NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    One piece Another Nakama 2

    ลำดับตอนที่ #202 : มุ่งสู่นิวเวิร์ล(RE2)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.12K
      108
      10 ม.ค. 62

    "มัวทำอะไรอยู่ รีบไปจับตัวหมวกฟางกับนามิคาเสะสิ"

    "ไปเร็วลูฟี่!!"ซันจิกล่าววิ่งไป

    "เรย์ลี่ ขอบคุณมากนะ"คิรัวร์พูด เขาและคนอื่นวิ่งไป

    "ขอบคุณมากนะเรย์ลี่ ถ้าอย่างงั้นฉันไปล่ะ"ลูฟี่พูดแล้ววิ่งไป

    เรย์ลี่ย้อนนึกถึงช่วง1ปีครึ่งที่ช่วยฝึกฝนลูฟี่ให้แข็งแกร่งขึ้น

    "มันไปโน้นแล้วตามไปเร็ว!!!"

    "อย่าให้หนีไปได้!!!"

    "ไปให้ถึงจุดสูงสุดเลยนะ!!!"เรย์ลี่ตะโกน

    "พวกหมวกฟางไปทางโกรฟ42แล้ว อย่าให้พวกมันรอดไปได้"

    เรย์ลี่ฟันดาบใส่พื้นเกิดเป็นเส้นยาวและมายืนขวางด้านหน้า

    "ราชานรกเรย์ลี่!!!!"

    "ลูกศิษย์ฉันจะออกเรือช่วยหยุดอยู่นี่ทีสิ"เรย์ลี่กล่าว

    "เส้นบนพื้นนี่"ทหารเรือมองรอยแยก

    "อย่าข้ามเส้นนี่มาดีกว่า"

    ___________________

    กลุ่มหมวกฟางกำลังหนีไปโกรฟ42 ซันจิหยิบเอากระเป๋าฟองน้ำที่เขาผูกไว้กับรั้ว

    "กระเป๋าฟองน้ำนี่ ข้างในเป็นอะไร?"ลูฟี่ถาม

    "วัตถุดิบทำอาหารน่ะ"ซันจิตอบและวิ่งไป"2ปีมานี้กระเพาะนายก็เพิ่มขึ้นด้วยสินะ ไว้จะทำให้กินเต็มคราบเลย"

    "จริงเหรอ อยากกินอาหารฝีมือซันจิเร็วๆจัง"ลูฟี่กล่าว

    "ปังๆๆๆ"มีทหารเรือยิงมาจากด้านหน้า

    "ชิ อ้อมมาดักเลยเหรอ"เซียร์กล่าว

    "ไอ้พวกไม่รักชีวิต"คิรัวร์กล่าว

    "ทุกคนบุกเข้าไปเลย"หัวหน้าทหารเรือตะโกน

    "อยากเกิดเป็นเห็บ"

    "อยากเกิดเป็นไรน้ำ"

    "อะไรเนี่ย!!!!"

    โกสต์ลอยทะลุผ่านตัวหัวหน้าทหารเรือทรุดไปอีกคน

    "ฉันอยากเกิดเป็นเหา"

    "ไอ้ตัวนั่นมัน..."คิรัวร์กล่าว

    จากนั้นเพโรน่าที่ตอนนี้เปลี่ยนมาสวมชุดสีดำและผมทำทรงม้วนๆยาวลงมาก็ลอยมาใกล้พื้นให้พวกเขาเห็น

    "กะแล้วว่าต้องเป็นพวกนายที่ก่อเรื่องวุ่นวาย ให้ตายสิยังมัวมาอืดอาดแถวนี้อีกรึไงกันเนี่ย"เพโรน่ากล่าว

    "ว้าวๆ สาวน้อยที่ธริลเลอร์บาร์คนี่"

    "ใครกันน่ะ?"

    "ทำไมเธอยังอยู่ที่นี่อีก?"โซโลถาม

    "นี่เหรอวิธีพูดกับผู้มีพระคุณที่พามาส่ง ถ้าไม่มีฉันป่านนี้นายคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยู่ที่ไหน"เพโรน่ากล่าว

    "ฟุดฟิดๆๆ ผู้หญิงตัวเป็นๆ ผู้หญิงของแท้"ซันจิดมกลิ่นตัวเพโรน่า

    "ก็แหงสิยะ นายทำบ้าอะไรยะเนี่ย"

    "เปรี้ยง!!!!"เซียร์กระแทกหมัดใส่ซันจิกระเด็น

    "พอได้แล้วมันเสียมารยาท"เซียร์กล่าว

    "อ๊า เซียร์จังตีผมด้วย!!!"ซันจิตาเป็นรูปหัวใจ

    "ฉันเกลียดนิสัยเจ้าโรคจิตนี่ยิ่งกว่าเดิม"เซียร์บ่น

    "ฮิๆๆ"ลูฟี่หัวเราะ

    "นี่ยังไงก็รีบออกเรือเถอะ เรือของทหารเรือจะมาถึงเกาะแล้วนะ รีบๆไปสิ"เพโรน่ากล่าว

    "งั้นก็แย่น่ะสิ ทำไมขยับไปจากตรงนี้ไม่ได้หวา"ซันจิเข้าไปดมกลิ่นเพโรน่าอีกครั้ง

    "พูดบ้าทำบออะไรของนายยะเนี่ย!!"

    "เลดี้ตัวจริงเสียงจริงซู้ดยอด!!!"ซันจิตะโกนจะกอดเพโรน่า

    "อ๊ายยยย!!!!!!"

    ซันจิโดนเนกาทีฟโกสต์ของเพโรน่าจัดการไป

    "เรามันเศษขยะ"

    "ใช่แล้ว นั่นแหละแกล่ะ"คิรัวร์กล่าว

    "ว่าไงนะแกไอ้หมาขี้เรื้อน!!!"ซันจิบุกขึ้นยืน

    "เห็นแก่ที่แกพัฒนาขึ้น ฉันขอเลื่อนขั้นนายจากไอ้กุ๊กหึ่นกามเป็นไอ้กุ๊กโรคจิตแล้วกัน"

    "เรียกฉันเป็นกุ๊กโรคจิตงั้นเหรอ มันจะมากไปแล้ว"ซันจิกำหมัดแน่น

    "นี่ถือเป็นปาฎิหาริย์สำหรับสัตว์ชั้นต่ำ"คิรัวร์ยังพูดต่อ

    "แก!!!!!"ซันจิตะโกนจะยกขาเตะคิรัวร์

    ตอนนั้นเองพวกเขาก็เห็นนกยักษ์บินลงมา

    "หาตัวเจอซะที"ช็อปเปอร์กล่าว

    "โอ้โห!!!"

    ____________________

    โกรฟ42 เรือซันนี่มาจอดที่ชายฝั่ง ก่อนจะเห็นแก๊งปลาบินมาพร้อมเสียงหัวเราะคุ้นเคย

    "โยโฮ่ๆๆๆๆ คุณอุซป คุณนามิ คุณโรบิน คุณวีวี่ คุณแฟรงกี้!!!!"

