คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #175 : ภาคบุรุษผู้ถูกเนรเทศ ตอนที่ 2 กองทัพโครงกระดูก
อนที่ 2
- อทัพโรระู –
บรรยาาศอยู่ในภาวะึเรียึ้นมาอย่าไม่มีปี่มีลุ่ย
ฟราน เอมิล เทรเีย และไเนถูนำัวไปยัที่นั่สำหรับลูเรือที่ว่าอยู่พร้อมับรัเ็มัแน่นหนา
เรือเหาะ่อยๆเลื่อนัว้าลนูราวับหยุนิ่ทันทีที่เรือเหาะเลื่อนัวเ้าไปยัหมอสีาวหนา
หนานฟรานมอไม่เห็นาบเรือ
“ระวััน้วย
เราไม่รู้ว่าในหมอมีอะไรบ้า”
ินแนร์อยยืนำับอย่าใล้ิ
นิวินาที่อวินาที พลาสอส่ายสายาออไปยั้านนอระ แ่หมอนั้นหนานเามอไม่เห็นสิ่ที่อยู่้านนอเรือเหาะเลย
พวเาเหมือนนาบอ
บรรยาาศภายในสะพานเินเรืออยู่ในวามเียบ
เมื่อไม่สามารถใ้ามอไ้ สิ่เียวที่พึ่ไ้ึมีเพียแ่หูับประสาทสัมผัสที่เหลือเท่านั้น
“มีใรพอะใ้เวทมนร์ไล่หมอพวนี้ไปไ้หรือเปล่า?” ินแนร์เอ่ยถาม
“ทำไม่ไ้่ะับัน
หมอพวนี้ไม่ใ่หมอธรรมาแ่เป็นหมอที่เิาเวทมนร์่ะ”
อมเวทสายลมนเิมเอ่ยอบ เธอเป็นอมเวทสาววัยไล่เลี่ยับินแนร์
“ถ้าถึั้นสามารถใ้เวทมนร์สร้าหมอมาำบัไ้หนานานี้
ันว่าไม่มีทามีแ่หมอแน่ๆ” ินแนร์เอ่ย “าประสบาร์อันนะ
ันว่าหมอพวนี้แ่อำพราับัอริเท่านั้นเอแหละ
สั่ให้ทุนบนเรือเหาะเรียมัวรับมือลอเวลา”
“รับทราบ่ะ”
ึ!!!
ไม่นานหลัานั้น
ัวเรือเหาะ็สั่นสะเทือนไปทั้ัวเรือ แรสั่นสะเทือนนั้นทำเอาฟรานเือบระเ็นเ้าอี้
หาไม่มีเ็มันิรภัยแล้วล่ะ็ ร่าอเาปลิวไปามแรสั่นสะเทือนแล้วเป็นแน่
แรสั่นสะเทือนนั้นูราวับเรือเหาะลอยไปนอะไรบาอย่าเ้าอย่าั
“เิอะไรึ้นน่ะ!?” ินแนร์รีบะโนถามทันที
“เรือเหาะนเ้าับโหิน่ะ”
“โหิน?”ินแนร์ “หมายวามว่ายัไัน?”
“ูเหมือนมีรายานาาบเรือว่าเรือเหาะอเราำลัลอยอยู่ในร่อเา่ะ”
“ร่อเาั้นเหรอ!? รายานสภาพโยรวมิ”
“่ะ”
อมเวทลมเริ่มทำารอ่าน่า่าๆที่ปราบนหน้าอที่อยู่รหน้าแท่นยืนอเธอ
“ัวเรืออยู่สูาระับพื้นินหนึ่ร้อยฟุและรวพบหน้าผานาบทั้้านหน้าและ้านบน่ะ”
ฟรานพอะินนาารออ ูเหมือนเรือเหาะอพวเาะบินเ้าไปยัแนวร่อเาแบที่ยา่อารเลื่อนัวไป้านหน้า
“เราสามารถพาเรือเหาะให้ลอยสูเหนือแนวร่อเาไ้หรือเปล่า?”
