แต่ทว่า การเปิดเทอมครั้งนี้ จะเป็นเรื่องน่ายินดี หรือจะเป็นเรื่องน่าเสียใจ
จะตอบว่ายังไงดีนะ...
อาจจะดีที่ได้กลับไปเจอเพื่อน
อาจจะดีที่ได้ไปเล่นที่โรงเรียน
อาจจะดีที่ไม่ต้องเบื่ออยู่บ้าน
แต่ถ้ามองดูดีๆ...
เวลาของเราหน่ะ เหลือน้อยเต็มที่แล้วนะ
ภาพเหล่านั้น ภาพยามบ่ายที่แอบหลับทุกครั้งหลังพักเที่ยง หรือนั่งคุย นั่งหัวเราะกับเพื่อน
ภาพที่ได้ทำอะไรๆร่วมกัน ในโรงเรียนแห่งนี้
"มันกำำลังจะจบลงแล้ว"
6 ปีที่ผ่านมา
หลายคนหลายเรื่องราว
พลับเองมีความทรงจำต่างๆมากมายในโรงเรียนแห่งนี้
ทั้งดี ทั้งไม่ดี
ความสุข ความทุกข์ ความเศร้า ความเหงา ดีใจ เสียใจ บ้าบอ แม้กระทั่งความรัก
ทุกอย่างมันเกิดขึ้น ณ ที่แห่งนี้นี่เอง
"time and tide wait for no man"
วันอังคารนี้ก็จะได้กลับไปโรงเรียนแล้ว กลับไปเจอเพื่อน กลับไปเรียนๆเล่นๆ 555+
พลับว่าการเรียนเทอมนี้คงไม่ต่างจากเทอมก่อนๆหรอก เผลอๆ บางที พลับอาจจะปล่อยๆมันไปด้วยซ้ำ เทอมที่แล้วนี่แบบ โดดบ้าง เรียนบ้าง บางช่วงก็ไม่ค่อยได้เข้าเรียนเลย
แปลกใจกันอยู่หรือปล่าว? พลับไม่ใช่เด็กเรียนนะจ้ะ ;)
ก็มีตั้งแต่โดดไปเป็นเด็กเสิร์ฟน้ำ ตอนที่มีแขกมาโรงเรียน โดดไปเตรียมค่าย โดดไปทำโครงการต่างๆ ไม่ก็โดดไปเ่ล่นดนตรี เรียกว่าโดดบ่อยจนเพื่อนที่เก็บงานให้แทบจะเอือมเลยแหละ ><"
แต่ก็ ไม่ลืมที่จะตามงาน และอ่านหนังสือก่อนสอบ เหมือนปกติทั่วไปนา...
ถึงกระนั้น เกรดก็ตกอยู่ดี T^T ก็นะ มันตกกันทั้งห้อง ถ้าพลับไม่ตกด้วยนี่สิแปลก 555+
เพราะฉะนั้นเทอมนี้ สำหรับโรงเรียนพลับ พวกม.6จะชอบโดดกันไปอ่านหนังสือที่บ้าน เพราะว่าส่วนใหญ่อาจารย์จะสอนหมดแล้ว ไม่ก็เรียนพิเศษกันหมดแล้ว
แต่พวกเขาเหล่านั้น หารู้ไม่ว่า อาวุธสำคัญที่พวกเขาโยนทิ้งไปก็คือ"เพื่อน" นั่นเอง
ลองคิดดูนะ ว่าอ่านหนังสือคนเดียวจะน่าเบื่อขนาดไหน
ตรงโน้นก็ไม่เข้าใจ ตรงนี้ก็ไม่เข้าใจ
ตรงโน้นจำได้ ตรงนี้จำไม่ได้
ต่างคน ต่างมุมมอง ต่างสไตล์ ต่างเทคนิคการจำ
มีพี่คนหนึ่งที่พลับรู้จักเขาบอกว่า
ช่วงใกล้ๆสอบอ่ะ คนอื่นเขาก็หยุดอ่านหนังสืออยู่บ้านกันหมด
แต่พี่อ่ะมาโรงเรียน แล้วก็นั่งติวกันกับเพื่อน
สรุปแล้ว สอบติดพวกแพทย์ทันตะไรงี้หมดเลย !!
แต่ถึงกระนั้น มันก็จะมีอีกปัญหาหนึ่งตามมา...
"ความจริงอ่ะ เราอยากติวกับเพื่อนนะ แต่ตอนนี้ความรู้ในหัวอ่ะ เรียกได้ว่าน้อย อย่าแม้แต่จะไปติวเขาเลย แค่เขาติวมา บางอย่างยังไม่รู้เลยว่าที่เขาพูดอ่ะหมายถึงอะไร ?!"
