รักนี้... เสถียร (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #12 : รักนี้...เสถียร 12

ตอนที่ 12

สัปดาห์สอบปลายภาคมาเยือน เหล่านิสิตทุกระดับชั้นปี ทุกคณะ ทุกสาขา ต่างรวมตัวกันหยุดทุกกิจกรรม มุ่งหน้า พร้อมใจกันพลีชีพนี้ ให้กับการอ่านหนังสือ เปรียบเสมือนฝึกทุกระบวนท่า เพื่อนำไปปราบในด่านข้อสอบที่อาจารย์ตั้งขึ้น

ในอีกด้านนึง

ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามหาลัย บรรดางานราช งานหลวงต่างรุมเร้าบรรดาอาจารย์ไม่หยุด ทั้งต้องรีบเร่งสอนเนื้อหาให้จบทันที่นิสิตจะสอบ ทั้งเร่งออกข้อสอบให้ครบตามกำหนดทางมหาลัย ตรวจรายงาน และดูความก้าวหน้างานให้นักเรียนที่เรียนระดับปริญญาโท และเอก และสุดท้าย

งานวิจัยของตนเอง

สรุปว่า ทั้งนิสิต และอาจารย์ไม่มีใครสบาย ทุกคนต่างมีหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบ

“พี่ธวัชคุมสอบเด็กวิชาไหนมั้งครับอาทิตย์นี้? ของต้นมีคุมสอบวันอังคารทั้งวัน และปิดท้ายวันศุกร์  ดีหน่อยเข้าอาทิตย์สอบจะได้หยุดหายใจบ้างสักนิด แล้วรีบมาตรวจข้อสอบไป ต้นเตรียมยาแก้ปวดหัวไว้พร้อมละ”

เสียงหัวเราะ สดใสจากร่างชายหนุ่มมาพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นทุกครั้งไป อาจารย์ธวัช หันมองรุ่นน้องคนสนิทด้วยความสนใจ แลใส่ใจในทุกคำพูด ชายหนุ่มผู้แสนอบอุ่นคนนี้ไม่ได้ตอบกล่าวอันใดไป มีเพียงยิ้มและรับฟัง

ตอนนี้ขาของเขาหายดีเป็นปกติ มีลำบากบ้างในช่วงแรกๆ เพราะไม่สามารถเดินทางได้สะดวก แต่มีความช่วยเหลือจากรุ่นน้องคนสนิทที่อาสามาเป็นคนขับส่วนตัวพร้อมสั่ง ทำให้ทั้งเขาและหลานชายตัวน้อยนั้นสะดวกสบาย

ต้น ก็ยังคงเป็นต้น มีเสนห์ จัดอยู่ในหมวดอาจารย์ที่ดูดีคนนึงของภาควิชา แต่อย่าทำให้ต้น รุ่นน้องร่างบางโมโห เขาพร้อมที่จะวีนใส่ทุกเวลา ถึงจะดูเหมือนคนขี้บ่น ขี้วีน แต่ลึกๆแล้ว ต้นเป็นคนที่ใส่ใจ และขี้เหงามากๆ

ชอบที่ต้นกลับมาเป็น ต้นคนนี้ เข้มแข็งและผ่าน “อดีต” ได้ 

********************************************************

     กี่ไม่วันจะเข้าสู่ช่วงเวลาของการปิดภาคเรียนในปีการศึกษานี้ จากบรรดานักศึกษาน้องใหม่ก็จะกลายมาเป็นพี่เก่า พร้อมที่จะแนะนำและกลายเป็นพี่ปีโต ส่วนพี่ปีโต ก็ต้องก้าวขึ้นมาเรียนในระดับที่สูงขึ้น วิชาที่ยากขึ้น และแน่นขึ้นในปีการศึกษาหน้านั้นเอง เพราะยังคงอยู่ในช่วงเวลาของการสอบ จึงทำให้บรรยากาศดูเคร่งเครียด แทบจะไม่มีการจับกลุ่มคุยกัน สร้างสรรค์ในเวลาพัก เหล่านักศึกษาต่างพร้อมใจกันไปรวมตัวในห้องสมุดเพื่อเตรียมพร้อมกับด้านข้อสอบต่างๆที่อาจารย์สร้างขึ้นมานั้นเอง จึงถือเป็นโอกาสทองในช่วงบ่ายที่ไม่ต้องไปแย่งโต๊ะ ในโรงอาหารประจำ คณะวิทยาศาสตร์ นั้นเอง

เวลาสอบอย่างงี้ละดี ไม่ต้องแย่งโต๊ะ ไม่ต้องวุ้ยวายกับพวกเด็กๆ

“พี่ธวัชครับ เที่ยงนี้ทานอะไรกันดีครับ ยำไก่ทอดดีไหม เดี๋ยวต้นไปสั่งเอง พี่ธวัชรอที่โต๊ะได้เลยครับ”

รุ่นน้องคนสนิทเชื้อเชิญด้วยรอยยิ้ม แก้มที่แดงระเรื่อจากไอแดดยิ่งทำให้ร่างบางดูมีเสน่ห์ เพราะทางรัฐบาลมีคำสั่งเปลี่ยนแปลงระบบเปิด ปิดเทอมให้ตรงกับสากล จึงทำให้ค่อนข้างโชคดีเกินไปหน่อยที่ต้องทำการสอนในช่วงที่ร้อนที่สุดของประเทศไทย ถึงแม้อาชีพอาจารย์จะไม่มีวันหยุด แต่เขาก็แอบสงสารเหล่าบรรดานักศึกษาไม่ได้จริงๆ

“เดี๋ยวพี่ขอโทรถามอาจารย์ชนาก่อนนะ ว่าเขามาถึงหรือยัง ถ้ายัง...พี่จะชวนอาจารย์ชนาทานกับเราด้วยทีเดียว วันนี้สงสัยมื้อเที่ยงอาหารเต็มโต๊ะแน่ๆละ ต้น”

รุ่นพี่สูงวัยตอบกลับด้วยความอบอุ่นตามฉบับแบบพกพา แถมยังเผื่อแผ่ไปถึงพ่ออาจารย์ต่างคณะ ตอนแรกก็คิดว่ายอมแพ้เรื่อง พี่ธวัชแต่ที่ไหนได้ เดินเกมรุกหนักมาก ถ้าไม่ใช่เขายืนกรานเป็นคนดักหน้า ดักหลัง ดักด้านข้าง ดันบน ดันใต้นะ พี่แกคงตามไปนอนเฝ้า เดินเฝ้าพี่ธวัชช่วงที่ประสบอุบัติเหตุแน่ๆ ขนาดไม่ได้เป็นขับรถดูแลพี่ธวัช แต่ก็ขยันมาจริงๆ ไอโรงอาหารเนี้ย จะปล่อยพี่ธวัชไปที่อื่นก็ไม่ได้ เดี๋ยวคิดทำอะไรมิดีมิร้ายอีก

“ต้นๆ อยากจะทานอะไรมั้ง อาจารย์ชนาอยู่โรงอาหารแล้ว”

จ้า พ่อคุณ

********************************************************

สวัสดีค่ะ ผู้อ่าน 

  พูดคุยกันได้นะ ผู้แต่งชอบอ่าน 555 กำลังใจชั้นดีทำให้มีแรงแต่งต่อม๊ากๆๆ