    "บรู๊ค!!!"อุซปกล่าว

    "นี่นายยอมทิ้งเก้าอี้ซุปเปอร์สตาร์คมาเลยเหรอ ประทับใจแฮะ"แฟรงกี้กล่าว

    "โยโฮ่ๆๆ คิดถึงทุกคนจังเลยนะครับ"บรู๊คหันไปมองสาวๆ"พวกคุณ2คนสวยขึ้นกว่าเดิมอีกนะเนี่ย"

    บรู๊คเดินไปนั่งบนถังไม้แล้วเริ่มดีดกีร์ต้า

    "จะร้องเพลงเหรอ?"อุซปถาม

    "ถ้างั้นคุณโรบิน คุณนามิ คุณวีวี่ คุณอลิซ ไม่เจอกัน2ปีขอดูกางเกงในหน่อยได้มั้ย"

    "จะบ้าเหรอ!!!!"นามิยกขาเตะบรู๊คกระเด็นไปกระแทกรั้วเรือล้มลงพื้น

    "พูดอย่างกับเมื่อ2ปีก่อนเคยให้ดูไปได้"นามิกล่าว

    "โทษทีนะบรู๊คไม่ได้หรอก"โรบินปฎิเสธเหมือนกัน"นอกจากคิรัวร์คุงฉันให้ดูไม่ได้หรอก"

    "โยโฮ่ๆๆ น่าอิจฉาคุณคิรัวร์จังเลยนะครับ"บรู๊คกล่าว

    "ซุปตาร์โดนเตะก้านคอลงไปเดี้ยงซะแล้ว"อุซปกล่าว

    "ให้ตายสิจะคนไหนก็ไม่โตขึ้นเลยสักนิดเดียว"นามิกล่าว

    "แต่จะบอกความลับให้ฟังนะ"โรบินคุกเข่าลงมากระซิบใกล้ๆ

    "ขอฟังอย่างตั้งใจเลยครับ"

    "ที่จริงวันนี้ฉันไม่ใส่กางเกงในหรอก"โรบินกล่าว

    "ฉูดดด!!!!"บรู๊คเลือดกำเดาไหลยิ่งดูเหมือนจะตาย โรบินเดินออกมาพลางหัวเราะ

    "เหวอบรู๊ค เป็นไรไป?"อุซปเข้าไปดูอาการโครงกระดูก"โรบินเธอพูดอะไรเนี่ย?"

    "ฮึๆๆ ความลับจ๊ะ"โรบินกล่าว

    "ว่าแต่ดูเหมือนยังมาไม่ครบเลยนะครับ"

    "ถ้าเรื่องนั้นละก็ตอนนี้ช็อปเปอร์กำลังออกไปรับน่ะนะ"โรบินกล่าว

    "เฮ้ ทุกคน!!!!!!!"ทุกคนเห็นนกยักษ์บินมา ลูฟี่โบกมือให้ทุกคน

    "ไปรับมาแล้วนะ"ช็อปเปอร์กล่าว

    "เฮ้ ลูฟี่ เซียร์ โซโล คิรัวร์ ซันจิ!!!!"อุซปตะโกนเรียก

    "เฮ้!!!"นามิโบกมือทักทาย

    "ฮึๆ"โรบินแค่ยิ้ม

    "คุณลูฟี่คิดถึงที่สุดเลย"บรู๊คร้องไห้

    "ดูแมนขึ้นจมเลย"แฟรงกี้กล่าว

    "ทุกคนอยู่พร้อมหน้ากันแล้ว"อุซปเริ่มน้ำตาไหล

    ซันจิจ้องมองไปยังสามสาวบนเรือ

    "ทุกคน!!!"นามิโบกมือทักทาย

    "โอ้โห"

    ซันจิมองนามิที่ใส่บิกินี่ให้เห็นเรือนร่างส่วนใหญ่และกางเกงยีนยาว

    "อะฮือ!!!"

    ซันจิมองวีวี่ที่สวมชุดเดรสแสนสวยและหน้าอกใหญ่ผิดกับเมื่อก่อน

    "ว้าว!!!!"

    ซันจิมองโรบินที่ใส่แจ็กเก็ตเปิดซิบและผ้ากระโปรง ผิวเธอที่ดูขาวขึ้นและหน้าอกมโหฬารแทบปริออกมา

    "นี่คือสวรรค์.....ฉูดดดดด!!!!!!"ซันจิเลือดกำเดาพุ่งกระฉูด

    "ซันจิ!!!!!"

    "หมาลามก"เซียร์กล่าว

    "เจ้ากุ๊กหึ่นโรคจิต"คิรัวร์กล่าว

    ทุกคนมาถึงแล้วต่างโดดขึ้นบนเรือ

    "ขอบใจมากนะ ฝากสวัสดีทุกคนที่เกาะนกด้วยนะ"ช็อปเปอร์ลงมาหันไปพูดกับนกยักษ์

    "แกว๊ก!!!"นกบินจากไป

    "อุซปซันจิเป็นไงบ้าง?"ช็อปเปอร์หันไปถาม

    "สาวสวย1คน สาวสวย2คน สาวสวย3คน"

    "เฮ้ยอย่าพึ่งตายนะ สาหัสมากเลยช็อปเปอร์ เลือดไหลไม่หยุดเลย"อุซปกล่าว

    "งั้นเหรอ"คิรัวร์เดินมาโดยมีวี่วี่กับนามิกอดแขนเขาไว้ เซียร์กอดคอเขาด้านหลัง

    "อ๊า สาวสวยๆๆ พรวด!!!"ซันจิเลือดพุ่งอีก

    "อย่าแกล้งซันจิสิคิรัวร์ เดี๋ยวก็ตายหรอก"ช็อปเปอร์ร้องขณะกำลังปฐมพยาบาล

    "ทำไมแค่เห็นผู้หญิงถึงกับเลือดกำเดาพุ่งเนี่ย"โรบินสงสัย

    "หวัดดีโรบิน"เซียร์กล่าวเดินมา

    "ว่าไงจ๊ะเซียร์"โรบินยิ้มทักทาย

    "ชิ้ง!!"สองสาวมองดูรูปร่างอีกฝ่ายพริบตา โรบิน นามิ วีวี่ ต่างตาโตกับหน้าอกขนาดมโหฬารของนักรบคลั่งสาว

    "นะ..นั่นมันอะไร...แตงโมรึไง?"นามิถาม

    "นะ..หน้าอกคะ"วีวี่พูดพลางจับหน้าอกเธอ"ทำไมเล็กแบบนี้"

    "ของเราก็ใหญ่นะ แค่ของพวกนั้นแม่ให้เยอะไปหน่อย"นามิกล่าว

    โรบินกับอนาตาเซียร์ยังจ้องหน้ากันอยู่

    "ของเธอเท่าไหร่ล่ะ?"เซียร์ถาม

    "ฉัน...122"โรบินพูดเบาๆให้ได้ยินแค่2คน

    "129"เซียร์พูดไม่ปกปิดและยิ้ม"ฉันชนะ"

    "พรวด!!!"เสียงบางอย่างดังขึ้น

    "สัดส่วนรูปร่างฉันดีกว่าและฉันมีเซอร์ไพรซ์ให้คิรัวร์คุงด้วย"โรบินกล่าว

    "ฮึ ถ้าพูดถึงสัดส่วนฉันก็ดีมาก แค่หน้าอกมันล้นออกมานิดหน่อย"เซียร์โต้คืน

    "พรวด!!!"

