ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 8 ด่านสาม
"นี่...จิอ๊อตโต้ เมื่อไหร่จะเริ่มเกมที่สามอ่ะ(' ' )" ผมถามจิอ๊อตโต้ที่เอาแก้วเล็กๆ ที่ใส่น้ำสีน้ำเงินมาวางไว้ และตอนนี้
จิอ๊อตโต้ก็รินแก้วสุดท้ายเสร็จแล้ว อ้อ...ข้างหน้าสุดมีขวดทรงยาวๆ วางอยู่ คงเป็นไวน์ล่ะมั้ง แล้วก็...โต๊ะที่วางแก้ว
เล็กๆ เป็นโต๊ะที่ยาวมากๆเลยล่ะ แต่ไอ้น้ำสีน้ำเงินคือน้ำอะไรอ่ะ?(' ')
"อืม...แก้วสุดท้าย~ อ่ะ เสร็จแล้ว"
"นี่ ฮิบาริซังครับ น้ำสีน้ำเงินนั่นคือน้ำอะไรอ่ะครับ( ' ')" ผมหันไปดึงชายเสื้อฮิบาริที่ยืนอยู่ข้างๆ(ตอนนี้พวกที่เหลือก็
ยังคงไม่หยุดขำ-_-;;)
"Blue น่ะ ในบรรดาตระกูลเหล้าแรงที่สุด-_-" ฮิบาริซังอธิบายเรียบๆ
"อ๋อ( ' ')" อืม...รู้สึกว่า เมื่อวันงานปาร์ตี้เห็นซันซัสซังดื่มเป็นขวดเลยนี่
"แล้วจิอ๊อตโต้ เกมต่อไปคือเกมอะไรอ่ะครับ?"
"ดวลเหล้า" หวา~ ไม่เอานะ ผมไม่ถูกกับเหล้าแรงๆอ่ะTOT
"เฮ้! พวกนายมานี่ได้แล้ว ฉันเตรียมเกมสามเสร็จแล้วล่ะ" จิอ๊อตโต้โบกมือเรียกทุกคน(ที่หยุดขำตั้งแต่เมื่อไหร่
ไม่รู้)กระจัดกระจายอยู่ตามพุ่มไม้ มุมหลับตาคน อะไรเงี้ย แล้วทุกคนก็กลับมายืนรวมเป็นกลุ่มกันเหมือนเดิม
"เกมที่สามคืออะไรอ่ะ?" โกคุเทระคุงถามขึ้น
"ดวลเหล้าน่ะ^^"
"ดวลเหล้าO_o" คลาสสิบพูดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย-_-;;
"หึ...งั้นก็สนุกสิ" ก็ฝั่งนู้นมีแต่พวกสูงอายุนี่นา-_-^^ ดีโน่หัวเราะในลำคออย่างโรคจิต(ไม่ดูเพื่อนตัวเองเลยเนอะ-_-
^^)
"แล้วใครในคลาสเราคอแข็งที่สุดอ่ะครับ" ผมหันไปถามสคอลโล่ซังที่ยืนกินอมยิ้มอยู่ข้างๆ ด้วยท่าทางเท่ห์เซ็กซี่
ขาดใจ หวาว...เค้าแต่งตัวเก่งจัง กางเกงแสล็คสีดำสนิท เสื้อกล้ามสีขาวที่ถูกทับด้วยเสื้อเชิ้ตลายทางสีฟ้าติด
กระดุมแค่สองสามเม็ดล่าง หมวกแก๊บสีเทาเก๋ๆ เอียงๆ ที่ประดับอยู่บนหัวสีเทา อ้อ...ผมสังเกตด้วยแหละว่าเขาไฮ
เลท์เส้นผมบางส่วนเป็นสีฟ้าอ่อนๆด้วย
"ตามจริง ก็คอแข็งพอๆ กันเกือบทุกคน ยกเว้น แรมโบ้ โชอิจิ นาย ที่คออ่อน แต่คอแข็งสุดคงเป็นรีบอร์นกับซัน
ซัสน่ะ เพราะพวกนี้กระดกเหล้าเยี่ยงน้ำเปล่า-_-"
"ร...เหรอครับ" อย่างที่ว่า...ผมคออ่อนจริงๆนั่นแหละY-Y
"พวกนายส่งตัวแทนมาได้เลย" จิอ๊อตโต้
"ไม่เกินสี่คน" G ซัง
"คะแนนได้สามสิบคะแนนเหมือนเดิมเน้อ~" อุเก็ตสึซัง
