คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : มือสังหาร
มันเหมือนเป็นเรื่องเล่ามาตั้งแต่เมื่อครั้งอดีตกาล เมื่อความชั่วร้ายเกิดขึ้นบนโลกมนุษย์ พลังแห่งความดีก็จุติขึ้นมาเหมือนเป็นสิ่งควบคุมเพื่อให้ความสมดุลของโลก เช่นเดียวกับยุคปัจจุบันนี้ปิศาจร้ายในร่างของมนุษย์กำลังเข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์เพื่อแสดงอำนาจของตน แต่สวรรค์ก็มิปล่อยให้พวกมันลอยนวล มนุษย์ผู้มีพลังพิเศษเหนือกว่าคนธรรมดาคือผู้สืบเชื้อสายเทพเจ้าที่มีมาตั้งแต่โบราณกาล เทพเจ้ามังกรในร่างของหญิงสาวผู้มีจิตใจเข้มแข็งดั่งหินผา เข้าโรมรันปิศาจร้ายในกายของหญิงโฉดโดยมิหวั่นเกรงต่ออันตรายใดๆ
มินจูวาดกระบวนท่ามีดบินโจมตีซูซานที่พุ่งเข้ามาหมายจะใช้ไอพิษเล่นงานเธอ แต่ก็ถูกฤทธิ์เดชมีดสั้นสกัดกั้นไว้ทำให้ไม่สามารถเข้าถึงตัวร่างสูงได้เลย ซูซานถูกคลื่นพลังของมินจูอัดกระแทกจนกระเด็นออกไป
“หนอยแนะ นังมินจู แบบนี้ต้องเจอกับกระจกเงาของข้า”จ้าวสื่อเห็นซูซานถูกมินจูเล่นงานก็ตรงเข้ามาช่วยหล่อนสะทอนพลังของมินจูกลับออกไป
แต่มินจูก็ไวกว่าพลังสะท้อน เธอกระโดดหมุนตัวลอยอยู่บนอากาศ และเมื่อได้จังหวะมินจูก็ขว้างมืดสั้นออกไป
“มังกรสะบัดหาง!”
มีดสั้นหัวมังกรดิ่งลงสู่พื้นเบื้องล่างด้วยความเร็วสูง จ้าวสื่อกระโดดหลบมีดสั้นที่พุ่งดิ่งพสุธาลงมาหาเขาด้วยความเร็วเหนือแสง ตู้ม!แรงระเบิดจากหางมังกรทำให้ร่างใหญ่กระเด็นออกไปไกล และเมื่อฝุ่นผงที่ฟุ้งกระจายหายไปก็ปรากฏเป็นหลุมใหญ่อยู่เบื้องหน้าของทุกคน หลุมลึกที่เกิดจากพลังอันมหาศาลของมีดสั้นหัวมังกรทำให้ทุกคนถึงกับตกตะลึง
“โอ้! พลังช่างรุนแรงอะไรเช่นนี้”เบียงคุอุทานออกมาอย่างชื่นชมในพลังอันร้ายกาจของท่านผู้นำตระกูล ไม่ใช่แค่เบียงคุเท่านั้นเหล่ายอดฝีมือของสกุลจางทุกคนเห็นการต่อสู้ในครั้งนี้ของมินจูก็รู้สึกฮึกหรึมขึ้นมาอีกครั้ง
ร่างสูงถลาลงมาแตะพื้นด้วยท่วงท่าที่สง่างาม ดวงตาสีเพลิงยังคงจับจ้องไปที่ร่างใหญ่ที่กำลังยันกายของตนให้ลุกขึ้น แต่เสี้ยววินาทีนั้นๆเอง!
“นายหญิง ระวังข้างหลัง!”เฉินลองตะโกนลั่น เมื่อเห็นซูซานพุ่งตรงเข้าไปพร้อมกับไอพิษสีดำขุ่นทางด้านหลังของมินจู
มังกรสาวม้วนตัวหลบหมัดอสรพิษของซูซานกลิ้งลงไปในหลุมใหญ่ที่เกิดจากแรงระเบิดของพลังมีดสั้น คว้ามีดสั้นที่ปักจมดินอยู่เบื้องล่างออก พร้อมกับดีดตัวกระโดดออกมาจากหลุม
“มังกรวายุพิฆาต!”
