ไม่รู้ว่าใครเขาจะเข้าใจเราผิดไปถึงไหนรึเปล่า
(แต่จะไปโทษเขาก็ไม่ได้ ในเมื่อบุคลิกอื่น มันคือความรู้สึกลึกๆในใจทีมีอิทธิพล เหนือจิตใต้สำนึก มันคือจิตไร้สำนึกนั่นล่ะ)
ผิดเอง ที่เราเกรงใจที่นี่ และวางใจว่า คนๆนั้นคงไม่มาป่วนที่นี่
แต่ทำไมถึงมาผิดคำพูดกันตอนนี้?
เรื่องทุกอย่างมันเลยแย่กว่าเดิมถึงเพียงนี้
เรากลัวว่าถ้าเราอธิบายความจริงไปเขาจะหาว่าเราบ้า
อันที่จริงอาการหลายบุคลิกมันคืออาการบ้าอย่างหนึ่งนั่นล่ะ
ฉันซีเรียสนะ …
คิดว่ามันสนุกนักเหรอ ที่มีใครไม่รู้(เออรู้ก็ได้ เพราะมีมันนั่นล่ะ ที่ไม่ยอมฟังฉันหรือคนอื่นๆบ้างเลย)ใช้เราทำอะไรที่มันยิ่งแย่ลงกว่าเดิม
ให้เราผิดใจกับคนที่เรารัก
พักนี้มันถี่ผิดปกติ
คนอื่นๆเขาก็สงบเสงี่ยม ออกมาเมื่อไหร่ก็ยอมเขียนโน้ตบอกว่าไปทำอะไรมา
พักนี้ถ้าคิดถึงหมอนั่น มันจะคุมไม่อยู่
จริงอย่างที่อาจารย์บอกล่ะครับ
ช่วงนี้ผมมีเรื่องเครียดเยอะมาก หลักๆก็ที่คณะ ที่บ้าน
แล้วหลังๆก็ชักจะคุมไม่อยู่ บางทีมันดีหน่อยเบลอๆ รู้ตัว แต่มันมารู้จริงๆก็ตอนที่เสร็จมันไปแล้ว
ยอมรับว่าตกใจมาก ว่าเมื่อสองก่อนมีอะไรเกิดขึ้น
มันอาจจะช้าไปที่รู้สึกตัว เพราะก่อนหน้านั้นก็อยู่ในช่วงงอนน้องสาวน่ะนะ
แถมพอจะปรับความเข้าใจหน่อย
มันก็เจอมารผจญ
ไ อ้ที่พิมพ์จริงๆจังๆ มันกลายเป็นยิ่งสะบั้นเข้าไปใหญ่
แต่ ไ อ้ที่เล่นๆ(แคสนาฟาเซียเล่นกับคานี) มันพิมพ์ให้แบบดีพร้อมมาก…
อือ คือ บางที ที่ฉันเคยกลัวไว้มันอาจจะเป็นจริงเร็วเข้าซะแล้ว
เคยลองเจรจากันดู
แต่เขาไม่คุยด้วย
คนอื่นๆยอมรับฟัง
ฉันกลัวว่าสักวันหนึ่งฉันอาจถูกถีบกลับเข้าไป แล้วกลายเป็นรองซะเอง…
มันจริงจังนะ มันอาจจะเว่อร์ๆ ไปบ้าง…
แต่ ขอสารภาพตรงๆ ถ้าใครยังไม่รู้ อันที่จริง ที่นี่ เราก็ไม่เคยบอกใครหรอก
ไม่สิ บอกไปแล้วนิดหน่อย ที่เวล
มีลีน กิล แล้วก็ลาร์วี่รู้ตอนนั้น
เรื่องที่เราเป็นคนหลาบุคลิก แบบที่อาจารย์และแพทย์ที่เคยไปปรึกษาด้วย บอกว่าเกินเยียวยา ทำได้แค่ทำใจหรือไม่ก็ลองเจรจา
เพราะเราไม่กล้าบอกเอง กลัวว่าทุกคนจะหาว่าเราบ้า
แต่แค่ที่เด็กดี มันไม่เคยมายุ่งท่านั้น เหมือนกับว่าเขายังเกรงใจหรือไม่สนใจ
หรือแค่หาโอกาสไม่ได้
แต่มันช้าไปเท่านั้นล่ะ
มันแค่เพราะว่าเรารู้สึกผูกพันไม่อยากให้คนที่เรารักเปลี่ยนเพราะรู้ว่า เราไม่ได้ปกติ
มันไม่ใช่เล่นๆ นะ ใครเขาจะอยากมีหลายบุคลิกกัน!!