    "นะ...หน้าอกไม่ใช่ทุกอย่าง....และคิรัวร์คุงชอบก้นฉัน"วีวี่หน้าแดงร่วมเถียงเรื่องลามก

    โรบินกับเซียร์มองเจ้าหญิงหันมามองหน้ากัน

    "ผู้ชายทุกคนชอบหน้าอกใหญ่ๆ"เซียร์กล่าว

    "ใช่ แต่สัดส่วนต้องพอดีด้วย"โรบินยิ้ม

    "พรวด!!!!"เลือดกำเดาซันจิพุ่งออกมา

    "พวกเธอหยุดคุยเรื่องนอนกับคิรัวร์ซะที!!"อุซปตะโกน

    "โอ้โห แฟรงกี้!!!!!!"ลูฟี่มองแฟรงกี้ตาเป็นประกาย

    "เดี๋ยวก่อนสิลูฟี่ เข้าใจนะว่าตื่นเต้นแต่ไว้ก่อนได้มั้ย เขาติดต่อมาว่าเรือรบของกองทัพใกล้เข้ามาแล้วนะ"นามิกล่าว

    "ตูม!!!!"ตอนนั้นเองปืนใหญ่ยิงเข้ามา

    "แย่แล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!!!!"อุซปร้องเอากล้องมาส่อง"เรือรบตั้ง3ลำ!!!! ยิงตอบโต้ไปบ้างเถอะ"

    "คลื่นหอกน้ำ!!!!"คิรัวร์ทำให้อารอนไดซ์เป็นตรีศูลก่อคลื่นน้ำขึ้นมา

    กระแสน้ำใหญ่พอๆกับที่จินเบสร้างพุ่งขึ้นไปหาเรือ

    "ตูมมมมม!!!!!!"

    มันกระแทกโดนเรือรบอย่างรุนแรงจนถล่มไปลำนึง

    "อะ..อะไรกันเนี่ย"

    "ยอดเลยคิรัวร์"

    คิรัวร์สังเกตเห็นบางอย่างแล้วยิ้ม

    "ตอนนี้แหละยิง!!!"ผู้บัญชาการทหารเรือสั่ง"จมเรือมันซะ!!!"

    "ตูมๆๆๆ"กระสุนปืนใหญ่ยิงเข้ามา

    "แย่ล่ะโดนแน่!!!!"อุซปร้อง

    "เลิฟแอร์โร!!!!"

    ธนูสีชมพูมากมายพุ่งมาโดนปืนใหญ่มากมายกลายเป็นหินตกทะเล

    "เกิดอะไรขึ้น"

    "นั่นมัน"

    พวกเขามองเรือลำสีแดงหัวเรือเป็นสัตว์งูที่ใช้ลากเรือ

    "กลุ่มโจรสลัดคุจา!!!"

    "ใครกันที่เอาเรือรบมาขวางทางเดินเรือของเรา"แฮนค็อกโผล่หน้ามาให้ทหารเรือเห็น

    "นั่นมันสัญลักษณ์กลุ่มโจรสลัดคุจา"โรบินกล่าว

    "คุจาเหรอ?"ช็อปเปอร์ถาม

    "กลุ่มโจรสลัดหญิงที่นำโดยจักรพรรดินีเจ็ดเทพโจรสลัด"

    "เจ็ดเทพโจรสลัดเหรอ!!?"อุซปตะโกน

    "จักรพรรดินีโบอา แฮนค็อก ว่ากันว่างดงามจนใครที่ได้เห็นเป็นต้องหลงใหล และสุดท้ายพวกเขาก็จะถูกทำให้กลายเป็นหิน"โรบินอธิบาย

    "โอ๊ย สวยจนแสบตา"บรู๊คล้มลงพื้น

    "โอ้แม่เจ้า ผู้หญิงอะไรสวยเลิศเลอปานนี้!!!"อุซปตะโกนหลังส่องกล้องดู

    "ผู้หญิงสวยเลิศเลอเหรอ"ซันจิลุกวิ่งมาดู"สาวสวยๆๆ เธออยู่ไหนสาวสวย"

    ซันจิส่องไปและเห็นแฮนค็อกกลายเป็นหินทันที

    "คุณซันจิ!!!!"วี่วี่ร้อง

    "กลายเป็นหินไปแล้ว!!!!"อุซปร้อง

    "ดูสิคิรัวร์ พวกแฮนค็อกนี่นา"

    กลุ่มหมวกฟางมองลูฟี่กับคิรัวร์ด้วยความสับสน

    "ถอยเรือไปซะโบอา แฮนค็อก คิดจะขัดขวางภารกิจของพวกฉันรึไง"

    "อย่าปรักปรำกันสิ เราแค่ไม่ให้ทางเจ้าเท่านั้นเองนะ"แฮนค็อกกล่าว

    "อะ...เอาแต่ใจอะไรขนาดนี้"

    "ไม่ได้งั้นเหรอ"

    "ได้ครับ"

    "แน่นอนครับท่านแฮนค็อก"

    "เร็วเข้าคิรัวร์ จังหวะนี่แหละ"

    "อ๊า เมื่อกี้เธอขยิบตาให้ด้วยครับ"บรู๊คพูดตาเป็นรูปหัวใจ

    "รู้จักเจ็ดเทพโจรสลัดนั่นเหรอ?"นามิถาม

    "เออ ฉันกับคิรัวร์ลอยไปตกที่เกาะสตรีมา พวกนั้นเป็นเพื่อนเราเอง"ลูฟี่กล่าว

    "เกาะสตรีที่ว่าคือเกาะในตำนานที่มีแต่ผู้หญิงงั้นเหรอ มีจริงเรอะเนี่ย"อุซปกล่าว

    "และคิรัวร์เป็นแฟนของเธอ"ลูฟี่กล่าว

    "อะไรนะ!!!!!!!"ทุกคนร้อง

    "คิรัวร์คุง นายไม่บอกเราเรื่องนี้เลยนะ"เซียร์หงุดหงิด

    "ขอโทษที ฉันบอกวีวี่ได้คนเดียว เพราะเธออยู่ในที่ที่สัญญาณเข้าไปได้"

    "ฮิๆๆ"วีวี่หัวเราะ สามสาวอิจฉาบ้างที่คิรัวร์บอกเธอก่อนใคร

    เกาะท้องฟ้าอยู่ไกลเกินไป โรบินมีแมลงโทรสารหรือพวกมีผู้ใช้ศาสตร์เวทปิดกั้นสัญญาณ และเซียร์เป็นดินแดนพวกแม่มด

    "ฮึๆๆ เหมือนจะมีสาวเพิ่มในฮาเร็มอีกแล้วนะ"โรบินหัวเราะ

    "ให้ตายสิ เมื่อ2ปีก่อนนายเกือบถูกฆ่า กลับมาในฐานะเจ็ดเทพโจรสลัดพร้อมได้เป็นแฟนจักรพรรดินี ฉันล่ะเหนื่อยใจจริงๆ"นามิบ่น

    "เดินชมจันทร์"ตอนนั้นเองคิรัวร์โดดเหยียบอากาศพุ่งไปทางเรือคุจาและกองทัพเรือ

    "นั่นมันเจ้าคิรัวร์!!!"ทหารเรือตะโกน

    "เจ็ดเทพโจรสลัด!!!!"

