข้าปากเงียบๆ
"เดี๋ยวฉันมานะ ^O^~ จะไปเจอเบียคุรันน่ะ >_< เดม่อนไปด้วยกันสิ ^^" จะไปคลาสสิบแล้วทำไมต้องชวนผมไป
ด้วยล่ะ ผมมองใบหน้าเจ้าเล่ห์ๆ นั่นก่อนจะตอบตกลง ไม่งั้นโดนมือซนๆ นั้นลวนลามแหง ก็เพราะเขาเริ่มขยับตัวเข้า
มาใกล้ผมเรื่อยๆแล้วอ่ะ "ถอยไปห่างๆ สิ เดี๋ยวฉันเป็นคนนำทางให้ -///-"
"อืม...ก็ได้" เขาขยับเข้ามาใกล้และกระซิบข้างหูผม ทำเอาจั๊กจี้แฮะ "หมายถึงห้องนายอ่ะนะ ^^~"
"อ...ไอ้... >///<"
"นายเนี่ยน่ารักจัง ไปกันเถอะ ^^" แล้วเนโรก็เอื้อมมือมาจับมือผมไว้
หอเดชิโม่ คลาสสิบ
"Hi~~~ คิดถึงฉันรึเปล่าเบียคุรัน" เนโรที่เพิ่งมาถึงคลาสสิบ รีบถลาตัวเข้าไปกอดหลานชายตัวแสบอย่างไม่มีการ
รีรอ แล้วก็มีคนแถวนั้นอึ้งกับการปรากฎตัวของเขา เอ๊ะ ทำไมในคลาสสิบผู้หญิงเยอะกันจังล่ะ มีประมาณ 7-8 คน
ล่ะม้าง แต่ เอ ผมไม่ยักจำได้ว่าคลาสสิบมีผู้หญิงด้วยน้า -_-a
"เนโร มาได้ไงอ่ะ ^^?"
"ก็ขึ้นเครื่องบินมาน่ะเซ่ =^= ว่าแต่ฉันมีของฝากด้วยล่ะ สนมั้ย :)" เนโรว่าก่อนจะหยิบของที่ซ่อนอยู่ข้างหลังตัวเอง
ออกมา "มาชเมโล่ไส้สัปปะรดนี่สั่งทำพิเศษเชียวนา มีห่อเดียวในโลก^^" ไร้สาระสิ้นดีมาชเมโล่เนี่ยนะ
"เนโรสนใจเล่นเกมกับพวกเราป่าว ชิชิชิ" มาและไอ้เสียงหัวเราะแบบนี้ มันต้องเป็นเกมที่ประหลาดมากแน่ๆ
"หืม...เกมเหรอเอาสิ ^^"
"งั้นก็เอานี่ไป..." เบลโยนขวดที่บรรจุน้ำสีม่วงๆในมือไปให้เนโร "ไปให้แฟนนายสระซะหรือจะเอาให้คู่อื่นไม่ว่า"
"เพราะอะไรล่ะ?"
"ก็เพราะ...เราจะเริ่มเกมพรุ่งนี้ไงล่ะ :)"
"อืม...งั้นฉันไปก่อนนะ" เขาว่าแล้วเดินออกมาจากคลาสสิบแล้วไปรอที่หน้าลิฟต์พลางยัดน้ำสีม่วงๆ ใส่มือผมสอง
ขวด "เอาไปใช้นะ"
"อ...อืม" ด้วยความไม่อยากพูดมากและอยากกลับห้องไวๆ ผมเลยรีบชิ่งออกมา แล้วเดินไปที่พักผู้บริหารทันที
ทางด้านเนโร
"G นายเอานี่ไปให้จิอ๊อตโต้สระนะ" โยนน้ำสีม่วงสองขวดให้
"ทำไมล่ะ?"
"ก็เพราะเกมของเบลไงล่ะ อ้อ แล้วก็พรุ่งนี้เจอกันที่คลาสสิบนะ" เนโรพูดก่อนจะเดินจากไป ส่วน G ก็พยักหน้ารับ
แล้วเดินกลับเข้าห้อง อีกอย่าง...เกมของเบลน่ะไม่เคยไม่สนุกซะที่ไหนกันล่ะ ขอบอกเลยนะ :)
Daymon Mode
ในห้องของผม
หลังจากที่อาบน้ำสระผมเสร็จ ผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำกะว่าจะนอนเลย ถ้าไม่ติดว่ามีใครมายึดเตียงผมไว้ก่อนน่ะ
สิ เนโร เนโรอีกแล้วเขามายึดเตียงผมทำม้าย ซ้ำยังหลับสนิทอีกต่างหาก เฮ้อ~ ถ้าหมอนี่หลับล่ะก็ปลุกยังไงก็ไม่มี
ทางตื่นหรอก ผมก็ค่อยๆ ล้มตัวลงบนเตียงแบบไม่ให้คนที่นอนข้างๆ ตื่น จู่ๆ มือเรียวยาวก็มาคว้าผมไปกอดหน้าตา
เฉย "อืม หอมจัง~"
"นี่นายมานอนห้องคนอื่นยังไม่พออีกเรอะ -^-"
"ยัง ฉันต้องการนายด้วย ^O^"
"บ้ารึเปล่ามาพูดอะไรตอนนี้ มันน่าอายนะ >///<"
"ก็ดีสิ ฉันจะทำให้นายอายทั้งคืนเลย~"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น