JUST SMILE :D
หลัง จากพึ่งสอบเสร็จ โลฟี่ก็นอยด์+เพลีย มาก แต่ก็ยังแวะมาอัพบล็อก ถึงแม้จะไม่มีใครอ่าน แต่มันก็ยังช่วยระบายและเก็บเรื่องราวหลายๆอย่างไว้ที่นี่ การ สอบเป็นเรื่องที่เหนื่อยมาก และกดดันสุดๆ บางครั้งเราก็คิดว่าพ่อแม่ คาดหวังกับเรามากเกินไปรึเปล่า ความจริงเราไม่ได้เก่งขนาดนั้น สำหรับโลกภายนอกแล้วเราก็เป็นแค่คนโง่คนหนึ่งที่พยายามเท่าไหร่ก็ยังไม่ถึง จุดหมายที่ตัวเองหวังสักที หรือเรายังเด็กไปที่จะเข้าใจว่าผู้ใหญ่เหล่านั้นเขาต้องการอะไรจากเรากันแน่
โลก ตอนนี้มันก็เป็นเหมือนโลกของการแข่งขัน แต่ไม่มีใครเคยถามว่าเราหรือพวกเราหลายๆคนต้องการที่จะร่วมการแข่งขันครั้ง นี้หรือไม่ บางทีเราอาจจะตอบว่าแน่สิ ก็มันสามารถกำหนดชีวิตเราได้ คำถามก็คือแล้วใครล่ะที่ปลูกฝัง พูดกรอกหูใส่เราซ้ำไปซ้ำมาแบบนั้น ผู้ใหญ่รึเปล่า
ก็ เข้าใจนะว่าผู้ใหญ่รู้ดีว่าถ้าเราสอบไม่ติดที่ดีๆแล้วอนาคตเราจะลำบาก อดทนแค่ไม่เท่าไหร่ก็สบาย เราอยากจะถามจริงๆว่า แล้วที่เขามานั่งกดดันเราแบบนี้ บังคับเราแบบนี้ คาดหวังกับเรามากขนาดนี้ เขาไม่เหนื่อยบ้างเหรอ?? แล้วเขารู้ไหมว่าเราที่ต้องทนแรงกดดันมากมายแบบนั้นก็เหนื่อยเหมือนกัน
เราเหนื่อยที่ต้องนั่งยิ้มพูดว่า "ไม่เป็นไร ไม่ติดที่นี่เดี๋ยวก็ติดที่อื่น"
ทั้งๆ ที่ในใจเรากลัวมากกว่าเขาหลายเท่า สำหรับเขามันอาจจะเป็นแค่การภูมิใจ หรือการได้หน้า บอกว่าลูกเรานะติดอย่างนู้นอย่างนี้ ถ้าอวดไม่ได้ก็กลัวว่าจะอยู่ในสังคมไม่ได้ กลัวว่าจะอาย
แล้วเขารู้รึเปล่า ว่าคนที่ต้องพยายามแล้วไม่ติดน่ะ อายมากกว่าพวกเขาที่เอาความสำเร็จของเราไปพูดซะอีก
เราเหนื่อยที่จะต้องคอยบอกว่า "ถ้าไม่ติดก็เรียนรามฯ"
เราเหนื่อยที่จะพูดให้เขาสบายใจกับเรามากขึ้นอีกนิด
เป็นไปได้ว่าคำพูดเหล่านั้นอาจะทำให้เขาสบายใจ
และเป็นไปได้ที่เราแอบเห็นแก่ตัว พวกเขาจะได้เลิกกดดันเราซะที
เมื่อไหร่เราจะติดสักที เขาจะได้เลิกกดดันเรา
ตอนนี้เหมือนเราไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง
เราพยายามเพื่อคนอื่น เพื่อใครสักคน
คนที่อาจจะห่วงใยเราจริงๆหรืออาจจะไม่
เรา อาจจะคาดหวังและฝันไว้สูงเกินไปก็เป็นได้ เราอาจจะต้องเจียมตัวเจียมหัว รับความจริงให้ได้ว่าความฝันไม่ได้เป็นความจริงกันง่ายๆ และเราไม่สามารถที่จะเป็นตัวแทนทำความฝันให้ใครเหล่านั้นได้
ตอนนี้ สอบก็ผ่านไปเกือบครึ่งแล้ว อีกไม่นานเรื่องราวเหล่านี้ ความกดดันทั้งหมดนี้ก็จะเป็นแค่เรื่องเก่าๆ เป็นแค่เรื่องในอดีต
ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง เรามั่นใจว่าเรารับได้ และจะไม่เสียใจ เราทำดีที่สุดแล้ว
และโอกาสของเรายังไม่หมด
สำหรับใครที่อ่านมาถึงตรงนี้ เราคงอยากจะบอกว่า
ขอบคุณ
ไม่ว่าจะด้วยเหตุอะไรก็ตาม
เอาล่ะ
ยิ้ม
และเริ่มเตรียมพร้อมกับการสอบครั้งใหม่กันดีกว่า
:))))
ความคิดเห็น
เราก็เครียดเหมือนกัน
ยิ่งพอได้ทำข้อสอบ
ยิ่งรู้ชะตากรรมเลยล่ะT-T
เป็นกำลังใจให้อีกคนนนน้า ...
สู้ด้วยกันน+ทำให้เต็มที่ เท่าที่เราทำไหว>:)