Auf wiedersehen Dek- d
เขียนโดย
Lumiel S. Waneriar
แต่ก็แค่อยากเก็บไว้
ว่าอย่างน้อย ที่นี่ก็เคยเป็นครอบครัวของฉัน
แต่ในเมื่อทุกอย่างมันกำลังจะพังพินาศ เหมือนชีวิตจริง...มันก็ต้องถอนตัวก่อน
จากกันด้วยความ ทรงจำดีๆที่เคยมี ยังดีกว่า..จากกันทั้งๆที่พกความรู้สึกไม่ดีออกไป
พี่เสียใจนะ
หากว่าต้นเหตุ..มันเพราะพี่ใจอ่อน.....
ขอโทษที่ทำตัวไร้ความรับผิดชอบแบบนี้...
แต่ว่า.....
มัน..มันเป็นความอ่อนแอของพี่เอง.....
ที่ไม่กล้าเผชิญหน้ามันอีกครั้ง....
พี่แค่ไม่อยากเห็นครอบครัวของพี่พังพินาศอีก...
อย่างน้อยๆ....
มันก็...ยังดี.....
ขอโทษกับคนอื่นๆด้วยแล้วกัน....
หนูมิสะ พี่คงไม่สามารถติดตามนิยายหนูได้อีก
ริล..ลาร์วี่ เมรา&มเล่า กิลกิีว ฟิน
แป้ง คานี ลีน แป้ง ครอส เซเทีย และคนอื่นๆ ที่พี่ไม่ได้เอ่ยถึง.....
แต่...พี่แค่.....
แค่...ทำใจรับกับสิ่งที่เกิดไม่ได้.....
มันอาจจะสำคัญตัวเกินไปก็ได้...??
แต่ว่า..เพราะเป็นแบบนี้....
ยังไงล่ะ??
พี่เครย์ พี่พูดถูกแล้วล่ะ ลูน่ะ มันพวกอยู่กับใครนานๆไม่ได้
ลูผิดเอง ลูมันพวกชอบจุ้นจ้าน
ถือว่าเราเป็นพี่เขา ....
เราแค่หวังดี ไม่อยากให้ทั้งสองฝ่ายเสียหาย
แต่ผลมันกลับเลวร้าย.....
ถูกแล้วล่ะ
ความใจอ่อนสุดท้ายมันก็ทำร้ายลูอีกแล้ว.....
มันอาจเป็นครั้งสุดท้าย ที่ได้มาที่นี่ แต่ก็ดีใจนะ.....
สำหรับความทรงจำดีๆที่มีกับนี่...ถึงมันจะสั้นๆก็ตาม......
ขอโทษอีกครั้ง....
แต่..ว่า..ให้มันผิดที่ลูคนเดียวก็พอ...อย่าเก็บไปคิดว่าตัวเองเป็นสาเหตุ....
อันที่จริง..มันรู้สึกเศร้ามากๆที่ต้องทำแบบนี้....
สุดท้าย...นี้.....
ถ้าหากว่าที่นี่ยังต้องการลูอีก...ลูก็อาจจะมา.....
แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง...มันอาจจะ..เปลี่ยนไป.....
มันอาจไม่เหมือนเดิม.....
ก็เหมือนเชือกนั่นล่ะ ขาดไปแล้ว มันผูกกลับคืนได้ แต่มันก็ทิ้งปมไว้.....
จะประณามฉันว่ายังไงก็ช่าง!!!
แต่เพราะฉันรักที่นี่ ฉันถึงทำ ฉันถึงอดทนอยู่มาจนถึงวันนี้!!
อันที่จริง...
มันก็ทนมามากพอแล้ว...เพราะว่ามีครอบครัวรออยู่ ถึงได้กัดฟันทนมัน....
แต่ในเมื่อครอบครัวที่นี่ ไม่ต้องการเราแล้ว มันก็ป่วยการที่จะอยู่
เสียดายมั้ย??
ถ้าตอบจริงๆ ล่ะก็ ....
เมือ่ก่อนอาจใช่.....
แต่วันนี้ไม่แล้วล่ะ....ไม่...
คนอื่นอาจจะว่าประหลาดสินะ แคร์กับโลกสมมติ แต่ขอให้รู้ไว้ว่า....
ยิ่งแคร์มาก มันยิ่งเจ็บมาก......
เจ็บ...เพราะเขาเหมือนกับจะสร้างระยะห่างกับเรา....
