คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #175 : [???] ข้อมูลตัวละครเสริม (ซึ่งอาจมีเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ราวดอกเห็ด)
Title : ข้อมูลตัวละครเสริม (ซึ่งอาจมีเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ราวดอกเห็ด)
Fandom : Kuroko no Basket
Paring : ตัวประกอบทั้งหลายยยย
Notes : ใส่ไว้กันลืมเฉยๆ นับวันรู้สึกเพิ่มตัวละครเยอะเกิน เลยใส่ไว้เพื่ออยากได้ข้อมูลจะได้มาเอาในนี้
ปล. ใช้ช่วงอายุตอนพวกคุโรโกะอยู่ม.ปลายปี 1 เป็นหลักในการนับอายุของพวกนี้น่อ
ปลล. ตามซื่อ...อาจมีตัวละครใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
.....................................................................................
ข้อมูลตัวละครเสริม (ซึ่งอาจมีเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ราวดอกเห็ด)
ฟุริฮาตะ เคียว
อายุ : 22 ปี
ส่วนสูง : 188 ซม.
น้ำหนัก : 75 กก.
ลักษณะ : ผมสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล หน้าค่อนข้างหล่อแต่ก็ไม่ถึงขั้นหล่อมากนัก
อาชีพ : ตำรวจ (พาสชั้นจนจบก่อนชาวบ้านเลยได้งานทั้งที่อายุเท่านี้)
ความสามารถพิเศษ : แย่งส่วนปืนด้วยปากกา (?)
อาหารที่ชอบ : ทุกอย่างที่น้องชายตัวเองทำ
อาหารที่เกลียด : เห็ด
สิ่งที่ชอบ : แกล้งคนให้ปวดหัวเล่น
สิงที่เกลียด : พวกไม่เห็นค่าของชีวิต
เพิ่มเติม : - เคียวถึงแม้นิสัยจะเพี้ยนไปสักนิด แต่ความจริงเป็นคนที่เรียนเก่งมากเสียจนสามารถเรียนจบก่อนคนที่อายุเท่ากันไปหลายปี และตอนนี้มีอายุงานมากกว่า 5 ปีแล้วด้วย
- เคียวเคยได้ชื่อว่าเป็นชอบทำลายลายตอนอนุบาล และถูกเปลี่ยนเป็นจอมป่วนแทนตอนชั้นประถมจนถึงปัจจุบัน
- เคียวเป็นคนที่แรงเยอะมาตั้งแต่เด็กเลยชอบทำข้าวของที่คนปกติทำพังไม่ได้พังตลอด ทางพ่อแม่ของเคียวจึงจับไปเรียนพิเศษที่สถานฝึกต่อสู้แห่งหนึ่งที่ชื่อว่า ‘เกียวคุซาสึ’ เพราะได้ยินมาว่าครูฝึกเพียงคนเดียวของที่นั้นมักทำเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ได้ เลยลองเอาไปฝึกดูเผื่อควบคุมแรงได้บ้าง...ซึ่งได้ผลดีเลยล่ะ แต่ผลที่ได้พวงมาคือเพี้ยนกว่าเดิม
- ในสถานฝึกต่อสู้เคียวเลือกฝึกในระดับ ‘สูงสุด’ เนื่องจากเห็นว่าดูท้าทายดีและ...หลังจากนั้นเคียวก็ได้รู้ซึ้งถึงคำว่านรกมีจริง
- ในวันแรกที่ไปฝึกที่เกียวคุซาสึ เคียวแอบไปนอนบนฝ้าของห้องที่ต้องเรียน และโดนครูฝึกคนเดียวของที่นั้นสอยลงมาภายในเวลาเพียงชั่วอึดใจ
- เป็นหนึ่งในสามคนที่สามรถฝึกในคลาสสูงสุดของเกียวคุซาสึจนจบได้
- เคียวเป็นพวกโอ๋น้องชายตัวเองมาก และเคียวมักควบคุมแรงตัวเองได้ดีที่สุดเมื่อเล่นกับน้องชาย
- เห็นแบบนี้เคียวเป็นพวกรักสงบนะ
ไฮซากิ โชจิ
อายุ : 22 ปี
ส่วนสูง : 180 ซม.
น้ำหนัก : 78 กก.
ลักษณะ : ผมสีดำ ตาสีดำ หน้าคล้ายจิ๊กโก๋ เจาะห่วงที่ปากหนึ่งรู ใส่ตุ่มหูแบบแนบติดใบหูแต่ตรงนี้เจ้าตัวไม่ได้เจาะหูหรอก แค่ใส่หลอกตาไว้เฉยๆ
อาชีพ : นักร้องและมือกีต้าของร้านผับเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ชื่อว่าซันไนท์
ความสามารถพิเศษ : ไม่มีอะไรพิเศษ...อย่างน้อยเจ้าตัวก็คิดงั้นนะ
อาหารที่ชอบ : เท็มปุระ
อาหารที่เกลียด : นัตโตะ
สิ่งที่ชอบ : การเล่นดนตรี
สิงที่เกลียด : สัตว์เลื้อยคลาน
เพิ่มเติม : - โชจิเป็นพวกใจดีผิดกับหน้าตาที่พยายามทำให้ดูโหด
- ทุกๆ วันโชจิต้องปวดหัวกับเรื่องที่น้องตัวเองก่ออย่างน้อย 1 ครั้ง
- ที่โชจิเจาะปากเพราะโดนเพื่อนร่วมงานกลุ่มหนึ่งชวนไปเลยลองตามไปเฉยๆ แล้วเกิดอยากลองดูเลยลองเจาะดูแต่พอลองแล้วมันเจ็บ เจ้าตัวเจาะแค่นั้นแล้วไม่ทำอะไรต่อเลย...ขนาดเอาห่วงที่ติดอยู่ออกยังไม่กล้าเลย
- ภายในที่ทำงานโชจิมีเพื่อนที่เรียนที่เดียวกันตังแต่เด็กทำงานด้วยสองคน
- โชจิเป็นพวกหัวโบราณพอสมควร...แถมออกไปทางเจ้าระเบียบนิดๆ อีกต่างหาก
- คนที่โชจิกลัวที่สุดคือเจ้าของร้านซึ่งเป็นเจ้านายตนนั้นเอง
- โชจิได้ 4 วิชาดนตรีตลอด
- สาเหตุที่โชจิเกลียดสัตว์เลื้อนคลานเพราะโดนน้องตัวเองทำกล่องใส่กิ้งก่าตกใส่หัว
อาสึกะ เรียว
อายุ : 22 ปี
ส่วนสูง : 190 ซม.