    คิรัวร์พุ่งขึ้นไปอยู่เหนือเรือกองทัพเรือ

    "เสาเพลิง!!!!!"

    คิรัวร์หมุนตัวพร้อมสะบัดดาบและผสานฮาคิ เปลวเพลิงสีแดงยิ่งกลายเป็นสีแดงฉานและเผาผลาญกองทัพเรือทั้ง3ลำ พวกทหารเรือจำนวนมากโดนไฟคลอกตาย

    "ระวังทะเลให้ดีนะ"คิรัวร์กล่าว การสร้างพายุยังทำให้เกิดคลื่นทะเลตามมา

    "หนีเร็ว!!!"

    "ไม่มีทาง สึนามิ"

    "อ๊าก!!!!!"

    เมื่อทหารเรือโดนจัดการหมด คิรัวร์ขึ้นไปบนเรือของคุจา

    "คิรัวร์คุง"แฮนค็อกวิ่งเข้าไปหาและโผเข้ากอดเขา

    "โอ้โหเฮะ ท่าทางจะพูดจริงนะ"อุซปพูดส่องกล้องดู

    "เป็นเพื่อนกับจักพรรดินี เจ้าบ้านี่ พวกแกไปฝึกวิชามาจริงๆรึเปล่าเนี่ย!!!!"ซันจิจับคอเสื้อลูฟี่ร้องไห้ใหญ่

    "เต็มที่เลยล่ะ"

    "แล้วทีฉันล่ะ ทีฉันล่ะ"ซันจิเอามือทุบพื้นใหญ่

    "เป็นไรไปน่ะซันจิ?"ลูฟี่ถาม

    ที่เรือคุจา คิรัวร์กำลังทักทายเหล่าโจรสลัดคุจาที่ไม่เจอกันหลายเดือน ขณะที่พวกมากาเร็ตมองไปที่เรือซันนี่ 

    "ว้าว นั่นพรรคพวกของลูฟี่กับคิรัวร์งั้นเหรอ"

    "มีแต่สิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยเห็นมาก่อนทั้งนั้น 1..2"สวีทพีกล่าว

    "น่าสนุกจังเลยแฮะ"มากาเร็ตกล่าว

    "ขอยืมตัวพี่สาวพวกเธอไปที่เรือหน่อยนะ"คิรัวร์บอกโซเนียกับแมรี่โกลด์

    "จะทำอะไรเหรอ?"

    "พิธีแต่งงาน"

    "ตึง!!!!"แฮนค็อกได้ยินแล้วอึ้งล้มลง

    "ท่านพี่อย่าเพิ่งสลบสิ"โซเนียกับแมรี่จับพี่สาว

    "เจ้าจะได้ตามหวังแล้วไม่ใช่รึไง"ยายเนียวกล่าว

    คิรัวร์อุ้มตัวจักพรรดินีพามาที่เรือซันนี่อย่างรวดเร็ว

    กลุ่มหมวกฟางอึ้งเมื่อเห็น1ใน7เทพโจรสลัด

    "ทุกคนนี่คือจักรพรรดินี โบอา แฮนค็อก หรือแฮนจังและเธอก็เป็นแฟนฉันอีกคนด้วย"คิรัวร์กล่าว

    "สวัสดีเพื่อนๆของคิรัวร์คุงกับลูฟี่"แฮนค็อกทักทายมอง5สาว"หืม พวกเจ้าคือแฟนอีก4คนกับสัตว์เลี้ยงคิรัวร์คุงสินะ"

    "ใช่แล้วล่ะ หวัดดีคะคุณแฮนค็อก"โรบินตั้งสติทักทายเธอได้เร็วที่สุด

    "เจ้าคือนิโค โรบินสินะ ข้าเคยได้ยินเรื่องเจ้ามาไม่น้อย"แฮนค็อกกล่าว

    "แหม เป็นเกียรติจริงๆคะที่จักรพรรดินีสนใจ"โรบินกล่าว

    "เธอคนนี้คือนิโค โรบิน ได้ยินว่าคิรัวร์คุงชื่นชอบเธอที่สุดในกลุ่ม"แฮนค็อกคิด

    "ต้องแบ่งคิรัวร์คุงกับจักรพรรดินีโจรสลัดเลยเรอะ"โรบินมองรูปร่างหน้าตาที่อาจเหนือกว่าพวกเธอทุกคน

    "แฮนค็อก เธออายุเท่าไหร่แล้ว"เซียร์ดังไปถามคำถามต้องห้ามทำให้สาวคนอื่นตกใจ

    "ข้า31แล้ว"แฮนค็อกตอบ เธอไม่รู้ว่าถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไปต้องโกรธแน่

    "มากกว่าฉันปีนึง"โรบินยิ้ม

    "เจ้าคงไม่มีปัญหาเรื่องที่เราเป็นแฟนเขาใช่มั้ย?"แฮนค็อกถาม

    "ฉัน...อุ๊บ!!"เซียร์อยากจะบอกว่ามี แต่นามิกับวี่วี่รีบปิดปากเธอ

    "ทำอะไรน่ะ จะบ้ารึไง อีกฝ่ายเป็นเจ็ดเทพโจรสลัดเชียวนะ"นามิกระซิบบอก

    "เกิดเธอไม่พอใจก่อเรื่องเราแย่แน่คะ"วี่วี่บอก

    "เจ็ดเทพโจรสลัดแล้วไง ฉันเก่งยิ่งกว่า...อุ๊บ.."

    "เงียบไปเลยนะ!!"

    "ไม่มีปัญหาคะ ถ้าหากคุณรักคิรัวร์คุงจากใจจริงและคิรัวร์คุงยอมรับเราก็ไม่ว่าอะไร"โรบินกล่าว

    "ดีแล้ว"แฮนค็อกพูดอย่างหยิ่งยโส

    "อ๊ะ แล้วก็แฮนจัง"คิรัวร์อุ้มช็อปเปอร์ขึ้นมา"คนนี่หมอประจำเรือ เขาเหมือนน้องชายฉันเลย"

    แฮนค็อกมองดูช็อปเปอร์ที่ดูน่ารักแล้วยิ้ม

    "ฝากตัวด้วยนะ"แฮนค็อกลูบแก้ม

    "เหะๆๆ เช่นกันครับ"ช็อปเปอร์ลูบแก้มเขินอาย

    "ฮึๆ เจ้านี่น่ารักจังนะ ชักจะชอบเจ้าแล้วสิ"แฮนค็อกกล่าว

    "ถะ..ถึงจะพูดแบบนั้นฉันก็ไม่ดีใจหรอกนะยัยบ้า"ช็อปเปอร์ดุกดิกไปมาบนพื้น

    "ฮึๆๆ"แฮนค็อกลูบหัวช็อปเปอร์

    "ที่เหลือก็นักดาบจอมหลงทาง หุ่นยนต์ จอมโกหก นักดนตรีโครงกระดูก แล้วก็ไอ้บ้ากาม1ตัว"

    "เฮ้!!!!!"