พายุคมมีดโหมกระหน่ำกรีดแทงซูซานไม่ยั้ง เสียงกรีดร้องของนางปิศาจสาวทำให้จ้าวสื่อยิ่งโกรธแค้นมากขึ้นระเบิดพลังออกมา มินจูถูกพลังแค้นของจ้าวสื่อเล่นงานจนเสียหลักเซถลาออกไป ร่างระหงทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นเมื่อพายุมีดสั้นสิ้นสุดลง ตอนนี้ร่างกายของหล่อนชุมโชกไปด้วยเลือดบาดแผลฉกรรจ์จากคมมีดมีอยู่ทั่วรางกาย
“ซูซาน!”จ้าวสื่อตกตะลึงเมื่อได้เห็นสภาพของคู่ขาสาว
“นังมินจู! ตายซะเถอะ มังกรวายุพิฆาต!”
พลังสะท้อนกลับของคมมีดพุ่งเข้าหาร่างสูงอย่างรวดเร็ว มินจูรีบกระโดดหลบให้พ้นจากรัศมีของคมมีด แต่ก็ถูกคมมีดที่เฉือนแหวกอากาศเข้ามาจนได้ มินจูถอยออกมาตั้งหลักเธอมองบาดแผลที่ถูกคมมีดกรีดเป็นรอยยาวที่ต้นแขน แต่บาดแผลเพียงเล็กน้อยไม่สามารถหยุดความร้อนแรงของมังกรสาวได้
“ย้าก!~”ร่างใหญ่เหินเวหาเข้ามาจู่โจมเธออย่างรวดเร็ว พร้อมกับกระหน่ำแจกแข้งใส่ร่างบางไม่ยั้ง
มินจูปะทะกับจ้าวสื่อด้วยพละกำลังล้วนๆ คลื่นพลังของทั้งสองคนทำให้บรรยากาศรอบๆเต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาล ทุกคนที่อยู่ที่นั้นรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของทั้งสองคน แม้ว่าจะไร้อาวุธในมือมินจูก็โชว์วิชากังฟูเตะต่อยระห่ำไม่แพ้เฉินหลงกับเจ็ท ลี สองดาราใหญ่ที่โด่งดังในฮอลลีวูด จ้าวสื่อผู้ใช้วิชากระจกเงามรณะก็สะท้อนวิชาของมินจูกลับไปได้เหมือนกัน มินจูรู้ดีว่าหากไม่รีบทำลายกระจกบานนี้เสียก็คงไม่มีทางปิดบัญชีแค้นนี้ได้แน่ เธอใช้กำลังภายในอัดร่างใหญ่ให้กระเด็นออกไป ก่อนที่จะกระโดดตัวลอยขึ้นไปยืนบนระเบียงชั้นสอง
“แกคิดจะหนีงั้นหรอ นังมินจู ไม่มีวันซะหรอก”จ้าวสื่อเงยหน้าขึ้นไปมองร่างสูงที่ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่บนระเบียง
“ใครบอกว่าฉันจะหนี ฉันจะปิดบัญชีกับแกต่างหากล่ะ จ้าวสื่อ!”มินจูตะโกนตอบ ดวงตาสีเพลิงจ้องไปที่ร่างใหญ่ที่ยืนเบื้องล่าง
“หมัดสุริยัน!”
