หนี้รักพันธะสวาท

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ รักฝังแค้น 100 %

บทนำ

รักฝังแค้น

         พิธีบำเพ็ญกุศลงานศพของนาย ‘มาโนช’ บิดาของ ‘เหมือนฝัน’ จัดขึ้นโดยมีกำหนดการเจ็ดวันเจ็ดคืน ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีเพราะได้รับความช่วยเหลือด้านค่าใช้จ่ายจาก ‘จิรายุทธ เชิดชูวงศ์’ อดีตว่าที่คู่หมั้นของหญิงสาว ผู้เป็นหนึ่งในทายาทตระกูลดังระดับหมื่นล้าน และตอนนี้เขาได้ดำรงตำแหน่งประธานบริหารโรงแรมพริ้นเซสพาราไดซ์

          มาโนชกับเจ้าสัวนพพลนั้นเป็นเพื่อนรักกันมานาน และได้ตกลงเรื่องหมั้นหมายให้ลูกชายลูกสาวไว้ตั้งแต่ลูกของทั้งคู่ยังเด็ก แต่เมื่อนพพลเสียชีวิตลงและการเงินของมาโนชเริ่มสั่นคลอนบวกกับหนี้สินมากมายที่เริ่มเพิ่มพูน ก็ทำให้ ‘คุณหญิงวราภา’ ผู้เป็นประมุขหญิงของบ้านเริ่มตีตัวออกห่างจนเขารับรู้ได้  

จนกระทั่งเมื่อสี่ปีที่แล้วการเงินวิกฤตถึงขีดสุด มาโนชจึงติดต่อไปยังครอบครัวนั้นอีกครั้งเพื่อทวงสัญญา แต่เขาก็ได้รับการตอบรับที่ไม่เต็มปากเต็มคำสักเท่าไร ถึงแม้ว่าวราภาจะยินยอมให้บุตรชายมาทำความรู้จักกับบุตรสาวของเขา แต่เธอยังไม่คิดจะให้ทั้งคู่หมั้นหมายกันอย่างจริงจัง โดยอ้างว่าเหมือนฝันยังเด็กอยู่

          บิดาเสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน ทำให้เหมือนฝันแทบตั้งสติทำอะไรไม่ถูก เธอซาบซึ้งจิรายุทธมากที่ช่วยเหลือด้านค่าใช้จ่ายทั้งหมดในงานศพครั้งนี้ เขาบอกว่าบิดาเธอเคยช่วยชีวิตเขาไว้เมื่อสองปีที่แล้วจนทำให้เขารอดชีวิตมาได้ แต่เธอก็รู้สึกละอายใจนักที่แอบโกหกเขามาตลอดหลายปี...ว่าเธอไม่ได้ชอบผู้ชายและมีรสนิยมทางเพศที่เบี่ยงเบน เพื่อจะหลบหลีกการคบหากับเขา ทั้งที่มันเป็นเพียงหนทางเดียวที่ช่วยเหลือการเงินของบิดาได้  

หญิงสาววางแผนโดยการแอบอ้างเพื่อนสนิทนิสัยห้าวๆ ที่ชื่อ ‘บงกช’ มาเป็นคู่ทอมดี้ เพราะไม่ต้องการคบหากับเขาตามคำสั่งที่บิดาเคยบังคับ เธอไม่สามารถมองผู้ชายคนไหนได้อีกแล้ว ไม่มีหัวใจอยากจะมอบให้ใครอีก เพราะมันไปอยู่ที่ผู้ชายชื่อ ‘รังสิมันต์’ เพียงคนเดียวเท่านั้น และหลังจากบิดาเสียชีวิตทุกอย่างจึงได้เป็นอันยุติลง เธอกับเขาคุยกันโดยจบด้วยการเป็นพี่น้องแบบที่ตั้งใจไว้

          “ถ้าบีมีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกได้” จิรายุทธยกมือลูบศีรษะหญิงสาวอย่างอ่อนโยน พอเห็นอีกฝ่ายน้ำตาซึมเขาจึงดึงเข้ามากอดปลอบเบาๆ “อย่าเสียใจเลยพ่อบีไปสบายแล้ว ยิ่งเป็นห่วงและกังวลวิญญาณเขาจะไม่ไปสู่สุขคติ”

