คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Charpter1: สวัสดีครับ เเบมเเบม นะครับผม
อ๊ากกกก สายเเล้วครับสายเเล้ว อีก 1 ชั่วโมง ถ้ายังไม่ถึงสนามบิน
ผมต้องตกเครื่องเเน่ๆเลย ผมรีบวิ่งหน้าตั้งออกมาหน้าปากซอย
โชคดีของผมที่พี่วินหน้าซอยขับมาจอดตรงหน้าพอดิบพอดีเหมือนจู้ว่าผมโคตรรีบ ผมรับหมวกกันน็อคมาถือในมือและบอกสถานที่ที่จะไปทันที
"พี่ๆ ไปสุวรรณภูมิ ขอด่วนๆ" ผมบอกคุณลุงคนขับที่หันมายิ้มโชว์ฟันให้กับผม
"จัดไป" ผมก้าวขึ้นไปนั่งคร่อมบนรถเรียบร้อยลุงแกก็หันมามองนิดหน่อยก่อนจะ.......
บรึ๊นนนนน
เเล้วผมก็มาถึงภายใน 20 นาทีด้วยพี่วินหน้าปากซอยบ้านที่ขับเร็วยิ่งกว่าจรวด
หัวใจผมนี่หล่นลงไปอยู่ตาตุ่มยิ่งกว่าดูหนังเรื่องเดอะฟาสอีกครับ
เพราะนี่มันคือชีวิตจริง คือถ้ารถแม่งล้ม ผมก็เจ็บจริงไงครับ
วันนี้ผมต้องเดินทางไปโซล ดินเเดนโคเรีย
ที่มีพี่เรน ไอดอลสุดหล่อของเเม่ผมอยู่ที่นั้น
ส่วนใครที่อยากจะรู้ว่า ผมคือใครนะหรอ ผมจะกล่าวให้ฟังแบบสั้นๆง่ายๆเข้าใจกันทุกคนเลยนะครับ
สวัสดีครับ ผมชื่อ
เเบมเเบม นะครับผม ชื่อจริงๆของผมคือ กันต์พิมุกต์ ภูวกุล ผมเป็นลูกชายคนที่สามของตระกูลภูวกุลครับ
ตอนนี้ผมอายุ 13 เเล้วครับ
นี่เป็นการเดินทางไปเกาหลีครั้งเเรกของผมเเบบคนเดียว ผมเดินทางไปเกาหลีเพื่อไปเรียนมัธยมที่นั้นเเหละครับ
จริงๆผมก็อยากอยู่เมืองไทยนะ เพราะไทยคือบ้านเกิดผม พ่อเเม่ผม ญาติพี่น้องก็อยู่ที่นี้
เเต่นี่คือการเปิดประสบการณ์ครับครั้งนึงในชีวิต
เอ่อ ว่าเเต่
ผมนั่งตรงไหนหว่า หาที่นั่งตัวเองเเป๊ปนึงนะครับ อ่าาา เจอเเล้ว
ที่นั่งของผมเป็นที่นั่งติดหน้าต่างพอดี ผมชอบมองท้องฟ้ามากๆเลยครับเพราะฉะนั้นตรงนั้นมันเหมาะกับผมมากๆเลยหล่ะ
อ่า ทุกคนคงสงสัยใช่มั้ย
ว่าทำไมไม่มีใครมาส่งผม ผมขอเองเเหละฮะคือผมไม่อยากเห็นภาพตอนทุกคนมาส่งอ่ะ
มันเศร้ามากเลยนะ ผมเลยขอให้ทุกคนไม่ต้องมาส่ง เเล้วเป็นไงหล่ะครับ ไปทะเลกันทั้งบ้านเลยทีนี้
ผมก็เลยตื่นสายอย่างที่เห็น นึกเเล้วก็ตลกชะมัด
14.30 น.
"คุณคะ" เสียงผู้หญิงท่าทางใจดีคนนึงดังอยู่ข้างๆหูผม ทำให้ผมต้องลืมตาขึ้น เธอส่งยิ้มให้ผมจางๆ
'สวยจังครับ'
"ถึงโซลเเล้วค่ะ"เธอคือแอร์โฮสเตสนั้นเองแหละครับ
เธอบอกผมด้วยน้ำเสียงที่หวานระรื่นหูแบบสุดๆ ก่อนที่เธอจะเดินจากไป
"อ่า ขอบคุณนะครับพี่สาว"
ผมหยิบกระเป๋าเป้ของตัวเองก่อนจะเดินลงเครื่อง ผมเดินมาจนถึงร้านกาเเฟในสนามบินเพื่อมองหาใครบางคนที่บอกว่าจะมารับ
'อยู่ไหนของเขานะ'
"เเบมเเบม" เสียงผู้ชายคนนึงดังมาจากข้างหลังผม
ทำให้ผมเห็นว่าเขาคือ..............
.
.
.
.
.
.
.
.
สวัสดีทุกคน นี่เป็นฟิคเรื่องเเรกที่ลองเเต่งเเบบจริงจัง(มั้ง)
มันอาจจะกากไปนิดนึง(มากเลยเเหละ) ต้องขอโทษทุกคนที่หลงเข้ามา
หรือไม่มีใครหลงมาเลย ฮืออออออออ คอมเม้นบ้างนะ ถ้าอ่านเเล้วมันห่วยเเตกนะ 55555555
ล้อเล่น เเค่อยากเห็นเพื่อเป็นกำลังใจง้ะ
Rewrite 28/8/2558
Rewrite 9/4/2559
ความคิดเห็น