“มีวามเสี่ยสูที่ัวเรือะนเ้าับแ่หิน่ะ”
อมเวทสาวเอ่ย “แ่ถ้าหาเรา่อยๆถอยออไป้านหลั
เรา็สามารถลับมาั้หลัและ...”
ทันในั้นเอ็ปราเสียัึ้นเหนือเรือเหาะ
เป็นเสียล้ายับมีวัถุำนวนมาำลัร่วหล่นลมาา้านบนและลบนเรือเหาะ
วัถุำนวนมามายลระแทเ้าับหลัาเรือเหาะราวับเม็ฝนแ่เสียที่ส่ออมาับแรระแทนั้นูรุนแรเินว่าะเรียว่าฝน
“หินถล่ม?” ินแนร์เอ่ย “รีบถอยเรือเหาะเร็ว
ืนหินถล่มทับเรือเหาะอนนี้เราไม่รอแน่ๆ สั่ให้ถอยเรือเหาะเร็ว”
แ่แล้วในอนนั้นเอ็ปราบาอย่าึ้นมารหน้าระเรือเหาะ
ระ้านหน้าเรือเหาะทำให้พวินแนร์มอเห็น้านหน้าเรือเหาะับบริเวาบเรือ้านหน้า
บริเวาบเรือ้านหน้าที่บันี้ปราวัถุึ่ลมาาบนท้อฟ้าำนวนมา
และนั่นไม่ใ่้อนหิน
มีโรระูำนวนมาหล่นลมาเ็มาบเรือเหาะ
โรระูมนุษย์ำนวนมามายมหาศาลร่วหล่นลมาราวับห่าฝนที่ลมาเป็นโรระู
โรระูมนุษย์ในสภาพสมบูร์พร้อมสวมุเราะโลหะนับร้อยๆร่าร่วลมาเ็มเรือเหาะ
ที่สำั...โรระูเหล่านั้นลุึ้นมายืนเอไ้
๊า!!!
ท่ามลาวามุนปนใอเหล่าลูเรือ
โรระูในุเราะโลหะนับเือบร้อยร่า็รีร้อึ้นมาพร้อมัน
เสียอพวมันัโหยหวนและแหบร้าน
เสียร้ออนาย
หลัาที่โรระูเหล่านั้นร่วลมาบนเรือเหาะไ้แล้ว
พวมัน็ลุึ้น่อนที่ะวิ่รมายัระ้านหน้าอสะพานเินเรือ
พวมันระโนร่าอพวมันระแทเ้าับระอย่าแร้วยพละำลัทั้หมที่พวมันมี
ถึแม้แรระแทะไม่รุนแรพอที่ะทำให้ระแไ้ แ่้วยำนวนอพวมันที่บันี้มีนับร้อยๆ
ทำให้แรระแทาอภิมหาลื่นยัษ์โรระูนั้นสามารถส่ผลทำให้ระเรือเหาะเริ่มแร้าว
“รีบถอยเรือเหาะเร็ว!!!” ินแนร์ะโนออำสั่ทันทีะที่มอไปยัระรหน้า
ระเริ่มร้าวและทานเอาไว้ไ้อีไม่นาน ินแนร์รีบ้าวลาแท่นและสั่ให้ทั้อมเวทที่ไม่ไ้ทำหน้าที่ส่วนวบุมเรือเหาะับทหารที่มีหน้าไม้แบบพิเศษเรียมพร้อมรับารโมี
ินแนร์สั่ให้ั้แนวรับแบบุเินในโถสะพานเินเรือ
เป็นแนวป้อันที่ประอบ้วยแถวหน้าที่เป็นทหารธรรมาพร้อมหน้าไม้แบบพิเศษำนวนหนาย
ส่วนแถวหลันั้นเป็นอมเวทอีห้านรวมินแนร์้วย
ฟรานับนอื่นๆไ้แ่มอาปริบๆะอยู่บนเ้าอี้
และเพียไม่ี่วินาทีเท่านั้น
บาส่วนอระที่เริ่มร้าว็แออ เิเป็นรูโหว่นาเท่าศีรษะน
ถึะไม่ไ้มีนาให่มาแ่็มีโรระูมีีวิำนวนมามายถาโถมเ้ามาและพยายามแทรัวเอผ่านรูโหว่บนระ
ในอนนั้นเอฟราน็ไ้ประัษ์ถึอาวุธที่มีลัษะล้ายหน้าไม้แบบพิเศษ
