ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รวมงาน
ร่วมงาน
------------------------------------------------------------------------------
ร่างสูงสวมชุดสีขาว ในบทบอสแห่งมิลฟีโอเล่ เดินสง่าเข้าไปในฉากสีขาว ที่จริงตามบท ในสายตาของคนอื่นๆ ก็มองว่าเค้าเหมือนซาตานในคราบเทพบุตรอยู่แล้วยิ่งกำหนดอิมเมจสีขาวบริสุทธิ์ ก็ยิ่งกระชากใจสาวๆได้มากมายก่ายกอง
"ตามบทนะ นายต้องรู้ว่าเจ้าหนุ่มเลโอที่ถูกส่งมาเป็นแค่ภาพรวงตา จนโรคุโด มุคุโร่ออกมา นายต้องขย่ำผู้พิทักษ์สายหมอกของวองโกเล่" รีบอร์นอธิบายบทแสดงในฉากนี้ เหๆ ที่ว่าขย่ำหมายความว่าไง....(ละไว้ให้จิ้นอย่างหนุกหนา)
"โรคุโด มุคุโร่คุง?" นัยน์ตาสีม่วงฉายแววสงสัยนิดๆ
"ก็เจ้าหัวสัปปะรดไง นั่นแหละชื่อโรคุโด มุคุโร่" เบียคุรันหันไปมองชายหนุ่มทรงผมแปลกตา ที่บังเอิญหันมาสบตาพอดี
"..." โรคุโด มุคุโร่ ยิ้มหวานให้ก่อนโบกมือทักทายพอเป็นพิธี(เฮ้ๆ นึกว่าตัวเองเป็นนางสาวไทยรึไงคะคุณสัปป้า?)
"เอ้า! มุคุโร่ มานี่หน่อยซิจะร่วมงานกันแล้วทำความรู้จักกันซะ" เสียงเล็กเรียกร่างบางที่นั่งไขว่ห้างอย่าสบายอารมณ์
"มีอะไรเหรอครับคุณผู้กำกับ" ถึงแม้เสียงของร่างบางจะทักทายรีบอร์น แต่สายตานั้นกลับจ้องมองไปที่นัยน์ตาสีอเมทิสอย่างกับร่ายมนต์สะกด
"นี่ เบียคุรัน เพื่อนร่วมงานของนาย" คุณผู้กำกับตัวน้อยแนะนำกลายๆ มุคุโร่ยืนมือไปหาเบียคุรันเพื่อแสดงความยินดี
" คุณ..คุณเบียคุรันครับ คุณเบียคุรัน เป็นอะไรหรือป่าวครับ" ร่างสูงสะดุ้งกับเสียงเรียกจนตื่นจากภวังค์
"อ..ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก" ร่างสูงยื่นมือร้อนผ่าวไปจับกับมือของร่างบาง
"รู้จักกันแล้วก็คงจะ เริ่มงานกันได้นะ เอ้า! กล้อง1 เทค 1 แอคชั้น!"เสียงสัญญาณบอกเริ่มการถ่ายทำ.....
การร่วมงานครั้งแรกจบไปด้วยดี...
"มุคุโร่คุงจะไปไหนเหรอครับ" ชายหนุ่มผมสีขาววิ่งมาขวางหน้ามุคุโร่ที่
เดินออกมาหลังจากเสร็จงาน
"ผมจะหาอะไรทานที่ โกคุโยฟูดแลนด์นะครับ ^ ^" ร่างบางยิ้มโปรยสเน่ห์ เหมือนกับโดนป้ายน้ำมันพาย - - เบียคุรันรีบยิ้มรับทันที
"ผมกำลังจะไปที่นั่นพอดี ไปกับผมมั้ยครับ" ร่างสูงชักชวน หวังคำตอบว่าจะให้ร่างบางตอบตกลง แต่สำหรับโรคุโด มุคุโร่ ผมไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะครับ
คึหึหึ..
