NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    One piece Another Nakama 2

    ลำดับตอนที่ #28 : เริ่มแผนการSOP

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.25K
      87
      6 ม.ค. 66

    สะพานเหล็ก

    ลอว์บอกโดฟลามิงโก้ว่าพันธมิตรกับหมวกฟางจบลงแค่นี้และต้องการล้างแค้นเรื่องในอดีตกับโดฟลามิงโก้

    "จะล้างแค้นเรื่องเมื่อ13ปีก่อนงั้นเหรอ?"โดฟลามิงโก้ถาม

    "อย่าบอกนะว่าแกลืม?"ลอว์ถาม

    "แล้วจะทำอะไรโจล่า?"โดฟลามิงโก้ถาม"ในเมื่อแกรู้กฎของแฟมิลี่ฉันดีอยู่แล้ว"

    "ใช่แล้วลอว์ ถ้าเพื่อนายน้อยฉันยินดีสละชีวิตอยู่แล้ว"โจล่ากล่าว

    ลอว์สร้างรูมขึ้นมาและสลับโจล่ากับหินที่อยู่ข้างหลังโจ๊กเกอร์

    "รีบหนีไปให้ไกลที่สุดซะ"ลอว์กล่าว

    "จะให้ฉันคนนี้ทิ้งนายน้อยเอาไว้เนี่ยนะ"โจล่ากล่าว

    "อย่ามายุ่ง"โดฟลามิงโก้ตะโกน

    "คะ!!!!"โจล่ารีบวิ่งหนีไป

    "เมื่อกี้นี่ขาดำมันโผล่มาถึงนี่ได้ ดูเหมือนว่าแผนการของฉันคงจะเจอปัญหาเข้าแล้ว"โดฟลามิงโก้กล่าว

    "แกเสียไพ่ที่ชื่อซีซ่าร์ไปแล้ว ในระหว่างที่แกสู้กับฉันที่นี่ อีกไม่นานแกจะเสียโรงงานสไมล์ไปด้วย ทุกอย่างจบแล้ว แกมาได้แค่นี้แหละ"

    "แกแค่ระบายความโกรธอย่างไร้สาระเท่านั้นแหละน่า ลอว์"โดฟลามิงโก้กล่าว

    ปลานักสู้กระโจนขึ้นมาจากรอบสะพาน รูมวงใหญ่ปรากฎขึ้น

    "นี่ไม่ใช่ความโกรธ ฉันมีชีวิตอยู่มาจนทุกวันนี้ ก็เพื่อสานต่อเจตนารมย์ของคนคนนึง"

    ลอว์ฟันดาบตัดทุกอย่างใส่โดฟลามิงโก้ แต่โดฟลามิงโก้ใช้พลังด้ายปัดมันทิ้งไปฟันปลานักสู้เป็นชิ้นๆแทน

    @@@@@@@@@

    เท็ดนั่งอยู่ที่นั่งชมตะโกน”เตะพวกมันเลยรีเบ็คก้า”

    รีเบ็คก้ากระพริบตาที่มีคนเชียร์เธอหันไปเห็นเท็ดโบกมือให้ ทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย เท็ดหันไปได้ยินเสียงชายตะโกน

    “ทำไมเชียร์ยัยสารเลวนั่น…”เขาหยุดเมื่อเท็ดจ่อมีดที่คอ

    “พูดถึงเธอแบบนั้นอีกฉันจะฆ่าแก”เท็ดหันกลับไปมองการต่อสู้ที่รีเบ็คก้าชนคู่ต่อสู้ลงน้ำ

    เท็ดชะงักไปครู่หนึ่งเหลือบไปข้างหลังเห็นชายคนหนึ่งเดินในห้องโถง

    เขามีผมสีหยักศก ตาสีแดงและฟ้าอย่างละข้าง มีรอยแผลเป็นที่ตาซ้ายถึงริมฝีปาก เขาชุดฮาวายแบบไม่ใส่กระดุม

    เท็ดหรี่ตาก่อนกลับไปสนใจการประลอง”นั่น…เป็นไปไม่ได้”

    “ลุยเลยรีเบ็คก้า”เขาตะโกน ปลานักสู้กินคน

    “ฉันสงสัยว่าเธอไปเรียนรู้มาจากใคร”เขาคิดก่อนเห็นโลแกนเดินไปหาเธอ เธอหลบการโจมตีถอยไปที่ขอบเวที