น้ำหนัก : 90 กก.
ลักษณะ : ผมสีทอง ตาสีดำ หน้าออกไปทางหล่อ
อาชีพ : มือกีต้าของร้านเหล้าซันไนท์
ความสามารถพิเศษ : ดื่มโต้งรุ่งได้โดยไม่มีอาการเมาค้างตามมาภายหลัง
อาหารที่ชอบ : เบียร์ (เดี๋ยวๆ นั้นไม่นับเป็นอาหารนะ // s , ไม่สน ฉันชอบอ่ะ // เรียว)
อาหารที่เกลียด : ปลา
สิ่งที่ชอบ : เล่นเกม
สิงที่เกลียด : คนที่มาแกล้งเพื่อนตน
เพิ่มเติม : - เรียวเป็นพวกแหกกฎแหลก ถ้าเป็นอะไรที่ทำแล้วไม่ผิดกฎหมายแหกมันหมด...เว้นแต่ที่อาเจ๊เจ้าของร้านตั้งนะ
- เรียวเป็นคนริเริ่มสอนให้ไฮซากิ โชโงะซึ่งเป็นน้องของโชจิทำตัวเป็นเด็กเกเร
- เรียวเป็นเพื่อนสนิกกับโชจิมาตั้งแต่เด็ก
- เป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้อง
- สาเหตุที่เรียวไม่ชอบกินปลาเพราะเคยเมาและกินปลาเป็นกับแกล้ม แล้วก้างเกือบติดคอตาย
วากะ มิคารุ
อายุ : 22 ปี
ส่วนสูง : 178 ซม.
น้ำหนัก : 70 กก.
ลักษณะ : ผมสีฟางข้าว ตาสีเขียวอ่อน หน้าตาน่ารักคล้ายเด็กม.ปลายเสียจนคนอื่นเข้าใจผิดบ่อยๆ
อาชีพ : บาร์เทอเด้อประจำผับซันไนท์
ความสามารถพิเศษ : ผสมค็อกเทกทีล่ะมากๆ ได้ในคราวเดียว
อาหารที่ชอบ : ผักต้ม (กินง่ายดีเนอะ // s , ก็นะ // มิคารุ)
อาหารที่เกลียด : ไม่มี
สิ่งที่ชอบ : ดูโชจิกับเรียวเถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระ
สิงที่เกลียด : ไม่บอก (ไหงงั้นล่ะ!? // s , ถ้าบอกเธอก็แกล้งผมสิ เรื่องอะไรจะบอกล่ะ? // มิคารุ)
เพิ่มเติม : - มิคารุเป็นเพื่อนเรียวมาก่อนแล้วค่อยมารู้จักโชจิภายหลัง
- มิคารุมีชื่อเล่นว่ามิกะ
- มิคารุเป็นคนที่แกร่งที่สุดในกลุ่มสามหน่อ
- เป็นลูกคนเดียว
- ตอนประถมมิคารุเคยโดนพวกเด็กเกเรรุมทำร้าย พอโชจิกับเรียวจะเข้าไปช่วย...ไม่ทันที่สองคนนั้นจะก้าวเข้าไป มิคารุก็จัดการเรียบร้อยไปแล้ว
- เจ้าตัวสมัยเรียนชั้นม.ต้นเคยถูกเจ้าถิ่นหาเรื่องและตื้บพวกนั้นได้ด้วยตัวคนเดียว
- มิคารุพบว่าตนสามารถผสมเครื่องดื่มได้เก่งตอนที่โดนเรียวขอให้ช่วยลองผสมเครื่องดื่มชนิดหนึ่งที่ถ้าขายตามร้านแพงมากให้
- ปกติเป็นคนสุภาพ มีคนอดทนสูง แต่ถ้าโกรธจะน่ากลัวมากๆ
- เป็นคนที่ดูราวเด็กดีที่สุดในกลุ่ม หากแต่เป็นคนที่น่ากลัวสุดกลุ่มสามหน่อซะงั้น
เนบุยะ อันเซย์
อายุ : 29 ปี
ส่วนสูง : 177 ซม.
น้ำหนัก : 73 กก.
ลักษณะ : ผมสีดำ ตาสีดำ หน้าตา...ไม่มีอะไรเด่นเท่าไหร่นัก (โทษทีแล้วกันที่ไม่เด่นน่ะ! // เซย์)
อาชีพ : ตำรวจ
ความสามารถพิเศษ : ทนอยู่กับพวกเกินคนได้
อาหารที่ชอบ : ข้าวปั้น
อาหารที่เกลียด : ไม่มี
สิ่งที่ชอบ : ดูน้องชายคนเล็กของตนเล่นบาส
สิงที่เกลียด : บรรยากาศชวนห่อเหี่ยวใจ
เพิ่มเติม : - เซย์เป็นพี่คนโต มีน้องชายสามคน
- เซย์เตี๊ยสุดในบรรดาพี่น้องทั้งหมด
- ปกติเซย์จะโดนเรียกด้วยชื่อย่อเฉพาะกับคนในครอบครัวและเพื่อนของน้องๆ เท่านั้น
- ฟุริฮาตะ เคียวเป็นคนแรกที่เรียกเซย์แบบย่อ โดยไม่ใช่คนในบ้านหรือเพื่อนของน้องตัวเอง
- หลังจากเคียวเริ่มเรียกเซย์แบบย่อได้สักพักคนในสถานีตำรวจส่วนใหญก็่พากันเรียกตามจนแทบลืมชื่อเต็มของเซย์ซะงั้น
- เซย์เป็นพวกปากไม่ตรงกับใจเท่าไหร่นัก...แต่ก็ไม่มากถึงขนาดเข้าขั้นซึนล่ะนะ
- เซย์มักถูกให้ทำงานคู่กับเคียว เนื่องจากเป็นไม่กี่คนที่ทนทำงานร่วมกับรายนี้ได้โดยไม่ไมเกรนขึ้นไปเสียก่อน
- เป็นคนยิงปืนแม่นมาก แต่ไม่ค่อยกล้ายิงใส่สิ่งมีชีวิตนัก
- เคยฝึกที่สถานฝึกต่อสู้เกียวคุซาสึเหมือนกับเคียว...แต่เป็นเพียงในระดับพื้นฐานเท่านั้น
- เซย์ถูกฝึกในด้านการป้องกันตัวเองเชิงหนีเอาตัวรอดมากกว่าการต่อสู้แบบคนอื่นเขา
อาโอมิเนะ ไดสึเกะ
อายุ : 35 ปี
ส่วนสูง : 191 ซม.
