คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 9
โรงเรียนของแทยอน
ในตัวอาคารใหญ่
งานเต้นรำถูกจัดขึ้นที่นี้ ภายในตกแต่งด้วยผ้าหลายต่างๆมีที่ว่างๆไว้สำหรับการเต้นรำโต๊ะวางอาหารบริกรเดินถือถาดใส่แก้วไวน์กันให้ทั่ว งานเต้นรำนี้เป็นความคิดของโรงเรียนซูยองที่มีงบมากกว่า
“อุ๊ย เธอๆดูนั้นสิ คู่นั้นดูดีมากเลย”
“ผู้หญิงทั้งคู่หรอนั้น เหมือนเจ้าชายกับเจ้าหญิงมากกว่า”
“นั้น ใช่คิมแทยอน คนที่มีแฟนเป็นลูกคุณหนูรึเปล่าอะ”
“ใช่ๆ นั้นคิมแทยอนจริงๆ แฟนเท่มากอะ นึกว่าผู้ชายนะเนี้ย”
เสียงนี้ลอดเข้าหูแทยอนมาตั้งแต่เธอกับซูยองเดินเข้ามาในงานแล้ว แทยอนที่ไม่ค่อยชินกับการถูกมองมากมายขนาดนี้จึงเดินเกร็งๆเล็กน้อย
“แทยอนนนน”
“ทิฟฟานี่”
ทิฟฟานี่วิ่งมาจากไหนไม่รู้ วิ่งมาหาแทยอน
“โห สวยเกินหน้าเกินตาคนอื่นรึเปล่าเพื่อนชั้น”ทิฟฟานี่พูดพลางมองเพื่อนของตนอย่างพิจารณา
“ไม่หรอก เธอก็ใช่ย่อยนะ” แทยอนเอ่ยชมเพื่อน
“อะ คุณซูยองก็ดูเท่ไม่เบานะคะ^^”
ทิฟฟานี่หันไปพูดกับซูยองที่ยืนอยู่ข้างๆแทยอน
“ไม่ต้องเรียกคุณหรอกคะ ขอบคุณที่ชมนะทิฟฟานี่^^”
ซูยองตอบกลับพร้อมฉีกยิ้มไปด้วย
“แล้วเธอจะเต้นรำกับใครละทิฟ”
แทยอนถามเพื่อนสาวที่บัดนี้สังเกตเห็นสีแดงๆขึ้นที่แก้มของทิฟฟานี่
“มีแล้วกันน่า นั้นไงๆ ทางนี้คร้า”
ทิฟฟานี่หันไปเรียกผู้มาเยือนใหม่ แล้วผู้มาเยือนคนนั้นก็คือ……
“ฮาย ซูยอง แทยอน^^”
“ยูริ”
แทยอนพูดออกมาเมื่อยูริที่อยู่สูทสีดำเดินมาข้างๆทิฟฟานี่
“ชั้นนึกว่างานนี้แกจะเลือกคู่อยากสะอีก”
ซูยองพูดกับยูริ
“พูดอย่างกับชั้น เจ้าชู้แหละ”
“แกก็เจ้าชู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ--”
ซูยองกัดยูริไปนึงที
“หยุดกัดชั้นสะทีไอ้ซู-*- ทิฟฟานี่เราไปกันเถอะปล่อยให้สองคนนี้อยู่ด้วยกันดีกว่า”
ยูริหันไปพูดกับทิฟฟานี่แล้วผายมือให้เดินไป ทิฟฟานี่ยิ้มแล้วเดินไปส่วนตัวเองก็ตามไปด้วย
“เธอคิดว่า ยูริจะขอคบทิฟฟานี่อะเปล่า”
แทยอนหันไปถามซูยอง
“จะไปรู้เรอะ”
ซูยองตอบแล้วเดินนำไป แทยอนรีบเดินตามไปติดๆ
-
-
-
-
เวลาต่อมา
“เอาละคร้าบนักเรียนทุกท่าน บัดนี้ จะถึงการเปิดงานโรงเรียนแห่งนี้แล้วคร้าบ”
พิธีกรกล่าว จากนั้นผอ.ก็กล่าวเปิดงาน
เมื่อกล่าวจบก็ถึงเวลาเต้นรำ
“ยัยรั่ว”
“หือ?”