มันเหนื่อยที่ต้องมาตามล้างตามเช็ดผลพวงที่เกิดจากการกระทำของเราอีกครั้ง (ทำไมบอกว่าเราล่ะ แต่ในเมื่อมันเกิดมาจากตัวเรา มันก็เราอยู่แล้ว แต่ไม่อยากยอมรับว่ะ ว่าตัวเองจะ…กบ้าทำอะไรแบบนั้น)
มันสายไปมั้ย
ถ้าจะอธิบายตอนนี้?
เราแค่ไม่อยากคิดว่า มันไม่จำเป็น แต่เพราะตอนนี้เหมือนว่าอะไรๆมันจะแย่ไปหมด
มันไม่เหมือนเดิม ที่สภาไม่ต้องแล้ว เพราะว่าเคยบอกไป
และดูเหมือนว่า ไม่ว่าจะเราคนไหนๆ ก็แพ้ทางการถูกรุม
แต่แน่ล่ะ หมอนั่นไม่ชอบให้ใครมาไซโคนี่นา แถมไซโคดีกรีด็อกเตอร์จิตวิทยา อีก…
แต่ที่นี่ มันผิดกัน …
ช่วงนี้ทันพีคจากหลายๆที่ หลายๆครั้ง
มันเลยคุมไม่อยู่
แต่เราอยากจะขอโทษจริงๆ
เราไม่ได้ตั้งใจ พี่รู้ว่าน้องๆของพี่ คงไม่ทัน
เพราะยังไงๆ มันก็เป็นตัวพี่ด้วย
ถึงมันจะไม่ใช่ทั้งหมดก็เถอะ…..
ในเมื่อที่นี่มันก็ไม่ปลอดภัยด้วยแล้วน่ะนะ
แต่…ถ้าจะว่าอะไรก็ว่าพี่มาเถอะ….
เพราะพี่ก็ผิดด้วยส่วนหนึ่งล่ะ
บางคนอาจจะคิดว่า หลายบุคลิกมันดี
แต่คนเป็นมันไม่ดีด้วย เพราะมันไม่รู้ว่า ตัวเราจะเปลี่ยนไปตอนไหน
ฟังจากลาร์วี่มา เขามี 3 ก็แทบแย่แล้ว
แต่…เราปาไป 11 มันเกินไป….
มันคุมไม่อยู่
จะว่าเราเป็นเด็กมีปัญหาก็ได้(เด็ก..ถ้าว่าก็ดีนะ เผื่อจะดีใจหน่อยๆ )
แต่..ยังไงก็ช่วยๆยอมรับ หน่อยเถอะ…
แต่พี่ยังต้องอยู่กับมันไปอีกนาน…อันที่จริงจนกว่าใครจะทนไม่ได้ชิงหนีหายไปก่อน….
นี่บอกขนาดนี้จะไม่เชื่อก็ไม่ว่าอะไรหรอก
เพราะมันก็เหลือเชื่อเหมือนกัน
แต่อยากให้รู้
ว่าใจจริงพี่ก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอก
มันไม่สนุก ไม่ดี
ถ้าเรารู้ว่าเวลาของเรามันหายไปแบบเปล่าประโยชน์แถมมีแต่โทษแบบนี้น่ะนะ
แถม มารู้แล้วเสียสุขภาพจิตเปล่าๆ
พี่ไม่ได้อยาก แต่เพราะว่าก่อนหน้านี้พี่เจออะไรมาเยอะ
มันถึงได้เป็นขนาดนี้….
ขอโทษจริงๆ
(อันที่จริง ช่วงนี้ยอมรับว่าตัวเองอ่อนแอเองจริงๆ อ่อนแอมาก….หรือเขารอเราเผลอ??)
แต่มันก็ผ่านมาตั้งสองวันแล้ว…
จะมีใครยอมเชื่อเราหรือเปล่า?
เพราะมันก็ต่างคนต่างความคิด
ถ้าไม่มีใครเชื่อ เราก็แค่ทำใจยอมรับกับมัน ก็แค่นั้น?