    นักสู้คนนึงวิ่งเข้าโจมตีโลแกนด้านหลังแต่โดนจับตัวบีบหักกระดูก รีเบ็คก้าฉวยโอกาสวิ่งหนีไป

    ดามัสพ่นไฟเผาคนอื่น คนนึงมาโดนรีเบ็คก้าทำให้เธอทำดาบหลุดมือตกพื้นและโลแกนเหยียบมันไว้

    โลแกนพยายามคว้าเธอ รีเบ็คก้ากระโดดหลบมาบนแขนและพยายามโดดข้ามเขา แต่โลแกนคว้าผ้าคลุมส่งรีเบ็คก้าลงพื้นก่อนจะยกตัวเธอขึ้นมาบีบ

    “เธอชนะเขาได้รีเบ็คก้า”เท็ดตะโกนแข่งกับเสียงฝูงชนเรียกร้องการตายของรีเบ็คก้า

    ทันใดนั้นอากิเลียก็เข้ามาฟันทำให้โลแกนต้องปล่อยรีเบ็คก้า อากิเลียยกโล่ป้องกันการโจมตีของโลแกนก่อนโดนอัดท้อง รีเบ็คก้ากระโดดบนตัวอากิเลียและพุ่งไปหาโลแกน เขาเอื้อมมือจะคว้าเธอแต่รีเบ็คก้าใช้ปลายดาบแตะแทนและพลิกตัวมาด้านหลังโลแกนที่จะล้ม

    เธอกระแทกดาบที่เท้าทำให้โลแกนสะดุดไปทางขอบเวทีและตกลงน้ำไป

    “ยอดมาก รีเบ็คก้า”

    ข้างในบาร์โธโลมีโอเดินไปที่ศูนย์แพทย์หลังโซโลขอให้ส่งข้อความบอกลูฟี่กับแซ็คให้ไปหาเขาโดยเร็ว เขามองนักสู้ที่แพ้ก่อนได้ยินไซเถียงว่าชินเจียวอยู่ไหนแล้วจากไปหลังไม่เห็นกลุ่มหมวกฟาง

    เขาเดินกลับไปข้างนอก และตอนนั้นลูฟี่เปิดประตูออกมาเพราะตัดสินใจจะไปเชียร์ตรงที่นั่งคนดู

    “รุ่นพี่ลูฟี่!!!”

    @@@@@@@@@

    เนินดอกไม้

    กันโจเล่าเรื่องดองกี้โฮเต้ที่หลอกลวงพวกเขามาเป็นทาสทำงานรับใช้ จนกระทั่งริคุได้ขึ้นเป็นราชวงศ์แทนหลังดองกี้โฮเต้ย้ายไปอยู่มารีจัวร์

    ตระกูลริคุได้ปลดปล่อยพวกเขาเป็นอิสระ และทำให้พวกเขากลายเป็นภูติและผู้พิทักษ์ของเดรสโรซ่าและให้พวกเขาชิงของที่ต้องการได้และราชาก็อ้างว่าเป็นฝีมือภูติ ทำให้ตำนานภูติเกิดขึ้น

    ทหารขาเดียวเห็นโคโค่นั่งมองการแข่ง ถอนหายใจอธิบายว่าโดฟลามิงโก้ได้ใช้พลังทำให้ราชาและทหารทำร้ายประชาชนและให้แฟมิลี่ของเขากลายเป็นฮีโร่

    และความจริงว่าเขาคือพ่อของรีเบ็คก้าที่กลายเป็นของเล่นแต่หนีรอดมาได้ก่อนกลายเป็นของเล่นที่ต้องทำตามคำสั่งโดฟลามิงโก้

    @@@@@@@@@

    โคลอสเซียม

    ลูฟี่พบโซโลและพูดถึงการเปลี่ยนแผน เบลลามี่เดินมาหาเขาพร้อมมีด แต่นึกถึงที่หมวกฟางเชียร์และลืมความแค้นที่มีต่อกลุ่มหมวกฟาง เขาเดินไปที่ห้องโถงได้ยินเสียง

    "เจอจนได้เบลลามี่ ลอบฆ่าเสร็จแล้วหรือยัง หึๆๆ ดูเหมือนจะยังสินะ"