หรืออันที่จริงเราล้ำเส้นไปเอง....
ก็แค่ความรู้สึกงี่เง่า ที่มันทำร้ายฉันถึงสี่หน
กับที่นี่น่ะนะ....
ไม่มีพี่ชายคนไหนหรอก ที่รู้สึกดี เมื่อน้องสาวสร้างกำแพงกับตัวเอง
ที่เขาจุ้นจ้านไป ก็เพราะอยากช่วย
แล้วก็...แค่ความรู้สึกนี้มันรุนแรงขึ้นเท่านั้น.....
ขนาดน้องแท้ๆมันยังทิ้เราได้ลงคอ....
คนหนึ่งก็ห่างเหินไปไม่เหมือนเดิม เพราะเวลา เส้นแบ่งที่หายไปถึงสี่ปี.....
อีกคน ก็เพราะเขาเกรงใจเรา...
อันที่จริง....
ผิดเองแหละ เราอยากไปยุ่งเอง..มันไม่ใช่กงการอะไรของเราด้วยซ้ำ
จะแคร์ทำไม ไ อ้โลกสมมติพรรค์นี้?
มันก็มีแต่ทำร้ายกลับเท่านั้น
ม่ีแต่ใส่หน้ากากเข้าหากัน.....
ก็แค่ตัวอักษรจะแคร์ไปทำไม?
กับคนที่มีสายเลือดเดียวกันมันยังไม่แคร์เราเลย....
ฉันไม่ได้ดราม่า เล่นๆ
แต่เพราะฉันตัดใจแล้วต่างหาก.....
พอกันที!!
-------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณมาก ทำให้ตาสว่างสักที.....
ต่อไปนี้ใครจะโผล่มาก็ช่าง อยากเอาไปทำอะไรก็ตามใจ
ซิลเวีย!! ฉันเปิดทางแล้วนะ อยากออกมาตลอดก็เชิญ!!
ไม่ต้องกลับเข้ามาข้างในแล้ว ฉันยกชีวิตนี้ให้แล้ว...
ร่างหลัก...มันคงไม่สามารถที่จะคุมหรือทำอะไรได้แล้ว ตามสบาย!!
ในเมื่อมันพินาศแล้วก็พินาศให้ถึงที่สุด !!
ใช่....
เผื่อมันจะลืมๆ เรื่องเจ็บปวดในวันนี้ได้บ้าง...
ไม่ต้องช็อตโน๊ตไว้แล้ว เกษสรี เธอมันก็งี่เง่านั่นล่ะ อุตส่าห์ได้มีตัวตน แต่ก็ยังทำตัวเป็นเงา
ลาก่อนล่ะ...
==================================
ปล. ถึงน้องสาวของพี่
ถึงพี่จะไม่อยู่ แต่อย่าทำร้ายตัวเองเลยนะ
อาหารก็กินให้มันพอเหมาะกับวัย
ไม่งั้นมันจะไม่ดีกับร่างกาย
กับโอโซนก็อย่าไปว่าเขาเลย
ส่วนแม่นางเอ็น...ก็ช่างเขาไป..
ชีวิตน่ะ มันต้องสู้ต่อไป ชีวิตลีนไม่ได้ผูกติดกับพี่...
แล้วก็พี่อยากให้ลีนเข้มเเข็งนะ...
อนาคตมันโหดร้ายกับเราเสมอ
สังคมน่ะ...มัน..ไม่ใจดีกับเราหรอก
มันต้องสู้ เผลอก็คือแพ้เมื่อนั้น มันไม่มีใครเห็นใจกันหรอก...
ถ้าลีนเจอคนดีๆ ก็โชคดีไป....
ชีวิตมันต้องเดินหน้าต่อไปนะ
พี่พูดแบบนี้มันอาจดูไม่น่าเชื่อ เพราะพี่นั่นล่ะที่ยอมแพ้กับมัน....
แต่มันอาจจะแย่ไปหน่อย ที่พี่จะพูดว่า...
เพราะสังคมเราต่างกันเอง
โลกของพี่มันมีแต่การใส่หน้ากากเข้าหากัน
ไร้ความจริงใจต่อกัน
ที่เป็นมิตรกันก็เพราะผลประโยชน์..
พี่ไม่อยาก...ให้มันเป็นแบบนี้
====================================
Auf wiedersehen...............
=====================================
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
1 ส.ค. 54
102
0
ความคิดเห็น