    "โป๊กๆๆ"ทั้งหมดถูกส่งไปกองกับพื้น

    "อีกอย่างหนึ่งซันจิ"

    "อะ....อะไรเล่า"ซันจิถาม

    "ตั้งแต่นี่ต่อไปห้ามแกเรียกพวกโรบินโดยเติมคำว่าคุณหรือจังเด็ดขาด เพราะมันเป็นสิทธิของฉันคนเดียว"

    "หา อะไร ฉันจะเรียก...."

    "ตกลง!!"สาวๆทุกคนยอมรับ

    "อะไรกัน คุณ....ฉูด!!!"ซันจิหันไปมองสาวๆเลือดกำเดาพุ่งกระเด็นไป

    "ซันจิ!!!!"ช็อปเปอร์ร้องรีบวิ่งไปช่วย

    "ฉันดีใจที่พวกเธออยู่นี่พร้อมกันหมด"คิรัวร์บอกมองแฟนของเขา

    ตอนนี้แฟนของคิรัวร์ต่างมองเขาอย่างสับสนขณะที่อลิซยืนยิ้มหัวเราะคนเดียว

    "เมื่อ2ปีก่อนฉันนึกว่าจะเสียพวกเธอทุกคน"คิรัวร์กล่าวขึ้นมองทั้ง4คน

    สายตาคิรัวร์หันไปมองแฮนค็อก

    "และฉันก็ติดหนี้แฮนค็อกมาก....ความสัมพันธ์ของเรามันเหมือนเพื่อนสนิทและเซ็กส์เฟรนมากกว่า แต่.."คิรัวร์พูดจากใจจริง"หลังจากเรื่องบันดี้ เวิร์ลเราก็เริ่มคบกันแล้ว เพราะงั้น--"

    "ได้อยู่แล้วคิรัวร์คุง เราจะทำให้เจ้าลุ่มหลงเราที่สุดเอง"แฮนค็อกพูดอย่างมั่นใจ

    "ขอบคุณ"คิรัวร์ยิ้มให้เธอ

    แฟนทั้ง4คนได้ยินแล้วก็พอใจขึ้นมาบ้าง ที่อย่างน้อยคิรัวร์ยังรักพวกเขามากกว่าแฮนค็อก และแฮนค็อกก็ดีใจที่เขาให้ความสำคัญเธอพอๆกับคนที่มาก่อน

    "สรุปว่าจักรพรรดินีตกหลุมรักคิรัวร์เหรอเนี่ย"อุซปกระซิบถาม

    "เหมือนจะเป็นอย่างงั้นนะ"โซโลกล่าว

    "โรบิน วี่วี่ นามิ เซียร์ แฮน"คิรัวร์พูดคุกเข่าข้างนึงทำให้สาวๆตาเบิกกว้างขึ้น

    คิรัวร์เอื้อมมือไปในกระเป๋าหยิบกล่องเปิดให้เห็นแหวน5วงที่มีสีแตกต่างกัน สีส้ม สีเหลือง สีม่วง สีฟ้าและสีแดง

    "พวกเธอจะแต่งงานกับฉันมั้ย?"คิรัวร์ถามแล้วกลุ่มหมวกฟางปากร่วงตกพื้น ยกเว้นลูฟี่ ขณะที่พวกผู้หญิงทั้ง5ยกมือปิดปาก

    "เอ่อ เฮ้ เดี๋ยวอลิซ แล้วเธอล่ะ?"อุซปถามชี้อาชาทมิฬ

    "อย่าลืมสิอุซป คิรัวร์เป็นเจ้านายของข้า และภรรยาต้องมีหญิงรับใช้สักคน ฐานะข้ายังเป็นข้ารับใช้ตามเดิม"อลิซพูดอย่างพอใจ

    "แน่นอนจ๊ะคิรัวร์คุง"โรบินตอบคนแรก ทำให้คนอื่นตั้งสติได้

    "แน่นอนคะท่านจักรพรรดิของข้า"แฮนค็อกกล่าว

    "อา...เธอสวยเหลือเกินครับ"บรู๊คกล่าว

    "สวยจนแสบตา คิรัวร์โชคดีเกินไปแล้ว"อุซปกล่าว

    "แต่ง!!!"นามิกับเซียร์พูดพร้อมกัน

    "ตะ..แต่เราจัดงานแต่งไม่ได้...เราต้องการคน"วี่วี่กล่าว

    "ฉันเป็นตัวแทนพูดแทนบาทหลวงได้และพยานก็กลุ่มโจรสลัดพวกเธอนี่แหละ เราต้องรีบเพราะทหารเรือใกล้มาถึงแล้ว"เรย์ลี่กล่าว

    "ตะ..แต่งคะ"วี่วี่กล่าว

    "โอเค งั้นสรุปว่าโรบินภรรยาลำดับที่1 แฮนค็อกลำดับที่2 นามิลำดับที่3 เซียร์ลำดับที่4และวี่วี่ลำดับที่5"แช็คกี้จดลงในทะเบียนสมรส

    โรบินยิ้มที่เธอเป็นภรรยาเอก นามิกับเซียร์หงุดหงิดเล็กน้อย พวกเธอน่าจะตอบให้เร็วกว่านี้ แฮนค็อกที่มาหลังสุดกลับได้ตำแหน่งที่2

    ซึ่งคิรัวร์ก็เชื่อว่าไม่โรบินกับแฮนค็อกต้องได้ที่1กับ2อยู่แล้ว เพื่อเตรียมคำพูดป้องกันไม่ให้จักพรรดินีไม่พอใจนั่นเอง

    ไม่ทันไร

    "เดี๋ยวสิ ข้าต้องเป็นภรรยาเอกสิ ข้าตำแหน่งสูงที่สุด"แฮนค็อกเถียงขึ้นมา เธอไม่ชอบที่ต้องเป็นที่2

    "ถะ...ถ้าตามตำแหน่งฉันว่าตัวฉันสูงกว่านะคะ"วี่วี่พูดขึ้นมาพยายามอ้างฐานะอดีตเจ้าหญิง ยังไงพวกผู้หญิงที่แต่งกับผู้ชายคนเดียวกัน ก็คงไม่มีชอบที่จะอยู่ลำดับสุดท้าย

    "พูดก่อนได้ก่อน"คิรัวร์พูดเท่านั้นทำให้สองสาวต้องยอมรับ

    "และอีกอย่าง พวกเธอคิดจริงเหรอว่าอย่างคิรัวร์จะมีภรรยาแค่5คน"เรย์ลี่พูดขึ้น

    "ไม่มีทางอยู่แล้ว"กลุ่มหมวกฟางและแฮนค็อกพูดโดยพร้อมเพรียงกัน

    "ไม่เป็นไรน่า ยังไงผมก็ถือว่าพวกคุณเป็นภรรยาเอกทั้ง5คน"คิรัวร์กอดเอวทั้งสองคนที่น้อยใจแล้วพวกเธอยิ้มอายๆ

