คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 02 - ` Christmas Night with Romeo ｡ - Nouis Horanson ☽ [end]
❝Christmas Night with Romeo ★
☰ .Niall Horan & Louis Tomlinson❞
☶.24/12/13 ♠
◤ @Luciferboyz_th ◥
*** สามารถเวิ่นลงทวิตได้ด้วยแท็ก #4loveforLOU นะครัช
เวิ่นเถอะนะถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
โรเมโอกับจูเลียต
ตำนานรักชั่วนิรันดร์ที่แม้แต่ความตายก็ไม่อาจพรากหัวใจรักอันบริสุทธิ์จากกันได้
ท่ามกลางความเคืองแค้นระหว่างสองตระกูลอันยิ่งใหญ่ แต่ทว่าในสงครามก็ยังมีดอกไม้ผลิบานอยู่ท่ามกลางซากศพ… สิ่งที่เรียกว่าความรัก
คาปูเล็ตและมอนตากิวที่แสนจะยิ่งใหญ่ แต่คำว่าทิฐิมานะที่นำไปสู่โศกนาฏกรรมอันแสนหวาน
สองตระกูลที่ขลาดเขลาหากถูกชำระด้วยเลือดและความตายของหนุ่มสาวที่เปี่ยมด้วยรักมากล้นและนำไปสู่หนทางที่ไม่อาจย้อนคืน
“มีแต่คนโง่นั่นแหละที่ยอมตายเพราะเรื่องแค่นี้”
ดวงหน้าหวานสวยเชิดขึ้นอย่างไม่สนใจ
ผู้คนย่อมมีช่วงเวลาที่หมดหนทาง เหมือนหนุ่มสาวคู่นี้ ที่รู้ได้ว่าความรักของตนไม่มีหนทางไหนเลยที่จะสมหวัง มีเพียงความตายเท่านั้นที่มีเมตตา
ตายไปด้วยกันโดยมีความรักเป็นเครื่องสรณะ ย่อมดีกว่าอยู่ต่อไปอย่างทุกข์ทรมาน และตายลงอย่างเดียวดาย
Burn down the life or bright up the death
…
แต่หากว่าคุณเลี่ยนกับเรื่องราวความรักอันแสนจะเน่าสนิท
‘ไม่มีใครบ้าตายตามคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่กี่วันหรอก’
เอาเถอะ
คุณอาจไม่ศรัทธาในความรัก
คุณอาจถือในทิฐิ
คุณอาจจะเย่อหยิ่ง
แต่อย่างไรก็คิดว่าคุณคงจะชอบเรื่องราวความรักบทนี้…
“ฉัน-เกลียด-หมอ-นั่น”
เจ้าของใบหน้าหวาน ดวงตาสีหม่นแปลกตาและเรือนผมซอยสั้น เชิดคอระหงอย่างไม่มีท่าทีเกรงใคร ดวงตาคมปลาบที่แม้ปรายไปทางใครก็ต้องยอมสยบ บุคลิกมาดนางพญาบ่งบอกถึงฐานะและการเลี้ยงดู ทรงผมและเรือนร่างผอมบาง ที่หากคนมองเผินๆก็คงนึกว่าเป็นสตรี และยังเสียงแหลมๆ…
“แม่เข้าใจค่ะ แต่บูแบร์ก็ต้องรักษาสัญญานะคะ…”
“นั่นมันสัญญาของคนรุ่นไหนกัน มันเกี่ยวอะไรกับ… ผม”
ท้ายประโยคเสียงหวานอ่อนลงเมื่อเห็นนัยน์ตาแสดงความไม่พอใจของมารดา หากแต่ก็ยังเชิดหน้าไม่ยอมลงแก่ใคร “โถ่ มัมฮะ มัมก็รู้ว่าผมเป็นผู้ชาย ผู้ชายกับผู้ชาย แต่งงานกัน ฟ้าก็ผ่าซิฮะ”
คนตัวเล็กทำเสียงออดอ้อนเหมือนลูกแมวเหมียว หวังจะให้มารดาเข้าใจความรู้สึก แต่ก็… ไม่เป็นผล
“แม่ไมรู้ละค่ะ ยังไงบูแบร์ก็ต้องแต่งงานกับไนออล จดทะเบียนอยู่ๆกันไปเหมือนเพื่อนก็ได้ค่ะ”
“Mommy…”
“บูแบร์ของแม่น่ะสวยขนาดนี้ ไม่ว่าใครก็เข้าใจว่าเป็นผู้หญิงค่ะ”
“อ้อ แล้ววันพรุ่งนี้เรามีนัดกับเขานะคะ ทำตัวน่ารักๆเข้าไว้ แม่ขอนะคะ”
ผู้เป็นแม่ตัดบทสรุปแล้วเดินจากไป