ทหารในุเราะสีำพร้อมเล็หน้าไม้แบบพิเศษที่ไม่มีสายรั้ไปยัรูโหว่่อนที่ะเหนี่ยวไ
และทันทีที่นายทหารนัล่าวเหนี่ยวไ็ปราเบิร์สสีแนาเล็พุ่ออมาาปาระบอ
เป็นเหมือนัที่ฟรานาาร์เอาไว้ไม่ผิ
หน้าไม้นิพิเศษใ้หลัารทำานเียวันับารยิเบิร์สาปลอแนเหล็อฟราน
ยิเบิร์สสีแออไปนมอูล้ายับปืนเลเอร์
เบิร์สสีแาปาระบอปืนถูยิออไปผ่านทารูบนระและทำลายโรระูที่พยายามะมุเ้ามา
เพียไม่ี่วินาทีออมา
รอยร้าวบนระ็เพิ่มำนวนมายิ่ึ้น
รูโหว่าที่มีเพียรูเียว็เพิ่มเป็นเ็รูในเวลาไม่ถึนาที
ถึอนนี้ทุอย่า็ลายเป็นวามโลาหลอย่าแท้ริ
ลำแสสีแถูยิออไปเือบทุทิศทุทา ทั้เวทมนร์น้ำแ็อินแนร์
ทั้เวทมนร์ไฟ สายฟ้า เวทมนร์ทุบทถูร่ายออมา เสียร่ายเวทมนร์ัลบันเอนฟัไม่ไ้ศัพท์
แ่ถึระนั้น็ไม่สามารถ้านทานอทัพโรระูที่มีำนวนเป็นร้อยๆัวไ้
และยัไม่นับำนวนอโรระูที่ยัหลั่ไหลระโึ้นมาบนเรือเหาะ
และไม่นานเินรอ
ระห้อโถสะพานเินเรือ็พัทลายล โรระูำนวนมาหลั่ไหลเ้ามาราวับเื่อนแ
“บ้าที่สุ!”
เมื่อหมทาเลือ ินแนร์เลยัสินใใ้วแหวนเวทน้ำแ็สร้าำแพน้ำแ็ปิ่อเอาไว้ไม่ให้อทัพโรระูเ้ามา
แ่็้อแลมา้วยารที่พวเาไม่สามารถมอเห็นภายนอเรือเหาะไ้
“รีบพาเราออไปาที่นี่!” ินแนร์ะอใส่พวอมเวทสายลมที่ำลัทำหน้าที่วบุมเรือเหาะันอย่าสุีวิ
“เราถลำเ้ามาในร่อเามาว่าที่เราิ่ะ
ท่านินแนร์” อมเวทสาวเอ่ย “้อใ้เวลา...”
พูยัไม่ทันาำ
ำแพน้ำแ็อินแนร์็เิรูรั่ว
ฟรานแทบไม่อยาะเื่อเลยว่าโรระูทีู่เปราะบาแหั่ายพวนี้ะมีพละำลัมาพอที่ะทะลวำแพน้ำแ็อินแนร์
ินแนร์้อรีบสร้าิ้นส่วนน้ำแ็ึ้นมาปิรูโหว่เอาไว้แ่็ไม่สามารถหยุอทัพโรระูที่อยู่เ็มาบเรือไ้
“ท่านินแนร์รับ
มีรายานมาว่าปราอทัพอโรระูหลุเ้ามาในเรือเหาะเป็นำนวนมารับ”
มีทหารในุเราะสีำนายหนึ่วิ่หน้าั้เ้ามาในสะพานเินเรือเพื่อรายานเหุาร์
แ่ฟรานเห็นสีหน้าที่ีเผืออายนัล่าวเา็ทราบไ้ทันทีว่าสถานาร์นั้นเริ่มเลวร้ายว่าที่ิเอาไว้มา
“พวมันเ้ามาไ้ยัไัน?” ินแนร์ะโนถามพลาพยายามใ้วแหวนเวทบนร่าอเา่อมแมำพน้ำแ็แทบะลอเวลา
“ูเหมือนว่าพวมันะเาะทะลุเ้ามาา้าเรือรับ
ท่านินแนร์” น้ำเสียอทหารนายนั้นทั้เหนื่อยหอบและเริ่มหวาลัว
“ไม่รู้ว่าพวมันเอาเรี่ยวแรมาาไหนถึสามารถเลาะผนัเรือเหาะที่ทำาเหล็อเราไ้...”
