ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

    ลำดับตอนที่ #39 : ตอนที่ 21.1 หึงหวง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.38K
      11
      3 ม.ค. 58

    ทินภัทรเสียเวลาจัดการเรื่องราวความรักของเพื่อนสนิทสาวอยู่นานหลายเดือนจนแน่ใจแล้วว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่มันควรจะเป็นแล้วเขาจึงถอยห่างออกมาจากเรื่องของแก้วมณีและอเล็กเพื่อมาจัดการเรื่องของตัวเองบ้าง ซึ่งเขาก็เสียเวลาไปสามถึงสี่เดือนเลยที่เดียวกับการจัดการเรื่องเพื่อนสนิทสาว และวันนี้ก็เป็นเหมือนอย่างเช่นหลายๆวันที่ผ่านมาที่เขามักจะมาจอดรถอยู่ใน
    มหาลัยรัฐบาลชื่อดังแห่งหนึ่งเพื่อแอบมาดูใครบ้างคนที่หัวใจของเขานั้นห่วงหา บ้างวันเขาก็จะนั่งมองเธอผ่านกระจกในรถตามลำพัง บางวันก็แอบเดินตามเธอและถ่ายรูปของเธอเก็บเอาไว้ กิจวัตรของเขาเป็นแบบนี้แทบทุกวันที่เขานั้นมีเวลาว่างนับตั้งแต่ที่เธอนั้นทำงานพิเศษที่รีสอร์ทของเขาเสร็จและกลับมาเรียนในเทอมสุดท้าย

    มือหนาหยิบกล้องถ่ายรูปมือถือขึ้นมาถ่ายภาพของเธอด้วยรอยยิ้มก่อนที่รอยยิ้มจะแปลเปลี่ยนไปเป็นการขบเขี้ยวฟันเพราะสิ่งที่เขาเห็นอยู่ตรงหน้าคือภาพของผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเขามาหาเธอพร้อมกับดอกไม้ช่อโตในมือ... และก็ยิ่งอึ่งเมื่อผู้ชายคนนั้นคือนิชคุณคุณหมอหนุ่มที่เขาเคยเรียกมาตรวจอาการของพลอยสวยเมื่อครั้งตอนที่เธอไม่สบายอยู่ที่เกาะ สายตาของหมอหนุ่มที่มองมายังเมียของเขาแค่ดูแวบเดียวเขาก็รู้แล้วว่าหมอหนุ่มนั้นรู้สึกอย่างไรกับเมียของเขาก็ตาของมันออกจะเยิ้มซะขนาดนั้นเวลามองเมียเขา...

    “แกไอหมอหน้าจืดแกกล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับเมียของฉัน...”

    ซาตานหนุ่มกำมือแน่และขบฟันจนสันกรามนูนเด่นด้วยความไม่พอใจ ความหึงหวงของเขาในตอนนี้มันพุ่งสูงจนหากถ้ามีปรอทวัดในร่างกายของเขาละก็มันก็คงจะแตกละเอียดไปแล้วแน่ๆ และเมื่อเห็นว่าเมียรักรับช่อดอกไม้ของชายอื่นด้วยสีหน้าแช่มชื่นด้วยแล้วเขาก็แทบอยากจะเข้าไปกระชากคอไอหมอหน้าจืดนั้นออกมากระทืบให้เละคาเท้าของเขาแล้วค่อยหันกลับมาลงโทษเมียตัวเองด้วยจูบร้อนๆประกาศความเป็นเจ้าของสักทีสองที แต่ความคิดเหล่านั้นก็ต้องพับเก็บไปหมดเมื่อเขานึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้ตัวเองไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะทำอย่างนั้น เพราะตอนนี้ทั้งเขาและคนที่เขาเรียกว่าเมียอยู่ทุกวินาทีนั้นแทบจะไม่มีความเกี่ยวพันอะไรกันเลยด้วยซ้ำ ทุกอย่างย้อนกลับมาเป็นศูนย์ทั้งหมด เพราะฉะนั้นหากเขาเข้าไปทำอะไรอย่างที่ใจคิดเอาไว้ตอนนี้ละก็มีหวังคงได้โดนเธอตราหน้าว่าโรคจิตและเกลียดไปตลอดชีวิตแน่ๆ แบบนั้นจะมีค่าอะไรหากเขาทำลายจุดเริ่มต้นให้เลวร้ายเหมือนอย่างเช่นที่ผ่านมา เพียงแต่ตอนนี้เขานั้นยังหาโอกาสเหมาะๆที่จะเริ่มต้นกับเธอไม่ได้เท่านั้นเองจึงได้แค่ค่อยมาแอบมองเธออยู่แบบนี้.....