ซูยองไม่ได้พูดต่อแต่จับมือของแทยอนมาวางไว้บนบ่าของตนก่อนจะเลื่อนมือไปที่เอวและอีกข้างก็กุมมือแทยอนอยู่ เสียงเพลงเบาๆเข้ากับการเต้นรำเป็นอย่างมาก
“ถ้าจบงานนี้โรงเรียนจะปิดเลยใช่มั้ย”
ซูยองถามแทยอนขณะทั้งคู่เต้นรำอยู่
“ใช่ ทำไม??”
“อาทิตย์หน้าไปบ้านใหญ่กับชั้น”
“บ้านพ่อกับแม่เธอนะหรอ”
“ใช่”
ซูยองตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แทยอนพยักหน้าน้อยๆ เธอรู้สึกว่าหัวใจตัวเองมันเต้นแรงมากเมื่ออยู่ต่อหน้าซูยอง ทั้งๆที่เธอคิดอยู่ในใจว่าจะไม่หวั่นไหวกับคนตรงหน้า
“นี้ ยัยรั่ว”
“หืม”
“เธอชั่ง……”
ซูยองพูดเว้นไว้มันทำให้แทยอนลุ้นว่าคนตรงหน้าจะพูดชมเธอว่าอะไร
“เธอชั่งซุ่มซ่ามจริงๆเธอเหยีบเท้าชั้นอยู่นะ -_-”
เพล้ง
แทยอนรู้สึกเหมือนหน้าแตกละเอียด
“ขอโทษ-*-”
‘ไม่น่าหวังคำชมจากปากยัยนี้เล้ยยย’
“ทีหลังอย่าเหม่อดิ ชั้นเจ็บเท้าฟรีๆนะ - -”
ซูยองพูดหน้าตาย
“ก็ชั้นไม่มีสมาธินี้ คนเยอะๆแบบนี้ไม่รู้จะไปหาสมาธิจากไหน”
“งั้นก็มองที่ชั้น”
ซูยองบอกให้แทยอนมองตนเอง แทยอนไม่ยอมทำตามซูยองจึงใช้มือที่จับเอวแทยอนมาจับใบหน้าแทยอนให้หันมามองตน
“แค่ตอนนี้………มองที่ชั้นคนเดียว”
ซูยองเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป มันยิ่งกระตุ้นให้หัวใจแทยอนเต้นแรงเข้าไปอีก
แทยอนละสายตาจากซูยองไม่ได้เพราะรู้สึกเหมือนถูกสะกดไว้ แทนที่จะมีสมาธิแต่กลับกลายเป็นว่าวิญญาณแทบหลุดลอยมากกว่า
“ไง มีสมาธิกว่าเดิมมั้ย”
‘มีบ้านเธอนะสิ ยัยเสาไฟฟ้าหนักกว่าเดิมสะอีก T---T’
“ชะ ชั้นว่าไม่ได้ผลนะ”
แทยอนตอบไป ซูยองทำหน้าเซ็งทันที
“ช่างเหอะ อย่าเหยียบเท้าชั้นอีกแล้วกัน”
“จะพยายามนะ --”
“ไม่ใช่แค่ จะพยายาม แต่ต้อง พยายามอย่างแรง เลย -*-”
-
-
-
-
หลังจากจบการเต้นรำลง นักเรียนทุกคนก็พากันสนุกต่อเพราะครูไม่อยู่กันแล้ว
“จะกลับกันเลยมั้ย”ซูยองถามแทยอนที่เดินอยู่ข้างๆ
“อืม เดี๋ยวมานะไปเข้าห้องน้ำก่อน”แทยอนพูดแล้วรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที
ในห้องน้ำ
“เฮ้อ ยัยเสาไฟฟ้านี้ชอบทำให้คนอื่นเค้าใจสั่นรึไงนะ”
แทยอนบ่นขณะล้างมืออยู่ตรงอ่าง
“เอ่อ คุณคิมแทยอนที่เป็นแฟนคุณชเว ซูยองรึเปล่า”
ชาย2คนเดินมาด้านหลังแทยอนทำให้เธอสะดุ้งต้องหันกลับมามอง
“อ่า คะ แล้วคุณเป็นใครนะเข้ามาห้องน้ำหญิงได้ยังไง”
“ผมก็ใช้ขานะสิครับนะสิ ถึงเข้ามาได้”
ชายคนนี้ขยับตัวไปใกล้แทยอน เธอเองก็ถอยห่างจนติดกับอ่างล้างมือแล้ว
“คุณจะทำอะไรนะ ถอยออกไปนะ”
แทยอนพลักชายคนนี้ออกแต่กลับเป็นว่าถูกรวบมือไว้ด้วยข้างเดียว
“ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ในนี้มีแค่พวกเราเท่านั้น”
ชายคนนี้พูดพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้แทยอน
“ทำบ้าอะไรนะ ปล่อยนะ!!”
