คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [ FS/OS KOOKMIN] ♥ คนขี้หึง ;))
[JUNGKOOK X JIMIN]
"เฮ้อออ~
"เฮ้ออออออออ"
ไม่ต้องตกใจครับ เสียงถอนหายใจผมเอง วันนี้เปิดเทอมวันเเรกทำให้ปาร์คจีมินคนนี้ต้องเเบกสังขารมาเรียนแต่เช้า แม่งโครตเบือเลย ทำไมยังไม่มีใครมาอีกวะะะ
"ไออ้วนนน มึงมาทำอะไรตรงนี้วะะ " ใครเรียกอ้วนวะะ ออกจะเพรียวลม =..=
"มีไรดำ ซักผ้าอยู่ไม่เห็นอ่อ :) "
กวนตีนน กูเเค่จะบอกว่าเขาให้ปีสองลงไปรับน้องที่สนามบอลให้ไวเลยมึง"
เชี่ย แล้วทำไมพึ่งมาบอกวะปล่อยให้กูนั่งหายใจอยู่ได้ สองเท้าของผมวิ่งตามแทฮยองไป ช้าเดี๋ยวไอประทานปีสามขาโหดทำโทษเอา เรื่องนี้ปาร์คจีมินจะไม่เสี่ยงคับ
"เหนื่อยชิปหาย "
"มึงขาสั้นวิ่งช้าเอง " ดูมัน ถ้าไม่ใช่เพือนนะ มึงลงไปนอนกับพื้นแล้วววว
"ปีหนึ่งฟังทางนี้ พี่ชือนัมจุน ประทานปีสาม วันนี้พี่ๆปีสองจะมาดูแลน้องๆ เชือฟังกันด้วย"
พอ ประทานปีสามพูดจบก็สงให้ไอแทฮยองต่อ เห็นมันดำๆเเบบนี้มันเป็นประทานปีสองนะครับบบบ ระหว่างที่ไอแทฮยองพูดผมก็กวาดตามองไปเรื่อยๆ จนไปสบตากับรุ่นน้องปีหนึ่ง ผมดำๆตัวขาวๆ หน้าหล่อๆ ที่บอกสบตาคือสบตาจริงๆนะเว้ยย แบบมองไปแล้วแม่งมองกูอยู่ก่อนงี้ เสียวสันหลังวาบเลยครับกู
"ตามนี้นะครับ น้องๆเเยกไปทำกิจกรรมประจำฐานได้"
"อ้วนน ไปประจำฐานกันมึง" ผมสะดุงละสายตาจากเด็กนั้นหันมาหาแทฮยอง
"ไปมึง" สาสส เดินดีๆก็ได้ไม่ต้องกอดคอกูก็ได้มั้งง =..=
ทำไมถึงรู้สึกมีคนมองตลอดเลยวะ
"มึงเป็นไร ?"
"ป่าว" ผมพูดก่อนจะเอื้อมมือไปยีหัวมันน หมันใส้
"เล่นไรวะะะ ได้ "
"ม่ายยยย กูไม่เล่นนะเเทฮยองงง "
Jungkook tolk
หงิด ครับ บอกได้คำเดียวว่าพี่จอนหงิดมาก ไอประทานปีสองมันเป็นใคร กล้าดียังไงมาเล่นถึงเนื้อถึงตัวกับแฟนผมวะ! ฟังไม่ผิดหรอกครับ ปาร์คจีมินอะแฟนผม หวงมากด้วยออกตัวเลย
"จองกุกมึงไม่เข้าฐานอ่อ มองอะไรอยู่วะะ"
จองโฮซอก เพื่อนฟันเงินที่พึงรู้จักเมือกี้เรียกสติผมให้ละสายตาจากจีมิน
"ไปดิมึง รีบทำให้เสร็จๆจะได้กลับบ้าน " ผมพูดจบก็เดินนำไปเข้าฐานทำกิจกรรม
"โครตเหนื่อยเลยแม่งงงง"
"ฐานสุดท้ายแล้ว มึงไหวปะ" ผมถามโฮซอกก่อนจะตบบ่ามันเบาๆ
"เออ ไหวดิ รีบไปๆ"