มินจูถ่ายพลังภายในสู่กำปั่นทั้งสองข้างพร้อมกับกระโดดตัวลอยกลางอากาศ ก่อนที่จะปล่อยพลังหมัดที่มีแรงดันความร้อนสูงใส่ร่างใหญ่ไม่ยั้ง
“ไม่ได้กินข้าหรอกน่า”จ้าวสื่อสะท้อนพลังของมินจูกลับ แต่ทว่าพลังที่สะท้อนกลับไปนั้นถูกปล่อยออกไปอย่างไร้เป้าหมาย เมื่อร่างบางนั้นได้หายไปแล้ว
“มองอะไรอยู่รึ ฉันอยู่ทางนี้ต่างหาก”น้ำเสียงเย็นเยือกดังมาจากด้านข้าง และเมื่อจ้าวสื่อหันไปมองก็ต้องตะลึง เมื่อกำปั้นที่ร้อนดั่งมีเปลวเพลิงก็พุ่งมาถูกท้องน้อยของเขาเต็มๆ
จ้าวสื่อตาแทบจะถล่นออกมารู้สึกเหมือนถูกไฟแผดเผาไปทั่วร่าง ความร้อนทวีขึ้นทุกครั้งที่มินจูปล่อยหมัดใส่ร่างใหญ่อย่างไม่ยั้งมือ
“นั้นมัน เคล็ดวิชาลับของท่านอาจารย์อู๋นี่”เบียงคุถึงกับอึ้ง
“นายหญิงเสี่ยงเคล็ดวิชาอันตราย เพื่อจัดการกับมัน”เฉินลองเริ่มรู้สึกเป็นห่วงเจ้านายของตนที่โหมใช้พลังทั้งหมดอัดจ้าวสื่อ
มินจูยืนหอบหายใจมองร่างใหญ่ที่ยืนโซเซจะล้มก็มิยอมล้ม นาทีนี้เหมือนกำลังวัดใจว่าฝ่ายใดจะอึดกว่ากัน มินจูนั้นหมดแรงจนแทบจะยกแขนไม่ขึ้นแล้ว ส่วนจ้าวสื่อก็โดนเธอเล่นงานเสียงงอมพระรามแต่ก็ยังไม่ยอมจำนน และขณะที่ทุกคนกำลังอึ้งกับการต่อสู้อันดุเดือดของผู้นำตระกูลทั้งสองนั้น เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อซูซานลุกขึ้นมาสู้อีกครั้งด้วยเข็มพิษที่เหลืออยู่ของหล่อน
“นายหญิง ระวัง!”
เอี๊ยดดดดด!!! เสียงเบรกห้ามล้อรถยนต์ดังลั่น รัตเกล้าหัวแทบจะกระแทกกับพวงมาลัยรถด้วยแรงกระชากของเครื่องยนต์
“โธ่เอ้ย! ใครปล่อยหมาออกมาวิ่งกลางถนนวิ่งเนี่ย”เธอสถบออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อจู่ๆก็มีสุนัขวิ่งตัดหน้ารถจนทำให้เธอต้องเบรกรถตัวโก่ง โชคดีที่ไม่มีรถขับตามหลังเธอมาไม่อย่างนั้นคงเป็นเรื่องมากกว่านี้แน่
หลังจากที่รัตเกล้าได้ข้อมูลจากปากของน้องอ้อย เธอก็เดินทางไปหาชลลดาที่ทำงานอยู่อีกอำเภอหนึ่ง ซึ่งอยู่ไกลจากบ้านของเธอในวันต่อมา แต่ขณะที่ขับรถไปตามทางถนนลาดยางจู่ๆก็มีสุนัขวิ่งตัดหน้ารถ ด้วยความตกใจรัตเกล้าจึงเหยียบเบรกสุดตัว รถยนต์หยุดชะงักกลางถนนพร้อมกับตัวการที่วิ่งหายไปในพงหญ้าข้างทาง รัตเกล้าสั่นสะท้านไปทั้งตัวรู้สึกหัวใจหวิววาบเหมือนคนเสียขวัญ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกสติของตัวเองให้กลับมา
“ไม่เป็นไร แค่หมาวิ่งตัดหน้ารถ เราไปต่อได้อยู่แล้ว”เธอเอ่ยให้กำลังใจตัวเองก่อนที่จะบังคับรถยนต์ให้แล่นออกไป
รัตเกล้าขับรถเข้าไปจอดในลานจอดรถภายในศูนย์ราชการของอำเภอ เธอคิดถึงคำบอกเล่าของน้องอ้อยว่าหลังจากที่ชลลดาตัดสินใจเลิกกับนิสากร ก็ขนข้าวของๆตัวเองกลับมาอยู่บ้านและเข้ามาทำงานในศูนย์ราชการแห่งนี้ ไม่ต้องบอกสาเหตุรัตเกล้าก็เดาออกอยู่แล้วว่าไม่พ้นเรื่องผู้หญิงแน่นอน แต่ที่เธอต้องมาหาชลลดาถึงที่นี่ก็เพราะอย่างรู้เรื่องราวทั้งหมดจากปากของชลลดาเอง
“ขอโทษค่ะ ดิฉันมาหาชลลดา ไม่ทราบว่าอยู่แผนกอะไรค่ะ”รัตเกล้าเอ่ยถามประชาสัมพันธ์
“ชลลดา...อ่อ แก้วหรอค่ะ อยู่แผนกพัสดุทางด้านโน้นค่ะ”รัตเกล้ามองตานิ้วของประชาสัมพันธ์ที่ชี้บอกทาง ก่อนที่จะหันไปเอ่ยขอบคุณ
รัตเกล้าเดินไปตามทางเดินที่ประชาสัมพันธ์ชี้ทางให้ สายตาก็มองไปยังป้ายที่แขวนบอกแยกประเภทไว้ จนกระทั้งเจอกับแผนกที่เธอต้องการ ดวงตากลมโตมองผ่านกระจกใสที่ถูกกั้นเป็นห้องๆไว้เพื่อค้นหาคนที่เธอต้องการ และในที่สุดรัตเกล้าก็พบ
“แก้ว...”