น้ำหนัก : 87 กก.
ลักษณะ : ผมสีน้ำเงิน ตาสีน้ำเงิน หน้าหล่อ...เหมือนนายดำกินั้นแหละ แต่ขาวกว่า (เฮ้ยๆ ไหงเอาฉันมาแซะด้วยเนี่ย!? // อาโอมิเนะ , เราอยากทำไง // s , ปกติรายนี้ก็นิสัยอย่างนี้อยู่แล้วนิ...เพราะงั้นปลงเถอะ // ไดสึเกะ)
อาชีพ : ตำรวจ
ความสามารถพิเศษ : ยิงปืน
อาหารที่ชอบ : ไก่เทอริยากิ...ถ้าเป็นที่ภรรยาตนทำยิ่งดี
อาหารที่เกลียด : หัวหอม
สิ่งที่ชอบ : ดูหนัง
สิงที่เกลียด : คะแนนสอบลูกตัวเอง...เห็นแล้วปลง
เพิ่มเติม : - ไดสึเกะเป็นนายตำรวจที่มากความสามรถคนหนึ่ง
- ไดสึเกะเป็นพวกค่อนข้างเป๊ะมากในอดีต แบบมีระเบียบอะไรในที่ทำงานต้องทำตามหมด จะมาเริ่มอ่อนลงจนออกไปทางตามน้ำเมื่อตอนรู้จักนายฟุริฮาตะ เคียวนี่แหละ...สงสัยจะติดเชื้อบ้ามา
- เมื่อก่อนไดสึเกะมักจะะเลาะกับลูกชายตัวเองเป็นประจำด้วยความเห็นที่ไม่ลงรอยกัน จนมาเจอเคียว...ไดสึเกะก็เริ่มอ่อนให้ลูกตัวเองโดยขออย่างเดียวว่าอย่าบ้าตามเคียวก็พอ ทำให้ความสัมพันธุ์ของพ่อลูกคุณนี้ดีขึ้นถนัดตาเลย
- ไดสึเกะเคยเป็นรุ่นน้องของอาจารย์สอนต่อสู้ของเคียวสมัยประถม
- ไดสึเกะมักปวดหัวกับคะแนนสอบลูกชายตนที่ดิ่งเหวเหลือเกิน...แบบนี้ไม่รู้เลยว่าจะรอดไปได้สักกี่น้ำกันเชียว
มิยาจิ คิโยมิ
อายุ : 39 ปี
ส่วนสูง : 173 ซม.
น้ำหนัก : 60 กก.
ลักษณะ : ผมสีน้ำผึ้ง ตาสีน้ำผึ้ง หน้าสวยแถมหน้าเด็กปานเด็กม.ปลาย
อาชีพ : อาจารย์ฝึกสอนการต่อสู้และป้องกันตัวของสถานฝึกต่อสู้เกียวคุซาสึ
ความสามารถพิเศษ : สามารถใช้การต่อสู้ทุกแขนงบนโลกได้
อาหารที่ชอบ : ข้าวหน้าปลาไหล
อาหารที่เกลียด : ไม่มี
สิ่งที่ชอบ : ดูการเติบโตของลูกๆ ตัวเอง
สิงที่เกลียด : ไม่มีอะไรที่เกลียดเป็นพิเศษ จะมีก็แค่สิ่งที่ชวนให้หัวเสียเท่านั้น
เพิ่มเติม : - คิโยมิเป็นแม่ลูกสองที่ดูไม่เหมือนคุณแม่สักนิด
- วิธีการเลี้ยงลูกของคุณเธอทำเอาหลายๆ คนในตอนแรกๆ อดหวั่นไม่ได้ว่าเด็กจะรอดจนโตหรือเปล่า (แต่ก็รอดอ่ะนะ)
- ในที่ทำงานคิโยมิแบ่งการฝึกเป็นสามคลาสคือระดับพื้นฐาน ระดับสูงและระดับสูงสุด โดยที่ระดับพื้นฐานจะเป็นระดับเบสิดที่สุดแต่ก็ยังยากเสียจนคนที่ฝึกมานับสิบปีบางคนยังโอดครวญ ระดับสูงจะมีความยากขึ้นมาอีกระดับเสียจนคนที่เรียนจนจบได้น้อยมาก ส่วนในระดับสูงสุดเป็นระดับที่ยากสุดโดยตั้งแต่ตั้งสถานฝึกมาแทบไม่มีใครเรียนจนจบได้เลย
- คนส่วนใหญ่ที่มาเรียนและเลือกระดับสูงหรือระดับสูงสุดหลังผ่านไปสามวันถ้าไม่หายไปเลยก็จะย้ายไประดับพื้นฐานแทน
- คิโยมิแบ่งสอนแต่ล่ะกลุ่มตามวันเนื่องจากมีตนเป็นครูคนเดียว โดยระดับพื้นฐานสอนในเย็นวันจันทร์และอังคาร ระดับสูงตอนเย็นวันพุธและพฤหัสบดี ระดับสูงสุดสอนเย็นวันศุกร์และวันเสาร์เต็มวัน
- มีหลายครั้งคิโยมิโดนขอให้ไปช่วยสอนที่โรงเรียนฝึกตำรวจหรือไม่ก็ทหาร ซึ่งเจ้าตัวก็ไปเฉพาะวันที่ว่างจริงๆ เท่านั้น
- เจ๊แกเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ฟุริฮาตะ เคียวสู้ไม่ได้