แทยอนพยายามจะสะบัดมือออก แต่เธอเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆไม่มีทางที่จะสู้แรงผู้ชายได้
“แทยอน! แทยอน!เธออยู่ข้างในรึเปล่า!”
เสียงของซูยองตะโกนจากด้านนอกห้องน้ำและตามด้วยเสียงทุบประตูหลายๆที
“ซูยอง! ชั้นอยู่ในนี้!!! อุ๊บ”
แทยอนถูกมือหนาของชายตรงหน้าปิดปากเอาไว้
“แทยอน! เฮ้ย ไอ้คนที่จับแทยอนอยู่นะ ถ้าไม่เปิดประตู ชั้นจะถีบประตูเข้าไปเอาบาทาถวายปากแกนะโว้ย!!”
“=[]=”
ชายคนที่ปิดปากแทยอนไว้ถึงกับหน้าซีดลงทันใด
“ชั้นจะนับ1ถึง3นะเว้ย ถ้าแกไม่ทำตามแกโดนดีแน่”
ซูยองยังขู่ต่อไปชายคนนี้ก็ยิ่งหน้าซีดหนักกว่าเดิม
“1”
ซูยองเริ่มนับชายหนุ่มยังไม่ขยับเขยื้อนไปเปิดประตูซูยองจึงจะเริ่มนับเลขต่อ
“2”
“เอาไงดีวะ”
ชายคนนึงที่ยืนตรงประตูถามชายที่ปิดปากแทยอนอยู่
“สะ…”
“เปิดๆเปิดแล้วคร้าบ”
ชายหนุ่มที่ยืนตรงประตูตัดสินใจเปิดประตูแต่พอเปิดปุ๊บ…
พลั่ก!
ก็โดนกำปั้นเรียวๆของซูยองเสยเข้าที่คางก่อนจะล้มไปนอนกับพื้นอย่างสงบ -_-
“ถ้าแกยังไม่ปล่อยเธอ แกจะโดนมากกว่าหมัด”
ซูยองพูดพลางหักนิ้วตัวเองจนมีเสียงกระดูกลั่นทำเอาชายที่ปิดปากแทยอนอยู่กลืนน้ำลายอย่างใหญ่
“จะปล่อยไม่ปล่อย”
ซูยองพูดเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความน่ากลัวยิ่งกว่าปีศาจสะอีก
“ปะ ปล่อยครับ”
ชายหนุ่มจึงจำเป็นต้องปล่อยแทยอนเพราะกลัวตาย
“ดี^_^++”
พลั่ก!!
ซูยองแสยะยิ้มน้อยๆก่อนตรงไปต่อยดั้งจมูกของชายหนุ่มทันที
“เอ๋ง~ ไหนบอกว่าถ้าปล่อยแล้วจะไม่โดนไงอ่าT----T”
ชายหนุ่มที่ถูกต่อยเมื่อกี้ร้องเสียงหลงเป็นหมาก่อนจะพูดขึ้นด้วยเลือดที่ยังไหลออกจมูก
“ชั้นไม่ได้บอกสะหน่อยว่าปล่อยแล้วจะไม่โดนอะไร ชั้นบอกว่าถ้าไม่ปล่อยจะโดนมากกว่าหมัด ไม่เชื่อถามคนอ่านดิ -_-”
ซูยองตอบหน้าตาย ส่วนแทยอนที่ยืนหลบอยู่ก็ได้แต่คิดว่า
‘ยัยนี้โหดเป็นบ้าเลย- -’
------------------------------------------------------------------------------------
ไรเตอร์มาอีกแล้วจ้า
ขอโทษผู้อ่านทุกคนด้วยที่มาลงแค่3กลัวคนอื่นรอไม่ไหว(รึเปล่า)
ไรเตอร์อยากถามว่า เรื่องนี้ไม่สนุกหรอคร้าถึงไม่ค่อยมีคนเม้นเยยอ่าTT-TT
ความคิดเห็น