    เมื่อรู้ว่าไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากมองเธออยู่ห่างๆเท่านั้น ซาตานหนุ่มจึงทำได้แต่ขัดอกขัดใจอยู่ห่างๆเท่านั้น

    “ค่อยดูเถอะไอมอหน้าจืด พอฉันจีบเมียฉันติดเมื่อไรละก็แกได้โดนฉันอัดเละแน่ๆค่อยดูเถอะ”

    ซาตานหนุ่มเขยิบตัวเองเข้าไปใกล้ๆกับเมียรักอีกนิดเพื่อที่จะได้ฟังบทสนทนาของทั้งคู่ได้มากยิ่งขึ้น ตอนนี้เขานึกอนาถตัวเองยิ่งนักเพราะไม่เคยคิดเลยว่าคนที่มีอิทธิพลเทียบเท่ากับมาเฟียอย่างเขานั้นจะต้องมาหลบๆซ้อนๆแอบมองเมียตัวเองเหมือนพวกโรคจิตถ้ำมองอยู่แบบนี้ คิดแล้วก็อายตัวเองจริงๆ

    “พลอยครับวันนี้ไปทานข้าวกับพี่นะครับ พี่อุสารีบเลื่อนนัดคิวคนไข้เพื่อมารับพลอยไปทานข้าวด้วยกันเลยนะครับนะ”

    “พี่คุณไม่หน้าจะทำแบบนี้เลยนะคะ พลอยว่ามันไม่สมควรเพราะอาชีพของพี่คือการดูแลคนป่วยคนที่เขาต้องการความช่วยเหลือ พลอยไม่ได้ปลื้มใจหรอกนะคะที่พี่ทำแบบนี้เพื่อมาทานข้าวกับพลอย”

    สาวน้อยหน้าหวานโต้ตอบหมอหนุ่มด้วยน้ำเสียงแง่งอนน้อยๆ เธอรู้ดีว่าเขาที่เธอเคยเจอเมื่อตอนทำงานพิเศษในรีสอร์ทตอนอยู่บนเกาะช่วงปิดเทอมนั้นรู้สึกอย่างไรกับเธอ เพราะเขาออกตัวแรงซะจนเธอรู้สึกได้ ถึงแม้เธอจะไม่ได้รังเกลียดรังงอนอะไรเขาแต่เธอก็รู้สึกว่ามันคงจะเร็วเกินไปหากเธอและเขานั้นคบหากันในตอนนี้ และเธอก็ยังไม่พร้อมกับเรื่องของความรักสิ่งเดียวที่เธอสนใจนั้นมีเพียงแค่การเรียนให้จบและหางานดีๆที่มั่นคงทำก็เท่านั้นไม่มีอะไรมากไปกว่านี้เลยจริงๆ

    “เพราะพลอยเป็นแบบนี้ไงครับพี่ถึงได้ชอบพลอย ก็พลอยหน่ะทั้งมีน้ำใจคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเองตลอดเวลาแถมยังทั้งเรียนเก่งทำงานก็เก่ง หึหึ พี่คิดว่าพี่โชคดีจริงๆครับที่รับปากไปทำงานแทนคุณลุงที่รีสอร์ทนั้น เพราะมันทำให้พี่ได้เจอกับนางฟ้าตัวน้อยๆที่ยืนอยู่ตรงหน้าของพี่อยู่ตอนนี้”

    คำหวานที่หมอหนุ่มหยอดมาทำเอาพลอยสวยถึงกับพูดอะไรไม่ถูก เธอมักจะช๊อคไปทุกครั้งที่เขาเล่นมุกจีบหวานปานน้ำเชื่อมแบบนี้ และเขาก็มักจะหัวเราะชอบใจกับท่าทีของเธอเสมอ

    “หึหึ น่ารักจังเวลาพลอยอึ่งไปแบบนี้... พี่ชอบครับ เราไปทานข้าวกันนะครับพลอยนะครับ พี่สัญญาว่าคราวหลังพี่จะไม่ทำแบบนี้อีก พี่จะรอตรวจคนไข้ให้ครบทุกคนอย่างละเอียดและดูจนทุกอย่างเรียบร้อยแล้วพี่ค่อยมาหาดีไหมครับ... แต่ตอนนี้พี่หิวแล้วถ้าพลอยปฏิเสธพี่สงสัยหมออย่างพี่คงได้กลับไปนั่งกินอาหารญี่ปุ่นสำเร็จรูปอยู่คนเดียวตามลำพังที่คอนโดแน่ๆเลย พลอยจะใจร้ายรังแกพี่ได้ลงคอหรอครับ ดูสิหน้าพี่จะเป็นมาม่าอยู่แล้วนะเพราะตรอมใจที่ถูกพลอยปฏิเสธไปทานข้าวด้วย เลยต้องลงโทษตัวเองที่ไม่สามารถเกลี้ยกล่อมพลอยได้ด้วยการกินมาม่าแบบนี้”

    “พี่คุณ... ก็คะพลอยไปทานด้วยก็ได้”

    “เย้!พี่ดีใจจังเลยครับ อืม.... งั้นเราไปทานอาหารญี่ปุ่นกันดีกว่าพี่รู้จักอยู่ร้านหนึ่งอร่อยสุดยอดเหมือนได้กินอาหารฝีมือคุณแม่ชาวญี่ปุ่นเลยครับหรูสุดๆ รับลองพลอยต้องชอบแน่ๆ"