"อ่านะ" แรมโพซัง
"..." อลาวดี้ซัง
"คุฟุฟุฟุ" เดม่อนซัง
ฝ่ายของผม
ส่งรีบอร์นซังกับซันซัสซังไป
ฝ่ายของดีโน่
ส่งโรมาริโอ้กับคนหน้าตาแก่ๆ อีกสามคน
เฮ้ย! แต่นี่มันสี่ต่อสองไม่ใช่เหรอ O_O
"งั้นพวกฉันเป็นคนตัดสิน เอาล่ะ! งั้นบอกกติกาก่อนนะ ผู้เข้าแข่งขันต้องดื่มจนกว่าอีกฝ่ายจะเมาหรือตัวเองหมดสติ
ไป"
"ครับ" แล้วทั้งสองฝ่ายก็ออกมาโดยที่ฝ่ายผมมีแค่สองคน แต่ฝ่ายโน้นมีสี่อ่ะ จะสู้ไหวมั้ยเนี่ย
"งั้นเริ่มได้^^" จิอ๊อตโต้ประกาศและทำท่าคิดอยู่ครู่นึงด้วยการแตะริมฝีปากอิ่มตัวเองเบาๆ
"อ๊ะ! รางวัลคือไวน์ที่บ่มปี 18XX =O="
"อ่ะ ซันซัสไม่ยอมแน่-_-;;" สคอลโล่ซังยืนพึมพำอยู่คนเดียว ผมจึงหันไปถาม
"ทำไมถึงรู้อ่ะครับ(' ' )"
"ทำไมจะไม่รู้ ฉันเป็นแฟนมันมากี่ปี แล้วดูกระเป๋ามันดิ-_-" สคอลโล่ซังพูดขณะเอากระเป๋าเป้ที่พาดอยู่บนไหล่ตัว
เองลง ในนั้นพบว่า...มีของทุกอย่างที่โชอิจิคุงให้ใส่ กับกระป๋องเบียร์แล้วก็ซอง-_-;;บุหรี่หือ...VIRINIA SLIMS
LIGHTS 6mg ผมรู้เรื่องแบบนี้เพราะGซัง เขาน่ะสูบหลายยี่ห้อมากเลยนะ(ลองนู่นลองนี่ไปทั่ว) VIRINIA
SLIMS LIGHTS 6mg ถึงนิโคตินจะน้อย แต่มันแพงมากๆเลยล่ะ(. .)
"อ๊ะ นั่นมัน VIRINIA SLIMS LIGHTS 6mg นี่*-*" โกคุเทระคุงพูดก่อนจะถลาไปหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาดูด้วย
สายตาเป็นประกายแวววาวเหมือนเด็กเจอของเล่น-_-;;
"นั่นมันของซันซัสเฟ้ย!-_-/" สคอลโล่ซังพูดก่อนจะฉกซองบุหรี่ออกจากมือบางและยัดใส่กระเป๋าเป้ตามเดิม พร้อม
กับยกขึ้นพาดบ่าไว้
"โห่~ ขอซักมวนสิ นะๆ พลีสสส*-*" โกคุเทระยังไม่เลิกเกาะแกะสคอลโล่ซัง
"มันเป็นของซันซัส ไม่ใช่ของฉัน-_-++" สคอลโล่ซังพูดก่อนจะผลักหัวอีกฝ่าย
"ฉันเพิ่งซื้อให้เมื่อวานนะ อย่าบอกนะว่าหมดแล้ว^^++" ยามาโมโตะคุง
"ก็ใช่อ่ะดิ จะลงแดงตายแล้วอ่า~>^<" นี่สูบถี่ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย=O=^^
"แต่ที่ฉันซื้อให้เมื่อวานคือ MILD SEVEN LIGHTS เชียวนา^^++"
"ก็บอกว่ามันหมดไปแล้วไง! นายต้องซื้อใหม่ให้ฉันซี่...>^<"โกคุเทระหันไปใช้ลูกอ้อนกับยามาโมโตะคุงทำเอาเจ้า
ตัวถึงกับหนักใจไปเลย(เพราะไม่สามารถปฏิเสธสายตาอ้อนๆของลูกหมาน้อยได้-_-)
ปริ๊ด~
ขณะที่โกคุเทระคุงกำลังอ้อน(ขอซื้อบุหรี่)ยามาโมโตะคุงอยู่ เสียงนกหวีดก็ดังขึ้น เรียกความสนใจจากทุกคนเป็น