    "รีบเริ่มได้แล้วคิรัวร์คุง"นามิเร่ง

    เร็นเป็นพิธีกล่าวจัดงานแต่งงานแบบรวบรัดและกลุ่มหมวกฟางที่เหลือเป็นพยาน

    "นิโค โรบิน, โบอา แฮนค็อก, นามิ, อนาทาเซีย และเนเฟลตาลี วี่วี่ พวกเธอจะรับคิรัวร์เป็นสามีไหม"เรย์ลี่ถาม

    "รับค่ะ!!!"ทั้ง5ตอบ

    เรย์ลี่หันไปมองคิรัวร์

    "และเธอ นามิคาเสะ คิรัวร์ จะรับนิโค โรบิน, โบอา แฮนค็อก, นามิ, อนาทาเซียร์และเนเฟลตาลี วี่วี่เป็นภรรยาไหม"

    "รับครับ"คิรัวร์ตอบ

    "ฉันขอประกาศว่าพวกเธอคือสามีและ...เหล่าภรรยากันแล้ว ตอนนี้จูบเจ้าสาวได้"

    คิรัวร์จูบพวกเธอตามลำดับและสวมแหวนที่นิ้วนางพวกเธอ

    "ฉันใช้เวลาทำมากสำหรับแหวนพวกนี้ มันมีความแข็งเทียบเท่าเพชร มีพลังแฝงเพิ่มพูนกำลัง ความเร็วได้ไม่น้อย รักษาความงามให้ดูอ่อนเยาว์ บำรุงร่างกาย อย่างน้อยพวกเธอจะสวยอย่างนี้ไปอีกนับร้อยปี แต่ต้องอยู่กับฉันนานกว่านั้นแน่ แต่ถ้ามันแตกคงต้องใช้เวลานานทำใหม่"

    "ขอแค่เจ้าอยู่ข้าไม่เบื่อแน่"แฮนค็อกกล่าว

    "เจ้าซันจิน่าจะคัดค้านนะ โอ๊ะ"อุซปหันไปมองแล้วเห็นหน้าซีดเลือดไหลจากปาก

    คิรัวร์จ้องแฮนค็อก พลังจากผลหลงใหลทำให้เขาได้รับผลกระทบไม่น้อย ตอนนี้เขาอยากชิมเรือนร่างสาวๆเต็มที

    นามิดึงคิรัวร์เข้าไปกอด

    "ไม่มีเวลาแล้ว เราต้อง...รีบทำให้พิธีแต่งงานสมบูรณ์ในเมื่อแฮนค็อกอยู่กับเรานานไม่ได้ เพราะงั้นทำให้เร็วที่สุด"นามิพูดอายๆ

    จากนั้นสาวๆรีบดึงคิรัวร์เข้าไปในห้องนอน คนอื่นๆตามไป อลิซก็ตามเข้าไปด้วย

    ภายในห้องนอนคนอื่นไปชั้นบนกันหมด

    ตอนนี้ทุกคนสวมชุดตามที่คิรัวร์สั่ง

    นามิอยู่ในชุดบิกินี่ลูกแมวลายเสือสาวดูเซ็กซี่

    โรบินสวมชุดสีคาวบอยสาวสีม่วงกับหมวกสีขาว

    วี่วี่สวมชุดคอสเพลกระต่ายสีขาวดูน่ารัก

    เซียร์อยู่ในชุดคอสเพลจิ้งจอกทับด้วยกิโมโนกางเกงแดงและเสื้อขาว

    สำหรับแฮนค็อกเธอเปลื่อยและให้คิรัวร์หนุนหน้าอกเธอ เขาอยากใกล้ชิดแฮนค็อกที่สุดเพราะอาจจะไม่ได้เจอเธออีกเป็นปีก็ได้

    และตอนนี้คิรัวร์นอนหนุนตัวจักพรรดินีมอง4สาวที่เขาไม่ได้เจอตั้งนานอย่างพอใจ และลูบร่างเปลื่อยเธอไปทำให้เธอคราง

    "อ๊าๆๆ..อืม"แฮนค็อกครางและโดนจูบก่อนเขาจะหันไปมอง4สาว

    "ฮึๆๆๆ"คิรัวร์หัวเราะ ขณะมองดูนามิกับวี่วี่ที่ดูน่าอายที่สุด และโรบินกับเซียร์ก็ดูดีมากๆ

    สำหรับโรบินกับเซียร์ดูปกติดี เพราะคิรัวร์ชอบให้ใส่ชุดสไตล์นี้ตอนนอนด้วยกัน แต่เซียร์แปลกใจกับชุดคอสเพลใหม่เธอ เขาชอบให้เธอสวมแบบนี้สินะ

    พวกเธอย่อมเข้าใจรสนิยมสามีว่าเขาชอบให้พวกเธอใส่ชุดคาวบอยหรือมาสคอตอื่นๆแตกต่างกันไปตามแต่อุปนิสัยแต่ละคน หรือเพราะอยากแกล้ง ซึ่งสำหรับนามิและวี่วี่มักเป็นอย่างหลัง

    กับนามิคิรัวร์ชอบปราบพยศ ส่วนเจ้าหญิงเขาก็อยากแกล้งมากๆ

    "ชะ...ชุดนี้อีกแล้ว"นามิพูดหน้าแดง

    "ชุดนี้...มันอะไรกัน"วี่วี่พูดอายสุดๆเพราะเธอต้องใส่เป็นครั้งแรก

    "นั่นชุดของฉันเอง แต่ท่านคิรัวร์ให้วี่วี่ใส่มากกว่า เพราะมันเหมาะสุดๆ"อลิซกล่าว

    "เลือกแต่งผิดคนแล้วมั้ง"วี่วี่ร้องไห้ยิ้มแห้งๆ เพราะหมายความว่าเธอต้องโดนแบบนี้ไปอีกนานนับร้อยปี

    "เฮือก!!!!"แต่วีวี่รู้สำนึกว่าไม่ควรพูด เพราะคิรัวร์จ้องเธอมีเลศนัย

    "ขึ้นมาบนเตียงทั้ง4คน อ้อ แฮนจังช่วยวีวี่จังหน่อยซิ"คิรัวร์กล่าว

    "ได้คิรัวร์คุง"แฮนค็อกหันไปจ้องวี่วี่

    "อืม เริ่มเข้าใจนิสัยชอบแกล้งของคิรัวร์คุงแล้ว เหมือนตอนเราเป็นทาสนิดหน่อยแฮะ แต่ต่างกันที่ครั้งนี้เราเป็นคนทำ"แฮนค็อกคิดในใจ

    "อ๊า!!"วีวี่ร้องครางเมื่อเจอพลังผลหลงใหลและแฮนค็อกลวนลามตัวเธอ

    "คิรัวร์คุง หน้าอกฉันใหญ่มากใช่ไหม?"เซียร์จับมือสามีเธอมากำลูกแตงโมของเธอ เขาทนไม่ไหวไปดูดมัน

    "จ๊วบ!!!"