ลูอี ทอมลินสัน ทิ้งตัวลงบนเตียงของตนเองอย่างท้อแท้ เขาโดนบีบให้จำต้องแต่งงานกับเจ้าเด็กฮอแรน เด็กบ้าที่ไม่ว่าคิดถึงทีไรก็มีแต่เรื่องน่าหงุดหงิดที่ไม่น่าจดจำ แม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้พบกันเป็นสิบปีแล้วก็เถอะ ก็นะ วีรกรรมต่างๆที่เจ้าเด็กนั่นทำกับเขาก็ทำให้เขาไม่สามารถลืมลงได้หรอก
แล้ววันพรุ่งนี้ยังต้องไปเจอกันในฐานะคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีเลยสักนิด
“โว้ย”
เสียงหวานสบถอย่างขัดใจ ลูอีพลิกตัวไปมาอย่างกระสับกระส่าย เขาไม่คิดหรอกว่าเจ้าหัวทองนั่นอยากแต่งงานกับเพศเดียวกัน เขารู้ดีว่าหมอนั่นก็คงรู้สึกไม่ได้ต่างจากเขาสักเท่าไร
เขามีเหตุผลของเขา แต่ไม่ว่าใครก็ไม่เคยที่จะรับฟัง เหตุการณ์ในอดีตนั้นแม้อาจดูไม่เลวร้าย แต่มันกลับมีพลังทำลายล้างมหาศาลต่อหัวใจของเขา
…..
คุณเคยมีเพื่อนรักที่รักกันมากชนิดว่าตายแทนกันได้ไหม…
เซน มาลิค คือเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเขา เมื่อสิบปีก่อน
และไนออล เด็กหัวทองนั่นก็เข้ามาในชีวิตเขาในช่วงนั้นพอดี และแน่นอนในเวลานั้นเขาก็เป็นเพื่อนเล่นเพียงคนเดียวของเจ้าเด็กนั่นด้วย
ไนออลปั่นป่วนชีวิตเขาด้วยการกระทำที่ลูอีไม่เคยนึกเลยว่าเด็กอายุยังไม่ถึงเก้าขวบดีจะทำได้
ไนออลข่มขู่เซน เพื่อนที่แสนจะขี้กลัวของเขา เพียงเพราะแค่เขากับเซนสนิทกันมากเกินไป และแน่นอนว่าเขาย่อมทนไม่ได้ที่จะต้องเจอเรื่องแบบนี้
เด็กน้อยที่แสนจะไร้เดียงสา ท่าทีที่ดูใสซื่อ ลูอีตระหนักดีว่าไม่มีใครเชื่อถือคำพูดของเขาเป็นแน่ และคำขู่เล็กๆน้อยๆก็ไม่อาจทำให้ใครเป็นอะไรได้…
แต่ลูอีคิดผิด
ในวันถัดมาเซนพบว่าในกระเป๋าของเขามีซากงูที่ตายแล้วอยู่ในกระเป๋า
วันถัดมาอีกก็โดนน้ำราดจากต้นไม้
เขาและเซนไม่สามารถทนได้อีกต่อไปกับการกระทำนี้ ทั้งสองก็ตัดสินใจที่จะออกห่างจากกัน เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องราวบ้าบอนี้เกิดขึ้นอีก แต่ลูอีก็ต้องทนกับการใช้ชีวิตโดยไม่มีแม้แต่เพื่อนที่รู้ใจ
จนกระทั่งเด็กนั่นย้ายบ้านออกไป เขาจึงสามารถใช้ชีวิตอย่างปกติได้อีกครั้ง
จนกระทั่งหมอนั่นกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง พร้อมกับฐานะใหม่ที่ถูกยัดเยียดทั้งที่ยังไม่ได้รู้จักกันอย่างแท้จริง
Niall’s POV
เขากำลังจะได้พบกับรักครั้งแรกของเขาในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า กำลังจะได้มากกว่าพบ…
แต่เขาก็รู้ดีว่าอีกคนหาได้ต้องการเขาแม้แต่น้อย
การที่เขากลับมามีแต่จะทำลายความสุขของคนที่เขารัก และเขาเองก็ไม่ได้ต้องการให้คนที่เขารักต้องเสียใจ แต่เขาก็ไม่ได้มีสิทธิเลือก นี่ไม่ใช่ความต้องการของเขา เขารู้สึกผิดกับสิ่งที่เขาได้กระทำลงไป รู้สึกเหมือนกับกลืนน้ำกรดลงไปในท้อง ทั้งปั่นป่วนและรู้สึกอยากจะกลับไปแก้ไข แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ ไม่มีอีกแล้ว