- เห็นแบบนี้คิโยมิมีความสามารถในการทำความสะอาดและทำอาหารเป็นเลิสด้วย
- ทุกครั้งที่ไปซื้อของลดราคา คิโยมิจะแย่งชาวบ้านได้เร็วที่สุดทุกครั้ง
- สิ่งที่คิโยมิสงสัยมากที่สุดในช่วงนี้คือ...ทำไมลูกชายสองคนของตนถึงบุ๋นทั้งคู้ได้ (เออ...นี่ สองคนนั้นนับตามคนปกติก็โหดแล้วนะ // s)
- มีลูกศิษย์ที่จบไปแล้วเพียงไม่กี่คนที่ยังคงติดต่อแบบไปโผล่ถึงบ้านคิโยมิอยู่ เพราะส่วนใหญ่สยองกับเจ๊จนไม่ค่อยมีใครกล้ามาเจอตัวต่อตัวนัก อย่างมากสุดก็แค่คุยผ่านจดหมายเท่านั้น
- ว่างๆ ชอบไปดูการแข่งของลูกตนแบบไม่ให้ใครรู้ตัว
มิยาจิ ยูโตะ
อายุ : 38 ปี
ส่วนสูง : 185 ซม.
น้ำหนัก : 84 กก.
ลักษณะ : ผมสีดำ ตาสีดำ หน้าหล่อตามมาตรฐานสาวๆ
อาชีพ : พนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง
ความสามารถพิเศษ : ตามกลิ่นชาวบ้านได้ (?)
อาหารที่ชอบ : ทุกอย่างที่ภรรยาตนทำ
อาหารที่เกลียด : ตาปลาทูน่า แต่ถ้าคิโยมิทำให้...ก็ยอมกินคร้าบบบบ (เฮ้ๆ อย่างพูดจีบกันออกสื่อสิ เห็นใจคนที่เพิ่งโสดข้ามปีมามั้ง // s)
สิ่งที่ชอบ : ทุกอย่างเกี่ยวกับภรรยาและลูกตัวเอง
สิงที่เกลียด : ไม่น่ามีน้าาาาาา
เพิ่มเติม : - ตำแหน่งงานที่ยูโตะทำคือตำแหน่งรักษาความลับของบริษัท....ใครจะมาล้วงข้อมูลหรืออะไรพ่อคุณรู้หมด แถมหาทางป้องกันได้ทันทุกครั้งด้วย ผู้บริหารเลยยกตำแหน่งนี้ให้
- ทุกครั้งที่ทางบริษัทใหญ่มาตรวจเยี่ยม ผู้บริหารจะขอให้ยูโตะลางานในวันนั้นเพื่อปกป้องไม่ให้ไปป่วนชาวบ้านเข้า
- ยูโตะรู้จักกับภรรยาตนหรือคิโยมิตอนม.ต้น
- นับตั้งแต่เจอคิโยมิครั้งแรก ยูโตะก็โดนสาวเจ้าตื้บทุกครั้งที่เจอกัน
- ในตอนม.ปลายและมหาลัยยูโตะก็บังเอิญไปสมัครเรียนที่เดียวกับคิโยมิอีก
- ตลอดเวลาหลายปีที่ทั้งสองเรียนที่เดียวกัน ทั้งคู่ได้ชื่อว่าเป็นคู่กัดที่ไม่ควรเข้าไปใกล้ในวงต่อสู้ของสองคนนี้เด็ดขาด
- ยูโตะขอคิโยมิแต่งงานในช่วงใกล้จบมหาลัย
- ถ้าดูในภาพของคนปกติที่เห็นครั้งคู่ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่มีทางมารักกันได้แน่...แต่ในความจริงดันมาแต่งงานกันซะนิ
- ยูโตะติดลูกและภรรยาตนมาก
- ความถึกของยูโตะเพิ่มขึ้นทุกวันๆ จากการโดนภรรยาสุดที่รักตื้บ
- ยูโตะเคยตีเนียนแอบไปเรียนคลาสต่อสู้ที่คิโยมิสอน ซึ่งแน่นอนว่าคิโยมิจับได้แทบจะในทันทีพร้อมไล่ตื้บต่อหน้าประชาชีให้สยองกันเล่น
- จากที่เคยฟัดกับภรรยาตนเองมีครั้งที่บาดเจ็บมาที่สุดคือขาหัก เพราะดันหลบลูกถีบแล้วสะดุดขาตัวเองตกตึก (ดีไม่ตาย)
- นับวันไม่รู้ยูโตะคิดไปเองหรือเปล่า ว่าตนเริ่มแมนน้อยกว่าภรรยาตัวเองก็ไม่รู้
- ยูโตะเคยจบเควันโด้สายดำมา
- ยูโตะค่อนข้างเก่งด้านหนีเอาตัวรอดเพราะไปกวนคนจนโดนไล่ตื้บบ่อยๆ
- เป็นพวกลั้นลาสุดกู่
- ยูโตะถูกลูกๆ ห้ามไม่ให้ไปเยี่ยมชมการเรียนของพวกตนเด็ดขาด...แต่ก็แอบไปอยู่ดี
ยามาซากิ คานาเดะ
อายุ : 25 ปี
ส่วนสูง : 168 ซม.
น้ำหนัก : 60 กก.
