ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2.1 ตื่นจากฝันร้ายมาเผชิญกับความจริงที่ร้ายกว่า

ร่างหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามงดงามราวกับรูปปั้นสวยงานที่ถูกสลักเสลาอย่างประณีตกำลังนั่งอยู่บนเตียงข้างๆกับร่างบางเปลือยเปล่าที่กำลังหลับใหลทั้งๆที่ยังมีคราบน้ำตาอาบแก้ม.....  ทินภัทรลูบใบหน้าตัวเองด้วยความกลัดกลุ้มในหัวใจนี่เขาทำอะไรลงไป เพราะฤทธิ์ของแอลกอร์ฮอร์แท้ทุกอย่างถึงได้เป็นแบบนี้.... แต่ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ไม่สามารถรับผิดชอบผู้หญิงคนนี้ได้เพราะหัวใจของเขานั้นมันไม่เหลือที่ว่างเอาไว้ให้ใครอีกแล้วนอกจากแก้วมณีเท่านั้น หากแต่ความรู้สึกบ้างอย่างที่เกิดขึ้นภายในใจของเขาตอนนี้นั้นมันก็บอกตัวเขาเองเช่นกันว่าเขาไม่สามารถปล่อยสาวน้อยที่กำลังหลงอยู่ในฝัน... ฝันร้ายที่คงมีเขาอยู่ข้างในนั้นไปได้ เพราะเพียงครั้งแรกที่เขานั้นได้ลิ้มรสความหวานหอมของเธอมันก็เป็นเหมือนยาเสพติดที่ซึมสาบเข้าไปในกระแสเลือดของเขา ยาเสพติดที่มิอาจที่จะตัดใจเลิกมันได้นอกจากจะเสพมันต่อไป ความรู้ที่เกิดขึ้นมันช่างประหลาดแต่เขาก็ตีตราว่ามันคงเป็นเพียงความต้องการทางร่างกายของบุรุษเพศอย่างเขาเท่านั้นไม่ได้มีความสำคัญอะไร.... เขาพึ่งจะเจอเธอเพียงแค่ครั้งนี้ครั้งแรกเท่านั้นและความสัมพันธ์ของทั้งเขาและเธอก็เกิดขึ้นเพียงเพราะความมึนเมาและความเข้าใจผิด มันไม่ได้มีอะไรเข้ามาเป็นปัจจัยหรือแรงผลักดันให้เขานั้นหลงรักหรือชอบเธอเลยแม้แต่น้อย แต่เพื่อจ้องมองใบหน้าสวยหวานของเธอคราวๆหัวใจของเขาก็สั่นไหวไม่เป็นจังหวะขึ้นมาซะอย่างนั้น จนเจ้าตัวต้องเบนหน้าหนีเพื่อนดับอาการประหลาดที่เกิดขึ้น เขาเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มที่กองอยู่ปลายเตียงขึ้นมาห่มปกปิดร่างเปลือยเปล่าของเธอเอาไว้โดยไม่คิดจะหันกลับไปมองก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปทั้งร่างเปลือยเพื่อชำระล้างร่างกายที่กำลังจะลุกเป็นไฟขึ้นอีกครั้งเพราะหญิงแปลกหน้าที่นอนอยู่ข้างๆ

“นี่เราเป็นบ้าอะไรไปแล้ว... ไอทิม...”

ทินภัทรปล่อยให้สายน้ำดับความต้องการในร่างกายของเขาลง จนเมื่อเขามั่นใจแล้วว่าตัวเองสามารถควบคุมตัวเองได้เขาจึงออกมา ร่างหนาที่ใช้เพียงผ้าขนหนูพันกายปกปิดเพียงท่อนล่างของตัวเองเอาไว้แต่ยังเปิดเปลือยแผงอกอันกำยำเอาไว้เดินกลับมาที่เตียงอีกครั้งพร้อมกับกะละมังใบเล็กและผ้าขนหนู เอาวางกะลังเอาไว้ข้างเตียงก่อนที่จะชุบน้ำกับผ้าขนหนูและบิดหมาดๆ นำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้กับหญิงสาวที่ยังคงหลับอยู่ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อสัมผัสได้ถึงไอร้อนของร่างกายเธอ

“นี่เธอเป็นไขหรอ.... ตัวร้อนจังเลยนี่ฉันทำรุนแรงกับเธอจนเป็นไขเลยหรอ... ทำยังไงดี... โอเคเช็ดตัวก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกทีละกัน”

เขารีบเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับเธอ และเพราะความเย็นของผ้าชุบน้ำและเครื่องปรับอากาศภายในห้องจึงทำให้ร่างบางเริ่มสั่นและร้องครางออกมา

“อืมมมมม  หนาว... หนาวจัง.... หนาว...”

พลอยสวยเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียแผ่วเบาอย่างคนละเมอ ทำเอาคนที่กำลังเช็ดตัวให้อยู่ต้องก้มลงไปเอาหูแนบใกล้ๆกับริมฝีปากของเธอ

“หนาวหรอ.... แปบนึงนะเดี๋ยวก็เช็ดตัวเสร็จแล้วแปบหนึ่งนะสาวน้อย...”

การที่เขานั้นได้มานั่งเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับเธอทำให้เขารู้ว่าตัวเองนั้นได้ทำรุนแรงกับเธอมากแค่ไหนในเกมรักที่พึ่งผ่านมา ทั้งๆที่มันเป็นครั้งแรกของเธอแท้ๆแต่เขาก็ไม่ปราณีเธอเลยแม้แต่น้อย รอยช้ำเป็นจั้มๆและรอยแดงเป็นจุดๆที่เกิดขึ้นตามร่างขาวนวลเนียนของเธอเห็นชัดจนหน้าตกใจ อาจจะเป็นเพราะหญิงสาวตัวเล็กและผิวขาวมากๆเลยทำให้เห็นร่องรอยได้อย่างชัดเจน นั้นไม่ใช่เหตุผลที่จะปั่นถอนความผิดของเขาลงได้... สงสารเขาก็สงสารเธอแต่อีกใจเขากลับภาคภูมิใจเหลือเกินที่ได้ตีตราเธอเช่นนี้....

“อืม..... หนาว.... แม่จ๋าพลอยหนาว....แม่....”

เสียงของพลอยสวยปลุกชายหนุ่มที่ตกอยู่ในภวังค์ให้ตื่นขึ้นอีกครั้งเขารีบจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวของเธอให้เสร็จโดยเร็วก่อนที่จะนำเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมให้กับเธอเพราะเสื้อผ้าที่หญิงสาวใส่มาถูกเขาฉีกทึ้งเป็นชิ้นๆจนหมดสภาพไปแล้ว แต่เธอก็ยังคงไม่ดีขึ้นยังคงบ่นพึมพำว่าหนาวอยู่เช่นนั้น เขาจึงรีบกดโทรศัพท์หาแม่บ้านของรีสอร์ทเพื่อให้นำเสื้อผ้าและผ้าห่มรวมทั้งยาแก้ไขมาให้ และเพียงไม่นานหลังจากออกคำสั่งออกไปของที่ต้องการก็มาปรากฏอยู่หน้าห้องทันที เพราะใครจะกล้าชักช้าไม่ทำตามคำสั่งของเจ้าของรีสอร์ทหรูอย่างเขาล่ะ

“เอ่อนี่เสื้อผ้าคะ แล้วนี่ก็ผ้าห่มกับยา... คุณทินภัทรไม่สบายหรือคะ”

อืม...ฉันมีไข้นิดหน่อยหน่ะ ไม่มีอะไรแล้วเธอกลับไปได้แล้วขอบใจมาก”

“คะ... มีอะไรเรียกใช้ได้ตลอดเวลาเลยนะคะ”

“อืม...”

เขายื่นมือไปรับของมาจากแม่บ้านก่อนจะรีบปิดประตูแล้วเดินกลับมาหางร่างบางที่ตอนนี้ยังคงสั่นสะท้านเพราะฤทธิ์ไข้ เขาใส่เสื้อผ้าให้กับเธอมันเป็นเชิ้ตผู้ชายตัวใหญ่หน้าจะประมาณไซต์เขาได้เพราะแม่บ้านคงไม่รู้ว่าเขานั้นเอามาให้คนตัวเล็กที่นอนอยู่ใส่เมื่อเห็นว่าบอสใหญ่ของเสื้อผ้าก็เลยนำเสื้อผ้าของเขาจากที่บ้านพักมาให้ เมื่อใส่เสื้อให้เธอเรียบร้อยเขาก็ตั้งใจจะป้อนยาให้กับเธอ แต่ก็ต้องนิ่งคิดไปอีกครั้งเมื่อเขานั้นพยายามปลุกเธอขึ้นมาทานยาแล้วแต่ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเพราะเธอไข้ขึ้นสูงจนไม่ได้สติ แต่จะปล่อยให้เธอนอนอยู่แบบนี้โดยไม่ทานยาก็ไม่ได้ เขากลัวว่าอาการของเธอจะยิ่งหนักขึ้นอีกจึงตัดสินใจอมน้ำและยาเอาไว้ในปากของตัวเอง ก่อนจะประกบปากบางของเธอป้อนมันลงไป และเมื่อมันใจแล้วว่าเธอได้ทานยาแล้วเขาก็ผละปากออกห่างทั้งๆที่ใจอยากจะจูบกับเธอต่อ... มองเธออย่างเสียดายพลางหันไปมองนาฬิกาภายในห้อง