"คงไม่ดีมั้งครับ ผมไม่อยากรบกวนคุณเบียคุรัน"มุคุโร่เดินหลบร่างสูงที่ยืนขวางอยู่
"ดีแล้วหละครับ ไปรถคันเดียวกันรถโลกร้อนด้วยนะครับ" (แหม อิป๋ารักสำนึกรักโลกขึ้นมาเชียวนะ =_= )
"ถ้าคุณเบียคุรันพูดแบบนี้ ผมก็คงต้องไปกับคุณแล้วมั้งครับ ^ ^" (สัปป้าก็อีกคนติดเชื้อรักโลกป๋ามาไงวะเนี่ย)
'โกคุโยฟูดแลนด์'
แว่นดำตัดกับสีผิวขาวดุจหิมะของไอดอลชื่อดังทั้งสองที่กำลังนั่งทานอาหาร ในศูนย์อาหารใกล้กองถ่าย
"มุคุโร่คุง ชอบทาน....?" เบียคุรันส่องสายตาเรด้าไปที่จานทูน่าราดซอสสัปปะรด คนถูกถามยิ้มนิดๆ
"ครับ อาจเป็นเพราะแฟนเก่าของผมเค้าชอบทานแบบนี้มั้งครับ ผมถึงชอบไปด้วย" รอยยิ้มแสนเศร้าปรากฎบนใบหน้าหวานก่อนจะหายไปเหมือนกับภาพลวงตา
"อ..เอ่อ ขอโทษนะมุคุโร่คุง" เบียคุรันเสียงตะขุกตะขัก เหมือนกำลังสำนึกผิด
"ช่างมันเถอะครับ เรื่องนั้นมันนานไปแล้ว คุณเบียคุรัน นี่ก็ชอบกินสัปปะรดเหรอครับ ผมเห็นคุณนั่งดื่มแต่น้ำสัปปะรด ไม่เห็นคุณทานอะไรเลย" มุคุโร่ส่งสายตาเรด้าไปที่แก้วน้ำสีเหลืองส้ม ที่เบียคุรันนั่งดื่มอยู่
"เอ่อ ไม่หรอก ผมดื่มน้ำสัปปะรดแค่นี้ก็อิ่มแล้วหละครับ" อันที่จริง เค้ารีบซื้อน้ำมาดื่มเพื่อรักษาเวลาที่จะได้คุยกับมุคุโร่คุงนานๆ ต่างหากหละ
"คุณเบียคุรันอ้าปากหน่อยครับ" ร่างบางจ้องที่ปากของเบียคุรัน ร่างสูงถึงจะงงๆกับคำสั่ง แต่ก็ยอมทำตามโดยดี
"อั้ม!" ชิ้นเนื้อทูน่าพอดีคำถูกป้อนใส่ปากของร่างสูง มุคุโร่ยิ้มหวานเหมือนกับได้ของเล่นชิ้นใหม่
"?" สีหน้ามึนงงของเบียคุรัน ทำร่างบางที่นั่งอยู่อดอมยิ้มหน่อยๆไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะเป็นรอยยิ้มที่หัวเราะร่างสูง แต่เบียคุรันก็ไม่คิดขุ่นเคืองซักนิด
"อร่อยมั้ยครับ" เสียงหวานถาม แต่นัยน์ๆก็คือ "อร่อยมั้ยครับ มองผมอย่างกับกินไปแล้วน่ะ"
"อืม อร่อยดี" ร่างสูงหยิบน้ำสัปปะรดมากินแก้เขิน
"ผมว่า ผมอิ่มแล้วครับ คุณเบียคุรันอิ่มหรือป่าวครับ" ร่างบางหยิบผ้ามาเช็ดปากพอเป็นพิธีก่อนจะลุกขึ้นยืน ร่างสูงกลัวมุคุโร่จะหนีไปซะก่อนจึงรั้งแขนร่างบางเอาไว้
"?"นัยน์ตาต่างสีหันมีแววสงสัยนิดหน่อย
"ป่าว แค่บอกว่ารอผมด้วย" เบียคุรันปล่อยแขนร่างบางก่อนจะเดินนำริ้วๆ ไป มุคุโร่ยิ้มกระตุกปากหน่อยๆ แล้วสาวขาเรียวเดินตามไป ....