ลักษณะ : ผมสีดำ ตาสีเขียว หน้าเหมือนหนุ่มหน้าหวานทั้งๆ ที่เป็นผู้หญิงแท้ๆ
อาชีพ : เจ้าของผับซันไนท์
ความสามารถพิเศษ : ยิงปืน
อาหารที่ชอบ : โชบะ
อาหารที่เกลียด : กิมจิ
สิ่งที่ชอบ : เล่นบิดเลียต
สิงที่เกลียด : พวกที่มาทะเลาะกันในผับตน
เพิ่มเติม : - คานาเดะเป็นพี่คนโต มีน้องชายสองคน
- น้องชายคนรองของคานาเดะห่างจากคานาเดะไม่ถึงปี...แถมกับรายนี้ยังถูกจัดให้เรียนชั้นเดียวกันด้วยสมัยเรียน
- คานาเดะเอ็นดูน้องคนเล็กมากกว่าน้องคนรอง เนื่องจากน้องคนรองของตนให้ความรู้สึกคล้ายเพื่อนรุ่นเดียวกันมากกว่าน้อง
- คานาเดะเคยแอบเที่ยวกลางคืนสมัยม.ปลายหลายครั้ง จนสุดท้ายติดใจหรืออย่างไรไม่ทราบเปิดผับขึ้นเองเลย
- เงินในการเปิดร้านของคานาเดะมาจากการถูกล็อกตารี่บวกกับเงินสะสมของตนเอง
- คานาเดะได้เป็นเจ้าของร้านตั้งแต่อายุ 23
- ลูกจ้างที่มาสมัครร้านของคานาเดะกลุ่มแรกคือโชจิ เรียวและมิคารุ
- ผับของคานาเดะไม่ค่อยมีเรื่องคนเมาตีกันมากนัก เนื่องจากเคยมีหนหนึ่งคานาเดะเคยซัดคนที่เมาทะเลาะกันสองกลุ่มใหญ่ด้วยตัวคนเดียวมาแล้ว
- ในบริเวณสิบเมตรจากที่ผับของคานาเดะตั้งอยู่ไม่มีใครกล้าก่ออาญากรรมทั้งสิ้น ด้วยความที่ว่าส่วนใหญ่ดันดวงกุดมาปล้นคานาเดะและสาวเจ้าก็ซัดลากไปส่งตำรวจหมด
- ผับของคานาเดะจะเปิดตั้งแต่หนึ่งทุ่มถึงเที่ยงคืนในวันปกติ แต่ในช่วงวันหยุดจะเปิดสามทุ่มถึงตีห้า
- ผับของคานาเดะจะตรวจเข้มเรื่องอายุคนที่เข้ามามาก...ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนตัวเองก็เข้าทั้งที่อายุไม่ถึงแท้ๆ
- คานาเดะเป็นหนึ่งในคนที่เรียนต่อสู้ระดับสูงสุดของเกียวคุซาสึรอดจนจบ
- คานาเดะย้อมผมตัวเองเนื่องจากในตอนกลางคืนผมตนดูเด่นไปหน่อย
- สีผมเดิมของคานาเดะคือสีน้ำตาลส้ม
- ความจริงชื่อผับของคานาเดะคนเขียนแปลงมาจากยี่ห้อน้ำยาล้างจานที่ใช้
ยามาซากิ ชิโรบะ
อายุ : 24 ปี
ส่วนสูง : 185 ซม.
น้ำหนัก : 79 กก.
ลักษณะ : ผมสีน้ำตาลทอง ตาสีเขียว หน้าตาธรรมด๊าธรรมดา (เฮ้ๆ อย่ากวนสิฟะ! // ชิโระ)
อาชีพ : พนักงานของคาเฟ่แห่งหนึ่ง
ความสามารถพิเศษ : ไม่มี
อาหารที่ชอบ : เค้กวนิลา
อาหารที่เกลียด : กีวี่
สิ่งที่ชอบ : เล่นโปกเกอร์
สิงที่เกลียด : การโดนใส่ร้าย
เพิ่มเติม : - ชิโระเป็นลูกคนที่สองของบ้าน มีพี่สาวหนึ่งและน้องชายหนึ่ง
- ในความคิดชิโระ...พี่สาวตนโหดบรรลัย
- ชิโระค่อนข้างโอ๋น้องตนมาก
- เป็นเซียนโป๊กเกอร์ แต่ในการเล่นแต่ล่ะครั้งของรายนี้ไม่มีการพนันเข้ามาเกี่ยวนะ
- เคยลองดีอยากเรียนต่อสู้ที่เกียวคุซาสึในระดับสูงสุดกับพี่สาว แต่ผ่านไปสามวันก็รู้ว่าไม่ไหวเลยย้ายไปอยู่ระดับสูงแทน...และคราวนี้รอดจนจบด้วย
- ชิโระเคยลองดื่มเหล้าตามพี่สาวตอนม.ปลาย และโดนแว๊ดกลับในตอนหลัง (คล้ายๆ ว่าคานาเดะรู้ว่าไม่ดีเลยห้ามไม่ให้ทำตามน่ะ)
- ชิโระไม่ชอบกีวี่เพราะคานาเดะเคยเอากีวี่ไปทำให้รูปร่างเหมือนแมงมุมยักษ์ และนั้นคือหลังจากเจ้าตัวเพิ่งดูหนังเกี่ยวกับแมงมุมปีศาจมาพอดี
- เป็นคนฮ๊อกมากในที่ทำงาน
- ทั้งชีวิตชิโระกลัวผู้หญิงอยู่สามคนคือแม่ พี่สาวและอาจารย์สอนต่อสู้ของตนเอง
- ชิโระย้อมผมตัวเองเนื่องจากคิดว่าสีเดิมดูจืดไปหน่อย
- ผมสีเดิมคือสีน้ำตาลส้ม
โมริยามะ โยชิกิ
อายุ : 26 ปี
ส่วนสูง : 180 ซม.
น้ำหนัก : 79 กก.