อย่างดี(สำหรับคลาสสิบจะรำคาญมาก และไม่ตื่นเต้นตามคลาส 9 ไปด้วย)
"รีบอร์น ไปแข่งได้แล้ว-///-" เสียงของแรมโบ้ซังดังขึ้น ผมจึงเบนสายตาไปมองพบว่ารีบอร์นซังคร่อมแรมโบ้ซัง
อยู่>///<
"ชิ-_-" คนตัวสูงสบถอย่างขัดใจแต่ก็ยอมลุกขึ้นแต่โดยดี แต่มือเล็กๆของแรมโบ้ซังกลับจับชายเสื้อสูทของรีบอร์น
ซังเอาไว้และลุกขึ้นประกบริมฝีปากจูบร่างสูงก่อนจะถอนออกมาด้วยใบหน้าที่แดงจัดถึงใบหูที่ถูกเส้นผมสีดำสนิทบัง
ไว้จนเกือบมิด
"ชนะให้ได้นะ นายต้องสัญญากับฉันนะ>///<" ท่าทางแบบนั้นทำให้รีบอร์นซังถึงกับยิ้มเจ้าเล่ห์ที่นานๆจะเห็นซะที
แถมแรมโบ้ซังก็ยังก้มหน้าแดงๆอยู่อย่างนั้น
"สัญญา แต่ต้องมี 'รางวัล' นะ..." รีบอร์นพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงความเจ้าเล่ห์ไว้ด้วย
"อื้อ..." แรมโบ้ซังตอบอย่างเขินๆและจับมือรีบอร์นซังไว้
"เฮ้ๆ จะล่ำลากันอีกนานมั้ย ของฉันเสร็จเป็นชาติแล้ว-_-" ซันซัสซังพูดด้วยน้ำเสียงอารมณ์เสีย ในขณะที่ร่างสูงๆ
ของเขายืนอยู่ตำแหน่งเริ่มต้น ริมฝีปากบางพ่นควันบุหรี่คลุ้งไปทั่วบ่งบอกถึงนิสัยเจ้าตัวที่ห่ามเอาเรื่อง รีบอร์นซัง
กรอกตาหน่ายๆ ก่อนจะยอมเดินไปอยู่ข้างๆ ซันซัสซัง และมองด้วยสายตาประมาณว่า 'แกมาขัดจังหวะฉันทำไมวะ
-_-' ประมาณนี้ ซันซัสที่พึ่งสูบบุหรี่เกือบหมดมวนทำเป็นมองไม่เห็นและดับปลายบุหรี่ด้วยการขยี้ลงกับพื้น พร้อม
กับหันไปหาจิอ๊อตโต้ซึ่งบ่งบอกว่าคลาสเราพร้อมแล้ว
"งั้นก็...เริ่มเล้ย!^^" เมื่อเสียงอุเก็ตสึซังสิ้นสุดลง ซันซัสซังกับรีบอร์นซังก็เดินเฉื่อยๆ ไปกระดก Blue ในขณะที่ฝ่าย
ตรงข้ามเริ่มป้อแป้ตั้งแต่แก้วที่สาม และล้มพับตอนแก้วที่ห้า ฮิบาริซังบอกว่า...Blue เป็นตระกูลเหล้าที่แรงที่สุด แต่
ทำไมดูไม่กระทบกับทั้งสองคนเลย
"ฝ่ายนู้นสลบไปแล้ว เหลือแต่เรา เอาไงดีวะ?" รีบอร์นซังเอ่ยถามและยิ้มที่มุมปาก ซันซัสซังเลิกคิ้วเล็กน้อยและ
เปลี่ยนมาเป็นแสยะยิ้ม
"หึ...จัดการให้มันจบๆ ไปเถอะ อยากกินฉลามจะแย่แล้ว"
"นั่นสินะ ฉันก็อยากกินลูกวัวเหมือนกัน"
"ไอ้พวกบ้า>///<!" ทั้งสองคนตะโกนสุดเสียงด้วยความอาย
เดินคุยกันไปกันคุยมา สุดท้ายรีบอร์นซังก็ยกแก้วขึ้นจรดริมฝีปาก เสียงเฮลั่นจากคลาสผมจึงดังขึ้น ทุกคนวิ่งไป
กระโดดกอดคอเพื่อนตัวเองที่มีแค่อาการกรึ่มๆ