------------------------------------------------------------------------------
ร่างสูงสวมชุดสีขาว ในบทบอสแห่งมิลฟีโอเล่ เดินสง่าเข้าไปในฉากสีขาว ที่จริงตามบท ในสายตาของคนอื่นๆ ก็มองว่าเค้าเหมือนซาตานในคราบเทพบุตรอยู่แล้วยิ่งกำหนดอิมเมจสีขาวบริสุทธิ์ ก็ยิ่งกระชากใจสาวๆได้มากมายก่ายกอง
"ตามบทนะ นายต้องรู้ว่าเจ้าหนุ่มเลโอที่ถูกส่งมาเป็นแค่ภาพรวงตา จนโรคุโด มุคุโร่ออกมา นายต้องขย่ำผู้พิทักษ์สายหมอกของวองโกเล่" รีบอร์นอธิบายบทแสดงในฉากนี้ เหๆ ที่ว่าขย่ำหมายความว่าไง....(ละไว้ให้จิ้นอย่างหนุกหนา)
"โรคุโด มุคุโร่คุง?" นัยน์ตาสีม่วงฉายแววสงสัยนิดๆ
"ก็เจ้าหัวสัปปะรดไง นั่นแหละชื่อโรคุโด มุคุโร่" เบียคุรันหันไปมองชายหนุ่มทรงผมแปลกตา ที่บังเอิญหันมาสบตาพอดี
"..." โรคุโด มุคุโร่ ยิ้มหวานให้ก่อนโบกมือทักทายพอเป็นพิธี(เฮ้ๆ นึกว่าตัวเองเป็นนางสาวไทยรึไงคะคุณสัปป้า?)
"เอ้า! มุคุโร่ มานี่หน่อยซิจะร่วมงานกันแล้วทำความรู้จักกันซะ" เสียงเล็กเรียกร่างบางที่นั่งไขว่ห้างอย่าสบายอารมณ์
"มีอะไรเหรอครับคุณผู้กำกับ" ถึงแม้เสียงของร่างบางจะทักทายรีบอร์น แต่สายตานั้นกลับจ้องมองไปที่นัยน์ตาสีอเมทิสอย่างกับร่ายมนต์สะกด
"นี่ เบียคุรัน เพื่อนร่วมงานของนาย" คุณผู้กำกับตัวน้อยแนะนำกลายๆ มุคุโร่ยืนมือไปหาเบียคุรันเพื่อแสดงความยินดี
" คุณ..คุณเบียคุรันครับ คุณเบียคุรัน เป็นอะไรหรือป่าวครับ" ร่างสูงสะดุ้งกับเสียงเรียกจนตื่นจากภวังค์
"อ..ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก" ร่างสูงยื่นมือร้อนผ่าวไปจับกับมือของร่างบาง
"รู้จักกันแล้วก็คงจะ เริ่มงานกันได้นะ เอ้า! กล้อง1 เทค 1 แอคชั้น!"เสียงสัญญาณบอกเริ่มการถ่ายทำ.....
การร่วมงานครั้งแรกจบไปด้วยดี...
"มุคุโร่คุงจะไปไหนเหรอครับ" ชายหนุ่มผมสีขาววิ่งมาขวางหน้ามุคุโร่ที่
เดินออกมาหลังจากเสร็จงาน
"ผมจะหาอะไรทานที่ โกคุโยฟูดแลนด์นะครับ ^ ^" ร่างบางยิ้มโปรยสเน่ห์ เหมือนกับโดนป้ายน้ำมันพาย - - เบียคุรันรีบยิ้มรับทันที
"ผมกำลังจะไปที่นั่นพอดี ไปกับผมมั้ยครับ" ร่างสูงชักชวน หวังคำตอบว่าจะให้ร่างบางตอบตกลง แต่สำหรับโรคุโด มุคุโร่ ผมไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะครับ
คึหึหึ..
