เส้นทางแห่งแสง [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #15 : บทที่ 14 อันดับที่ 1 !!! ภาค การจุติแห่งแสง

หลังขากที่ทานอาหารกันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว หลินเฟยได้รีบเข้านอนทันทีเพราะตอนเช้าตนจะรีบไปสำนักเพื่อจะได้รีบไต่ขึ้นเพื่อเป็น 5 อันดับแรกในสำนัก และจะได้เข้าร่วมงานประลองระหว่างสำนักเพื่อที่ตนจะตอกหน้าอดีตคู่หมั้นของตนเงื่อนไขในการเข้าร่วมการแข่งขันก็คือต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า 12 ปี และพลังปราณต้องมีประดับจอมยุทธ์ระดับ 5 ขึ้นไป แต่เงื่อนไขทั้งหมดที่กล่าวมาไม่ได้เป็นอุปสรรคของหลินเฟยเลยแม้แต่น้อย หลินเฟยรีบใช้กายาประกายแสงพุ่งตัวไปทางสำนักทันที 

ณ สำนักมังกรหยก

"นังสวะเอ้ย !!! นี้แกกล้าเดินชนข้ารึ !!! ข้าเป็นถึง อันดับที่ 10 ของศิษย์หลักเชียวนะว้อยคิดว่ามามีปัญหากับข้าแล้วจะจบลงง่ายๆงั้นหรอ !!! ฝันไปเหอะ เอาร่างกายของเจ้ามาชดใช้ซ้ะ !!"

มีชายชึดของสำนักสีเขียวมรกตสวยงามที่ขัดกับรูปร่างหน้าตาอันอัปลักษณ์.แต่ด้วยพลังขั้น ขุนพลระดับ 4 ทุกคนจึงมองข้ามเรื่องหน้าตาของเค้าไปเพนราะความแข็งแกร่ง และ ศิษหญิงที่น่าจะเป็นศิษย์ภายใน ผมทรงหางม้า และด้านหน้าตัดทรงหน้ามา ผมสีน้ำตาลและดวงตาสีฟ้าทำให้ดูเข้ากันอย่างประหลาดและด้วยรูปร่างราวกับเด็กและบอบบางทำให้นางน่ารักขึ้นเป็นเท่าตัว

"อ...อะไรของเจ้ากัน !!! เจ้าต่างหากที่ตั้งใจมาเดินชนข้า !!!"

หญิงสาวที่มีพลังปราณเพียงขุนพลนะดับ 1 ที่นั่งอยู่บนพื้นกล่าวว่าศิษย์หลัก

ผู้คนที่มองดูอยู่รอบข้างนั้รทำเป็นไม่สนใจเพราะศิษย์หลักนั้นมีอำนาจมากว่าพวกเค้าที่อยู่เพียงแค่ศิษย์ภายในและภายนอกเท่านั้น

"หนอยยยย !!! งั้นข้าคงต้องใช้กำลังกันแล้ว!!!"

แต่ด้วยดวงตาของหลินเฟยที่ใช้ทักษะ ดวงเนตรแห่งแสงนั้นแค่นั้นถือว่ามิไกลเลยแม้แต่น้อย หลินเฟยรีบใช้ก้าวแห่งแสงบวกกับอัศนีทะลายภพพุ่งผ่านด้านหน้าของศิษย์หลักทันที

ครืดดดดดตู้มมมมมม

ทางที่หลินเฟยก้าวผ่านราวกับฟ้าผ่าเป็นรอยแตกราวกับแผ่นดินจะแยกเป็นสองหลินเฟยที่ตอนนี้อยู่ด้านหน้าของศิษย์หลักนั้นกล่าว

"ศิษพี่ ท่านมิควรทำให้อิสตรีทำลากใจนะ. . ."

"หนอยยยยได้เด็กเว---!!!"

เปรี้ยงงงง !!!