ลักษณะ : ผมสีน้ำตาลเหลือบเขียว ตาสีน้ำตาล หน้าตาหล่อเหลา
อาชีพ : พนักงานในบริษัทเกี่ยวกับการค้าระหว่างประเทศ
ความสามารถพิเศษ : อยู่นิ่งๆ ได้ราวรูปปั้นเป็นเวลานานๆ
อาหารที่ชอบ : เยลลี่ผลไม้
อาหารที่เกลียด : ไม่มี
สิ่งที่ชอบ : อยู่เฉยๆ
สิงที่เกลียด : ไม่มี
เพิ่มเติม : - โยชิกิมีน้องหนึ่งคน
- ในที่ทำงานโยชิกิอยู่ฝ่ายการติดต่อการค้า มีหน้าที่คือไปคุยงานกับคู้ค้าบริษัทต่างๆ
- แม้โยชิกิจะพูดน้อยและเฉื่อยๆ ไปบ้าง แต่ก็เจรจาการค้าสำเร็จทุกครั้ง
- โยชิกิสามารถกรอกข้อมูลได้อย่างถูกต้องแม่นยำจากอินเทอร์เน็ต แม้ว่าข้อมูลในแต่ล่ะเว๊บจะกระจายไปคนละทิศคนละทางแค่ไหนก็ตาม
- โยชิกิเป็นพวกประหยัดพลังงานมากถึงมากที่สุด บางครั้งมีหลับระหว่างเดินอยู่เลยก็มี
- โยชิกิฮ๊อดมากในที่ทำงาน แต่เจ้าตัวไม่รู้สึกตัวสักนิด
- เป็นหนึ่งในคนที่สามารถฝึกต่อสู้ระดับสูงสุดของเกียวคุซาสึจนจบได้
- ความจริงโยชิกิไม่ได้สนใจการต่อสู้แม้แต่น้อย แต่ที่โดนให้ไปฝึกต่อสู้ที่เกียวคุซาสึเพราะเพื่อนในโรงเรียนลากไป...ซึ่งแน่นอนเพื่อนที่ว่านั้นหลังฝึกได้สามวันก็หายหัวไปเลย
- ในการเข้าฝึกครั้งแรกของโยชิกินั้นเจ้าตัวเผลอหลับในจนโดนคิโยมิซึ่งเป็นครูฝึกสั่งสอนไปหนึ่งที...ทำให้หลังจากนั้นโยชิกิไม่กล้าหลับในต่อหน้าเจ๊แก่อีกเลย
ยามาโตะ มิโคโตะ
อายุ : 17 ปี
ส่วนสูง : 187 ซม.
น้ำหนัก : 89 กก.
ลักษณะ : ผมสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล หน้าตา...ตัวประกอบดีๆ นั้นแหละ (เฮ้ๆ อย่าแกล้งฉันเด้! // ยามาโตะ)
อาชีพ : นักเรียนชั้นปีที่ 2 ของโรงเรียนมัธยมปลายชูโตกุ
ความสามารถพิเศษ : กวนชาวบ้านได้ยี่สิบสี่ชั่วโมง
อาหารที่ชอบ : หมึกย่าง
อาหารที่เกลียด : ไม่มี
สิ่งที่ชอบ : แกล้งคนและเล่นบาส
สิงที่เกลียด : การอยู่เฉยๆ
เพิ่มเติม : - ยามาโตะเป็นพวกอยู่ไม่สุข
- ยามาโตะเรียนห้องเดียวกับยูยะตั้งแต่ปีหนึ่ง
- สาเหตุที่ยามาโตะเข้าชมรมบาสเพราะตามยูยะไปเฉยๆ
- ยามาโตะแกล้งคนเป็นกิจวัตรประจำวันจนโดนคาดโทษจากอาจารย์และเพื่อนๆ อยู่บ่อยๆ
- ยามาโตะเป็นพวกสอบได้คะแนนแย่มากจนต้องไปขอให้ยูยะติวให้บ่อยๆ
- เมื่อยามาโตะรวมหัวกับเพื่อนอีกคนที่ชื่ออิยามิ ชูยะความป่วนยกกำลังสองจะบัดเกิดขึ้นทันที
อิยามิ ชูยะ
อายุ : 17 ปี
ส่วนสูง : 180 ซม.
น้ำหนัก : 75 กก.
ลักษณะ : ผมสีน้ำตาล ตาสีดำ หน้าตาติดหวานนิดๆ
อาชีพ : นักเรียนชั้นปีที่ 2 ของโรงเรียนมัธยมปลายชูโตกุ
ความสามารถพิเศษ : การวางแผนแกล้งคน (?)
อาหารที่ชอบ : ลูกอมรสนม
อาหารที่เกลียด : ผักขม
สิ่งที่ชอบ : รวมหัวกับยามาโตะในการแกล้งคน , บาส
สิงที่เกลียด : การอยู่คนเดียว
เพิ่มเติม : - อิยามิรู้จักกับยามาโตะตั้งแต่ม.ต้น
- อิยามิสนใจยูยะตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรก....เห็นแล้วอยากแกล้งชอบกล
- อิยามิกับยามาโตะร่วมมือกันแกล้งยูยะตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียน และโดนยูยะถีบในวันั้นเลยด้วย
- อิยามิเห็นขี้แกล้งแบบนี้ก็วางแผนเก่งมาก และแผนต่างๆ ที่เจ้าตัววางก็สำเร็จทุกครั้ง
- อิยามิมักรวมมือกับยามาโตะแกล้งยูยะวันล่ะครั้ง
- เจ้าตัวมักสอบได้แบบผ่านครึ่งพอดีเป๊ะทุกครั้ง แล้วแต่เกณฑ์การผ่านของวิชานั้นอยู่ที่กี่คะแนน
ยาสุ มิชิโอะ
อายุ : 17 ปี
ส่วนสูง : 196 ซม.
น้ำหนัก : 98 กก.
ลักษณะ : ผมสีดำ ตาสีดำ หน้าตา...ธรรมดานั้นแหละ
อาชีพ : นักเรียนชั้นปีที่ 2 ของโรงเรียนมัธยมปลายฟุคุดะ โชโก
ความสามารถพิเศษ : วาดรูปเหมือน
อาหารที่ชอบ : คาราอาเกะ (ไก่ทอดนั้นแหละ)
อาหารที่เกลียด : หัวปลี
สิ่งที่ชอบ : เล่นบาส...