          เสียงห้าวเอ่ยปลอบประโลมด้วยความเข้าใจเพราะเขาเคยเสียบิดามาก่อน และรับรู้ถึงการสูญเสียแบบนี้ได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างเหมือนฝันที่ต้องมารับภาระหนักหนา ทำให้เขาเป็นห่วงเหลือเกิน แต่หญิงสาวก็ดื้อและใจแข็งไม่รับความช่วยเหลืออะไรเลยนอกจากการช่วยจัดงานศพ

          สามวันมานี้เหมือนฝันนั่งเฝ้าอยู่แต่หน้าโลงศพบิดาแทบไม่ลุกไปไหน ราวกับคนไร้วิญญาณ ทำให้เขาต้องเตือนให้เธอหาอะไรกินเสียบ้างก่อนที่จะไม่สบาย แต่เธอก็ยืนยันว่าอยากทำหน้าที่จุดธูปให้แขกเหรื่อที่มางานเพื่อกราบศพ เพราะอยากทำหน้าที่เจ้าภาพให้ดีที่สุด

เขาสังเกตเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวหม่นหมอง ไร้ความสดใสต่างจากที่เคยเห็น ดวงตากลมโตชอกช้ำเศร้าหมองเหมือนผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักทุกวัน เรือนร่างอวบอิ่มที่เคยมีน้ำมีนวลบัดนี้ผอมจนแทบจะปลิวลมมากขึ้น มีหลายครั้งที่เขาเป็นห่วงเหลือเกิน เพราะมีเพื่อนมหา’ลัยของเธอที่มาช่วยงานต้อนรับแขกได้แอบมากระซิบบอกเขาว่าเธอเป็นลม

          “ขอบคุณคุณเจมส์มากนะคะ ถ้าไม่ได้คุณช่วย บีคงไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง”

          “ฉันบอกแล้วไงว่าเต็มใจช่วย เลิกคิดมากเถอะ” จิรายุทธยืนยันอีกครั้งเพื่อให้เธอสบายใจ เพราะดูแล้วหญิงสาวจะเกรงใจเขาเหลือเกิน ทั้งที่รู้จักกันมาตั้งนาน เขาเคยเห็นเธอตั้งแต่ยังเป็นเด็กและรู้จักกับมาโนช เรื่องแบบนี้ถ้าช่วยได้เขาก็ต้องช่วย

“เรียนจบแล้วใช่ไหม?” เขาเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อให้เธอลืมความเศร้า

“ค่ะ”

“แล้วจะงานทำอะไร ไปทำงานโรงแรมฉันไหม” เขาเอ่ยชวน

“ขอบคุณนะคะ แต่บีกับเพื่อนจะหุ้นกันเปิดร้านอาหารกับร้านกาแฟค่ะ”

เธอบอกด้วยรอยยิ้มฝืนๆ

“แล้วรับปริญญาเมื่อไหร่?”       

          “เดือนหน้าค่ะ” เธอบอกพึมพำเสียงเศร้าน้ำตาเล็ด เมื่อคิดได้ว่าคงไม่มีเงาของบิดากับมารดามาร่วมยินดีดั่งเช่นนักศึกษาคนอื่นที่มีผู้ปกครองมาคอยเคียงข้างอย่างมีความสุข ทั้งที่ท่านเป็นคนที่เธออยากให้เห็นถึงวันที่สำเร็จการศึกษามากที่สุด

“ฉันจะไปร่วมงานด้วยทั้งวันซ้อมใหญ่และวันจริงเลย จะไปเป็นตากล้องให้ พอใกล้ๆ วันแล้วบอกฉันอีกทีนะ” จิรายุทธยิ้มอย่างให้กำลังใจแล้วยิ้มผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับน้ำตาให้เธอ การเอาใจผู้หญิงคือสิ่งที่คาสโนว่าอย่างเขาถนัดมากที่สุด ยิ่งกว่ากินกินข้าวเลยทีเดียว

