คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #57 : Send: Rena story สวย ลวง หลอน (A)
นักวิจารณ์ A
สวัสดีคุณโทชิค่ะ ขออภัยที่ส่งงานช้ามากๆค่ะ แต่เราพยายามปั่นมาก ฮ่าๆ ขอโทษจริงๆ ขอโทษอย่างแรงเลยค่ะ แต่ก็ทำต่อมาเรื่อยๆค่ะ ขอบคุณนะคะที่เลือกให้เรามาวิจารณ์งานเขียนนี้ จากที่ส่องมา บอกว่าเป็นเรื่องสั้นระทึกขวัญมาก่อน แล้วตอนนี้นำมาเขียนเป็นเรื่องยาว จะพยายามวิจารณ์ให้ดีที่สุดค่ะ เริ่มเลยเนอะ
ชื่อเรื่อง (10/10) Rena story สวย ลวง หลอน
ชื่อภาษาอังกฤษบอกชัดว่าเป็นเรื่องของตัวเอกที่ชื่อเรนะ และสามคำนี้บอกชัดเจนว่าเป็นนิยายแนวอะไรและเราขอตีความว่า สวย ลวง หลอนเหมือนเป็นการบรรยายสิ่งที่เป็นตัวเอกออกมา เราว่ามันค่อนข้างชัดเจนดีและน่าสนใจ หากเป็นคนคอนิยายระทึกขวัญ แต่ปกติเราไม่ค่อยอ่าน เพราะกลัวผี ฮ่าๆ ที่อ่านได้จะเป็นเชิงสืบสวนมากกว่า จะบอกว่าชื่อค่อนข้างมีจุดเด่นและสร้างเครื่องหมายคำถามให้เราทีเดียวว่า ลวง+หลอน=? เรื่องราวจะออกมาในทิศทางไหน ถือว่าโอเคค่ะ
การตกแต่งบทความ (3/5)
ธีมบทความให้ความมืดมน ปกตินิยายแนวนี้ ระทึกๆจะเน้นสีหม่นๆเพื่อสร้างความลึกลับและความน่าตื่นเต้น ระทึกจะเน้นสีแดงๆเนอะ แต่อันนี้ค่อนข้างมืด ก็พอๆกันค่ะ น่ากลัว มืดมน ฮ่าๆ จะตัดคะแนนในส่วนของการเว้นแบนเนอร์อาจเว้นช่วงยาวไป ทำให้ต้องเลื่อนลงมาอีกยาวๆกว่าจะถึงตอนนิยาย น่าจะจัดเรียงให้เป็นระเบียบ ข้างๆก็ได้ค่ะ แต่ว่ามันก็เป็นสิทธิ์ของไรท์เนอะ เราแค่แนะว่ามันจะน่ามองกว่าเดิมน่ะค่ะ ส่วนอื่นๆคือ หน้าบทความยังดูไม่ค่อยดึงดูด มีตัวอักษรเป็นส่วนใหญ่ มีการแนะนำตัว และบอกว่าเริ่มเรื่องเมื่อไหร่ด้วย โอเคค่ะ มันดูเรียบไปเนอะ แบนเนอร์มีแต่อาจต้องขยายหน่อย เอาเป็นว่า ข้ามเลยละกันค่ะ เพราะการตกแต่งไม่ใช่ส่วนสำคัญ ฮ่าๆ
บทบรรยาย (17/20)
เนื่องจากนิยายของไรท์แบ่งเป็นพาร์ทๆและมีพาร์ทย่อยลงมาอีกใช่ไหมคะ เราจะวิจารณ์เป็นพาร์ทๆ หากพบจุดที่ควรแก้จะชี้แจงและแนะนำตามความเห็นเรานะคะ
พาร์ท 0
ภาษาของไรท์สวยค่ะ การบรรยายภาพเห็นชัดเจนและมีจังหวะที่พอดี พบบาดแผลที่ควรแก้เล็กน้อย คือไรท์ลืมเคาะเว้นวรรคตรงนี้เนอะ
ใช่แล้วเลือดจากผู้ตายภายในห้อง
เคาะเว้นคั่นกลางตรงคำว่าใช่แล้วนะคะหนึ่งครั้ง เพื่อแบ่งจังหวะในการอ่านเนอะ และอ่านเรื่อยๆมาเจอช่วงที่งง เพราะบรรยายขาดหายไปค่ะ
“หนีไป เรนะ นั่นเป็นเสียงของแฮงค์แฟนหนุ่มของ เขาฉันช่วยฉันจาก ‘อะไรบางอย่าง’
จะมีตรงคำว่าแฟนหนุ่มของและตัดหายไป เลยไม่รู้ว่าหมายถึงแฟนของใคร และมีเขียนคำตกเนอะมีคำว่าฉันล้นเกินมา ไรท์น่าจะรีบเขียนเลยพิมพ์เกินมาเนอะ อยากให้ลองกลับไปทวนแล้วแก้อีกที ไม่มีอะไรมากค่ะ ฮ่าๆ แฮงค์คือแฟนเรนะนี่เอง พออ่านลงมาถึงรู้ ไรท์พิมพ์สลับที่นั่นเอง
อ่านลงมาเรื่อยๆก็เพลินดีค่ะ จะมีตรงส่วนของอารมณ์ตัวละครที่เราจะยกไปอธิบายในบทการดำเนินเรื่องค่ะ
สุดท้ายมันก็มาหยุดตรงหน้าห้องทีฉันซ่อนตัวอยู่!