พลับว่าการเรียนเทอมนี้คงไม่ต่างจากเทอมก่อนๆหรอก เผลอๆ บางที พลับอาจจะปล่อยๆมันไปด้วยซ้ำ เทอมที่แล้วนี่แบบ โดดบ้าง เรียนบ้าง บางช่วงก็ไม่ค่อยได้เข้าเรียนเลย
แปลกใจกันอยู่หรือปล่าว? พลับไม่ใช่เด็กเรียนนะจ้ะ ;)
ก็มีตั้งแต่โดดไปเป็นเด็กเสิร์ฟน้ำ ตอนที่มีแขกมาโรงเรียน โดดไปเตรียมค่าย โดดไปทำโครงการต่างๆ ไม่ก็โดดไปเ่ล่นดนตรี เรียกว่าโดดบ่อยจนเพื่อนที่เก็บงานให้แทบจะเอือมเลยแหละ ><"
แต่ก็ ไม่ลืมที่จะตามงาน และอ่านหนังสือก่อนสอบ เหมือนปกติทั่วไปนา...
ถึงกระนั้น เกรดก็ตกอยู่ดี T^T ก็นะ มันตกกันทั้งห้อง ถ้าพลับไม่ตกด้วยนี่สิแปลก 555+
เพราะฉะนั้นเทอมนี้ สำหรับโรงเรียนพลับ พวกม.6จะชอบโดดกันไปอ่านหนังสือที่บ้าน เพราะว่าส่วนใหญ่อาจารย์จะสอนหมดแล้ว ไม่ก็เรียนพิเศษกันหมดแล้ว
แต่พวกเขาเหล่านั้น หารู้ไม่ว่า อาวุธสำคัญที่พวกเขาโยนทิ้งไปก็คือ"เพื่อน" นั่นเอง
ลองคิดดูนะ ว่าอ่านหนังสือคนเดียวจะน่าเบื่อขนาดไหน
ตรงโน้นก็ไม่เข้าใจ ตรงนี้ก็ไม่เข้าใจ
ตรงโน้นจำได้ ตรงนี้จำไม่ได้
ต่างคน ต่างมุมมอง ต่างสไตล์ ต่างเทคนิคการจำ
มีพี่คนหนึ่งที่พลับรู้จักเขาบอกว่า
ช่วงใกล้ๆสอบอ่ะ คนอื่นเขาก็หยุดอ่านหนังสืออยู่บ้านกันหมด
แต่พี่อ่ะมาโรงเรียน แล้วก็นั่งติวกันกับเพื่อน
สรุปแล้ว สอบติดพวกแพทย์ทันตะไรงี้หมดเลย !!
แต่ถึงกระนั้น มันก็จะมีอีกปัญหาหนึ่งตามมา...
"ความจริงอ่ะ เราอยากติวกับเพื่อนนะ แต่ตอนนี้ความรู้ในหัวอ่ะ เรียกได้ว่าน้อย อย่าแม้แต่จะไปติวเขาเลย แค่เขาติวมา บางอย่างยังไม่รู้เลยว่าที่เขาพูดอ่ะหมายถึงอะไร ?!"
สรุปง่ายๆ เลยคือว่า "อ่านไม่ทัน" ใช่ไหม ?
ลองเอาวิธีการอ่านของพลับไปใช้ดูค่ะ ^^
เริ่มจาก สถานที่ กันก่อนเลย
ลองมองดูรอบตัว หรือในห้องของเรากันก่อน
ห้องรกไปไหม นั่งสบายไปไหม มีสิ่งเร้า เช่น คอมพิวเตอร์หรือปล่าว??