หลินเฟยดีดเข้าที่หน้าผากตามเคยทำให้ศิษย์หลักคนนั้นกระเด็นออกไปไกลจนติดกำแพงสำนักและหมดสติไปทันที

หลินเฟยหันมาทางหญิงสาวที่กำลังพยุ่งตัวเองลึกขึ้นและกล่าว

"ศิษย์พี่ ...ท่านบาดเจ็บตรงไหนรึไม่ขอรับ.. "

"ขอบใจเจ้ามากศิษน้อ--!!"

ศิษย์หญิงคนนั้นเมื่อได้เห็นรูปร่างหน้าตาของหลินเฟยพลันตกใจ ขึ้นมาและรีบข่มหักห้ามใจตนเอง

'ไม่ได้ !!! ตัวเราจะทำเช่นนั้นไม่ได้ !!! ข้าต้องอดทน !! อดทนเข้าไว !!'

"ศิษย์พี่ .. ท่านมีชื่อว่าอะไรรึขอรับ"

หลิรเฟยถามและเอียงคออย่างสงสัยแต่เพราะท่าทางแบบนั้นทำให้ศิษ์หญิงที่อยู่ด้านหน้า...

"ข... ข้าชื่อ... ซ....ซวงเอ๋อ...ข้า...ข...ข้า... ข้าทนไม่ไหวแล้วววววววว"

หลังจากที่ตะโกนออกมานางก็รีบกระโดดกอดรัดฟัดเหวี่ยงหลินเฟยทันที และกล่าวว่า

" นี้เจ้าน่ะล้มอับดำ ที่ 10 ของสำนักได้ ตอนนี้เจ้าน่ะอยู่อันดับที่ 10 แล้วรู้มั้ย ..???"

"เอ๊ะ ?? เอ๊ะ.. ! เอ๋.... !!!!!"

หลินเฟยตกใจเพราะเห็นว่าตนเพิ่งเข้ามาในสำนักเพียงแค่ไม่ถึงนาทีตนได้กลายเป็นอันดับที่ 10 แล้ว จึงมิอาจจะเก็บความตกอกตกใจไปได้

"ศิษย์พี่ แล้วถ้าหากข้า ชนะอันดับที่ 1 หล่ะขอรับ???"

ซวงเอ๋อตกใขเล็กน้อยตนไม่คิดเลยว่านี้จะเป็นคำถามของเด็กตัวเล็กแค่นี้

"เจ้าก็จะได้อันดับตามที่เจ้าชนะมาได้ยังไงหล่ะ หากเจ้าเอาชนะอันดับที่ 1 ได้ ข้าว่าเจ้าคงเป็นคนแรกใน ประวัติศาสตร์ที่อายุน้อยที่สุดก็เป็นได้"

การจัดอันดับของศิาในสำนักนั้นหากต้องการจะเลื่อนอันดับจึงต้องสู้กับคนที่อันดับสูงกว่าตนเท่าใดก็ได้มิมีข้อจำกัด แต่ถ้าหาแพ้จะลดอันดับลง 1 ขั้น แต่ถ้าหากชนะ จะได้เข้าไปอยู่ในอันดับที่ตนชนะมาได้ทันที ไม่มีข้อแม้ว่ามิทันตั้งตัวหรือเผลอแต่อย่างใด ถ้าหากผู้ที่โดนชิงตำแหน่งนั้น อยากได้ตำแหน่งคืน ก็ต้องถ้าดวลอีกฝ่ายอย่างเดียว หากมีผู้ใดที่ต่อสู้กับคนที่มีอันดับน้อยกว่า หากชนะก็มิได้อะไรเลย แต่ถ้าหากแพ้ จะโดนแย่งตำแหน่งไปทันที

หลินเฟยที่ได้ยินสิ่งที่ซวงเอ๋ออธิบายตนจึงได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่และกล่าว

"งั้นข้าจะขอเป็นอันดับที่ 1 !!!"

...ติดตามตอนต่อไป