เพื่อนกับแฟนของเพื่อน
เขียนโดย
prigglua
แล้วก่อนที่ฉันจะคิดอะไรได้มากกว่านั้น เพื่อนฉันก็เริ่มพูดออกมา เรื่องที่ทำให้น้ำตาขงมันไหล เรื่องที่ฉันไม่ค่อยจะเข้าใจมันนัก เรื่องของแฟนมัน แฟนมันทำให้มันร้องไห้ ฉันนั่งฟังมันพูดอย่างใจเย็น (พยายามทำให้เย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้) คำพูดมากมายพลั่งพรูออกมาจากปากของมัน ฉันพยักหน้ารับเป็นจังหวะ ก่อนที่จะตอบไปตามคำถามที่มันถามออกมา
แต่แล้วฉันก็แทบหมดอารมณ์พูดต่อ เมื่อ she สวนกลับมาว่า "ไม่ใช่ แฟนเราว่าอย่างนี้ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ" เธอพยายามที่จะแก้ตัวให้แฟนของเธอ ทุกๆคำ ทุกๆข้อที่ฉันตอบไป ถูกสวนด้วยคำว่า....มันไม่ใช่ แฟนเราว่างี้นะตลอด
และแล้วขีดความอดทนที่แสนต่ำของฉันมันก็ขาดลง ฉันจึงสวนกลับไปอย่างหงุดหงิดว่า "ถ้าแกเชื่อมันนักก็อย่าปรึกษากันสิ"
มันเงียบไปพัก ก่อนที่จะลงโทนเสียงลง แล้วพูดกลับมาช้าๆว่า "ความรักมันเป้นเรื่องของคนสองคน บางครั้งแกก็ไข้ใจเค้าหรอก"
ฉันมองหน้ามันย่างชั่งใจ ว่าฉันควรที่จะพูดอะไรต่อไปดีไม๊ แต่แล้วฉันก็ฉุนจริงๆนั่นแหละ "ถ้าความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคน แกก็อย่าเอาความรักของแกมาทำให้คนอื่นเค้าทุกข์ไปด้วยสิ"
มันเงียบไป ก่อนที่จะหลุบตาต่ำลง "แกเคยได้ยินไม๊ว่าความรักมักทำให้คนตาบอด"
"แกก็ลืมตาดิ"
"ไม่ได้หรอก มันบอดสนิทไปแล้ว ถึงบางครั้งมันจะมองเห็น แต่เค้าก็ต้องแกล้งที่จะทำเป็ฯมองไม่เห็น"
ฉันถอนหายใจออกมาก่อนที่จะลุกขึ้นยืน "ถ้าแกอยากจะอยู่อย่านี้ก็อยู่ต่อไปเหอะ เชืญตาบอดต่อไปเหอะ รักเองก็ช้ำเอง ยื้อเองก็เจ็บเอง ดึงดันให้ตายมันก็เท่านั้นแหละ เมื่อคำพูดของคนที่เป้นเพื่อนอย่างเค้มันสำคัญไม่พอเท่ากับคำพูดของผู้ชายที่มันทำให้แกเสียใจอยู่ในตอนนี้ก็เชิญแกแก้ปัญหา ของแกไปเหอะ ในเมื่อความรักมันก็เป็นเรื่องของคนสองคนตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่ ต่อให้ฉันพูดอะไรไปก็เป็นเพียงแค่คนที่สาม ที่ไม่มีประโยนช์อะไรหรอก" ฉันพูดร่ายยาวมาเป็ฯชุดด้วยเสียงที่ฉันคิดว่านิ่งมากที่สุด ก่อนที่จะหันหลังเดินจากมา
ฉันพยายามที่จะไสนใจมัน แต่สุดท้ายฉันก็ต้องคอยมองมันอยู่ห่างๆอยู่ดีนั่นแหละ เมื่อไหร่เพื่อนของฉันคนนี้จะลืมตาซะทีนะ มันจะรู้บ้างหรือป่าวว่ามีใครสักกี่คนที่เป็นห่วงมันกันอยู่........ แต่ฉันก็คไม่ไปยุ่งด้วยแล้ว เสียอารมณื
อยู่กับเพื่อนก็ทำหน้าเศร้า ร้องไห้จะเป็นจะตาย แต่พออยู่กับแฟนก็หน้าระรื้นราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
.......สุดท้ายคนที่เครียดไปด้วย และทิ้งมันไม่ลงก็เป็นฉันอยู่ดี... แล้วอยากจะรู้นักเชียวว่าไอ้ผู้ชายเวนๆที่มันคบอยู่น่ะ มันจะอยู่กับเพื่อนฉันตลอดไปหรือไงกัน สุดท้ายแม่-งก็ทิ้งอยู่ดี แล้วใครล่ะที่ต้องอยู่ดูแล ปลอบใจ ถ้าไม่ใช่เพื่อนที่มันไม่เคยคิดจะเชื่อกันอย่างฉัน.........
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
7 พ.ย. 51
180
0
ความคิดเห็น