เจ้าของชื่อหันไปมองตามเสียงเรียกก็ต้องตะลึง เมื่อได้เห็นร่างของคนที่ตนไม่คาดคิดว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง
“โรส...!”
ชลลดาพารัตเกล้าออกมานั่งคุยกันที่ร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ข้างอำเภอ เธอรู้สึกเต้นตื่นกับความเปลี่ยนแปลงของรัตเกล้า จากผู้หญิงที่แสนธรรมดาในวันนั้นกลายมาเป็นสาวสวยพราวเสน่ห์ จนสะดุดตาทุกคนที่ได้พบเห็น
“โรส กลับมาเมืองไทยตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”ชลลดาถาม
“ก็กลับมาต่อวีซ่าได้เกือบอาทิตย์แล้วล่ะ ว่าแต่แก้วเถอะ สบายดีรึเปล่า โรสรู้แล้วว่าแก้วเลิกกับอุ้ม และที่โรสมาหาแก้วถึงที่นี่ก็เพราะอยากรู้เรื่องราวทั้งหมดจากปากของแก้วเอง”รัตเกล้าว่าพร้อมกับสังเกตปฏิกิริยาของชลลดาไปด้วย
“โรสเจอมันแล้วหรอ”คำพูดห้วนๆที่แสดงถึงความชิงชังเมื่อเอ่ยถึงอดีตคู่รัก ทำให้รัตเกล้าพอจะเข้าใจว่าชลลดาต้องเจอกับอะไรบ้าง
“อุ้มมาขอคืนดีกับโรสนะ”
“แล้วโรสก็ยังไปเชื่อคำพูดของคนกลับกรอกอย่างมันอีกหรอ”
“ก็เพราะว่าไม่เชื่อยังไงล่ะ โรสถึงได้มาหาแก้ว”ดวงตาคมจ้องไปที่ใบหน้าที่บูดบึ้งของคนตรงหน้า ชลลดาแสดงความเกลียดชังออกมาทางสีหน้าอย่างชัดเจน เมื่อนึกถึงเรื่องราวในวันวาน
“ที่แก้วทนมันต่อไปไม่ไหว ก็เพราะรู้ว่ามันแอบมีผู้หญิงใหม่อีก ขนาดว่าเกิดเรื่องกับโรสแล้วมันยังไม่สำนึก หลงผู้หญิงใหม่ถึงขนาดว่าแอบพามานอนที่บ้านในวันที่แก้วไม่อยู่ เป็นโรสจะทนมันได้มั้ย ที่มันกล้าพาอีชะนีที่ไหนก็ไม่รู้มานอนทับที่ของเรา”น้ำเสียงแข็งๆแต่เหมือนจะสะอื้นเอ่ยถามกลับ
รัตเกล้าเข้าใจความรู้สึกเจ็บปวดที่ชลลดาต้องเจอในความไม่รู้จักพอของนิสากร ถ้าเป็นตัวเธอเองในวันนั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะใจแข็งตัดขาดจากความรักที่มีต่อเค้าไปได้หรือไม่
“มันก็มาง้อขอคืนดีกับแก้วมาตลอดแหละ ก่อนหน้าที่โรสจะกลับมาด้วยล่ะมั้งที่มันมาหาแก้วที่บ้าน มาคร่ำครวญขอให้แก้วกลับไปกับมัน แล้วแก้วจะโง่กลับไปเจ็บอีกทำไมกัน ในเมื่อทุกวันนี้ที่แก้วเป็นอยู่ก็มีความสุขดีแล้ว”ชลลดาระบายเรื่องราวทั้งหมดออกมา
“เราเข้าใจเข้าใจแล้วล่ะ ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี”
“โรสจะกลับไปคืนดีกับมันหรอ”
“หือ! ทุกสิ่งทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้ว ไม่มีโรสคนเดิมอีกต่อไปแล้วล่ะ”รัตเกล้าเผยรอยยิ้มเยือกเย็นออกมา
ชลลดามองรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ซึ่งต่างจากรัตเกล้าคนเดิมที่เธอรู้จัก รัตเกล้าคนตอนนี้ได้กลายเป็นนางมารร้ายโดยสมบูรณ์แล้ว
......................................................................