    เบลลามี่หันไปเห็นเด็กหนุ่มผมสีทอง สวมหมวกขาว สวมเสื้อสีฟ้าเข้มกับเขียวอ่อนลายคล้ายยีราฟและกางเกงขาสั้นสีฟ้า

    "มีธุระอะไรเดลลิงเจอร์"เบลลามี่ถาม

    "แหม่ จะมีธุระอะไรซะอีกเล่า ก็ต้องธุระเรื่องนายแหงอยู่แล้ว เรื่องลอบฆ่าหมวกฟางน่ะ"

    "ว่าไงนะ!!!"

    "ช่วยไม่ได้เมื่ออีกฝ่ายคือเจ้านั่น แต่ถึงสำเร็จหรือไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไรอยู่แล้ว"

    "หมายความว่าไง?"เบลลามี่ถาม

    "คำสั่งให้ไปฆ่าหมวกฟางนั่นเขาก็แค่คิดเล่นๆ เขาคงไม่อยากให้มีตัวน่ารำคาญตามป้วนเปี้ยนเลยบอกให้ฉันมาเก็บนายทิ้งซะ นายน้อยเป็นคนสั่ง"

    "ว่าไงนะ?"เบลลามี่ตกใจ

    "อ้อ เรื่องนี่พูดไม่ได้นี่นา"เดลลิงเจอร์เตะเบลลามี่ไปที่กำแพง

    @@@@@@@@@

    ลอว์ VS โดฟลามิงโก้

    สะพานส่วนหนึ่งโดนตัดเป็นชิ้นๆด้วยพลังของลอว์

    "เมส"ลอว์พยายามดึงหัวใจโดฟลามิงโก้ออก แต่เขาหลบได้

    "เปรี้ยง!!!"โดฟลามิงโก้เตะใส่ลอว์ เขาหลบไม่ได้เพราะเหนื่อยมากและโดนเตะกระเด็นไป

    "กระสุนด้าย"

    เขายิงปืนด้ายโดนไหล่ทำให้ลอว์กระเด็นล้มลงร้องออกมา ลอว์หอบออกมา

    "เอาล่ะจะทำไงต่อล่ะลอว์ อีกนิดนึงก็จะถึงเดรสโรซ่าแล้วนะ?"โดฟลามิงโก้ถาม

    "ปุริๆๆๆ"

    หอยทากสื่อสารดังขึ้น ทำให้โดฟลามิงโก้หยิบหอยทากจิ๋วขึ้นมารับ เป็นสายจากไดอามานเต้

    "เฮ้ ดอฟฟี่"

    "อ๊ะ โทษที มีอะไรจะบอกงั้นเรอะ"โดฟลามิงโก้ถาม

    "ไวโอเล็ตมันทรยศซะแล้วล่ะ"

    "เห็นขาดำมันกลับมาทางนี้ ก็คิดอยู่ว่ามันมีเรื่อง"

    "แทนที่พวกเราจะใช้พลังของผลกิโรกิโรดูแผนของกลุ่มหมวกฟาง ตอนนี้เลยอดรู้กันพอดี"

    "อ้อ เรื่องนั้นไม่มีปัญหาหรอก ไดอามานเต้ ให้พวกลางจีไปรออยู่ที่หน้าโรงงานสไมล์ซะ"

    "เฮ้ย พูดอะไรบ้าๆ เจ้าพวกนั้นต้องรอลงรอบชิงเพื่อให้การประลองมันคึกคักนะ"

    "แค่นายคนเดียวก็เหลือเฟือแล้วน่า"

    "อย่าน่า ทำอย่างกับฉันเป็นอัจฉริยะไปได้"ไดอามานเต้กล่าว

    "ก็เพราะนายเป็นอัจฉริยะไม่ใช่เหรอ?"

