ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [BTS] FS/OS KOOKMIN ROOM

    ลำดับตอนที่ #1 : [ FS/OS KOOKMIN] ♥ One day

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.66K
      17
      20 เม.ย. 58



    [JUNGKOOK X JIMIN]
    .
    .
    .
    .








    เชี่ย!! ทำไมร้อนงี้วะ หงุดหงิด จะหลับจะนอนนน ก็คนมันเพลีย

     
    "แง่มๆ~ " เสียงใครวะะ ? ผมย่นคิ้วก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ ปรับม่านตารับแสงอาทิตย์ อ่าาา สายแล้วสินะ เเดดแม่งเเยงตากู
    ㅠㅠ
     
    ผมรู้แล้วครับต้นเหตุที่ทำให้ปาร์คจีมินคนนี้หงุดหงิดด

     

    "เชี่ยย จองกุก!! ลุกดิ"
     ยัง.. ยังไม่ขยับ ผมล่ะอยากถีบมันให้ตกเตียงจริงๆ ติดอยู่นิดเดียว นิดเดียววว ผมเจ็บสะโพกครับขายกไม่ขึ้น อย่าว่าแต่ยกขาเลย ขยับตัวยังลำบากจิครายยยย
    ㅠㅠ
     
    "จองกุกกก..... จองกุก.... จองกุกกี้!!"
    "อืมมม... อะไร?  เรียกทำไมแต่เช้า"
    ทีนี้ลืมตาขึ้นได้แล้วสินะ
    "เช้าพ่องง!! รีบลุกขึ้นมาช่วยกูเก็บห้องเลยย ให้ไวอย่าลีลาท่าเยอะ(?)"
    "เดี๋ยวค่อยเก็บก็ได้ เดี๋ยวก็รกอีก"
    พูดไม่พอครับ ยังดึงตัวผมไปกอดซุกอกอุ่นๆนี่อีก งืมๆ ม่ายยย~ ห้ามเคลิ้มนะเว้ยยย
    .
    .
    .
    .
     

    Kook talk
     
     
    หึหึ กอดเฉยๆไม่พอหรอกครับ แม่งโครตน่าฟัดเลยกุกจะไม่ทน ก้มลงไปฟัดแก้มรัวๆ
    "จองกุกอย่า"
    "อย่าอะไร ? " หงิดเลยครับทำไมชอบขัดใจ ขัดใจไม่พอ มือป้อมๆนั่นยังดันผมออกอีก
    "ต้องเก็บห้องแล้วววว เดี๋ยวพี่ยุนกิเห็น"
     
    เฮ้ออ ผมต้องจำใจปล่อยไปครับ เดี๋ยวเมียงอน งงอะไร ก็ปาร์คจีมินเมียจอนจองกุกไง กว่าจะได้มาไม่ใช่ง่ายๆเลยนะครับ แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถพี่จอน ฮี่ๆ
     
     
     
     
    Jimin talk
     
    เง้อออ  กว่าจะลากขังขารเข้าห้องน้ำมาได้ ใช้พลังงานไปเยอะะ
    "เชี่ยจองกุก!! มึงทำอะไรกูเนียยย"  ฮอลลลล โศกาเศร้าใจรอยแดงเป็นจ้ำๆเต็มคอกูเล้ยย! ไม่พอครับ ข้างหลังอีก พี่ยุนกิเห็นตูตายยย งานนี้ต้องเคลียไม่อาบมันละน้ำเนี้ยย ผมกระชากประตู้ห้องน้ำออกพุงไปหาไอคนที่ไม่รู้เรื่องนอนยิ้มฟันเหยินอยู่บนเตียง
     
    "จองกุก มึงตายย!!" ผมพูดไปก็กระโดดขึ้นเตียงไปบีบคอทันที เขย่าๆโมโหวุ้ยย บอกว่าอย่าทำรอยๆ ได้ยินเป็นอย่าน้อยมั้งขึ้นครับขึ้น  ขึ้นอะไร! ไอกุกเนียขึ้น ขึ้นครอมตู มันมาท่านี้ยังไง!? เมือกี้ไม่ใช่แบบนี้ฮรือออ ทำไมกูต้องเสียเปรียบตลอด
    ㅠㅠ
    "ทำไรวะะ!" จองกุกหงุดหงิดละครับบ แล้วใครสน ผมดิต้องหงิด
    "มึงทำรอยเต็มตัวกูเลยยย ฮรืออออ " ผมพูดพร้อมบีบน้ำตา งอแงแปบ
    "ทีเมือคืนไม่เห็นบ่น" จองกุกยักคิ้วหนึ่งที คิดว่าหล่อหรอ ไอฟันเหยิน ฮึ้ยย
    "กูบอกแล้วว่าอย่าทำมึงก็ไม่ฟัง ไม่รู้ไม่สน งอนเว้ยยย" พูดจบต้องรีบชิ่งครับ เดี๋ยวมันรู้ว่าผมใจอ่อนเพราะมันยักคิ้ว คิคิ มองอะไร ก็มันหล่องื้อออ ><  ผมยังเดินไม่ถึงห้องน้ำเลยครับ ต้องชะงักเพราะแรงดึงจากข้างหลัง แรงควายย ดึงทีผมนี่ปลิวไปแปะกับตัวมันเลยครับ
    "เดี๋ยวค่อยอาบ" ทำไมเสียงเซ็กซี่ขยี้หัวใจปาร์คจีมินงี้~~
    "ไม่เอาจะอาบบ จองกุกอย่าา อื้ออ"ม่ายยยยยย จองกุกมันจูบซอกคอผมมม !
    "จองกุก!!" ฮอลล ห้ามใจอ่อนนะเว้ยยย
    "เดี๋ยวอาบให้" ไม่ทันขาดคำมันลากผมขึ้นเตียงละครับ ม่ายยยยย ม่ายเหลือออ ผมเคลิ้มละครับบ ทำไมไอเด็กฟันเหยินจูบเก่งงี้
    "อื้มม~ "
     