ปลงแล้วล่ะ ปลงแล้ว
เพราะสถานการณ์ตอนนี้ ถ้าไม่ปลงมันก็ยิ่งหนักกว่าเดิม…
ขอโทษด้วยจริงๆ จากใจจริง
ถึงบางครั้งพี่จะงอนมากไป แต่ก็เพราะพี่แคร์เราหรอกนะ =v=”
ต่างคนต่างแคร์กัน…มันก็เลยแบบนี้ล่ะนะ…
พี่ยอมรับว่าพี่เพิ่งผิดคำพูดที่ให้ไว้กับน้อง
แต่ขอบอกไว้ ในตอนที่เรายังมั่นใจว่ายังเป็นตัวของตัวเอง
ว่าตอนแรกที่พี่เห็นลีนตอบมาแบบนั้นพี่เสียใจมาก
เราไม่ได้คิดอะไรเลย เราแค่อยากช่วยน้องสาวของเรา เท่านั้น
พี่ยอมรับว่า ตอนแรกที่เห็นลีนปฏิเสธ พี่อยากกระทืบน้องมากๆเลย แล้วค่อยไปจัดการแม่นางเอ็นต่อ
แต่หลังๆ ยอมรับว่ามันแค่ฐิติที่เราดึงดันจะต่อนี่ล่ะ
มันเป็นฐิติของพี่ชายที่อยากจะจัดการเรื่องให้น้องสาวแค่นั้นแหละ
แต่เรื่องโอ พี่ไม่ติดใจแล้ว ….พี่จะทำตามที่น้องบอกก็ได้ อย่างน้อยๆ ถ้าพี่ถอยมันคงดีกว่าล่ะนะ
ช่วงนี้พี่ยอมรับว่าพี่ค่อนข้างไม่ปกติเหมือนแต่ก่อน
แต่ว่า พี่ก็อยากบอกว่า ขอโทษด้วยจริงๆ
ช่วงนี้มันต้องเคลียร์อะไรหลายๆอย่างด้วย
(พูดง่ายๆคือไปตามล้างตามเช็ดนั่นล่ะ)
แล้วก็….
อืม…..
แค่นี้ล่ะ….
วันนี้ยาวสักหน่อย แต่มันดีกว่าไม่ได้พูดอะไรเลย
เรื่องที่เราทำได้ก็ทำไปแล้ว….
ปัญหาเยอะจริงๆช่วงนี้
ให้ตาย……
บางทีเราคงต้องเปิดศึกกับตัวเองเข้าแล้วจริงๆ
จริงๆแล้วสินะ
มันถึงจะได้จบๆเรื่องกันไป
(หรือมันจะติดหนึบถาวร)
เพราะเราต้องอยู่กันยาว…ใช่มะ?
ฉันพูดตรงๆนะซิลเวีย
รู้หรอก ว่าจริงๆแล้วคุณก็แอบมาอ่าน…ในเมื่อกล้ายอมรับตัวเองแล้ว
ก็มาศึกกันจริงๆเหอะ
เสียดายฟาดปากกันไม่ได้ เพราะเจ็บทั้งคู่…
แต่จะไม่เกรงใจแล้ว
คนอื่นๆก็ด้วย ถึงจะไม่รู้จักชื่อกัน แต่ก็ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ ไม่มีชื่อหรืออาย ที่จะบอกก็ไม่ว่ากันหรอก
ขอบคุณจริงๆ
(ปัญหาเยอะจริงๆเนาะช่วงนี้ เกษสรีจ๋า…ขอโทษนะ ต้องพึ่งเธอเสมอ =v=a )
ให้ตาย….ต่อไปนี้ต้องไปทุกๆสัปดาห์แล้วเหรอเนี่ย?
เหนื่อยแย่เลย อาจารย์ครับ ลูกศิษย์อาจารย์มีปัญหาชีวิตมากๆแล้วล่ะทีนี้
แง…ไม่อยากเจอวิธีตรวจของอาจารย์อีกแล้ว!!
โถ่ ว้อยยยย!!
เพราะไ อ้คนไม่รักดีจริงๆ
ฮือ!!
ปล . ใครจะคิดว่าฉันแกล้งทำก็ตามใจ ไม่ได้ขอให้เชื่อ อันที่จริงก็เคยอธิบายกับที่อื่นไปเหมือนกัน
แต่เขาก็ตอกกลับมาหาว่าบ้า มันสนุกนักเหรอ ที่ทำแบบนี้น่ะ ไม่เลย…
อันที่จริง ใครจะอยากทำจนตัดความสัมพันธ์กับคนที่เรารักกันล่ะ?
ที่เรื่องก่อนหน้านี้มันแค่งอนน้องสาว แต่วันนั้นใครใช้ให้มันมาสวมรอยจริงๆล่ะ
ความคิดเห็น
นี้...ข้าอยู่ที่เดิมนะ ไม่ไปไหนหรอก
เชื่อมั้ย...ข้าเชื่อพี่นะพี่ชาย...พยายามเข้าล่ะ ถ้าเหนื่อย พัก ข้าไม่ว่า...
แต่อยู่ๆบอกว่าจะไป...พูดตามตรงมันใจหายอะ ความรู้สึกเหมือนจะไม่ได้พบกันอีกน่ะ
พี่พยายามเข้าเถอะ อย่าฝืนเข้ามา แต่ถ้ามีโอกาศ อย่าลืมมาเยี่ยมกัน เข้าใจ๊
แล้วข้าจะรอ
ปล. อีกอย่างถ้าพี่บ้า! ผมก็บ้าเหมือนกันนั้นแหละ!!! ให้ตาย!