การที่ห้องรก อาจจะทำให้หาอะไรที่ต้องการยาก และบางครั้ง อาจจะมีตัวอะไรซ่อนอยู่ !!! อย่างโต๊ะพลับนี่ มดเป็นลูกค้ารายประจำ เดี๋ยวก็มากินโฟมมั่ง กินกาวสองหน้ามั่ง = = แถมกัดก็เจ็บอีก ก่อกวนได้อีกนะ เหอๆ
ส่วนการอ่านที่สบายเกินไป เช่น บนเตียงเนี่ย ต้องห้ามเลยนะคะ หลับสถานเดียว 555+
และอีกอย่างที่ห้ามนี่ไม่ใช่แค่คอมพิวเตอร์ค่ะ แต่รวมไปถึงอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกทั้งหลาย และอุปกรณ์สื่อสาร ไม่ว่าจะเป็น Iphone BB Nokia Samsung Sony เพจเจอร์ จดหมาย นกฮูก นกพิราบสื่อสาร ฯลฯ เพราะพลับเคย ตอนที่คุยกับเพื่อน รู้สึกเหมือนผ่านไปแป๊บเดียวเอง ปรากฏว่ากลับมาดูอีกที อ่าว ! ผ่านไปเป็นชั่วโมงแล้ว?!! *0*
แนะนำว่า ถ้าที่บ้านมีสภาวแบบนี้ ในเวลา1เดือนแค่่่นี้ ไม่ต้องแก้ ไม่ต้องย้าย ไม่ต้องจัด เอาตัวออกไปอ่านข้างนอกเวิร์คกว่าค่ะ ;))
ต่อมา การอ่านหนังสือ
อ่านทีไรหลับทุกที หรือไม่ก็ไม่เข้าใจ
วิธีของพลับคือ อ่่่่านออกเสียงแล้วก็พูดกับตัวเองงค่ะ หลายๆคนดูพลับกันหนังสืออาจหาว่าพลับบ้าได้ 555+
"แกลองใหม่นะ ซิเตรด น้ำเข้าน้ำออก จากนั้นก็กลายเป็น ไอโซซิเตรด คาร์บอนออก NADH ออก กลายเป็นอัลฟาคีโตนกลูตาเรด คาร์บอนออก NADHออก Co-A เข้า แล้วก็กลายเป็น succinyl Co-A..."(แล้วก็นั่งเขียนในอากาศ ทุกครั้งที่ว่าง)
"เฮ้ยยยยยยยย สะเพร่าอีกแล้วอ่าาา ไม่ไหวนะเห้ย!! "(แล้วก็กาดาวดวงใหญ่ๆ แล้วก็เขียนด่าตัวเองไว้หน้าข้อ ><")
"เอ่ออ เดี๋ยวน้า... เอิ่ม.. โอ๊ยย จะไม่ได้อีกแล้วหง่าาาา "(แล้วก็เปิดหนังสือดู พอจำไม่ได้หลายๆครั้งเข้า ก็นั่งเขียนมันให้หมดเลย อยากจำไม่ได้นักใช่ไหม!!!)
หรือจะอีกวิธีนึงค่ะ อันนี้ใช้เวลาค่อนข้างมาก แต่เป็นการทวนเนื้อหาที่ดีเลยทีเดียว ก็คือการเอาหนังสือที่เรียน กับหนังสือที่เป็นหนังสือสรุปมาเทียบกันค่ะ อย่างที่พลับทำตอนนี้คือ เอาหนังสือBio-Beam คอร์ส ICU มาเทียบกับ Biology ของพี่เต๊น การทำอย่างนี้คือว่าเราต้องอ่านและทำความเข้าใจกับมันจริงๆ เนื่องจากของพี่เต๊นมันเป็นการสรุป พลับก็เลยนั่งอ่านว่าของพี่เต๊นมีอะไรมั่ง ขาดเหลือตรงไหน แล้วก็อ่านICU ว่ามีเนื้อหาอะไรเพิ่มเติม แล้วก็จดแทรกลงไป การจดแต่ละทีนี่ก็คือว่าต้องจดอย่างเข้าใจค่ะ จดเฉพาะอันจำเป็น เท่านี้แหละ จำได้ดีจริงๆ แถมเวลาไปไหนก็พกแค่เล่มเดียว แต่เนื้อหาอัดแน่นไม่เหมือนใครแน่นอน !! ;))
การที่ห้องรก อาจจะทำให้หาอะไรที่ต้องการยาก และบางครั้ง อาจจะมีตัวอะไรซ่อนอยู่ !!! อย่างโต๊ะพลับนี่ มดเป็นลูกค้ารายประจำ เดี๋ยวก็มากินโฟมมั่ง กินกาวสองหน้ามั่ง = = แถมกัดก็เจ็บอีก ก่อกวนได้อีกนะ เหอๆ
ส่วนการอ่านที่สบายเกินไป เช่น บนเตียงเนี่ย ต้องห้ามเลยนะคะ หลับสถานเดียว 555+