รัตเกล้าคิดวางแผนการเอาคืนนิสากร หลังจากที่รู้ความจริงทุกหมดจากปากของชลลดาแล้ว แต่ก็มีความจริงบางอย่างที่มันแฝงอยู่ในความรู้สึกของทั้งสองคน ถึงนิสากรจะเจ้าชู้ไม่รู้จักพอแต่ก็รักชลลดามากเช่นกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่ตามง้อขอคืนดีแน่ ซึ่งต่างจากตอนที่คบกับเธออย่างสิ้นเชิง แม้ว่าตอนนี้นิสากรจะแสดงออกว่าต้องการคืนดีกับเธอมากแค่ไหน แต่ก็คงเห็นว่าตนหมดหวังจากชลลดาถึงได้เปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นเธอแทน รัตเกล้าเดาะลิ้นอย่างขัดใจเมื่อในความรู้สึกของนิสากรเห็นเธอเป็นเพียงแค่ตอนเลือก
“เชอะ! โรสคนเดียวมันตายไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว คนที่คุณเห็นอยู่ในตอนนี้คือนางมารร้ายต่างหากล่ะ”รัตเกล้ากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา พร้อมกับเร่งเครื่องยนต์ให้ทะยานไปด้วยความเร็วเกิน80กิโลเมตรต่อชั่วโมง
และขณะที่รถยนต์กำลังแล่นไปด้วยความเร็วสูงนั้น รถจักรยานยนต์คันหนึ่งที่แล่นตามรัตเกล้ามาตั้งแต่ออกมาจากศูนย์ราชการนั้น เร่งเครื่องตามรถยนต์อย่างกระชั้นชิดด้วยเช่นกัน ชายสองคนสวมหมวกกันน็อคปิดหน้าปิดตาขี่รถจักรยานยนต์เข้ามาเทียบกับรถยนต์ด้านข้างคนขับ รัตเกล้ารู้สึกสังหรณ์ใจขึ้นมาอย่างประหลาด เหลือบไปมองคนขี่รถจักรยานยนต์ที่กำลังเร่งเครื่องเพื่อขึ้นแซงรถของเธอ แล้วสายตาของรัตเกล้าก็ไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง เมื่อคนที่ซ้อนอยู่ด้านหลังล้วงเข้าไปในเสื้อแจ็คเก็ตหยิบเอาวัตถุสีดำทมึนออกมา
“เฮ้ย!”รัตเกล้าอุทานลั่น เมื่อสิ่งที่เธอเห็นนั้นคือปืนสั้นขนาดพกพากำลังเล็งมาที่ตน
ปัง! มือสังหารลั่นไกใส่กระจกด้านคนขับไม่ยั้ง รถยนต์เสียการทรงตัวแล่นฉวัดเฉวี่ยงไปมา รัตเกล้าก้มหลบวิถีกระสุนสังหารได้อย่างฉิวเฉียด เธอรีบตั้งสติเพื่อควบคุมรถให้กลับมาแล่นได้ตรงทางเหมือนเดิม พร้อมกับเหลือบไปมองกระจกส่องด้านหลัง เห็นว่ามือสังหารที่คิดว่าจัดการเหยื่อได้แล้วผ่อนเครื่องยนต์เตรียมหลบหนี แต่พอเห็นว่ารถกลับมาแล่นได้เหมือนเดิมอีกครั้งพวกมันก็เร่งเครื่องตาม รัตเกล้าเห็นว่าพวกมันเร่งเครื่องจะแซงหน้าก็หักพวงมาลัยเข้าเบียด ทำให้พวกมันเสียหลักไปไม่น้อย มือสังหารจึงรัวปืนใส่รถยนต์ที่ขับส่ายไปส่ายมาหลบวิถีกระสุนอย่างบ้าคลั่ง รัตเกล้าพยายามเร่งเครื่องหนีพวกมันสุดชีวิต