สำหรับเหมือนฝัน เขารู้สึกได้ว่าตัวเองมีแต่ความจริงใจและความปรารถนาดีให้เธอเท่านั้น ยิ่งมาเจอเรื่องแบบนี้เขายิ่งสงสารเห็นใจมากขึ้น แม้ช่วงแรกที่เจอกันจะถูกตาต้องใจตามประสาคนที่ชอบผู้หญิงสวย แต่เมื่อเธอสารภาพว่ามีรสนิยมชอบเพศเดียวกัน สายตาที่เขามองเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนนั้น

+----------+

          หลังจากที่เจ้าภาพสาวของงานร้องไห้เสียใจจนเป็นลมไปอีกรอบของวัน โดยมีจิรายุทธอุ้มไปปฐมพยาบาลในมุมอากาศถ่ายเทสะดวก ท่ามกลางความตกใจของผู้คนแต่พระก็ยังคงสวดไปต่อไป

ชายหนุ่มคนหนึ่งมองเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่ช่วงเย็นที่แขกยังมาไม่เยอะ และเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เขานั่งนิ่งสงบผิดกับในใจที่ร้อนวาบปั่นป่วน ทั้งที่บอกกับตัวเองว่าจะไม่รู้สึกอะไรกับสองคนนั้นแต่มันก็ทำได้ยากเย็นเหลือเกิน เมื่อมองไปยังหญิงสาวที่เคยเป็นคนรักในอ้อมแขนของน้องชายต่างมารดา ก็ส่งผลให้เขารู้สึกถึงอาการแหลกสลายในใจตัวเอง การคอยดูแลเอาใจใส่ของจิรายุทธที่มีต่อเหมือนฝัน เป็นการบอกได้อย่างดีถึงความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่

          รังสิมันต์ตั้งใจมาจุดธูปไหว้ศพและอโหสิกรรมให้มาโนช บิดาของหญิงสาวผู้ที่เคยเป็นคนรักของเขา เขาเคยโกรธแค้นมาโนชมากที่ดูถูกและขัดขวางเขาสารพัด ความเคารพนั้นหมดสิ้นไปตั้งแต่ที่อีกฝ่ายดูถูกเขาสารพัดแต่ตอนนี้ชายหนุ่มรู้สึกเสียดายที่มาโนชจากไปก่อน โดยที่ยังไม่ทันเห็นความสำเร็จของเขาเต็มตา เพราะเขาตั้งใจว่าเมื่อถึงเวลาจะกลับมาแสดงตัวให้อีกฝ่ายตกใจเล่น สิ่งไหนที่จิรายุทธมีได้เขาก็มีได้เหมือนกันและจะทำให้เหนือยิ่งกว่า

          “นั่นคุณเจมส์ลูกชายของคุณหญิงวราภาหรือเปล่า”

เสียงซุบซิบของผู้หญิงอายุประมาณสี่สิบปลายๆ ที่นั่งถัดไปจากเขาเปิดปากคุยกันในระหว่างพักเบรกจากการสวดศพ ทำให้รังสิมันต์อดที่จะสนใจไม่ได้ เมื่อหันไปมองพบว่าเป็น ‘คุณหญิงมณีจันทร์’ มารดาของดาราสาวดาวรุ่งวัยรุ่นชื่อ ‘กัญธิมา’ ที่เขาจำได้ทันที เพราะสองแม่ลูกนั้นชอบออกสื่อเหลือเกิน กัญธิมานั้นโด่งดังมาจากละคร เวทีเรื่องไททานิค

หลังจากละครเวทีการกุศลจบไปช่วงนั้น กัญธิมายังเคยมีข่าวเกาเหลาว่าไม่ถูกกับ ‘ฟ้าพร่างดาว’ พี่สาวต่างมารดาของเขาด้วย ทั้งที่ช่วงก่อนหน้านี้ตอนที่เขาคอยตามข่าวของพวกเชิดชูวงศ์ นักสืบหาข่าวมาได้ว่าดาราสาวจะหมั้นกับจิรายุทธ นั่นทำให้เขาดีใจจนแทบเต้น เกิดความหวังลมๆ แล้งๆ แต่สิ่งที่เห็นกับตาตัวเองในตอนนี้ คงบอกอะไรเขาได้เป็นอย่างดีว่าจิรายุทธกับเหมือนฝันเป็นอะไรกัน