ในอนนั้นเอ็ปราโรระูในุเราะพุ่เ้ามาา้านหลัทหารนัล่าว่อนที่ะแทาบยาวนาสามฟุทะลุุเราะสีำ
ทหารโรระูที่หลุเ้ามาในเรือเ้าโมีมาา้านหลั่อนที่ะบุเ้ามาถึสะพานเินเรือ
โรระูที่มีรูปร่าผิมนุษย์สูเือบสอเมร
สวมุเราะทหารสีเียวสลับสีแอันเิาสนิม
ผ้าลุมไหล่ล้ายับผ้าลุมอัศวินาหวิ่นนแทบไม่เหลือเ้าเิม
ะโหลศีรษะปราศาหมวเราะึเผยให้เห็นสีอระูที่ลายเป็นสีเหลือปนเทา
รามยัิอยู่ับระูและเบ้าาที่ลวโบ๋
แฮร!!!
เสียำรามอโรระูส่เสียัเหมือนเสียลมที่พ่นออมา
ทั้แหลมและแสบแ้วหู
เมื่อทหารโรระูที่บุเ้ามานถึสะพานเินเรือสัหารนายทหารผู้น่าเวทนานัล่าวเสร็เรียบร้อย
มัน็สะบัาบในมืออมัน ศพอนายทหารถูเหวี่ยนหลุออาาบ่อนที่เ้าโรระูะเริ่มมอหาเหยื่อราย่อไปที่อยู่ใล้ที่สุเพื่อสัหาร่อทันที
ปัหาือฟรานอยู่ใล้มันมาที่สุ
มันหันมามอที่ฟราน่อนที่ะำรามใส่เา
“เวรแล้ว!”
ฟรานรีบเอื้อมมือเพื่อปลล็อเ็มันิรภัยที่ล็อเาเอาไว้ับเ้าอี้แ่เ้าโรระูนั่นเร็วว่ามา
แม้ะมีนาัวที่ให่แ่วามเร็วอมันนั้นเร็วนน่าทึ่
มันเื้อาบที่ึ้นสนิมทั้เล่ม่อนที่ะฟันใส่ฟรานทันที
ฟรานไม่มีทาเลือนอารีบยมือรับารโมี
โ่ที่ล่ามมืออฟรานนั้นสามารถรับมาบอมันไ้แ่เรี่ยวแรอเ็อายุสิบแปอย่าฟรานไม่อาะทนรับพละำลัผิมนุษย์ที่ส่มาพร้อมับแราโรระูสูสอเมรนนี้ไ้ทำให้มาบยัถูเ้าหาฟราน
โีที่ฟรานเบี่ยศีรษะหลบไ้ทันเพราะาบถูลวามเร็วลและมาบ็ถูหยุเอาไว้โยพนัพิทำให้ฟรานไม่าสะพายแหล่ไปเสีย่อน
“ฟราน!!!”
เอมิลพยายาม่วยฟรานทันที
เธอยมือึ้นมาเรียมร่ายเวทมนร์แ่เธอันลืมนึถึปลออที่ล่ามเธออยู่
ทันทีที่เอมิลเริ่มร่ายเวทมนร์ ระแสไฟฟ้า็ถูปล่อยออมาาปลออและ็อเอมิล
วามเ็บปวโลแล่นเ้าสู่สมออเอมิลโยรทำให้ารร่ายเวทมนร์อเธอหยุะัลทันที
“บ้าริ!”
