ความเจ็บปวด

เพิ่งรู้ว่าเวลารักหรือชอบใครมันทรมานแบบนี้นี่เอง
ข่าวทุกอย่างเลวร้ายมาก แต่ยังไงเราก็ยังเลือกที่จะเชื่อ ถึงแม้ลึกๆจะรุ้ดีว่าเราลำเอียงและโง่แค่ไหนที่ทำแบบนั้น

เดือนที่แล้วร้องไห้จนไปเกือบทุกคืน ทั้งเหนื่อยทั้งปวดใจจนไม่รู้จะพูดอย่างไร
มาวันนี้ มันมีอะไรหลายๆเรื่องต้องทำ ทั้งโครงงาน สอบ เรียน งานโรงเรียนเยอะไม่หวาดไม่ไหว ที่สำคัญคืออีกสามสี่เดือนจากนี้ก็จะเอนท์แล้ว ขอให้เราได้พักกับเรื่องตรงนี้สักพักเถอะนะ...เรามีเรื่องรบกวนจิตใจเยอะมาก ทั้งเรื่องในบ้าน เรื่องเรียน ไม่อยากแบกรับความเรื่องร้ายๆอะไรเพิ่มขึ้นอีกแล้ว

ตอนนี้ยอมปิดหูปิดหูไม่ตามข่าวไม่รับรู้อะไร เพราะรู้ว่าถ้าเข้าไปอ่านข่าวเมื่อไหร่ก็มีแต่เรื่องที่ทำให้เจ็บปวด  ไม่ใช่ว่าไม่รัก ตอนนี้ก็ยังรักอยู่ แต่อยากถอยออกมาสักก้าวนึง อยากควบคุมตัวเองให้ได้ว่าอย่าบ้าบอมากเกินไปกว่านี้

เรื่องฟิคอาจโดนหางเลขไปด้วย เราอยากขอโทษคนที่อ่านทุกคนจริงๆ  พยายามแต่งต่อให้ได้เพราะเราตั้งปฏิญาณไว้ว่ารักที่จะเขียนก็ต้องเขียนให้จบ แต่สภาพจิตใจตอนนี้ก็ไม่พร้อม กำลังใจมันถดถอย... และภาระที่โรงเรียนที่บ้านก็มากมายเหลือเกิน

ไม่กล้าสัญญาอะไรอีกแล้ว เพราะถ้าทำไม่ได้ตามที่สัญญากับทุกคนไว้เราจะกลายเป็นคนไม่มีสัจจะ แต่คิดเอาไว้ว่าถ้าถึงเวลาที่พร้อมก็จะกลับมาอีกครั้ง

ไม่อยากให้มีใครรอ แต่แค่อยากให้รู้ว่าตอนนี้เราเป็นยังไงรุสึกยังไงบ้าง ที่พูดได้คำนี้มีแต่คำว่าขอโทษ....

ขอโทษจริงๆ

ความเจ็บปวด

ความคิดเห็น