          “มาช่วยงานทุกวันเลยค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าคนระดับนี้จะมาทำเองเกือบทุกอย่าง ตั้งแต่เสิร์ฟน้ำ น่าชื่นชมเหลือเกิน”

อีกเสียงหนึ่งที่เป็นคู่สนทนากล่าวชื่นชม ทำเอารังสิมันต์แอบเบ้ปาก

          “ไม่เท่าไหร่หรอก...รายนี้เจ้าชู้จะตายไม่ใช่อย่างที่เห็น นั่นพ่อตาเขาตายทั้งคน ผู้หญิงสวยๆ คนนั้นน่ะแฟนเขาล่ะ คงอยากเอาใจแฟน” มณีจันทร์พูดด้วยเสียงเข่นเขี้ยวเพราะไม่นึกอยากดองกับคนตระกูลนี้แล้ว แถมยังแอบหมั่นไส้ด้วยซ้ำนี่ถ้าไม่มีนักข่าวมาเธอคงไม่มาร่วมงานหรอก

          “ข่าวว่าคุณมาโนชเส้นเลือดในสมองแตกตาย เพราะโดนฟ้องล้มละลายแถมยังติดหนี้ค้างจ่ายบานเบอะ แบบนี้คุณหญิงวราภาจะเอาเหรอคะ ถึงจะสวยแต่ก็เหมือนสินค้าเกรดบี” คุณหญิงขาเม้าท์เบอร์สองที่คอยเป็นลูกคู่เปิดประเด็นอีกเรื่องด้วยเสียงกระซิบแต่ไม่ได้เบาสักนิด เพราะรังสิมันต์เห็นว่าแขกเหรื่อเมียงมองกันมายังสองคนนี้เยอะขึ้น

“นั่นสินะ...ขนาดตอนนั้นที่ลูกเขยมีข่าวว่าเป็นคนขับรถของบ้าน แกยังรีบออกมาแถลงข่าวเชียวค่ะ ก็แน่ล่ะสิคงกลัวว่าคุณฟ้าจะอับอายเลยรีบแก้ข่าวใหญ่ ใครก็รู้ว่ารายนั้นห่วงหน้าตาตัวเองแค่ไหน”

“เคยได้ยินอยู่เหมือนกันค่ะ น่าจะเป็นข่าวโคมลอยมากกว่า”

“โอ๊ย...เรื่องนั้นจริงค่ะคอนเฟิร์มว่าแฟนคุณฟ้าเคยเป็นคนขับรถ แถมยังเป็นแมงดาในผับ” มณีจันทร์จีบปากจีบคอพูดใส่ไฟเกินเลยกว่าความเป็นจริงอย่างเมามัน รังสิมันต์สังเกตว่าน้ำเสียงดูขุ่นเคืองพอสมควรเหมือนมีความหลังที่ไม่พอใจกัน

“อ้าว! คุณฟ้าเขาไม่ได้แต่งงานกับเจ้าของไร่องุ่นที่เชียงใหม่เหรอคะ ได้ข่าวเขาแต่งงานกันข่าวใหญ่โตเชียว และเมื่ออาทิตย์ก่อนสามีฉันยังไปเจอคู่นั้นที่งานไวท์ที่แคนนาดาอยู่เลย ใช่คนเดียวกันหรือเปล่าคะ”

“ฉันก็ไม่แน่ใจค่ะ พอดีอ่านหนังสือพิมพ์ แต่คงงั้นๆ แหละ ไม่ได้ดีเด่นอะไรนัก” มณีจันทร์ตอบเสียงแข็งส่งเดช เพราะไม่อยากจะพูดถึงครอบครัวนั้นในแง่ดีเท่าไร เธอยังไม่ลืมที่ลูกสาวตัวเองลงข่าวหนังสือพิมพ์ เรื่องแย่งผู้ชายกับฟ้าพร่างดาว ที่ไหนได้เจ้าหมอนั่นดันเป็นถึงทายาทไร่องุ่นชื่อดัง แถมตอนนี้เพิ่งจะแถลงข่าวจะสร้างรีสอร์ตกันอีก ช่างมีความสุขกันเสียจริง!