สิ่งที่เขาเคยทำลงไปในอดีตเป็นบทเรียนชั้นครู ว่าต่อให้ลูอีไม่เหลือใครก็จะไม่มีวันรักเขา ต่อให้เขาอ้อนวอนหรือภาวนาเพียงไรก็จะไม่มีวันนั้น
เขาเหมือนนักเดินทางกลางทะเลทรายที่กำลังสวดอ้อนวอนขอให้มีหยาดน้ำร่วงหล่นจากฟากฟ้าเพื่อดับกระหาย เช่นความรักของเขาครั้งนี้ที่ไม่ว่าภาวนาเพียงไรก็ไม่อาจได้เศษใจจากลูอี
…
“เดี๋ยวคุณน้าก็กำลังจะมาแล้วนะคะ รีบไปล้างหน้าล้างตาเร็วๆเลย”
“แต่ มัม มัมจะให้ผม… แต่งงานกับไนล์จริงๆเหรอฮะ”
ลูอีถามอีกครั้งเพื่อคุณแม่สุดที่รักจะเปลี่ยนใจและช่วยเกลี้ยกล่อมให้ แต่สายตาที่มองมาที่เขาก็ทำให้ลูอีรู้ดีว่าเขาไม่อาจขัดได้
…
“ไหน ลูกเธอละเจ”
มอร่า ผู้เป็นแม่ของไนออลกำลังพูดคุยกับแม่ของเขาอยู่ และตอนนี้บทสนทนาก็มาถึงเขาจนได้ ลูอีเข่าแทบทรุดเมื่อเห็นผู้ชายร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาทางประตู เขาจำได้ดี ผู้ชายผมสีบลอนด์ผิวซีดที่มีดวงตาสีฟ้า
คนที่เขาเกลียดที่สุดเท่าที่เคยรู้จักมา
“ลูอีน่ะหรือ… อ้าว ไนออล”
“สวัสดีครับ”
เสียงทุ้มที่เปลี่ยนไปจากเดิมทำให้ลูอีรู้สึกโหวงๆในช่องท้องเมื่อเดินออกมาตามเสียงเรียกของแม่
เขาไม่อาจละสายตาไปจากหน้าของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาได้เลย ไนออล… เปลี่ยนไปมากจริงๆ ทั้งส่วนสูง น้ำเสียง และ… แววตา
เขายอมรับว่าไนออลหน้าตาดีขึ้นมาก แต่ไนออลที่เขาเคยรู้จักไม่ได้มีแววตาแบบนี้ แววตาของไนออลคนเก่าทั้งใสซื่อและเปี่ยมสุขแม้ว่าการกระทำใดจะทำให้ใครเดือดร้อน ไนออลก็จะมีประกายขี้เล่นแบบเด็กๆอยู่เสมอ
แต่ไนออลตรงหน้าเขากลับดูเศร้าสร้อยและเหน็ดเหนื่อย
นายกำลังสำนึกผิดอย่างนั้นหรือ??...
“นี่เจ เธอบอกลูกเธอหรือยัง”
“เรื่องแต่งงานน่ะหรือ บอกแล้วสิ”
แล้วสองแม่ก็คุยกันอย่างออกอรรถรส และไล่ให้เขากับไนออลทำความคุ้นเคยกันสองต่อสอง
.
.
.
.
.
แผ่นหลังกว้างตรงหน้าเขาหยุดเสียดื้อๆทั้งที่ยังไปไม่ถึงศาลานั่งเล่น ลูอีขมวดคิ้วพอดีกับที่คนตรงหน้าหันหลังมาหาเขาพอดี
“ผมขอโทษ พี่ลูอี”
ลูอีขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิมก่อนจะแค่นเสียงเยาะ “อ๋อ งั้นเหรอ”
“พี่ อย่าทำเสียงแบบนั้นสิ” ไนออลพูดเสียงอ่อน ท่าทางอ่อนใจนั้นทำให้ลูอีโมโหเสียยิ่งกว่าเดิม
“แล้วจะให้ฉันทำยังไง ใช่ ฉันรู้ว่านายกำลังจะมาเป็นสามีฉันในอนาคตอันโคตรจะใกล้ แต่บอกไว้เลยว่า ฉันไม่มีทางดีกับนาย”
“พี่… ทำไม….”
“ก็พราะว่าฉันไม่ได้รักนายไง”
“…”
“นายทำให้ฉันเจ็บปวด นาย…”
“พอเถอะครับ ได้โปรด” สายตาของไนออลที่มองมายังเขาบ่งบอกให้รู้ว่าไม่มีไนออลคนเดิมอีกแล้ว
เป็นชายหนุ่มที่สุขุม เยือกเย็น… เปลี่ยนไปจนเขาแปลกใจ
แม้ไม่มีทางเลือกแต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกยินดี ยินดีที่ทุกคนเลือกไนออลกับเขา
แม้ไม่มีสิทธิเลือก แต่ก็ยังดี
.