    "อ๊าาา!!!"

    "สนุกใหญ่เลยนะคิรัวร์คุง"โรบินมานอนบนเตียงข้างเขา"ใช้พลังของฉันด้วยสิ"

    "แล้วโรบินจังทำอะไรเพิ่มได้บ้างเหรอครับ?"คิรัวร์ถาม

    "เกี่ยวกับเรื่องนั้น ฮิๆๆ ที่จริงจะเก็บไว้เซอร์ไพรซ์ทีหลังนะ"โรบินยิ้มอารมณ์ดี

    โรบินใช้พลังสร้างร่างแยกอีกร่างขึ้นมา ทำให้หลายคนอึ้งรวมทั้งแฮนค็อก

    "นึกไม่ถึงว่ามีแบบนี้ด้วย"เซียร์พึมพำ

    "หมับ!!!.....อ๊าๆๆๆอืม!!!"คิรัวร์เริ่มกอดจูบโรบินทั้งตัวจริงและร่างแยก เธอรู้สึกโดนเป็น2เท่า

    "ถึงเซียร์จะหน้าอกใหญ่กว่า แต่เธอสนุกกับฉันได้มากกว่านะ"โรบินยิ้ม

    "ฉันด้วยคนสิคะ"อลิซวิ่งตามขึ้นมารวมวงพร้อมถือถาดอาหารมาไว้กินเล่น

    "ฮึๆๆ 7คน(6)งั้นเหรอ แบบนี้สนุกได้เยอะเลย"โรบินทั้งสองคนกล่าว

    "ผิดแล้ว"คิรัวร์แสยะยิ้ม

    "เอ๋?"

    "ร่างเงา"

    จากนั้นร่างแยกของคิรัวร์ก็ปรากฎขึ้นมา3ร่าง

    "ร่างแยก!!?"เซียร์ประหลาดใจเช่นเดียวกับทุกคน

    "ไม่ใช่แค่นี้หรอกนะ มันทำแบบนี้ได้ด้วย"คิรัวร์แสยะยิ้ม

    พวกมันปลดกางเกงมองหญิงสาวหื่นกระหาย

    พวกเธอหน้าซีดรู้ชะตากรรม นิสัยอีกอย่างคือชอบเป็นฝ่ายดูด้วยนี่แหละ

    "มานี่โรบินจัง"คิรัวร์ดึงแขนเอาโรบินทั้งสองคนมากอด

    นามิ วีวี่ เซียร์และอลิซโดนร่างแยกกระโจนใส่ทันที

    "อ๊าาาาาาา!!!!!"

    _______________________


    ขณะที่สาวๆทุกคนกับคิรัวร์กำลังสนุกสนานกันอยู่ในห้องที่ส่งเสียงครวญคราง

    "รีบเตรียมออกเรือได้แล้ว"โซโลสั่งแทนกัปตัน

    อุซปมองจากเรือไปทางเกาะ

    "มีอะไรเหรออุซป?"ช็อปเปอร์ถาม

    "พวกนายจัดการทหารเรือที่อยู่บนเกาะหมดเลยเหรอ?"อุซปถาม

    "เปล่านี่นา ตอนบินอยู่ยังได้ยินเสียงทหารเรือเพียบเลย"ช็อปเปอร์กล่าว

    "ทำไมไม่มีทหารเรือมาจากทางเกาะเลยล่ะ"อุซปกล่าว

    "ศัตรูไม่ตามมาน่ะดีแล้ว ถ้าทำไมไปเจอเรื่องอะไรเข้าก็ลัคกี้ รีบเตรียมออกเรือรอคิรัวร์กับสาวๆเสร็จธุระเถอะ"แฟรงกี้กล่าว

    "ผมจะปกป้องเลดี้"ซันจิพยายามจะเข้าไปแต่โดนโซโลกับเร็นจับไว้

    _______________________

    บนเกาะชาบอนดี้

    "นี่กองย่อยที่3พูด ได้ยินรึเปล่าครับ!!!!!"

    "ยิง!!!"

    "ปังๆๆๆ"พวกทหารเรือกำลังยิงบางอย่าง

    "เป็นไรไปเกิดอะไรขึ้น"

    "ไม่มีทางไหนที่เราจะผ่านโกรฟ42ไปได้เลยครับ"

    "ทำไมเหรอ?"

    "คือว่ามีพวกแมลงยักษ์มาขวางไว้ครับ"

    "แมลงเหรอ"

    ทหารเรือถูกโจมตีจากด้วงยักษณ์และตั๊กแตนตำข้าวยักษ์

    ใกล้ๆฮิราเคิ้ลมองดูเหล่าแมลงโจมตีพวกทหารเรือ

    "ฉันขอให้นายโชคดีในสงครามนะอุซปปุน"เขาคิดในใจ

    __________________________

    โกรฟ50

    กลุ่มทหารเรือหายไปเหลือแต่พวกสัตว์กระรอก กบ จิ้งเหลน

    "ฮ่าๆๆๆๆ"เหล่าแม่มดที่ก่อเรื่องแล้วพากันหนีไป

    "แจ้งข่าว อ๊บ พวกเราโดนแม่มดสาป อ๊บ กลายเป็นสัตว์"

    "เล่นบ้าอะไรของพวกแกฟะ"

    "ฮิๆๆๆ โชคดีนะเซียร์จัง"

    เหล่าแม่มดสาวกำลังหัวเราะใหญ่


    __________________________

    โกรฟ48

    "แม่จ๋าช่วยด้วย"

    "ผีหลอก"

    เหล่าทหารเรือกำลังต่างหนีปีศาจและผีดิบที่โผล่มาจากพื้นดินและท้องฟ้ามากมาย

    "บ๊ายบายวีวี่ พวกเราที่เดม่อนแลนด์จะเอาใจช่วยนะ"


    ___________________________

    ที่อื่นพวกทหารเรือเจอฝนที่ตกลงมาหนัก

    "หน่วยย่อยที่4พูด ต้องขอโทษด้วยนะครับ จู่ๆก็มีฝนตกหนัก อาวุธจำพวกดินปืนก็เลยใช้ไม่ได้"

    "ฝนเหรอ ฝนตกที่ไหนกัน สภาพอากาศแจ่มใสจะตายไป!!!!"

    เหนือขึ้นไปเป็นเกาะลอยฟ้าเวทาเรีย

    "ไม่ต้องปล่อยฟ้าผ่าลงไปนะ เดี๋ยวไปโดนชาวบ้านชาวเมืองเข้าจะยุ่ง"

    "ปล่อยฟองสบู่เข้าไปตรงนี้เลยนะ"

    "พูดก็พูดเถอะนะ อากาศเป็นใจอย่างงี้ลอยเข้าเกาะชาบอนดี้ดีนักแหละ"

    "นั่นก็เพราะนามิจังเป็นเด็กดียังไงล่ะ โฮะๆๆๆ พยายามเข้านะ พอเธอไม่อยู่เวเทอร์เรียคงเหงาน่าดู"

    ________________________

    30นาทีต่อมา แฮนค็อกเดินออกมาด้วยสภาพที่ผมไม่เป็นทรงกลับเรือคุจาด้วยท่าทางเหนื่อยล้า

    ซันจิฟื้นจากอาการเสียเลือดมาก

    "สาวสวย....แกร็ก!!!"ซันจิแข็งเป็นหินทันที

    "ซันจิ!!!!!"