คนนินทาที่ตอนแรกเหมือนรู้ดีกลับตอบอย่างมั่วซั่ว จนรังสิมันต์เกือบจะหลุดหัวเราะออกมา

“แต่ฉันว่านะ แฟนคุณเจมส์คนนี้ไม่น่าผ่านด่านคุณหญิงวราภาได้หรอก เชื่อเถอะ” มณีจันทร์เปลี่ยนเรื่อง

“เขาก็ดูรักกันดีออก ลูกชายฉันเป็นเพื่อนมหา’ลัยเดียวกับแม่หนูนั่น เห็นบอกว่าไปรับไปส่งกันประจำ”

เมื่อทนฟังต่อไม่ไหวเพราะรู้สึกว่ามีบางอย่างมากระทบจิตใจ ชายหนุ่มจึงกระแอมเบาๆ แล้วแสร้งยื่นมือออกไปรับน้ำที่บรรดานักศึกษาเอามาเสิร์ฟ ทำให้วงเม้าท์ที่สุมหัวนินทาอยู่เงียบเสียงลงสักที

เขาเหลือบไปมองผู้หญิงสองคนที่แต่งตัวดี ด้วยเครื่องประดับเพชรอย่างกับตู้เพชรเคลื่อนที่แล้วส่งสายตาดูแคลนไปให้อย่างไม่ปิดบัง ทำเอาสองคนนั้นพากับหลบตาวูบเมินหน้าหนี และเงียบปากในที่สุด

“คุณหน้าตาคุ้นๆ นะคะ เราเคยเจอกันมาก่อนไหม”

มณีจันทร์ทำใจกล้าเอ่ยถาม เมื่อหันไปลอบมองอีกครั้งชักคุ้น ชายหนุ่มร่างใหญ่คนนี้ทำให้เธอเหมือนเห็นเจ้าสัวนพพลในวัยหนุ่ม

“คงไม่หรอกครับ เราไม่เคยรู้จักกัน” เขาบอกปัด

“แล้วคุณชื่ออะไรคะ เป็นแขกของทางฝั่งไหน” อีกฝ่ายยังซักต่อ

“พระจะเริ่มสวดแล้วอย่าคุยกันรบกวนคนอื่นอีกเลย เคารพคนตายด้วยนะครับ” ชายหนุ่มบอกเสียงสุภาพเป็นเชิงเตือน แต่ก็ทำให้คนฟังสะอึกถึงกับพูดไม่ออก เพราะเตือนแบบนี้ว่ากันตรงๆ ยังไม่เจ็บเท่า จากนั้นมณีจันทร์จึงเอียงตัวให้อย่างเต็มที่แสดงออกอย่างไม่พอใจ พร้อมกับที่พระเริ่มสวดต่ออีกครั้ง

สิ่งที่ได้ยินมามันตรงตามที่รังสิมันต์ได้แอบตามสืบเรื่องของเหมือนฝันอย่างเงียบๆ แต่วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายแล้วที่เขาจะยุ่งเรื่องของเธอ แม้ใจหนึ่งเขาจะคิดอย่างคนเห็นแก่ตัวอยากให้คุณหญิงวราภาไม่ยอมรับเธอก็ตาม

แต่เขาจะไม่ยอมกลับไปกินน้ำใต้ศอกผู้ชายคนอื่น นับแต่นี้ต่อไปเขาจะเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยที่ไม่มีเธอเข้ามาเกี่ยวข้องอีก หัวใจดวงนี้เป็นของเขาอย่างถาวร พอแล้วกับการที่มอบหัวใจให้ผู้หญิงคนหนึ่งอย่างไม่เห็นค่า ในเมื่อเธอเลือกผู้ชายที่เงิน คนอย่างเขาก็ต้องโดนถีบหัวส่ง เชิญทายาทตระกูลดังมีความสุขกับ ‘ปลิง’ ที่เลือกไปเถอะ

+----------+

***หมายเหตุ:: นิยายที่เอามาอัพให้อ่านเป็นฉบับสดที่ยังไม่ผ่านการตรวจคำผิดใดๆ ดังนั้นในรูปเล่มจะสมบูรณ์สุด