    "ถ้าพูดแบบนั้นฉันจะจัดการให้ก็ได้"

    "โดฟลามิงโก้ ไอ้สารเลว"

    "ลอว์ ระหว่างที่แกเอาตัวเองเป็นนกต่อล่อฉันเอาไว้ ก็ใช้ให้พวกหมวกฟางคนอื่นๆไปทำลายโรงงาน ถ้าทำลายโรงงานได้ต่อให้ตัวแกต้องตายไป แต่ถ้าไม่มีสไมล์แล้วไคโดต้องตามมาฉันแน่ แกคิดเอาไว้แบบนั้นใช่มั้ย"

    โดฟลามิงโก้เดินเข้ามาหาลอว์

    "แต่แกถ่วงเวลาได้ไม่มากอย่างที่หวังเอาไว้ พวกหมวกฟางก็เจอแต่เรื่องยุ่งยาก ถึงปากแกจะพูดว่าหลอกใช้พวกมัน แต่แผนที่แกคิดขึ้นต้องอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจพวกหมวกฟางไม่ใช่น้อยเลย ทำไมแกถึงเชื่อใจพวกหมวกฟางขนาดนั้น"

    "Dจะต้องเรียกพายุมาอีกอย่างแน่นอน"ลอว์กล่าว

    โดฟลามิงโก้โกรธเห็นเส้นเลือดบนหน้าผากปูดขึ้น

    @@@@@@@@

    "ทำไมไม่ชวนฉันบ้างวะ”โซโลโมโหลูฟี่ที่เขาไม่ได้ลงแข่งด้วย

    พวกเขาลืมเรื่องทหารเรือที่ล้อมรอบโคลอสเซียม ทหารเรือรีบวิ่งไปแจ้งพลโทบาสทีล

    "พลเรือโทบาสทีล ชายคนนั้นเป็นนักล่าโจรสลัด โซโล ตามที่คาดไว้ครับ ส่วนคนที่อยู่ในโคลอสเซียม น่าจะเป็นหมวกฟาง ลูฟี่ ครับ"

    "ผู้ชนะของบล็อกC ลูซี่งั้นเหรอ?"บาสทีลพูดและเขาพยักหน้า

    "จับกุมเลยไหมครับ?"

    "ไม่ต้อง ตอนนี้ปล่อยมันไว้ก่อน เพราะว่าในนั้นมีแต่พวกตัวแสบในนิวเวิร์ล ทั้งโจรสลัด นักล่าค่าหัว ทหารรับจ้าง เยอะแยะจนจบไม่หวาดไม่ไหว ถ้าเราก่อเรื่องโดยไปจับหมวกฟางกับเนตรแดง เดี๋ยวพวกมันจะไหวตัวทันซะหมด เราจะจับพวกมันที่บาดเจ็บอ่อนแอจากการแข่งให้หมด"

    "พวกที่แข่งบล็อกCแต่แพ้ไปแล้วมีดอนชินเจียวแล้วก็.....ทำไมมีแต่ชื่อที่ไม่รู้จักล่ะเนี่ย มีโจรสลัดชื่อนี้ด้วยเหรอครับ?"

    "นี่แกพูดอะไรของแกห๊ะ ไอ้พวกนั้นน่ะตัวป่วนประจำนิวเวิร์ลเลย!!!"บาสทีลตะโกน"เอ่อ...มีใครบ้างนะ"

    "ไซ บู อับดุลลาห์ครับ"

    "ไซ บู อับดุลลาห์ ใครกันหว่า?"

    "ไม่เคยได้ยินชื่อเลยแฮะ แล้ว พวกเรามาจับใครกันหว่า?"บาสทีลถาม

    @@@@@@@

    "ปุริๆๆๆ"

    "จากเรือซันนี่"ซันจิรับสาย

    "นี่ฉันเอง"เสียงช็อปเปอร์

    "นี่อุซป"

    พวกเขาแจ้งสถานการณ์แผนที่ต้องเปลี่ยนแปลง

    @@@@@@@

    ตอนนั้นเองเสียงระเบิดดังขึ้นใกล้ๆ ดึงความสนใจทหารเรือและชาวเมือง

    ทุกคนเห็นโดฟลามิงโก้ยืนอยู่พร้อมลอว์ที่บาดเจ็บหนัก

    "โดฟลามิงโก้ โทราโอะ!!!!"