และอีกอย่างที่ห้ามนี่ไม่ใช่แค่คอมพิวเตอร์ค่ะ แต่รวมไปถึงอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกทั้งหลาย และอุปกรณ์สื่อสาร ไม่ว่าจะเป็น Iphone BB Nokia Samsung Sony เพจเจอร์ จดหมาย นกฮูก นกพิราบสื่อสาร ฯลฯ เพราะพลับเคย ตอนที่คุยกับเพื่อน รู้สึกเหมือนผ่านไปแป๊บเดียวเอง ปรากฏว่ากลับมาดูอีกที อ่าว ! ผ่านไปเป็นชั่วโมงแล้ว?!! *0*
แนะนำว่า ถ้าที่บ้านมีสภาวแบบนี้ ในเวลา1เดือนแค่่่นี้ ไม่ต้องแก้ ไม่ต้องย้าย ไม่ต้องจัด เอาตัวออกไปอ่านข้างนอกเวิร์คกว่าค่ะ ;))
ต่อมา การอ่านหนังสือ
อ่านทีไรหลับทุกที หรือไม่ก็ไม่เข้าใจ
วิธีของพลับคือ อ่่่่านออกเสียงแล้วก็พูดกับตัวเองงค่ะ หลายๆคนดูพลับกันหนังสืออาจหาว่าพลับบ้าได้ 555+
"แกลองใหม่นะ ซิเตรด น้ำเข้าน้ำออก จากนั้นก็กลายเป็น ไอโซซิเตรด คาร์บอนออก NADH ออก กลายเป็นอัลฟาคีโตนกลูตาเรด คาร์บอนออก NADHออก Co-A เข้า แล้วก็กลายเป็น succinyl Co-A..."(แล้วก็นั่งเขียนในอากาศ ทุกครั้งที่ว่าง)
"เฮ้ยยยยยยยย สะเพร่าอีกแล้วอ่าาา ไม่ไหวนะเห้ย!! "(แล้วก็กาดาวดวงใหญ่ๆ แล้วก็เขียนด่าตัวเองไว้หน้าข้อ ><")
"เอ่ออ เดี๋ยวน้า... เอิ่ม.. โอ๊ยย จะไม่ได้อีกแล้วหง่าาาา "(แล้วก็เปิดหนังสือดู พอจำไม่ได้หลายๆครั้งเข้า ก็นั่งเขียนมันให้หมดเลย อยากจำไม่ได้นักใช่ไหม!!!)
หรือจะอีกวิธีนึงค่ะ อันนี้ใช้เวลาค่อนข้างมาก แต่เป็นการทวนเนื้อหาที่ดีเลยทีเดียว ก็คือการเอาหนังสือที่เรียน กับหนังสือที่เป็นหนังสือสรุปมาเทียบกันค่ะ อย่างที่พลับทำตอนนี้คือ เอาหนังสือBio-Beam คอร์ส ICU มาเทียบกับ Biology ของพี่เต๊น การทำอย่างนี้คือว่าเราต้องอ่านและทำความเข้าใจกับมันจริงๆ เนื่องจากของพี่เต๊นมันเป็นการสรุป พลับก็เลยนั่งอ่านว่าของพี่เต๊นมีอะไรมั่ง ขาดเหลือตรงไหน แล้วก็อ่านICU ว่ามีเนื้อหาอะไรเพิ่มเติม แล้วก็จดแทรกลงไป การจดแต่ละทีนี่ก็คือว่าต้องจดอย่างเข้าใจค่ะ จดเฉพาะอันจำเป็น เท่านี้แหละ จำได้ดีจริงๆ แถมเวลาไปไหนก็พกแค่เล่มเดียว แต่เนื้อหาอัดแน่นไม่เหมือนใครแน่นอน !! ;))
และอีกวิธีหนึ่งที่ครองใจเด็กโลกตลอดการคือ "ทำโจทย์" ค่ะ
ของพลับถ้าเป็นหนังสือ 15 พ.ศ. นี่พลับจะทำ answer sheet แยกไว้ต่างหาก เพื่อเก็บแต่ละวิชาไว้รวมกันและเปรียบเทียบคะแนนในการทำแต่ละครั้งว่าตอนนี้ได้ขนาดไหนอย่างไร และเพื่อให้โจทย์ฉบับที่เราทำไปแล้วสามารถกลับมาทำได้ใหม่ทุกประการค่ะ หรือไม่ อย่างคอร์สตะลุยโจทย์ อ.อุ๊ พลับก็ซีรอกโจทย์ตะลุยโจทย์แบบยังไม่ได้ทำแยกไว้ต่างหากเลย พอเรียนจบคอร์สก็เอากลับมาทำใหม่ ข้อไหนผิดก็กลับมานั่งดูว่าผิดยังไง แล้วก็เขียนสีแดงตัวใหญ่ๆย้ำไว้ ในส่วนที่เราไม่เข้าใจ จำไม่ได้ หรือเข้าใจผิด เผื่อจะจำมันได้สักที555+
อ่าว...แล้วคุยเรื่องเพื่อนอยู่ดีๆไหงกลายเป็นเรื่องอ่านหนังสือได้หล่ะเนี่ยยย ><"
เอาเป็นว่า ส่วนตัวพลับ พลับอยากให้เปิดเทอมและเลื่อนเวลาปิดออกไปมากที่สุด
อยากไปโรงเรียนแบบที่รู้ผลสอบแล้ว แล้วก็ไปนั่งคุยกับเพื่อน เล่นกับเพื่อน
แม้กระทั่งไปนั่งเรียนวิชาเบื่อๆ พลับก็อยากนะ เพราะมันจะไม่มีบรรยากาศแบบนี้อีกแล้ว...