    แฮนค็อกมองกุ๊กประจำเรือของกลุ่มหมวกฟาง อึ้งเล็กน้อย เธอใช้พลังทำให้ผู้ชายเป็นหินมามาก แต่ไม่เคยมีใครเป็นแบบนี้เพราะแค่มองเธอ

    "ช่างเป็นชายวิตถารจริงๆ แค่เห็นเราก็แข็งไปแล้ว"แฮนค็อกมองเขาอย่างเหยียดหยาม

    "นั่นสินะ"อุซป โซโลและบรู๊คพยักหน้า

    คิรัวร์ที่เปลื่อยท่อนบนเดินออกมาจูบแฮนค็อก

    "จำไว้นะแฮนค็อก ห้ามบอกใครเรื่องที่เราแต่งงานกัน แค่เอาแหวนไปใส่เป็นสร้อยคอแล้วซ่อนไว้ใต้เสื้อผ้าเมื่อเธอพบทหารเรือ"คิรัวร์กล่าว

    "จ๊ะ"แฮนค็อกยิ้มจูบแก้มแล้วโดดกลับไปที่เรือตนเองรีบแล่นถอยไป

    "อ๊าๆๆๆ ไม่นะ พอได้แล้ว!!!!!"

    เสียงสาวกรีดร้องจากในห้องราวกับโดนรุมโทรม

    "หึๆๆ"คิรัวร์กลับไปสนุกต่อ

    _________________________

    พวกทหารเรืออีกกองหนึ่ง

    "หน่วยย่อยที่5บนโกรฟ42พูดครับ เหตุฉุกเฉินครับ หน่วยย่อยที่2ที่ออกไปก่อนพากันหดหู่หมดทุกคนเลย"

    "พูดเรื่องอะไรน่ะ หดหู่อะไรกัน!!!"

    หน่วยย่อยที่2ต่างหดหู่ทรุดกับพื้น

    "อยากเกิดเป็นตะไคร้"

    "ไม่ไหวอยากเกิดเป็นไรน้ำ"

    "พวกเขาบอกว่าพวกหมวกฟางขี่นกยักษ์หนีไปครับ"

    "นกเหรอ พวกแกมัวทำอะไรอยู่น่ะห๊ะ!!!!"

    "ปังๆๆๆ"พวกทหารเรือกำลังยิงใส่พวกเนกาทีฟโกสต์

    "เราสู้กับศัตรูที่ระบุตัวตนไม่ได้ครับ"

    ห่างออกไปเพโรน่ากำลังเฝ้ามองโกสต์เข้าเล่นงานทหารเรือ

    "ให้ตายเถอะเจ้าบ้านั่น ต้องให้ดูแลจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ คงต้องหาของเล่นแล้วสินะ"

    เพโรน่ากอดตุ๊กตาที่แต่งตัวเหมือนคุมาชี่แต่เล็กกว่ามาก

    ________________________

    หลังจากนั้นอีก30นาที พวกคิรัวร์ทำพิธีแต่งงานเสร็จสิ้นก็เตรียมออกเรือ

    อลิซกลับเข้าไปอยู่ในกำไลตามเดิม พวกสาวๆพากันนั่งหมดแรงหลังพิธีแต่งที่เหมือนกับพวกเธอโดนรุมโทรม

    "บุ๋มๆๆๆ"ฟองสบู่เข้ามาครอบเรือไว้

    นามิเริ่มอธิบายเรื่องฟองสบู่
    _________________________

    อีกหน่วยหนึ่งภายในป่า

    "พวกผมกำลังเจออุปสรรคที่คาดไม่ถึงอยู่ในตอนนี้ครับ"

    กองทหารนี้เจอกะเทยอาณาจักรนิวคาม่าเข้าโจมตี

    "ทำไมปฎิเสธคำเชิญพวกดั้นละฮะ?"

    "คงจะเขินใช่มั้ย?"

    "ไม่ต้องอายไปหรอกนะตัวเอง"

    "ไปดื่มชาด้วยกันนะฮะ"

    "เจ็บปวดใจเหลือเกินครับ"ทหารเรือรายงาน

    "ซันจิคุงจังหวะนี่แหละ"หนึ่งในนิวคาม่ากระพริบตา

    ________________________

    "อ๊าก!!!"ซันจิหายจากอาการเป็นหินทันทีและจับหัวใจตัวเองไว้

    "เป็นอะไรไปน่ะซันจิ"อุซปถาม

    "ไม่รู้เหมือนกัน จู่ๆรู้สึกเหมือนหัวใจฉันมันจะหยุดเต้นไปซะงั้น"ซันจิกล่าว

    "ถอดแอร์แบ็คเรียบร้อยแล้วนะ"แฟรงกี้ขึ้นเรือมา

    "รับทราบ ด้านใบเรือเป็นยังไงบ้าง?"นามิถาม เธอยังนั่งให้คิรัวร์กอดเพราะหมดแรงจะยืน เช่นเดียววีวี่และโรบิน คนที่ยืนไหวมีแต่เซียร์

    "พร้อมทุกเมื่อ"โซโลกล่าว

    "จะไปกันหรือยังนามิ?"ลูฟี่ถาม

    "อื้อ เชิญเลยกัปตัน"นามิกล่าว

    "ฟังนะทุกคน!!!!"ลูฟี่ตะโกน"มีเรื่องที่ฉันอยากจะพูดเต็มไปหมด แต่เอาเป็นว่า2ปีนี้ขอบใจมากที่ยอมปล่อยให้ฉันเอาแต่ใจ"

    "ก็ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยนะ"ซันจิกล่าว

    "ให้ตายเหอะ นายก็เป็นอย่างงี้ตลอดอยู่แล้วล่ะนะ"

    "ฮิๆๆๆ"

    พวกกองทัพเรือมองเรือหมวกฟางที่กำลังดำลงไป

    "พลเรือตรี เรือโจรสลัดกำลังจะหนีไปแล้วครับ!!!"

    "ว่าไงนะ โธ่เอ๊ย นี่ พวกแกรู้บ้างไหม"พลเรือตรีตาเป็นรูปหัวใจ"ว่าพวกนั้นมันชั่วขนาดไหนน่ะ!!!"

    "พลเรือตรี!!"ทหารเรือต่างหลงใหลแฮนค็อก

    "รักษาตัวด้วยนะคิรัวร์คุง"แฮนค็อกคิดในใจ

    ______________________

    คิรัวร์มองไปที่เรือคุจา แฮนค็อกยังคงขวางทางพวกทหารเรือไว้

    "เราจะได้พบกันอีกแฮนค็อก"คิรัวร์ยิ้มให้ภรรยาใหม่เขา

    "ออกเรือได้!!!!"

    เรือซันนี่ดำลงไปใต้ทะเล

    "ไปเกาะมนุษย์เงือกกันเลย!!!!!"ลูฟี่ตะโกน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×