"คงไม่ดีมั้งครับ ผมไม่อยากรบกวนคุณเบียคุรัน"มุคุโร่เดินหลบร่างสูงที่ยืนขวางอยู่
"ดีแล้วหละครับ ไปรถคันเดียวกันรถโลกร้อนด้วยนะครับ" (แหม อิป๋ารักสำนึกรักโลกขึ้นมาเชียวนะ =_= )
"ถ้าคุณเบียคุรันพูดแบบนี้ ผมก็คงต้องไปกับคุณแล้วมั้งครับ ^ ^" (สัปป้าก็อีกคนติดเชื้อรักโลกป๋ามาไงวะเนี่ย)
'โกคุโยฟูดแลนด์'
แว่นดำตัดกับสีผิวขาวดุจหิมะของไอดอลชื่อดังทั้งสองที่กำลังนั่งทานอาหาร ในศูนย์อาหารใกล้กองถ่าย
"มุคุโร่คุง ชอบทาน....?" เบียคุรันส่องสายตาเรด้าไปที่จานทูน่าราดซอสสัปปะรด คนถูกถามยิ้มนิดๆ
"ครับ อาจเป็นเพราะแฟนเก่าของผมเค้าชอบทานแบบนี้มั้งครับ ผมถึงชอบไปด้วย" รอยยิ้มแสนเศร้าปรากฎบนใบหน้าหวานก่อนจะหายไปเหมือนกับภาพลวงตา
"อ..เอ่อ ขอโทษนะมุคุโร่คุง" เบียคุรันเสียงตะขุกตะขัก เหมือนกำลังสำนึกผิด
"ช่างมันเถอะครับ เรื่องนั้นมันนานไปแล้ว คุณเบียคุรัน นี่ก็ชอบกินสัปปะรดเหรอครับ ผมเห็นคุณนั่งดื่มแต่น้ำสัปปะรด ไม่เห็นคุณทานอะไรเลย" มุคุโร่ส่งสายตาเรด้าไปที่แก้วน้ำสีเหลืองส้ม ที่เบียคุรันนั่งดื่มอยู่
"เอ่อ ไม่หรอก ผมดื่มน้ำสัปปะรดแค่นี้ก็อิ่มแล้วหละครับ" อันที่จริง เค้ารีบซื้อน้ำมาดื่มเพื่อรักษาเวลาที่จะได้คุยกับมุคุโร่คุงนานๆ ต่างหากหละ
"คุณเบียคุรันอ้าปากหน่อยครับ" ร่างบางจ้องที่ปากของเบียคุรัน ร่างสูงถึงจะงงๆกับคำสั่ง แต่ก็ยอมทำตามโดยดี
"อั้ม!" ชิ้นเนื้อทูน่าพอดีคำถูกป้อนใส่ปากของร่างสูง มุคุโร่ยิ้มหวานเหมือนกับได้ของเล่นชิ้นใหม่
"?" สีหน้ามึนงงของเบียคุรัน ทำร่างบางที่นั่งอยู่อดอมยิ้มหน่อยๆไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะเป็นรอยยิ้มที่หัวเราะร่างสูง แต่เบียคุรันก็ไม่คิดขุ่นเคืองซักนิด
"อร่อยมั้ยครับ" เสียงหวานถาม แต่นัยน์ๆก็คือ "อร่อยมั้ยครับ มองผมอย่างกับกินไปแล้วน่ะ"
"อืม อร่อยดี" ร่างสูงหยิบน้ำสัปปะรดมากินแก้เขิน
"ผมว่า ผมอิ่มแล้วครับ คุณเบียคุรันอิ่มหรือป่าวครับ" ร่างบางหยิบผ้ามาเช็ดปากพอเป็นพิธีก่อนจะลุกขึ้นยืน ร่างสูงกลัวมุคุโร่จะหนีไปซะก่อนจึงรั้งแขนร่างบางเอาไว้
"?"นัยน์ตาต่างสีหันมีแววสงสัยนิดหน่อย
"ป่าว แค่บอกว่ารอผมด้วย" เบียคุรันปล่อยแขนร่างบางก่อนจะเดินนำริ้วๆ ไป มุคุโร่ยิ้มกระตุกปากหน่อยๆ แล้วสาวขาเรียวเดินตามไป ....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น