คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -เป็นอะไรไป
..............................ผ่านไปหลายวัน
Golf says.
นี่มันก็ใกล้งานเปิดตัวอัลบั้ม Rin แล้วสินะ อีกแค่สองวันเองไม่รู้ว่าไมค์เตรียมตัวยัง คงไม่ใช่ไปหน้าแตกในงานหรอกนะ ตอนนี้ผมกำลังเล่นเกมอยู่ในห้องนั่งเล่น(ว่าไมค์ไม่เตรียมตัวแล้วแกล่ะยะพี่กอล์ฟ:คนแต่ง) ส่วนไมค์น่ะเหรอยังไม่ตื่นเลย วันนี้วันเสาร์ แถมตอนนี้เที่ยงแล้วด้วย ไปปลุกซะหน่อยดีกว่า
“ ก๊อกๆ”
“........”
“ก๊อกๆ”
“........”
“แอ๊ด” เข้าไปล่ะนะ เคาะไม่ได้ยินนี่
“เข้าห้องคนอื่นทำไมไม่เคาะประตูอ่ะพี่กอล์ฟ ฮ้าว~~~”
“-*-“ กำ “เออน่า ตื่นแล้วก็ดี ลงไปกินข้าวได้แล้ว นี่มันเที่ยงแล้วนะ”
“ฮะ เดี๋ยวอาบน้ำแล้วตามไป” ไมค์งัวเงียตอบผมมา ละเมอป่าววะ
“รอนี่แหละ ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวลงไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน” เรื่องไรจะลงไปก่อน ขืนลงไป หมอนี่ก็นอนต่อแหง
“รู้ทันอีกละนะ เออๆ ตามใจ งั้นรอแป๊บนะ” ไมค์หายเข้าห้องน้ำไปแล้ว ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนเตียงมองไปรอบๆห้อง ที่หัวเตียงมีรูปถ่ายของผมและไมค์ตอนไปเที่ยวทะเลปีที่แล้ววางอยู่ ในรูปไมค์กำลังกินปูนึ่งอยู่และเลอะปาก ส่วนผมกำลังแกะปูอยู่ ก็แกะให้ไมค์นั่นแหละคับ บนโต๊ะเขียนหนังสือมีวิกผมสีเทาเงินวางอยู่ ไมค์ซื้อมานานแล้วแต่ใส่ไม่ได้ เพราะนายนั่นหัวโต ผมจำได้ว่าพอผมขอก็ไม่ยอมให้ทั้งๆที่หัวผมเล็กกว่า ไม่รู้ว่าหวงอะไรนักหนา บนเตียงนี่มีตุ๊กตาหมีเน่าตัวนึงที่ไมค์ติดตอนเด็กๆ โตจนป่านนี้แล้วก็ไม่ยอมทิ้งไปเสียทีบอกว่ามันน่ารักอยู่ได้
ไมค์เดินตัวเปียกออกจากห้องน้ำโดยที่ นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว!!! o_O แว้กๆ ไมค์นาย
“พี่กอล์ฟเปนไรอ่ะ หน้าแดงๆ” เออ เขินนายไง แล้วจะเดินมาทางนี้อีกทำม้ายยยยยยยยยยยย
“-_- ป่าวๆ นายไปแต่งตัวเหอะน่า” ผมพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ “เด๋วออกไปรอหน้าห้องนะ”
“ฮะๆ”
ผมออกมารอไมค์หน้าห้อง เออ แล้วทำไมผมต้องใจเต้นแรงแบบนี้ด้วยนะ ผมจะเขินไมค์ทำไม ผมก็เห็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้วนี่ ( ยังไม่รู้ตัวอีกค่ะท่านผู้ชม:คนแต่ง) ผมพยายามหายใจเข้า ออก ลึกๆ เพื่อให้หายจากการหัวใจเต้นผิดจังหวะแบบนี้ ฟืด----ฟาด-----ฟืด-----ฟาด
“พี่กอล์ฟ เป็นไรไปอ่ะ หายใจยังกะวัว”
ออกมาตั้งกะเมื่อไหร่วะ
“ป่าวๆ ลงไปกินข้าวกันเหอะ เออนี่ไมค์ งานวันมะรืนนี้นายเตรียมตัวยังอ่ะ”
“งานอะไรหรอ ??”
“เฮ้อ ว่าแล้ว ก็งานเปิดตัวอัลบั้มไง เราต้องไปเต้นเพลง นิปปอน แล้วก็แถลงข่าวอีดหน่อยอ่ะ”
“อ๋อ อืมๆ แล้วต้องเตรียมตัวไรอ่ะ”
“เออ ช่างมันเหอะ กินข้าวๆ”
..................................................................................................................................................................................
Mike says.