สุดท้ายมันก็จับจ้องตรงมาที่ ฉันซ่อนตัวอยู่
ไรท์ใช้คำว่าสุดท้ายบ่อยมากจนเรานึกออก อ่านเพลินๆ มาเจอประโยคล่าง รีบวนกลับไปอ่านเนื้อหาก่อนหน้านั้น เจอคำว่าสุดท้ายด้วย แถมประโยคยังบรรยายใกล้เคียงกันอีกค่ะ แต่ทั้งสองประโยคอยู่ห่างกันนะคะ เพียงแต่การบรรยายของไรท์ เราอ่านแล้วเราจับภาษาบรรยายได้ชัดเจนว่ามันมีเหมือนกันตรงจุดไหน มีการบรรยายที่เหมือนกันตรงไหนบ้าง ประมาณนั้น เราเลยอยากลองแนะให้ไรท์อ่านเยอะๆและบรรยายด้วยคำที่หลากหลายกว่านี้ มันจะได้อรรถรสที่เพิ่มขึ้นอีกเยอะค่ะ แต่โดยรวมภาษาของไรท์สวยดีอยู่แล้วค่ะ
อ่านมาเรื่อยๆเพลินดีค่ะ จนมาพบประโยคนี้
ดูจากรูปร่างแล้วผู้ตายน่าจะเคยเป็น
ชายร่างใหญ่ แต่ขณะนี้ มันฉีกยับดูไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
มันเกิดความขัดแย้งขึ้นมาในส่วนของการบรรยาย ไรท์บอกดูผู้ตาย สภาพศพ น่าจะเป็นชายร่างใหญ่แต่บรรทัดต่อมาบอกฉีกยับจนดูไม่รู้เรื่อง คือ แล้วการบรรยายข้างต้นมันบอกได้ยังไงคะว่าเป็นชายร่างใหญ่ มันเกิดความขัดแย้งกัน เราเข้าใจว่านี่อาจเป็นการคาดเดาของนางเอก แต่ไม่น่าจะรู้ทั้งเพศและความสูงของรูปร่าง ในเมื่อสภาพศพเละเทะ นางเอกไม่ใช่กองพิสูจน์ค่ะ มองดูไม่น่าจะรู้ ขอติตรงนี้เนอะ
เราลองอ่านมาเรื่อยๆ เพิ่งทราบว่านางเอกเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ น่าจะเพราะข้อมูลตรงนั้นมีบอกในเรื่องสั้น แต่เรามาอ่านเรื่องยาว ไม่ทราบว่ามันอาจจะเกี่ยวพันกับการระบุเพศหรือรูปร่างศพหรือเปล่า เพราะเราก็มีข้อมูลไม่แน่ชัด หากติผิดขออภัยค่ะ แต่ติตามความเข้าใจ เราไม่รู้ว่านางเอกเชี่ยวชาญในด้านไหนบ้างและด้านนั้นๆสามารถคาดเดาเพศศพได้ไหม แต่คือ เพราะมันเป็นการคาดเดา เราเลยขอสรุปเลย ไรท์อาจจะลองเปลี่ยนการบรรยายหรือเสริมเข้าไปว่า ทำไมถึงคาดเดาว่าศพเป็นชายร่างสูง ดูจากอะไร ทั้งๆที่สภาพศพแยกชิ้นส่วนแบบนั้น เราว่าไรท์ควรใส่เสริมเข้าไป เท่านี้แหละค่ะ
อ่านจบตอนนี้แล้ว ขนลุกมากๆนางเอกโรคจิตมาก และลึกลับสุดๆ เราคาดเดาไม่ออกเลยว่านางเอกเป็นอะไรกันแน่ ใช่ ฆาตกรฆ่าหั่นศพไหมเนี่ย รู้แต่โรคจิต ฮ่าๆ การบรรยายโดยรวมโอเคค่ะ มีพิมพ์ตก พิมพ์ซ้ำบ้าง
คำผิดที่พบ
รุ้ – รู้
ไมได้- ไม่ได้
พาร์ท 1
1.1
หลังจากเหตุการณ์บนตึกบนตึกหรูเมื่อปีที่