    "แพงรึเปล่าคะ ถ้าแพงมากๆพลอยว่าไม่ต้องก็ได้นะคะเราทานกันแบบธรรมดาก็ได้”

    “เรื่องนั้นอย่าห่วงเลยครับนานๆทีเราทานกันครั้งหนึ่งไม่เป็นอะไรหรอกครับ พี่จ่ายไหว”

    “แต่พลอยว่ามันสิ้นเปลืองนะคะ เก็บเงินไว้ไปทำอย่างอื่นดีกว่า อันนี้เราก็แค่กินอร่อยแค่ปากเดี๋ยวมันก็ย่อยก็สลายหายไปแล้ว ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เก็บเงินเอาไว้ทำอะไรอย่างอื่นที่มันมีประโยชน์มากกว่าการไปกินอะไรแพงๆเถอะนะคะ”

    หมอหนุ่มยิ้มอีกครั้ง เมื่อผู้หญิงตรงหน้าเขานั้นทำให้เขาประทับใจในตัวเธอได้อีกแล้ว เพราะถ้าหากเป็นผู้หญิงทั่วไปก็คงจะรีบตอบรับและดีใจที่ได้ไปทานอะไรหรูๆ แต่เธอคนนี้กับกลับกัน เธอรู้จักคุณค่าของเงินและใช้มันอย่างคุ้มค่าไม่ใช่จ่ายฟุ่มเฟือยเหมือนอย่างเช่นผู้หญิงทั่วไปในปัจจุบันที่เขามักเจอบ่อยๆ ที่มีแต่เรียกร้องการไปเที่ยวและกินในที่หรูๆราคาแพงๆ และต้องการให้ซื้อข้าวของต่างๆให้ เขาจ้องมองหน้าเธออีกครั้งพลางคิดว่านี่แหละผู้หญิงที่เขาเลือกและจะไม่ยอมให้หลุดมือเธอจะต้องฉลาดและจิตใจงามความคิดงามแบบนี้สิ

    “ไม่แพงอย่างที่คิดหรอกครับ นะพี่อยากให้พลอยลองไปทานสักครั้ง...”

    พลอยสวยชังใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้ารับไปเพราะไม่อาจจะห้ามปรามอะไรหมอหนุ่มได้เมื่อเขายังยืนยันความต้องการเดิมอยู่แบบนี้

    “คะ”

    “ดีครับงั้นเราไปกันเลยดีกว่าเนาะเดี๋ยวรถจะติดเอา”

    สองหนุ่มสาวขึ้นรถขับออกไปโดยไม่รู้เลยว่าซาตานร้ายกำลังจ้องมองทั้งคู่ด้วยหึงห่วง สายตาของเขาในตอนนี้หากมันสามารถฆ่าคนได้สงสัยว่าหมอหนุ่มคงได้ตายไปแล้วเป็นแน่

    “คิดจะจีบเมียฉันงั้นเหรอไอหมอ... รอชาติหน้าก่อนละกัน พลอยหน่ะเขาต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น แกไม่มีสิทธิ!!!!!

    ซาตานหนุ่มบ่นด่าด้วยความหึงหวง สงสัยว่าเขาคงจะนิ่งนอนใจต่อไปแบบนี้ไม่ได้แล้วเพราะคู่แข่งของเขาช่างเอาใจและทำคะแนนกับเมียของเขาเหลือเกิน หากปล่อยไว้นานๆมีหวังว่าสักวันเมียของเขาคงจะใจอ่อน เพราะฉะนั้นเขาจะต้องรีบเร่งจีบเมียตัวเองใหม่อีกครั้งและจัดการเบียดคู่แข่งคนอื่นๆออกไปให้หมดก่อนที่ทุกอย่างจะสายจนเกินไป......
    ...........................................................................................................................................................
                       สวัสดีปีใหม่คะทุกคน ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขความเจริญและสุขภาพร่างกายแข็งแรงร่ำรวยเงินทองกันนะคะ หลายๆคงจะไปเที่ยวกันมาเป็นไงบ้างคะไปไหนกันมาบ้านสนุกไหมคะ ยังไงมาเล่าให้กานฟังบ้างน้า ช่วงสองวันนี้หนูเนสจะพยายามอัพตุ้นเอาไว้ให้ก่อนนะคะ เพราะอาจจะต้องลาเพื่อนๆไปสักอาทิตย์ เพราะเนื่องด้วยคุณยายของหนูเนสเสียตอนเย็นที่ผ่านมานี่เองคะ และหนูเนสก็มีความจำเป็นที่จะต้องไปร่วมงานของคุณยายที่ต่างจังหวัด เลยอาจจะไม่ได้อัพนิยายให้เพื่อนๆเพราะอาจจะยุ่งๆ เลยขอยื่นใบลาไว้ก่อนเลยละกันนะคะ และเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วหนูเนสจะรีบกลับมาอัพชดเชยให้น้า อย่าพึ่งทิ้งเขาไปไหนนะ อยู่เป็นกำลังใจให้เขากันนะคะ รักทุกคนนะคะ สู้ๆ ของให้มีความสุขกันมากๆนะคร้า ฝันดีคร้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×