สิงที่เกลียด : จูปาคาบ้า (?)
เพิ่มเติม : - เป็นคนจริงจัง
- มีฝีมือการต่อสู้ทัดเทียมกับอดีตกัปตันทีมปาฏิหาริย์รุ่นแรก (?) อย่างนิจิมุระ ชูโช
- ความจริงยาสุอยากตื้บตัวปัญหาของทีมอย่างไฮซากิ โชโงะเสียหลายครั้งแล้วแต่โดนอิชิดะ ฮิเดกิผู้เป็นกัปตันทีมห้ามตลอด
- เมื่อได้โอกาสเมื่อไหร่ยาสุชอบจัดการลากไฮซากิกลับมาซ้อมตลอด...ซึ่งแน่นอนเมื่อรู้ว่าสู้ไม่ได้ไฮซากิก็หาทางหนีสุดชีวิตเลย
- ยาสุเกลียดขี้หน้าพวกตัวจริงของทีมคิริซากิไดอิจิอย่างแรง เว้นแต่เด็กดีที่สุดของกลุ่มนี้อ่ะนะ
- ยาสุเคยเรียนม.ต้นที่เดียวกับยามาซากิ ฮิโรชิจากทีมคิริซากิไดอิจิ
- ที่นามสกุลของยาสุนั้นคนเขียนเอามาจากยามาโตะโนะคามิ ยาสุซาดะ ส่วนชื่อแปลงมาจากชิชิโอะ ในtouken ranbu
หยางเฟอหยาง
อายุ : 27 ปี
ส่วนสูง : 199 ซม.
น้ำหนัก : 89 กก.
ลักษณะ : ผมสีดำ ตาสีเหลือง หน้าตาหล่อชนิดที่ว่าหลายคนอิจฉาแล้วกัน
อาชีพ : เจ้าของบริษัทแห่งใหญ่ (ซึ่งดูภายนอกไม่เหมือน) รายหนึ่งของจีน
ความสามารถพิเศษ : มองเห็น พูดคุยและขับไล่วิญญาณได้
อาหารที่ชอบ : ผัดผักบุ้ง
อาหารที่เกลียด : ไม่มี
สิ่งที่ชอบ : หาประสบการณ์ใหม่ๆ
สิงที่เกลียด : ของต้องสาป...
เพิ่มเติม : - หยางเป็นเจ้าของบริษัทที่มากความสามารถคนหนึ่ง ซึ่งบางทีก็มากเกินจนชาวบ้านแอบหลอนนิดๆ
- หยางมีน้องสาวหนึ่งคน
- เป็นคนที่โหดพอสมควร
- มักปวดหัวกับเรื่องที่พนักงานซึ่งเป็นเพื่อนมาตั้งแต่สมัยเรียนของตนนำมาบ่อยๆ
- หยางมีเพื่อนสนิกสองคนคือหนี่อวี่ที่รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนกับหลิว เหว่ยซึ่งเป็นเพื่อนต่างรุ่นของตน
- หยางรู้จักหลิวผ่านอวี่
- สมัยก่อนหยางเคยโดนแกล้งบ่อยๆ เนื่องจากแยกคนกับวิญญาณไม่ออก เลยต้องฝึกต่อสู้เพื่อเอาไว้ป้องกันตัวจนเป็นเหตุให้เจ้าตัวโหดมาถึงในปัจจุบันนี้
- หยางเริ่มแยกวิญญาณกับคนเป็นออกตอนประถม เพราะไปอ่านเจอในหนังเล่มหนึ่งเข้า
- ตั้งแต่อนุบาลถึงมัธยมปลายผู้คนมักจะไม่ค่อยเข้าใกล้หยางนัก เพราะหยางมักเผลอจัดการคนที่มาหาเรื่องตนจนโดนเข้าใจผิดว่าเป็นนักเลง
- สมัยประถมอวี่เป็นคนแรกที่ยอมเข้าหาหยางและหลังคุยกันแค่สามประโยคอวี่ก็เกาะติดหยางตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
- หยางรู้จักหลิวครั้งแรกตอนที่อวี่โดนคนข้างบ้านขอให้ช่วยดูแลหลิวให้หน่อย และตอนนั้นอวี่ไม่รู้ว่าต้องเลี้ยงเด็กยังไงเลยขอให้หยางมาช่วย (ตอนนั้นหลิวอายุหกเดือน)
- หยางเคยต้องไล่วิญญาณร้ายที่มาติดใจอะไรอวี่ไม่รู้หลายครั้งตอนช่วงอวี่กำลังจะอายุยี่สิบ
- ปกติหยางมักเก็เรื่องที่ตนเห็นสิ่งที่ไม่ใช่คนไว้โดยไม่บอกใคร ใครมารู้เข้ามักจะแกล้งเมินไปเสีย มีเพียงอวี่คนเดียวที่หยางบอกด้วยตัวเอง
- สาเหตุที่หยางบอกเรื่องตนมองเห็นวิญญาณกับอวี่เนื่องจากโดนอวี่กรอกเหล้าเข้ามาปากแล้วเมาจนหลุดพูดออกมา
- พออายุได้ 24 ปีหยางก็ถึงกับแทบอยากเอาหัวโขกโต๊ะทำงานตายเมื่อได้ข่าวว่าเพื่อนต่างรุ่นของตนจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น...และนั้นทำเอาหยางอยากขยายสาขาของตนไปที่ญี่ปุ่นเพื่อนไปคุมเพื่อนที่ตนดูแลมาตั้งแต่เด็ก และคาดว่าถ้าหลิวไม่กลับมาภายในสามปีคงทำเช่นนั้นจริงๆ (นายเป็นพ่อหลิวหรือไง? // s , ไม่ใช่ แต่ใกล้เคียง // หยาง)
- หยางเคยไปบ่นพร้อมเตือนเรื่องต่างๆ กับหลิวที่สนามบินจนพนักงานที่สนามบินบางคนเข้าใจว่าหยางเป็นพ่อหลิวด้วยซ้ำ
- หยางเกลียดพวกของที่เขามักบอกว่ามีคำสาปหรืออะไรพวกนี่เพราะถ้าอยู่ใกล้ทีไรนั้น...วิญญาณในสิ่งของที่ว่านั้นจะออกมาจ้อกับตนเสียทุกที แถมบางครั้งหนักกว่าถึงตามติดแจจนเจ้าตัวฟิวส์ขาดถีบส่งไปเกิดใหม่บ่อยๆ
หนี่อวี่
อายุ : 26 ปี
ส่วนสูง : 161 ซม.