ผม กับโฮซอกพากันเดินไปยังฐานสุดท้าย ฐานที่มีคนตัวเล็กคุมอยู่ แม่ง เอาอีกและ พี่จอนหงิด ไม่เข้าใจทำไมต้องถึงเนื้อถึงตัวตลอด โหยยย ถึงขนาดจับแก้มมม !! พี่จอนจะไม่ทน ผมส่งสายตาอำมหิดจ้องไปที่จีมิน เเละเหมือนจีมินจะรู้ตัวหันมาสบตาผมแล้วขยับตัวออกห่างจากไอลิงหัวสีเเสบตา นั้น ยังดีครับที่รู้ตัว หึหึ
"น้องๆฟังทางนี้ ทีนีฐานสุดท้ายแล้วว ชื่อฐานว่าสามัคคี"
Jimin tolk
โอ้ยยย วันนี้วันซวยของปาร์คจีมินปะวะ ถ้าจองกุกจะมองขนาดนี้ คืนนี้กูตายชัวร์ รู้ชะตากรรมแปบ ทำไงดีวะะะ
"มึงเป็นอะไรของมึงวะ นั่งบ่นคนเดียวอยู่ได้?"
"เพราะมึงแหละ ไปห่างๆกูเลยไอดำ ห้ามแตะต้องตัวกูด้วย "
ผมพูดก่อนจะเดินหนีมันไปทางอืน ไม่ได้ๆ คุยนานเดี๋ยวจองกุกเห็น เเล้วผมจะซวยยย เฮ้ออออ
"เอาละครับ กิจกรรมรับน้องจบลงเเค่นี้ หวังว่าจะได้เจอกันใหม่นะครับ ขอบคุณครับ"
หลังจากพี่นัมจุนพูดจบ ก็สั่งให้ปีหนึ่งกลับบ้าน แล้วให้ปีสองเก็บงานให้หมด
โครตเหนื่อย โครตเพลีย แม่งกว่าจะเก็บหมด
"ดำาา ~ กูกลับบ้านละนะะะะ"
"เดี๋ยวกูไปส่ง" ผม พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถมันที่จอดอยู่ใกล้ๆเเถวนี้ ให้มันไปส่งก็ดีเหมือนกัน มืดแล้ว เเถมประหยัดค่ารถ คึคึ ผมไม่ได้งกนะ ;(
หลัง จากเเทฮยองขับรถมาส่งผมถึงหน้าบ้าน ผมก็ขอบใจมัน ละบอกให้ขับรถกลับบ้านดีๆพอเป็นพิธี ล่ะวิ่งขึ้นบ้านทันที จองกุกหลับแล้วมั้ง บ้านมืดตื๊ดตื๊อ ผมเปิดประตูเข้าห้องไปให้เบาที่สุด เดี๋ยวมันตื่น ค่อยๆย่องไปใกล้ๆ ก่อนจะหันไปมองร่างหนาที่นอนหลับตาอยู่บนเตียงง อ่าา หลับจริงด้วย สงสัยเหนื่อย ผมอดไม่ได้ที่จะเอามือลูบใบหน้าที่หล่อเหลาน่าหลงใหลเบาๆ คึคึ
Jungkook tolk
หึหึ กลับมาแล้วหรอ ดึกดืนคำมือยังยืนอี๋อ๋อกับผู้ชายหน้าบ้านอีก เดี๋ยวก่อนน เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อยยย
พอจีมินเปิดประตู้เข้ามา ผมก็แกล้งหลับตาลง ร่างป้อมๆของปาร์คจีมิน ค่อยๆย่อยเปิดประตูห้องเข้ามา เเถมยังขยับมาดูผมใกล้ๆอีก จีมินค่อยๆใช้มือป้อมๆนั่นลูบโครงหน้าผม ผมคว้าข้อมือของจีมินแล้วแล้วลืมขึ้น
"เฮ้ยยยยย จองกุก"
ยังไม่ทันที่จีมินจะตั่งตัวผมก็ดึงร่างเล็กล้มลงมาบนเตียงก่อนจะยันตัวขึ้นคร่อม
"ไง ใครมาส่ง " ผมถามเสียงเรียบ
"พะ เพือน"
"เพือนคนใหน? "
"กะ ก็ ก็... "
"ก็อะไรครับ? "
ผมถามก่อนก้มหน้าเข้าใกล้ใบหน้าหวานของจีมินมากขึ้น จนปลายจมูกสัมผัสกัน จีมินหลบตาหนี ก่อนผมจะถามย้ำอีกที
"เพือนคนใหนครับปาร์คจีมิน.."