"ซันซัสเอาไอ้นี่ปะ( ' ')/" สคอลโล่ซังพูดขณะยื่นแก้วส่งสูงที่บรรจุน้ำมะนาวผสมน้ำผึ้งให้คนตรงหน้า
"อือ-_-" ว่าจบก็คว้าแก้วมาและกระดกรวดเดียวหมด ก่อนจะหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาเตรียมจุดสูบ
"เฮ้ๆ พอเลย วันนี้ห้ามวนแล้วนะ-_-/" มือเรียวเล็กดึงมวนบุหรี่ออกจากร่างสูงออก และจัดการริบ ซองบุหรี่ ไฟแช็ก
ซิปโป ลงกระเป๋ากางเกงตัวเอง ทำให้ซันซัสซังมองด้วยสายตาหงุดหงิดแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร(แต่รู้สึกเหมือนขยับปาก
พูดอะไรซักอย่าง หรือผมจะคิดไปเอง-_-?)
ส่วนทางด้านรีบอร์น
"เย้ๆ~ ชนะแล้ว~>_<" แรมโบ้ซังพูดก่อนจะวิ่งไปกอดเอวร่างสูงที่เซอยู่นิดๆ
"ปล่อยก่อนแรมโบ้..." รีบอร์นซังพูดก่อนจะโถมตัวเข้าหาร่างเล็ก
"อ...อ๊ะ ยังไม่ใช่ตอนนี้น้า~>///<" มือเล็กพยายามดันแผ่นอกแกร่งของร่างสูงออกแต่ก็ไม่เป็นผล
"หึ...คิดอะไรน่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่เอาหรอก 'รางวัล' น่ะ" ทำเอาร่างบางหน้าแดงไปถึงใบหูเลยทีเดียว (ปนกระดาก
อายและหน้าแตกเล็กน้อย)ด้วยความคิดมากเกินไป(แหม...คุณไม่ค่อยคิดมากเลยเนอะ-_-)
"ชิ..." ที่แท้ก็เอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำซึ่งอยู่ในกระเป๋าเป้ตัวเองที่แรมโบ้สะพายพาดไหล่เอาไว้ พร้อมกับแย่งกระเป๋า
ของตัวเองและแรมโบ้ซังมาสะพายพาดไหล่อีก
"ขอบคุณน้า^^~" แรมโบ้ซังพูดก่อนจะเขย่งปลายเท้าหอมแก้มรีบอร์นซัง
จุ๊บ~
"หืม...เดี๋ยวนี้ยั่วเก่งนักนะ" ว่าดลางใช้อ้อมแขนแกร่งตวัดโอบเอวบางเข้ามาใกล้
"ไอ้บ้า! ฉันไม่ได้...อื้อ~" ยังไม่ทันที่จะปรามด้วยความเขินอายก็โดนดึงเข้าไปจูบซะก่อน และสปาน่าซังก็ดึงความ
สนใจของผมและคนอื่น(ที่กำลังนั่งกินป๊อปคอห์นดูหนังสดกันอยู่)มาฟังตัวเอง ที่มืออีกข้างถือโน๊ตบุ๊ค มืออีกข้างก็
เกี่ยวเอวเล็กๆของโชอิจิคุงไว้
"ผอ. บอกว่าถ้าเสร็จกันแล้วให้ไปรวมตัวที่หน้าโรงเรียนน่ะ-_-"
"เฮ้ๆ เอามือออกไปได้แล้ว ฉันก็อายเป็นนะ>///<" โชอิจิคุงพูดขณะหยิกมือสปาน่าซังด้วยใบหน้างอง้ำและอายอยู่
หน่อยๆ แต่ตรงกันข้ามสปาน่าซังกับรัดอ้อมแขนให้แน่นมากกว่าเดิม
"ภายในสามสิบนาทีด้วย-_-" อีกแล้วเหรอ
"งั้นก็ไปเป็นคู่เหมือนเดิมละกัน" ว่าจบก็ช้อนตัวโชอิจิคุงโดยไม่ฟังเสียงด่าและมือที่พยายามหยิกแขน แต่เจ้าตัวกลับ
ไม่นะคายซักนิด