และขณะที่รัตเกล้ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายนั้น ก็มีรถกะบะโฟรวิลคันใหญ่ขับตามมาด้วยความเร็วสูงไล่จี้รถจักรยานยนต์ จิงสงที่คอยตามอารักขารัตเกล้าอยู่ห่างๆ เห็นว่าหญิงสาวกำลังถูกมือปืนไล่ล่าสังหารก็เร่งเครื่องยนต์ของตนตามไปช่วยเธอทันที บอดี้การ์ดหนุ่มหยิบปืนพกออกมาเล็งไปยังร่างของมือปืนที่ซ้อนอยู่ข้างหลัง
ปังๆ!กระสุนตรงเข้าเป้าทุกนัดร่างมือปืนร่วงออกจากรถไปนอนกลิ้งขาดใจตายอยู่กลางถนน ส่วนคนที่ขี่รถจักรยานยนต์เห็นว่าเพื่อนถูกส่อยร่วงไปแล้วก็คิดหลบหนี แต่ก็ถูกรัตเกล้าขับปาดหน้าจนเสียหลักรถล้มถลาไปกับพื้นถนน รัตเกล้าเห็นว่าพวกมันที่เหลือสิ้นฤทธิ์ไปแล้วก็รีบลงจากรถออกไปดูทันที พร้อมกับรถกะบะคันใหญ่ที่ขับตามมานั้นจอดสนิทใกล้กับร่างของคนร้าย จิงสงเปิดประตูรถออกมาพร้อมด้วยปืนที่เล็งจ่อไปยังร่างที่นอนดิ้นทุรนทุรายอยู่กลางถนน
“นายหญิงน้อย อย่าเข้ามาครับ มันอาจมีอาวุธซ่อนไว้อยู่”
“คุณจิงสง! นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย”พอเห็นว่าเป็นใครที่มาช่วยเธอไว้ก็โวยวายทันที
จิงสงตรงเข้าไปดึงเอาหมวกกันน็อคออกเพื่อดูโฉมหน้าของคนร้ายที่นอนเจ็บจนลุกหนีไปไหนไม่ไหว มันร้องโอดโอยขอชีวิตเมื่อจิงสงจ่อปืนไปที่ตนอย่างเอาเรื่อง
“อย่าทำผมเลย ผมยอมแล้วครับ”
“เขาเป็นคนไทยค่ะ คุณจิงสง”รัตเกล้าเอ่ยกับบอดี้การ์ดประจำตัวที่เอาแต่ตะคอกถามเป็นภาษาที่มันไม่รู้จัก
“งั้นผมคงต้องให้นายหญิง เค้นถามมันแล้วละ ว่าใครส่งมันมา”
เธอพยักหน้ารับ ก่อนที่จะหันไปมองคนร้ายอย่างเอาเรื่อง
“ใครส่งแกให้มายิงฉัน ถ้าแกบอกดีๆฉันจะสั่งให้คนของฉันเป่าหัวแกเดี๋ยวนี้แหละ”รัตเกล้าขู่เสียงเข้ม
“ผะ ผมไม่รู้ครับ”
“ไม่รู้ได้ยังไง ในเมื่อคนขี่รถอย่างแกคือคนชี้เป้า”เธอตะคอกใส่ จิงสงก็เอาปลายกระบอกปืนจิ้มขมับเป็นเชิงเตือน
“ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ที่ผมรู้เขาเป็นคนที่ทำการค้ากับเฮีย เป็นพวกแก๊งคนจีนค้ายาเสพติดข้ามชาติ”คำตอบของมันทำให้รัตเกล้าถึงกับอึ้ง
ไม่บอกชื่อก็รู้ว่าคนที่สั่งฆ่าเธอนั้นคือใคร และนี่คงเป็นสาเหตุที่จิงสงมาปรากฏตัวในขณะที่เธอกำลังมีอันตราย รัตเกล้ารู้สึกร้อนรนขึ้นมาในใจอย่างประหลาด นึกห่วงคนที่อยู่ทางโน้นว่าตอนนี้กำลังมีเรื่องร้ายแรงอะไรเกิดขึ้นบ้าง!
ความคิดเห็น