19//07//54

มอร์เกิน....

เมฆครึ้ม เหมือนฝนจะตก...

แถมนอนไม่หลับ ปวดหัว(ปวดมือ เจ็บว้อย)
============================
เพราะฐิติจัดกันทั้งสองฝ่าย มันเลยได้เรื่อง...


เพราะปาดไม่แรงไป(น๊อกเพราะยานอนหลับซะก่อน) และไม่โดนจุดสำคัญ


ฉันถึงได้มานั่งปวดแขน และปวดใจรอสอบวันพุธไงล่ะ...


อุตส่าห์คิดว่ามันจะได้จบๆไปแล้วซะอีก...


ไอ้เวรเอ๊ย.....อยากจะด่าชะมัด...


แต่ก่อนก็ไม่ค่อยจะมาสุงสิงกัน แต่วันนั้นนึกอะไรถึงเข้ามาหา...


คราวหน้าถ้ามันเกิดอีก ฉันจะไม่ทน....


มันจะไม่แค่ข้อมือ แต่มันจะฮาราคีรีให้ดู.......


อนึ่ง....ตูไม่น่าเเช่งตัวเองเลย...ไม่ตายเหมือนนิยาย(เพราะนิยายก็มีคนมาจุ้น)


ไม่อยากกระโดดตึก...ศพไม่สวย...


ผูกคอตายเหรอ ไม่เอาหรอก กว่าจะไป ทรมานอีก....


คว้านท้อง....ดูดีก็จริง แต่ถ้าคว้านไม่ถูก มันก็ทรมานอีก...


กรีดข้อมือ เบสิกสุดๆ ไม่กระทบมาก แต่ดันคอมโบกับยานอนหลับ...มันเลยถึงได้โผล่มานี่ไงล่ะ



ผลสุดท้าย เจ็บทั้งมือ ปวดทั้งหัว และปวดตับกับการสอบ...


..................




มัน....แย่มาก.....




ทำไมถึงยังอยู่....อีก



แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็ยัง....สำนึกกันบ้าง ว่าอย่าท้าฉันให้มาก....


คนจิตตกมันทำได้ทุกอย่าง...


(ใครที่เรียนจิตวิทยาจะรู้ว่าฉันโรคจิตขนานหนึ่ง เก็บกดเกือทุกข้อ )
(หลักๆก็แฟนตาซ๊ -ผิดหวังจากโลกแห่งความเป็นจริง จนหนีไปอยู่ในโลกสมมติ)







เอาเหอะ....บ่นไปก็เท่านั้น...



ตอนนี้คงได้ตายกับการสอบแน่ๆ....





ปล.กระจกบานนั้นจะสะท้อนภาพได้ตรงกันเกินไปแล้ว....(ก็กระจกเงานี่นะ)




ทำไมไม่ปล่อยใหตายๆไปซะเลยล่ะ ....??





ตอนนี้เลยมีแผลเป็นงามๆ มาประดับเลย.....

(แต่..ความเร็วในการพิมพ์ไม่ตกลงซักนิด?)











=======================================================

เอาส์ วีแดร์เซนท์