สำหรับน้องๆทุกคนนะคะ
เก็บช่วงเวลาอันแสนวิเศษนี้ไว้
ช่วงมัธยมเป็นช่วงชีวิตที่พี่ๆเด็กมหาลัยส่วนใหญ่บอกว่าดีที่สุด
อย่าปล่อยให้ช่วงเวลาเหล่านี้ผ่านไปโดยไม่ได้ทำอะไร
ระวังจะมาเสียใจภายหลังนะ
ของพลับถ้าเป็นหนังสือ 15 พ.ศ. นี่พลับจะทำ answer sheet แยกไว้ต่างหาก เพื่อเก็บแต่ละวิชาไว้รวมกันและเปรียบเทียบคะแนนในการทำแต่ละครั้งว่าตอนนี้ได้ขนาดไหนอย่างไร และเพื่อให้โจทย์ฉบับที่เราทำไปแล้วสามารถกลับมาทำได้ใหม่ทุกประการค่ะ หรือไม่ อย่างคอร์สตะลุยโจทย์ อ.อุ๊ พลับก็ซีรอกโจทย์ตะลุยโจทย์แบบยังไม่ได้ทำแยกไว้ต่างหากเลย พอเรียนจบคอร์สก็เอากลับมาทำใหม่ ข้อไหนผิดก็กลับมานั่งดูว่าผิดยังไง แล้วก็เขียนสีแดงตัวใหญ่ๆย้ำไว้ ในส่วนที่เราไม่เข้าใจ จำไม่ได้ หรือเข้าใจผิด เผื่อจะจำมันได้สักที555+
อ่าว...แล้วคุยเรื่องเพื่อนอยู่ดีๆไหงกลายเป็นเรื่องอ่านหนังสือได้หล่ะเนี่ยยย ><"
เอาเป็นว่า ส่วนตัวพลับ พลับอยากให้เปิดเทอมและเลื่อนเวลาปิดออกไปมากที่สุด
อยากไปโรงเรียนแบบที่รู้ผลสอบแล้ว แล้วก็ไปนั่งคุยกับเพื่อน เล่นกับเพื่อน
แม้กระทั่งไปนั่งเรียนวิชาเบื่อๆ พลับก็อยากนะ เพราะมันจะไม่มีบรรยากาศแบบนี้อีกแล้ว...
สำหรับน้องๆทุกคนนะคะ
เก็บช่วงเวลาอันแสนวิเศษนี้ไว้
ช่วงมัธยมเป็นช่วงชีวิตที่พี่ๆเด็กมหาลัยส่วนใหญ่บอกว่าดีที่สุด
อย่าปล่อยให้ช่วงเวลาเหล่านี้ผ่านไปโดยไม่ได้ทำอะไร
ระวังจะมาเสียใจภายหลังนะ
ความคิดเห็น
สู้ๆๆ
รู้ว่าน้องๆเหนื่อยและท้อแค่ไหน แต่ก็อย่าละความพยายามนะคะ
ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยยังรอต้อนรับน้องๆอยู่ ^^
กับตันสู้ๆนะคะ
ศิษย์ผู้พี่ค่ะ
เราว่าเทคนิคพี่พลับอ่านแล้วเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย^ ^ อันนี้ถ้าขยัน ไม่ขี้เกียจ หรือเล่นคอม คณะที่จะเอา คะแนนที่ต้องการ ได้เลย
ปล.อ่านคนจบม.6 แล้ว เศร้าไปเลยT^T
ปล2.จริงๆยังไม่ได้สอบอะไรมากมาย แต่ชอบเข้ามาอ่านพวก ad หรือไดอารี่พวกพี่ เพราะชอบสอดแทรกวิธีการเรียนมากมาย^ O^ ใช้กับเด็กเตรียมเข้าม.4 ก็ได้น้า^____^ แต่จะฟิตมากกว่า