.
.
.
.
.
.
.
“พี่… สวยมากเลย”
“อ้อ แน่อยู่แล้ว”
ลูอีเชิดหน้าอย่างทะนงตน ดวงตาสีหม่นมองอีกฝ่ายด้วยท่าทีหยามเหยียด แต่ไนออลรู้ดี พี่ชายแสนสวยของเขาไม่ได้มีเจตนา หากแต่เป็นกิริยาที่อีกฝ่ายทำจนเคยชินเพื่อกั้นกำแพงตนเองออกจากผู้คน โดยสาเหตุก็เป็นเพราะเขา…
พิธีการเป็นไปอย่างเรียบง่ายและอบอุ่น พวกเขาทำตามสัญญาของสองตระกูลให้ลุล่วง
ตอนนี้ก็เหลือแต่เรื่องของหัวใจ…
เขาขอสัญญาจากเบื้องลึกของหัวใจ เขาจะเริ่มต้นใหม่ จะทำทุกวิถีทางเพื่อลบล้างความผิดในอดีต
จะลบล้างความผิดในตอนเด็กที่เคยทำ เพื่อคนข้างกายของเขาตอนนี้
รักครั้งแรกและจะเป็นรักนิรันดร์
มือหนากุมมือเล็กไว้ในอุ้งมือ ไนออลพิศมองคนตรงหน้าที่กำลังช้อนตามองเขา คนที่เป็นรักแรกของเขา…
“พี่เป็นของผมแล้วนะ”
“…”
“ผมสัญญาว่าจะดูแลพี่อย่างดี ผมรักพี่นะ”
สิ้นเสียง คนตัวสูงกว่าประคองใบหน้าสวยหวานก่อนจะประกบปากจุมพิตเนิ่นนาน
ดั่งคำสัญญาว่าจะรักตลอดไป…
.
.
.
.
.
.
.
.
เขาเคยดูถูกคนที่อยู่ในห้วงรัก
เขาเคยสิ้นศรัทธาในรัก
แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว
เข้าใจในคำว่าความรักชนิดที่ตายแทนกันได้ เขาเข้าใจแล้วว่าเหตุใดโรเมโอกับจูเลียตถึงได้ตัดสินใจจบชีวิตตนเอง
…เพื่อรัก เพื่อดวงใจ
และตอนนี้…
เขาได้พบกับโรเมโอของเขาแล้ว
“ใครบอกว่าผมจะเป็นโรเมโอของพี่เนี่ย โห เพ้อ”
เสียงทุ้มดังอยู่ริมหูพร้อมกับสัมผัสอุ่นๆบริเวณผิวแก้ม สองแขนหนาของคนผมบลอนด์สวมกอดจากทางด้านหลัง
“ใช่สิ ฉันเพ้อ แล้วไง พ่อโรเมโอ” ท่าทางแสนงอนนั้นทำให้รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากของไนออล ชายหนุ่มปัดผมที่ระข้างแก้มคนตัวเล็ก แต่ท่าทางอีกคนจะโมโหมากจริงๆ นี่เขาตีไปโดนขนดหางของแมวน้อยขี้งอนหรือนี่
“ก็แค่จะ…”
“จะอะไร”
“เมอร์รีคริสต์มาสครับที่รัก” ไนออลยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าคนขี้งอนแต่ก็นั่นละ… ไม่มีทางที่ลูอีจะหาย “งั้นก็…”
ไนออลยื่นเสื้อโค้ทที่อีกคนบ่นว่าอยากได้นักหนาบนตักเล็ก
“ไม่หายจริงๆด้วย”
ลูอีอมลมแก้มป่อง แต่ท่าทางก็ดูออกแล้วว่าหาย แต่ก็นั่นละ… ดูก็รู้ว่าเขิน
ไนออลก้มลงกอดอีกคนก่อนจะมอบจุมพิตเบาๆที่กลุ่มผมนุ่มนิ่ม
“สุขสันต์วันคริสต์มาสครับ จูเลียตของผม”
Talk with LUCIFERBOYZ
จบสักที *นอนสลบคาคอม* หวังว่าทุกคนจะมีความสุขกับฟิคเรื่องนี้ที่สั้นได้ใจ (แอบหวังว่าจะได้ใจทุกคนนะเออ) ตอนขึ้นเรื่องนี่คือฟีลดาร์กโหมดของผมเอง พอดีชอบอ่านพูนิก้า(ใครถามเมิง) เอาละทุกคน
Merry X’mas and Happy New year
ขอให้ทุกคนมีความสุขกับปีใหม่ โชคดีครับ
สามารถติดแท็กเป็นกำลังใจด้วยนะเออ #CWR
Good luck xx :)
LuciferBoyz(OH)
ความคิดเห็น