"ปล่อยน้า~ คนเอาแต่ได้!" พูดในขณะที่ดิ้นไปดิ้นมาด้วย ไม่กลัวตกเหรอครับนั่น-_-^^ อ้อ...คู่อื่นๆ เขาก็ไปกัน
หมดแล้ว จนเหลือผมกับฮิบาริซัง(ซวยแล้วไงT-T)
"ขึ้นรถได้แล้ว คนอื่นเขาไปกันหมดแล้ว" ฮิบาริซังพูดอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ ผมก็เดินตามไปแต่
โดยดี และเมื่อผมเข้าไปในรถ จู่ๆ มือเรียวยาวก็กระชากผมให้ไปนั่งทับอยู่บนตักเขา ก่อนจะประทับริมฝีปากลงมา
ลิ้นอุ่นไล้ไปมากับริมฝีปากอิ่มและดันเข้ามาในโพรงปากผมเมื่อสบโอกาส ปลายลิ้นของฮิบาริซังยังคงตวัดไปทั่วโพรง
ปากผมอย่างไม่รู้สึกเบื่อหน่าย และเมื่อจูบจนพอใจจึงหันไปสตาร์ทรถและขับออกไป ทั้งๆที่ผมยังนั่งอยู่บนตักเขาอยู่
ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น-///- อ๊ากกก มาจูบผมทำม้ายย จิตใจมันทั้งเตลิดทั้งเต้นแรง(รอบที่สองของวันแล้วนะ)และ
แล้ว ผมก็หน้าแดงไปตลอดทาง(อีกรอบ)
ห้องโถงวองโกเล่
ด้วยความที่ทุกคนรถซิ่งเร็วเกินไป ตอนนี้จึงไม่มีใคร ไม่สิ...ไม่มีคลาสใดมาเลยซักคลาส คลาสสิบที่ยังว่างๆ นั่งๆ
นอนๆ ถึงกับออกปากเป็นเสียงเดียวกันว่า..."เรามาแกล้งดีโน่กันเถอะ!!"
"ยังไงดีล่ะ" สคอลโล่ที่นั่งเท้าคางเอ่ยถาม
"อืม...ผมมีไอเดียดีๆแล้ว มาสิ" มุคุโร่เสนอแนะ
"อย่างน้อยก็ดีกว่ามานั่งรอสึนะโยชิคุงทำของว่างให้กินแล้วกัน" โชอิจิพลิกข้อมือดูนาฬิกาตัวเองคร่าวๆ ไม่รู้ว่าคน
ตัวเล็กที่กล่าวถึงกำลังนั่งหน้าแดงอยู่บนตักฮิบาริ
"จะว่าไป...อยากกินขนมของสึนะจังเลย" แรมโบ้ทำหน้าเบื่อโลกและแย่งลูกอมของสคอลโล่ซึ่งเจ้าตัวพึ่งแกะใหม่และ
เตรียมเอาเข้าปาก
"โว้ยยย ทำไมต้องมาแย่งด้วยวะ!" ร่างบางบ่นกระปอดกระแปดและหยิบลูกอมอันใหม่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง
ซึ่งครั้งนี้ถูกซันซัสคว้าไปกินแทน(แก้อดอยากจากบุหรี่-_-;;) เจ้าตัวมองค้อนๆใส่ร่างสูงและหยิบลูกอมอันใหม่ขึ้นมา
อีกครั้ง และรีบยัดใส่ปากทันที
"นี่ๆ สคอลโล่จังมาฟังสิ" เบียคุรันเอ่ยเรียก สคอลโล่ถึงกับชักสีหน้าใส่เมื่อได้ยินคำว่า 'สคอลโล่จัง' ดังออกมาจาก
ร่างสูงเจ้าของเรือนผมสีขาว แต่ก็ต้องจำยอมและเดินไปนั่งร่วมวงกับคนที่เหลือ โดยมีแค่โชอิจิกับสปาน่าที่นั่งเช็คนู่น
เช็คนี่ในโน๊ตบุ๊ค
"คืออย่างนี้ครับ..."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น