ยินดีต้อนรับเอเดนและเพื่อนเก่าที่ไม่เคยจะเก่า

เฮโหลววว
แบบ ไม่รู้จะพูดอะไรดีจริงๆ
พึ่งได้แมคบุ๊คมา หรือก็ คือ เอเดนที่เราพูดถึง
วันแรกที่ได้มานี่เล่นทั้งวัน แล้วแบบพิมพ์ไปมือไม้สั่นไป 
ตื่นเต้น แบบพอเดินผ่านโต๊ะ ไม่ว่าจะมุมไหน จะรู้สึกแบบ...

ใครจะไปคิดว่าจะมีแมคบุ๊คมาตั้งอยู่ที่บ้าน
ตั้งอยู่บนโต๊ะของเรา
โหยยย ฟีลแบบ อิ่มอ่ะ ตื้นตัน เห่อ

เราตั้งใจไว้เลยนะ เพราะกว่าจะขอมาได้เนี่ย ยากมาก
จนกว่าจะจบปีสี่ และ จนกว่าจะหาเงินใช้ได้เอง เราจะไม่ขอให้เขาซื้อให้อีก

แพง เรายังขอเงินเขาอยู่ ดูแลรักษายิ่งชีพค่า

โอเคหลังจากที่เวิ่นเว้อไปจนพอสมควรแล้ว

วันนี้ก็ได้ไปเจอเพื่อนสนิทสุดที่รักมาค่ะ เพื่อนตั้งแต่ม.ปลาย
ทั้งๆทีสนิทกันแค่ปีเดียวเองนะ เพราะพอม.ห้า เพื่อนคนนี้ก็ย้ายไปเรียนที่อังกฤษ
แต่คนที่กลับเคยอยู่ด้วยกันถึงสามปีกลับ ไม่สนิท ไม่ได้คุย เหินห่างไปเลย
ทั้งๆทีโอกาสเจอก็เยอะกว่า ทว่าพอได้เจอก็ไม่มีอะไรมากกว่า
หวัดดี เป็นไงบ้าง โอเค บาย

ความสัมพันธ์ของคนเรามันซับซ้อนและอธิบายยาก
เราอาจคาดหวังไปอีกอย่าง แต่มันก็อาจจะกลายเป็นอีกแบบหนึ่งไป

วันนี้เราอาจรักกันที่สุด 
พรุ่งนี้เราอาจเป็นเพียงคนแปลกหน้า

สำคัญคือเราทำวันนี้ให้ดีที่สุด จนที่วันพรุ่งนี้เราจะไม่มานั่งเสียใจทีหลังรึยัง
นั่นคือสิ่งที่สำคัญ


ไปเดินๆ เม้าๆ สาวๆเวบาเจอเพื่อนเก่าก็ไม่มีอะไรทำนอกจากนี้หรอกเนอะ
เป็นวันที่ดีอีกวันหนึ่ง

ขอบคุณสำหรับวันที่มีค่าวันนี้