ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    PHOTO รักผ่านรูป

    ลำดับตอนที่ #2 : รูปที่1 ผู้ต้องสงสัยสามคน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 10
      0
      1 มี.ค. 58

                “หวัดดีกิต” พิมร้องทักเพื่อนชายร่วมห้อง หนุ่มแว่นสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก่อนจะกระชับกล้องในมือให้แน่นขึ้นก่อนที่มันจะโดนแรงโน้มถ่วงพาไปจูบพื้น

    “เอ้อ วันนี้ครูปัญญาให้ส่งรูปแล้วนี่เนอะ ขอดูหน่อยสิ” พิมยื่นมือมาขอกล้องแต่กิตกลับนำไปกอดไว้แนบตัว

    “รูปเราไม่สวยหรอก อย่าดูเลย”

    “ไม่จริงอ่ะ เราเคยเห็นรูปที่กิตถ่ายสวยมากๆเลย” กิตยังคงกอดกล้องไว้แน่น พิมไมรู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่ถ้าสายตาของเธอยังใช้การได้เป็นปกติ เพื่อนชายที่กอดกล้องกำลังหน้าแดง และไม่รู้ทำไม ความคิดหนึ่งโผล่ผุดขึ้นมาในหัว

    “เอ้อ กิตรู้จักอัศ

    “เฮ้ย กิต! ถ่ายรูปให้หน่อยดิ” กิตถอนหายใจเฮือกใหญ่เหมือนได้ยกภูเขาออกจากอกแล้วรีบตามไนท์ออกไปติดๆ เกือบจะได้ถามอยู่แล้วเชียว อีตาไนท์นะอีตาไนท์!

    “ยัยจุ้น หลบหน่อย” พิมขยับตัวหลบอัตโนมัติ ไนท์เอื้อมมือไปคว้าเลนส์ที่กิตลืมไว้ พิมเริ่มรู้สึกว่าการที่กิตไม่ยอมเข้ามาเอาของบนโต๊ะตัวเองแบบนี้ มันเหมือนกับว่าต้องการหลบหน้าหรือเปล่า?

    “เกะกะ” ไนท์เดินเบียดพิมออกไป ยื่นเลนส์ในมือให้กิต ไม่มีใครไม่รู้ว่าไนท์กับกิตสนิทกัน ในกลุ่มยังมีปออีกคน ปอ? พิมจำเพื่อนที่แสนจะเฟรนลี่คนนี้ได้เป็นอย่างดี นั่นเพราะเธอเคยแอบรักเขาเมื่อสมัยม.ต้นก่อนที่เขาจะย้ายโรงเรียนไป

     

    ตู้ดดตู้ดด

              ตั้งแต่เหตุการณ์ในวันนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะโทรไปหาเขา อีกครั้ง

                …………………………………………………………………………….

    ปอ:  ฮัลโหล ว่าไงพิม? เราชอบรูปที่พิมถ่ายให้เรามากเลยนะ ตั้งเป็นรูปโปรไฟล์เลยเห็นป่ะ? ขอบคุณนะ

    พิม:  อื้ม เราดีใจที่ปอชอบรูปเรานะ เอ่อปอ คือ เราชอบปออ่ะ 

    ปอ: … เราต้องไปเรียนพิเศษแล้วอ่ะ เราไปเรียนก่อนนะ

    สายถูกตัดไปพร้อมกับเสียงสะอื้นของพิมที่ปลายสายไม่ได้ยิน

              …………………………………………………………………………….

              ปอ:  ฮัลโหล พิม โทรมามีอะไรเหรอ?

              พิมปอเคยรู้จักเพจ“อัศวินขี่กล้องดำ”มั้ย?

                ปอ:  อ่อ รู้จัก ทำไมเหรอ?

    พิม: คือว่า

    “พิม คือ มาเป็นนางแบบให้หน่อยสิ” กิตพูดด้วยเสียงประหม่า เสียงปลายสายที่หายไปทำให้พิมคิดอะไรไม่ออก เดินตามกิตออกไปอย่างงๆ

     

    “ไนท์!” กิตเรียกเพื่อนรักมาแล้วยื่นกล้องให้ สองหนุ่มซุบซิบกันเหมือนสมาชิกสมาคมพ่อบ้าน พิมเพิ่งเห็นว่าเพื่อนที่พูดน้อยอย่างกิตที่จริงก็ไม่ใช่คนพูดน้อยอะไร คงเป็นเพราะไม่ค่อยได้พูดกันมากกว่า คงจะต้องมองกิตใหม่แล้วล่ะ

    พิมเพิ่งรู้ตัวว่าการถ่ายภาพครั้งนี้ไม่ใช่กิตที่เป็นตากล้องอย่างที่คิด แต่กลับเป็นไนท์ตากล้องมือใหม่ที่กิตคอยสอนอย่างมืออาชีพ อืม เวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย เอ้ย ไม่ใช่ละ ไม่ใช่ละ

    “พิมลองมาดูรูปสิ” พิมดูรูปแล้วก็ต้องขำเพราะมันเบลอแทบทุกรูป แถมไม่ใช่แบบที่ดูแล้วอาร์ต แต่มันดูไม่เป็นคนเลยต่างหาก

    “โห่ ไนท์ นางแบบสวยขนาดนี้ ถ่ายดีๆไม่ได้รึไง เบลอเกือบหมดเลยเนี่ย ที่ชัดก็ดันหลับตาซะงั้น” พิมแซวจนไนท์แทบไปไม่เป็น

    “โอ้ย ก็เพราะนางแบบแหละ ถ้าเป็นคนอื่นก็ดูดีไปแล้ว” ไนท์เอาสีข้างถูไปได้อย่างงดงาม

    “นี่อุตส่าห์เป็นนางแบบให้นะ”

    “อะ เอ่อ ใจเย็นๆก่อนทั้งสองคน” กิตห้ามทัพ ทั้งสองจึงยอมสงบการดวลวาทีชั่วคราวแค่ชั่วคราวเท่านั้นแหละ

    “ไว้เราอัดรูปมาให้นะ แยกย้ายกลับบ้านดีกว่า ไนท์กลับหอ” กิตผลักหลังเพื่อนเร่งให้ไปเก็บกระเป๋าที่ห้อง

     

    พิมกลับมาที่บ้าน หลังจากทำการบ้านเสร็จก็เปิดเพจประจำดูตามปกติ มันก็คงจะปกติดี ถ้าหน้าเพจวันนี้ไม่ปรากฏ“ภาพของเธอเอง”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×