     
     
     

     

    ก๊อก! ก๊อก! ก๊อกๆ
    "จีมินนนนน พี่มาแล้วววววว มาเปิดประตู้เร็วววว ของกินเพียบ!"
    เวรแล้วไงพี่ยุนกิมา ไม่น่าเคลิ้มเล้ยยย ผมรีบดันจองกุกออกทันที แต่ไม่ขยับ มันยังคงไล้ริมฝีปากนุ่มนิ้มอยู่ตรงซอกคอผม
    "จองกุก พี่กูมาาา!! "ยังมาทำหน้ามึนอีกกก
    "แต่งตัวเร็วว ว๊ากก เก็บของด้วยยย" ผมหยิบเสื้อมาใส่ลวกๆเก็บบ้านแบบความเร็วแสง
    "ไออ้วน! ไม่ตื่นหรอออ รอนานแล้วนะเว้ยยยย"
    "มาแล้ววๆๆๆ"ผมหันไปมองจอกกุกก่อนจะค่อยๆเปิดประตู
    "แฮ่ๆ คิดถึงจัง" ผมพูดจบก็โดดกอดไปหนึ่งที
    "สวัสดีครับ พี่ยุนกิ " จองกุกพูดก่อนจะก้มหัวทักทาย
    "ทำไมอ้วนมาเปิดช้าา รอจนเมื้อยหมดละ"
    พี่ยุนกิเมินจองกุกแล้วหันมาคุยกับผม  ตอบไงดีวะกู
    "พอดีจีมินเข้าห้องน้ำ" เเถแปบ
    "หรอ"
    "พี่ยุนกิซื้อไรมา" เปลี่ยนเรื่องก่อนเดี๋ยวโดนจับได้ พี่ยุนกิยิ่งขี้หวงอยู่ เฮ้อ อย่าพึ่งเข้าใจผิดว่าจีมินคนนี้คบชู้นะครับ ยุนกินีพี่ชายแท้ผมเอง คลานตามกันมาา
    "ก็ของกินแหละ เห็นอยู่หอคนเดียวเป็นห่วง แต่ตอนนี้ไม่ใช่ละมั้ง" พี่ยุนกิพูดพลางเหลือบมองจองกุก
    "งั้นกลับก่อนนะ"

    อยู่ๆจองกุกก็พูดขึ้นมา แล้วเปิดประตูออกไปเลย ฮอลลล แฟนงอลㅠㅠ
     
     
     
    Kook talk
     

     

     

    ผมไม่ได้งอลนะครับ เเค่ไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอพี่น้องเขาจะคุยกัน ไม่ได้งอนจริงๆนะเห้ยยย เชือดิ
    .
    .
    เอ้ออ งอนก็ได้วะ จะว่าผมไร้สาระก็ได้ เเต่ผมหึง เข้าใจมั้ยว่าหึง!! ถึงจะเป็นพี่น้องกันก็เหอะ หงิดครับหงิด  ผมยังเดินไปไม่ถึงใหนเลยก็มีมือป้อมๆกอดผอมจากทางข้างหลัง
    "แฮก.. จองกุก อย่า อย่างอนนะ"

    อย่าบอกว่าวิ่งตามมา ?
    "พี่ยุนกิล่ะ?"
    "ไม่รู้ จองกุกอย่างอน"
    พี่จอนเพลียย จีมินโหมดอ้อนโครตน่ารักก ผมหันไปนี่แทบจะจับฟัด ใครให้ทำหน้าแบบนี้วะ
    "ไม่ได้งอนครับ" ผมพูดก่อนจะยกมือยีหัวอีกคน ถึงงอนก็หายละบอกเลย ฮี่ๆ
    "จริงนะ ?? "
    "จริงครับ" พูดจบผมก็ก้มลงจูบที่ริมฝีปากอีกคนเบาๆ อ่าาา ไม่พอ ขออีกที ผมย้ำจูบซ้ำๆจนจีมินต้องร้องห้ามม ก็มันหวานนี่ครับบ

    "รักนะ" ผมกระซิบบอกอีกคนเบาๆ จีมินเขินเเก้มแดงไปยันหู หึหึ
    "ระ..รัก เหมือนกัน"
    "อะไรนะ ไม่ได้ยิน"
    "รักจองกุกนะ"
    "ห้ะ??" ฮี่ๆ จริงๆได้ยิน แต่ขอแกล้ง
    "จีมินรักจองกุกนะ!!!" ฮ่าาา น่ารักขนาดนี้ไปต่อที่ห้องกะพี่จอนดีกว่าาา
     

     









    ..........................................................................................................................................
    จบเเล้ววว เย้ งงมั้ย ไม่งงเนอะ
    เเฮ่ๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านฟิคกากๆของเราาา จุบุ

     






     
    ✄THE ORA




     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×