"ก กะคนที่เป็นประทานไง เง้อออ จองกุก ฟังกูพูดให้จบก่อนดิ๊ "
จีมินยังพูดไม่จบผมก็จัดการก้มลงงับคออีกคนกดจูบเบาๆ ลงโทษที่ตอบช้า
"พูดไม่เพราะ " ผมพูดก่อนจะก้มลงปกบริมฝีปากจูบรีมฝีปากสีหวานที่กำลังอ้าปากเถียง เปิดทางให้ผมได้สอดลิ้นชิมความหวาน
"อื้มมม อื้ออ!!" อ่าาา เหมือนผมจะตะกะไปหน่อย ผมถอนจูบออกแล้วจูบซ้ำลงไปใหม่ ย้ำ ซ้ำๆจนจีมิน ดิ้นประท้วงให้ผมปล่อย
"จ จองกุก!! ไอเด็กบ้าาา -/////-"
ฮ่าาา จีมินเขินเเก้มแดงน่าฟัดมากครับ จองกุกขอไม่ทนก้มลงไปฟัดแก้มหนึ่งที
"อืออออออ จองกุก อย่าาา " ห้ามอีกและพี่จอนเริ่มหงิด
"เเค่นี้ทำเป็นดิ้น ทำไม ต้องเป็นไอประธานนั่นรึไงถึงยอมห้ะ? "
ด้วยความหงิดพี่จอนเลยเผลอเผลอตะหวาดคนตัวเล็กไปละครับ
"แทฮยองเกี่ยวไรด้วย! จองกุกอย่ามาหาเรืองได้ปะ" มีเถียง
"ก็เห็นๆอยู่ "
อย่าให้พี่จอนพูดได้ปะมันขึ้นครับ หงิดเป็นสิบเท่า
"เห็นอะไรจองกุก พูดมาดิ อะ อื้อออ!!~ "
รำคาญครับขี้เกียจเถียง จูบแม่งงง
"หึงอ่ออ??? " พอปล่อยปากให้พูดก็ยิ่งเข้ากลางใจพี่จอนเลยครับ ผมย่นคิ้วก่อนจะตอบ ร่างบางไปตรงๆเลยครับ
"ครับ หึง หึงมาก!" ยิ้มใหญ่เลยนะปาร์คนะจีมิน ใด้ทีเอาใหญ่ ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอาคืนทบต้นทบดอกแน่
"หึงอะไรไม่รู้ไร้สาระหว่ะ ไม่ได้นอกใจสักหน่อย บอกว่าเพือนก็เพือนดิวะ " พูดไม่พอจีมินยังเอานิ้วจิ้มหัวคิวพี่จอนอีก เเฟนใครวะะ โครตน่ารัก
"จีมินเป็นของจองกุกคนนะ มีไอเด็กกามนี่คนเดียวแหละ อื้ออออ!!!"
ไม่ต้องรอให้พูดจบหรอกครับ ปากหวานอย่างนี้คืนนี้ไม่ต้องนอนครับ ปาร์คจีมิน!
.................................................................................................................................
งุ้ยยยยย เขินใช่มั้ยเรารู้ เพราะเราก็เขินนนนน
ขอบคุณคอมเม้นด้วยนะคะมีกำลังใจแต่งต่อมาก คึคึ
ไว้จะมาใหม่นะคะ ขอบคุณที่หลงมาอ่าน จุ้บๆ
B E R L I N ❀
ความคิดเห็น