ฟรานพยายามยื้อเอาไว้สุีวิแ่้วยพละำลั้าสารอโรระูรหน้าทำให้าบที่ำลัลบนบ่าออย่า้าๆแทบะไม่ยับเยื้อน
แ่ไม่นานหลัานั้น
ฟราน็มอเห็นแท่น้ำแ็แท่หนึ่พุ่เ้ามาและเสียบร่าอโรระูนัล่าวนเสียบาผนัสะพานเินเรือ
ฝีมืออินแนร์นั่นเอ
“ฟราน! รีบปล่อยเพื่อนๆอเธอเร็ว เรา้อให้ทุน่วย”
ินแนร์ไม่มีทาเลือนอา้ออวาม่วยเหลือาฟราน
ส่วนฟรานไม่ทันไ้สัเเลยว่าในระหว่าที่เาำลั่วนับโรระูร่ายัษ์สูสอเมร
็มีทหารโรระูอีหลายนบุเ้ามาในห้อสะพานเินเรือา้านหลั
ทำให้ในอนนี้สะพานเินเรือเปลี่ยนสภาพเป็นลาน่อสู้นาย่อมๆไปแล้ว
ทั้เวทมนร์ไฟ สายฟ้า รวมไปถึลำแสสีแาหน้าไม้แบบพิเศษถูยิไปทั่วสะพานเินเรือ
แถมโรระูเหล่านี้็ูราวับไม่มีวันายเสีย้วย
ทันทีที่ร่าอพวมันถูั้วยพลัเวทมนร์
ร่าอพวมัน็ลับมาประอบันใหม่่อนที่ะลุึ้นมาราวับไม่มีอะไรเิึ้น
ฟรานรีบหันไปหาเพื่อนอเา
ไเนับเทรเียำลัพยายามแะัวล็ออยู่แ่ยัแะไม่ออเพราะไม่รู้วิธีแะ
ส่วนเอมิลนั้นมีอาารบาเ็บาารถูไฟฟ้า็ออยู่
เมื่อเห็นันั้นฟราน็รีบปลล็อัวล็อเ็มัทันที
ัวล็อถูสร้ามาล้ายับัวล็ออเ็มันิรภัยที่พบไ้ทั่วไปามเรื่อบิน
ฟรานไม่รู้ว่าใรในอะวาเรเียเป็นนิแ่อนนี้เาไม่มีเวลาะมาหาำอบไร้สาระ
เา้อรีบไป่วยเพื่อนๆอเา
วินาทีที่ฟรานึัวล็อออไ้สำเร็และำลัลุาเ้าอี้
ในอนนั้นเอำแพน้ำแ็อินแนร์็แออ
อทัพโรระูไหลทะลัเ้ามาในสะพานเินเรือและเ้าสัหารอมเวทสายลมที่ทำหน้าที่วบุมเรือเหาะ
เมื่อปราศาอมเวทสายลมที่อยวบุมเรือเหาะ
ัวเรือเหาะ็เอียเพราะำลัอเรื่อยน์เรือเหาะ ินแนร์ับนอเานอื่นๆรีบหาที่ยึับเอาไว้ไ้อย่าทันท่วทีแ่สำหรับหลายๆนนั้นไม่ใ่
เรือเหาะเอีย้ายถึหสิบอศาราวับำลัะหมุนวสว่าน
ินแนร์ใ้เวทมนร์น้ำแ็ยึเท้าอเาเอาไว้ับพื้น้วยารสร้าน้ำแ็หุ้มเท้าอเาเอาไว้
เอมิล ไเน ับเทรเียยัมีเ็มันิรภัยล็อร่าอพวเาเอาไว้ับเ้าอี้
แ่สำหรับฟรานนั้น...เาหาที่ับไม่ทัน
ร่าอฟรานลอยว้า่อนที่ะถูแรเหวี่ยับแรลมเหวี่ยร่าอเาให้ลอยออาเรือเหาะออไปทาระหน้าพร้อมๆับอทัพโรระูำนวนมา
“ฟราน!!!”
เอมิละโนเรียแ่เสียอเธอลับไม่เยไปถึฟรานเลย
ร่าอฟรานปลิวออาเรือเหาะไป่อนที่ะร่วลสู่พื้นเบื้อล่า
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สามารถิาม่าวสารอนิยาย Aquarasia อัริยะเมือมนรา ับนัเียน nation000 ไ้ที่...
แฟนเพ https://www.facebook.com/Nation000/
ความคิดเห็น