“พระเจ้านี่ใกล้จะตีสามแล้วหรอ....เฮ้อ...”

เขาเองที่นั่งดื่มมาตั้งแต่เช้าจนเมาไม่ได้สติในช่วงบ่ายและออกแรงรักกับหญิงสาวที่นอนไข้อยู่จนถึงหัวค่ำก็เหนื่อยไม่น้อยเมื่อเห็นว่าใกล้เช้าเข้ามาทุกทีเขาจึงตัดสินใจที่จะพักผ่อนบ้างเมื่อจัดการดูและเธอเรียบร้อยไปแล้ว เขาเดินไปล้มตัวลงนอนที่โซฟาตัวใหญ่ภายในห้องนอนแต่แล้วก็ต้องสะดุ้งตัวขึ้นมาอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงร้องหนาวของเธออีก

“กินยาไปแล้วไม่ใช่เหรอแล้วทำไมยังไม่หายหนาวอีกนะ นี่ก็ห่มผ้าไปสองชั้นแล้วนะ...”

ทินภัทรมองหญิงสาวที่นอนสั่นอยู่บนเตียงก่อนจะตัดสินใจสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มเดียวกันกับเธอและดึงรั้งร่างบางเอาไว้แนบอกกกกอดเธอเอาไว้เพื่อให้ไออุ่นจากร่างกายของเขาช่วยบรรเทาความหนาวของเธอ... แต่เขาก็ยิ่งรู้สึกตกใจเพราะเหมือกับว่าเธอนั้นรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นจากกายเขาเธอจึงกอดรัดเขาตอบเช่นกันพร้อมทั้งซุกซบเขาเหมือนกับหมอนข้างใบใหญ่ ทินภัทรยิ้มน้อยๆกับความน่ารักของเธอก่อนที่จะปิดเปลือยตาลงด้วยความเหนื่อยล้าและหลับตามเธอไปในเวลาไม่นาน.....
...........................................................................................................................................................
          มาเสริฟแบบร้อนๆเลยคร้า.... จากทรงเกียรติเปลี่ยนมาเป็นทินภัทร เรื่อง "เกมแค้นไฟเสน่หา" เขาได้รับบทเป็นพระรองเพื่อนผู้หลงรักเพื่อนอย่างหมดหัวใจยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอ มาสู้พระเอกในเรื่องใหม่ของหนูทันบี "ปฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา" เรื่องนี้เขาสวมบทบาทเป็นคนไร้หัวใจเพราะหัวใจทั้งดวงของเขาได้มอบให้กับคนที่ไม่มีวันเป็นไปได้ไปแล้ว มาเจอกับสาวน้อยผู้หน้าสงสาร อย่าง พลอยสวย สาวน้อยสู้ชีวิตที่มารับทำงานพิเศษในรีสอร์ทระดับไฮร์คลาสของมหาเศรษฐีหมื่นล้านอย่างทินภัทร แต่แล้วก็กลับต้องมาตกเป็นตัวแทนรักของมหาเศรษฐีหนุ่มอย่างไม่ตั้งใจ แล้วแบบนี้เรื่อวราวจะเป็นอย่างไรต่อไป โปรดติดตามด้วยน้าคร้า อิอิ ฝากนิยายเรื่อวนี้เอาไว้ด้วยน้าคร้า

ปล. ยังคงแต่งเรื่อง "เกมแค้นไฟเสน่หา" อยู่นะคร้า ใกล้จบเต็มทีแล้ว แต่อาจจะวันเว้นวันกับเรื่องนี้ ยังไงก็ฝกเอาใจช่วย พี่อเล็กกับน้องแก้วด้วยนะคะ 
ขอบคุณน้าคร้าทุกคนที่ยังคงติดตามผลงานของหนูเนส รักทุกคนน้าตะเอง จุ๊บๆ