หลายวันมานี้ ผมพยายามลืมเรื่องทีน่า ไปให้หมด ผมคิดว่าผมคงทำได้สักวันนึง วันนี้วันเสาร์ พี่กอล์ฟมาปลุกผมตอนเที่ยงแล้วก็ลงไปกินข้าวกัน แล้วก็ชวนผมมาเล่นเกมในห้องนั่งเล่น
“ถ้าพี่ชนะ นายต้องเป็นเบ๊ให้พี่หนึ่งวัน โอเคป่ะ”
“แน่นอน แต่ถ้าไมค์ชนะ พี่กอล์ฟเป็นเบ๊ให้ไมค์ 1 อาทิตย์”
“-*- เออ งั้นเริ่มเลย”
การเล่นเกมผ่านไป และผม...............แพ้ พี่กอล์ฟ ชิ คราวหน้าไม่แพ้เด็ดขาด แต่ตอนนี้ดิ ต้องเป็นเบ๊ให้พี่กอล์ฟเนี่ย แล้วใช้ไรรู้ป่ะ ให้ทำความสะอาดห้องนอนพี่กอล์ฟอ่ะ แหวะ ร้อยวันพันปีก็มานอนห้องไมค์ไม่ทำความสะอาดให้มั่ง แล้วมาใช้เราทำห้องตัวเองให้อีก (แพ้แล้วพาลนี่ไมค์:คนแต่ง) คอยดูๆ จะแก้แค้น
“^_^ น่ารักจังเลยน้องพี่”
ชมหรอ ชิ ไม่สนอ่ะ
สองวันผ่านไป ไวอย่างกะโกหก ( เออ โกหกอะดิ)
ณ งานเปิดตัวอัลบั้มริน
“ชิสึนาระ ซือเซ็นจิโม โทโอคุเทะ มิโมดาเอสึรุ เทคาคิโนะ แอเมรูโอะ โยมุทาบิ๊ โคเอคิคิทาอิ.......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
นิปปอน อะอินิอิคุโย”
“เฮ้อ เหนื่อยอ่ะ” ผมบ่นออกมา
“เออ เหมือนกัน ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเดี๋ยวต้องสัมภาษณ์”
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป งานก็จบ เราสองคนกำลังจะกลับบ้าน
“พี่กอล์ฟคะ ช่วยรับนี่ไปด้วยนะคะ ฉันเอ่อ ฉันชื่อเลมอน เป็นแฟนคลับพี่กอล์ฟมานานแล้ว” หญิงสาวหน้าตาโคตรน่ารักคนหนึ่งเอาของขวัญมาให้พี่กอล์ฟ
“ครับ ขอบคุณมากนะครับน้องเลมอน วันนี้พี่ต้องกลับแล้ว แล้วคงได้เจอกันนะครับ” พี่กอล์ฟตอบแถมยิ้มหวานด้วยอ่ะ แหวะๆ
“ค่ะ พี่กอล์ฟเรียกว่าเลเฉยๆก็ได้นะคะ บ๊ายบายค่ะ”
“ ครับ น้องเล”
บนรถ พี่กอล์ฟเริ่มแกะห่อของขวัญ และข้างในนั้นเป็น ตุ๊กตาลิงตัวหนึ่ง ตัวใหญ่มาก ที่ป้ายยี่ห้อของตุ๊กตาตัวนั้นมีข้อความว่า
-------------------------หวังว่าจะชอบ---------------085-425xxxx เลมอน
เอ่อ ที่ผมรู้เนี่ย คือ ผมแอบดูน่ะฮะ เสียมารยาท อย่าเลียนแบบนะคับ (รู้แล้วยังจะทำอีกนะ : คนแต่ง) ( ก็มันอยากรู้นี่:ไมค์)
ผมขึ้นห้องนอนทันทีที่กลับถึงบ้าน ผมรู้สึกแปลกๆ ผมกลัวว่าพี่กอล์ฟจะชอบผู้หญิงน่ารักคนนั้น และพี่กอล์ฟจะลืมผมไป ผมกำลังนั่งคิดเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงล่ะ ผมจะทำยังไง
ความรู้สึกบางอย่างกำลังชัดเจนขึ้นในใจผม..........งั้นหรือ ผม ผม เป็นอะไรไป...................................................................................................................................................................................................................
Aon jung say hi
ลุ้นกันต่อนะคะ ตอนนี้ไมค์เริ่มไม่แน่ใจตัวเองแล้วล่ะ ขอโทษที่อัพทีละนิดน้า อยากให้ติดตามกันอ่า แล้วเรื่องความฮอตของไมค์ของเรา สัญญาว่าคราวหน้าเต็มรูปแบบแน่นอนจ้า ฝากเม้นกันด้วยน้า บ๊ายบ่าย
ความคิดเห็น