คนจะดีต้องทำดีต่อสถาบันทั้ง ๕
คือ
๑. ต่อสถาบันพ่อแม่
๒. ต่อสถาบันพระมหากษัตริย์
๓. ต่อสถาบันศาสนา
๔. ต่อสถาบันครูอาจารย์
๕. ต่อสถาบันเพื่อน
คำว่า ดี ต้อง ดีทั้งกาย วาจา ใจ
กาย วาจา ต้องไม่ทำให้ตนและผู้อื่นต้องเดือดร้อน เพราะกาย และวาจา ของตน คือกายวาจา
ต้องไม่ไปทำลายประโยชน์ ทำลายคุณความดี ทั้งของตนและผู้อื่น (แต่ที่ทำให้เดือดร้อนแล้วภายหลังได้รับประโยชน์ ได้รับคุณความดีเพราะการเดือดร้อนเมื่อครั้งก่อน นั้น อย่างนี้ถือนับว่า เป็นสิ่งดี )
ส่วนใจ นั้น ต้องเป็นใจที่เห็นจริง ใจที่มีปัญญา(สัมมาทิฐิ) เห็นถูกต้องตามธรรมนองครองธรรม เห็นถูก เห็นดี เห็นจริง
ใจที่ประกอบด้วยความบริสุทธิ์ใจ ใจที่ขาวสะอาด ใจที่ไม่มัวหมอง ไม่ขุ่นมัว เหมือนน้ำที่สะอาดใสเห็นได้อย่างแจ่มชัด
สุดท้าย สมานฉันท์ ที่ว่ากันนั้น คือ สถานที่นั้นจะมีความสมานฉันท์ ต้องเริ่มจากที่นั้น ไม่ใช่ที่อื่น ต้องคนบริเวณนั้น ไม่ใช่คนอื่น ที่นั้นจะสงบสุขได้ คนที่นั้นต้องทำความสงบสุขให้เกิด
ขอเพียงทุกคนโดยส่วนใหญ่จำนวนมาก มีความดีดังที่ว่ามา ต่อสถาบันทั้ง ๕ เมื่อนั้น
จะไม่ต้องเรียกร้องกันให้เหมี่อยลูกตาเลย |
ที่มา : แว่วมา กับเสียงธรรม(พระมหาสถาพร)
|
ความคิดเห็น