พิมพ์ซ้ำเล็กน้อยค่ะ ข้ามๆเนอะ คือ ไม่มีไรจะติ ภาษาสวยค่ะ จะมีเพียงการบรรยายบางส่วนที่ยังขาดน้ำหนักเหตุผล ซึ่งนั่นอยู่ในส่วนตอน 0 ส่วนตอนนี้ มีการบรรยายเพิ่มเติมเข้ามา เราพอจะมองออกแล้วว่านางเอก สวยจัดและโรคจิตจริงๆ ปกติเราไม่อ่านนิยายแนวสยองหรือโรคจิตงี้ เลยไม่แน่ใจในเรื่องของนิสัยของตัวละครที่มันดูยังไงก็ไม่รู้น่ะค่ะ ขอยกไปพูดในส่วนตัวละครละกันนะคะ
1.2
บทนี้ไม่มีอะไรจะติค่ะ คำซ้ำและคำฟุ่มเฟือยน้อยมากจริงๆ แทบไม่มี
ไม่มีอะไรจะบอกแล้วค่ะ คือ ไม่รู้จะติตรงไหน บรรยายหลอนมากๆและลื่นมากจนอ่านเพลิน อ่านไปขยะแขยงไป เหมือนปมแต่ละปมค่อยๆคลาย แต่ก็มีปมที่ทำให้อยากติดตามต่อเพิ่มเข้ามา น่าตื่นเต้นสมเป็นนิยายระทึกสยองขวัญ ตามความเห็นเรานะคะ ถือว่าเป็นนิยายที่น่าติดตามและขอสรุปตรงนี้เลยแล้วกันนะคะถึงปัญหาที่พบ เพราะพออ่านต่อๆไปแล้ว เจอแต่เรื่องเดิมๆที่ค่อนข้างเกิดน้อย คือ ไรท์เขียนดี บรรยายดี จะบอกว่าเราไม่ค่อยถนัดนิยายด้านนี้ เพราะไม่ค่อยได้อ่าน พออ่านแล้ว...อื้อหือ...ยอดมาก ตอนจบพาร์ท 1 หักมุมมากค่ะ เอริคเป็นฆาตกร มีคนตายอย่างที่คิดไว้
ปัญหาจะมีในส่วนของการพิมพ์ตก การใช้คำและการบรรยายแนวเดิมๆมากเกินไป อย่างที่บอกไปข้างต้น เช่นคำว่า สุดท้าย แต่อ่านลื่นไหลมากค่ะ มองเห็นภาพชัดและน่าตื่นเต้นเร้าใจ
คำผิด
ป้าช้า – ป่าช้า
ค่อยข้าง – ค่อนข้าง
โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (18/20)
มีการแบ่งเป็นพาร์ทๆไปและจบในตอน แต่ละพาร์ทจะมีจุดเชื่อมโยงต่อกัน ทำให้นึกถึงการ์ตูนญี่ปุ่นที่แบ่งเป็นเล่มตอนๆแต่มีการดำเนินเรื่องที่ต่อกัน เพียงแต่มีพล็อตย่อยเสริมเข้ามาเนอะ พล็อตเรื่องไม่เคยเจอ หรืออาจเป็นเพราะเราไม่ถนัดอ่านแนวนี้ด้วย แต่มันระทึกมากๆค่ะ และตามลุ้นอยู่ตลอดว่านางเอกจะเป็นยังไง ไปเจอคดีอะไร จะได้ฆ่าใครต่อ การวางปม แนบเนียนพอสมควร การจบค่อนข้างหักมุม น่าสนใจดีค่ะ สำหรับคอนิยายระทึก แนะนำเรื่องนี้เลยค่ะ
ตัวละคร (15/20)
ตัวละคร โดยส่วนใหญ่มีบุคลิกชัดเจนพอควร แต่มีตัวละครเยอะมาก เพราะนางเอกต้องเดินเรื่องไปที่เมืองอื่นๆอีก ไม่ได้อยู่กับที่เนอะ พอเข้าใจค่ะ ตามชื่อเรื่อง นางเอกสวยจริงๆ ส่วนลวง น่าจะหมายถึงการลวงให้คนเชื่อว่าเธอไม่ได้รู้เห็นอะไรเลย ทั้งๆที่ในความเป็นจริง เธอรู้เบื้องหลังหมด หลอน คือ นางจิตนี่เอง ถือว่าตรงตามชื่อเรื่องนะคะ อย่างที่ตีความได้ แต่อาการที่นางเอกกลัวมากตอนเจอเจ้าฟักทองและโจรสามคน นางเอกฉี่แตก คือ เพราะความกลัวถึงขีดสุดของพวกยันเดเระหรือเปล่าคะ ถึงจะกลัวแต่ก็ชอบใจ ประมาณนั้นใช่ไหม เราอ่านแล้วอึดอัดแทนจริงๆ การฆ่าคนได้เลือดเย็นนี่ไม่ธรรมดา ที่ขอติคือมีบางส่วนอย่างเช่นตอนแรก แฮงค์ จู่ๆบรรยายตัดให้กลายเป็นคนร้ายไปเลย ในขณะที่ตอนแรกๆไม่มีอะไรบอกแง้มไว้ มันเลยดูฉึบฉับ ความสมจริงและความมีมิติของตัวละครยังต้องอาศัยการบรรยายเพิ่มเติม เรายังนึกถึงภาพของแฮงค์และเอริคไม่ชัด คงเป็นเพราะถูกวางให้เป็นโรคจิตที่ต้องหลอกใช้นางเอกทีหลังไรงี้หรือเปล่าไม่แน่ใจนะคะ เราไม่ถนัดจริงๆค่ะ
การดำเนินเรื่อง (16/20)
การลำดับเหตุการณ์ ตอนแรกอ่านแล้วมีงงๆกันบ้างค่ะ
พาร์ท 0 ว่าด้วยเรื่องเจ้าฟักทอง จังหวะและเวลาในการเดินเรื่อง ได้จังหวะพอควร จะมีมึนๆบ้างในตอนแรกที่ตัดมาเลย ก็คือ นางเอกเล่าเรื่องว่าตัวเองเคยไปปาร์ตี้ฮัลโลวีนและเจอเหตุการณ์สุดระทึก ตอนแรกนึกว่านางเอกธรรมดาๆ แต่ที่จริง ไม่ธรรมดาเลยค่ะ ฮ่าๆ มีบางส่วนเช่นการเฉลยตอนท้ายๆว่าแฮงค์เป็นต้นเรื่อง ดูไวไปหน่อยน่ะค่ะเล็กน้อย และมีในส่วนของบอกทิ้งท้าย ที่นางเอกรำพึงในใจถึงแฮงค์แล้วตัดฉึบไปเรื่องที่ต้องเอาตัวรอดต่อ เราว่าบรรยายตอนแรกอย่างเดียวพอค่ะ ว่านางนึกถึง แล้วพุ่งไปที่การเอาตัวรอดเลยดีกว่า
พาร์ท 1 อาจจะดูทิ้งท้ายให้ยืดเยื้อ มีการบรรยายเรื่องนางเอกเยอะมาก เกี่ยวกับนางเอกน่ะค่ะ และตอนที่นางเอกเมาแล้วเฉลยว่าเอริคเป็นคนทำ ยังฉึบฉับเหมือนตอนพาร์ท 0 เลยค่ะ อาจเป็นเพราะนางเอกรู้อยู่แล้วมั้งว่าเอริคทำอะไรไป การบรรยายเลยตัดฉึบไป จะได้เร้าใจไรงี้ ก็แล้วแต่จะคิดเนอะ เพียงแต่เราปรับอารมณ์ไม่ทันน่ะค่ะ
สรุปไรท์บรรยายดี การดำเนินเรื่องได้จังหวะพอควรค่ะ
ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (4/5)
เรนะสวยและหลอนมากจริงๆค่ะ ชอบค่ะ
รวมคะแนน (83/100) หากเราอ่านข้ามหรืออะไรต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ พยายามต่อไปนะคะไรท์ สู้ๆค่ะ นี่เป็นเพียงความเห็นจากผู้วิจารณ์เท่านั้นนะคะ ไม่เคืองกันเนอะ อย่าซีคะแนะนะคะ สู้ๆค่ะ ><
ชื่อ :
ชื่อเรื่องพร้อมลิ้งค์ :
รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผลการวิจารณ์ :
ให้เครดิตและกดโหวตให้หน่อยน้า :
มีไรอยากพูดเพิ่มเติมไหมเอ่ย :
ความคิดเห็น