น้ำหนัก : 56 กก.
ลักษณะ : ผมสีส้มอ่อน ตาสีส้ม หน้าตา...สาวน้อยมาก (เอาดีๆ สิฟะ! // อวี่! , จ้าๆ ขี้บ่นจัง // s) หน้าตาหวานเกินผู้ชายไปนิด (ค่อนดีหน่อย // อวี่)
อาชีพ : พนักงานบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งในจีน
ความสามารถพิเศษ : อึด ถึก กว่าชาวบ้านแปดถึงเก้าเท่า
อาหารที่ชอบ : เต้าหู้ขาว
อาหารที่เกลียด : ขิงดอง
สิ่งที่ชอบ : แกล้งหยาง
สิงที่เกลียด : ความซวยของตัวเอง
เพิ่มเติม : - อวี่เป็นคนที่เข้าหาคนง่ายมาก
- เจ้าตัวเป็นคนเพื่อนเยอะแต่ที่สนิกกันที่สุดก็คือหยางที่เป็นเจ้านายตนกับหลิวที่เป็นลูกของคนข้างบ้านตนเอง
- อวี่มีพี่ชายคนหนึ่ง
- ตั้งแต่เด็กอวี่เป็นคนที่ซวยมากถึงมากที่สุด ราวกับความซวยมันพุ่งเข้ามาได้ตลอดเวลา
- ความซวยของอวี่มักหยุดทำงานเมื่ออยู่กับหยาง
- สมัยประถมอวี่เห็นหยางมักอยู่คนเดียวบ่อยๆ เลยเข้าไปคุยด้วย และพอคุยกันได้สามประโยค...ก็รู้สึกว่าหยางน่าสนใจดีเลยติดแจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
- อวี่มารู้ทีหลังว่าที่คนอื่นๆ ไม่ค่อยเข้าหาหยางเพราะเข้าใจว่าหยางเป็นนักเลง แต่เพราะอวี่มารู้เรื่องนี้ทีหลังเลยรู้ดีว่าสาเหตุที่หยางโดนเข้าใจผิดแบบนั้นเพราะอะไรและเจ้าตัวก็ไม่ค่อยใจเรื่องนี้มากนักด้วยเลยปล่อยเลยตามเลย
- อวี่เคยถูกคนข้างบ้านขอให้เลี้ยงเด็ก (หลิว) แต่ด้วยความที่เลี้ยงเด็กไม่เป็นบวกความซวยมักพุ่งเข้าหาเลยต้องไปขอให้หยางมาช่วยในการเลี้ยงเด็ก
- หลังจากอวี่โดนใช้เลี้ยงเด็กมาหนึ่งครั้ง หลังจากนั้นอวี่ก็โดนใช้ให้ช่วยเลี้ยงลูกคนข้างบ้านจนเด็กคนที่ว่าอายุถึงเจ็ดขวบเลยทีเดียว
- จากนั้นไปๆ มาๆ กลุ่มเพื่อนสนิกของอวี่เลยรวมตัวกันสามหน่อนี่แหละ
- ช่วงจะอายุยี่สิบเป็นช่วงที่ชีวิตอวี่วุ่นวายมากที่สุด เนื่องจากไม่รู้ทำไมตัวมันมักหนักๆ ตลอดเวลาและจะหายตอนไปหาหยางทุกครั้ง
- ตอนวันเกิดอายุยี่สิบของอวี่ อวี่เอาเหล้ากรอกปากหยางจนได้รู้ความลับของหยางในวันนั้น
- ในงานตอนนั้นอวี่แอบเสียดายนิดๆ ที่หลิวไม่ได้มารู้ความลับนี่เพราะดันหลับไปก่อน
- อวี่เป็นคนที่ทำงานได้ดีคนหนึ่ง เสียแต่ความซวยมักพุ่งเข้าหาจนต้องออกจากงานที่ทำบ่อยครั้ง
- พออายุได้ยี่สิบสามอวี่ก็ถูกหยางชวนไปทำงานที่บริษัทตน....โดยตอนนั้นอวี่ไม่รู้ว่าหยางเป็นเจ้าของบริษัทเลยแม้แต่น้อยและเพราะอยู่ใกล้หยางความซวยจึงไม่ทำงานจนโดยเตะโด้งออกจากงานอีก
- หลังจากทำงานกับหยางได้สักพักอวี่ก็ได้ข่าวว่าหลิวจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น แต่ก็ไม่ได้ห่วงอะไรมากนักเพราะรู้ว่าหลืวเอาตัวรอดได้...แต่ดูท่าหยางจะไม่คิดงั้นแฮะ
- อวี่แทบจะหลุดขำออกมากลางสนามบินเมื่อเห็นว่าหยางเทศหลิวอย่างกับคุณแม่ส่งลูกไปเรียนวันแรก
- อวี่เป็นพวกกลัวหมอมากถึงมากที่สุด ชนิดที่ว่าถ้ามีตรวจร่างกายเมื่อไหร่จะรีบหนีทันที...และก็จะถูกหยางลากกลับมาทุกครั้ง
- เอาตามจริงในตอนนี้...อวี่อยากเพิ่มความสูงตัวเองขึ้นสักยี่สิบเซนจริงๆ
ความคิดเห็น