    "ไอ้เด็กเปรต"โดฟลามิงโก้กล่าว

    "เฮ้ย โทราโอะ ทำไมนายมาอยู่กับมิงโก้!!?"ลูฟี่ถาม

    โดฟลามิงโก้เล็งปืนไปที่ลอว์

    "ปังๆๆๆ"

    ก่อนที่โดฟลามิงโก้จะยิง เงาสีดำพุ่งผ่านมาเข้ามา

    "เคร้งๆๆ"

    ทหารเรืออ้าปากค้างเมื่อเท็ดมาคุกเข่าอยู่ด้านหน้าลอว์ คมมีดปะทะกับดาบของอิชโชที่ฟันมาเช่นกัน

    "นายคือพลเรือเอกที่มาแทนตำแหน่งอาโอคิยิสินะ?"เท็ดถาม

    "ถูกต้อง"อิชโชตอบก่อนเท็ดจะเก็บมีด”ผมน่าจะเดาได้ คุณทำให้ผมชนะที่คาสิโน”

    "ฟิ้ว!!!!"อุกกาบาตร่วงตกลงมา

    "เฮ้ย ล้อเล่นน่า!!!!"โซโลตะโกน

    "นี่ใจกลางเมืองนะขอรับ"คินเอมอนร้อง

    "ลุงตาบอดสุดยอดเลย!!!"ลูฟี่ร้อง

    "กรี๊ดดดดด!!!!"ชาวเมืองกรีดร้อง

    "ฟิสต์นัคเกิ้ล!!!!"เท็ดเสริมฮาคิเกราะและเพิ่มพลังแขนเป็นขั้นที่5

    เท็ดกระโจนขึ้นไปและยกมือไปกระแทก”มังกรดำ”ปล่อยคลื่นฮาคิมังกรสีดำม่วงไปข้างหน้า

    มันพุ่งเจาะหินยักษ์เข้าไป

    "บรึ้มมมมมมม!!!!!!"อุกกาบาตระเบิดกลางอากาศแตกละเอียดไป

    "เฮ้ๆ นี่มันประเทศฉันนะโว๊ย"โดฟลามิงโก้ตะโกน

    "แค่ทดสอบดูเท่านั้นแหละครับ สมแล้วล่ะเคยโค่นทั้งอัลฟ่า, โมเลีย และราชสีห์ทองคำชิกิได้"

    “หึ พลังแกก็น่าตกใจเหมือนกัน”เท็ดยกลอว์พาดบ่า

    "วางมันลงซะไอ้หนู ใครอนุญาติให้แกพาหมอนั้นไป"โดฟลามิงโก้ตวัดด้ายเข้ามา

    "หอกเพลิงชิรานุย!!!!"เท็ดตวัดมือเกิดหอกเพลิงคู่แบบของเอส

    "เปรี้ยง!!!!!!....ตูม!!!"ด้ายของโดฟลามิงโก้ถูกหอกเพลิงแทงเข้าป้องกันไว้

    "กรงเล็บมังกร!!!!!"มือซ้ายเท็ดขยายกลายเป็นหมัดเกล็ดมังกรและกลายเป็นสีดำเพราะฮาคิ

    "ฉัวะ!!!!!!"เท็ดฟันใส่พื้นเกิดเป็นหลุมใหญ่ ฟูจิโทระกับโดฟลามิงโก้ต่างต้องหลบถอยห่างไป

    "ลาก่อน โซล!!!!"เท็ดหายตัวไป

    โดฟลามิงโก้โดดไล่ตามไปบนหลังคาบ้าน

    "โอเวอร์ฮีท"

    "ตูม!!!!"โดฟลามิงโก้ตวัดแส้ด้ายยักษ์ใส่

    "ตูมมมมม!!!!"มันผ่าทำให้บ้านแยกเป็นสองท่อน

    ท่ามกลางฝุ่นควันเท็ดได้หายตัวไปแล้ว

    "ไอ้เด็กเปรต!!!!!!"โดฟลามิงโก้โกรธจัดเมื่อเท็ดหนีหายไปพร้อมลอว์

    โดฟลามิงโก้กวาดตามองรอบๆก่อนจะบินกลับไปหาอิชโชด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว

    ลงไปด้านล่างที่ม้านั่งสวนสาธารณะ เท็ดปลอมตัวสวมหมวกและเคราปิดบังมองโดฟลามิงโก้บินจากไป

    “เอาล่ะ คงต้องเริ่มการรักษาแบบรุนแรงหน่อย”เท็ดพูด ที่มือมีประกายไฟฟ้าเหมือนเครื่องกระตุ้นหัวใจ 

    "เฮ้ย เดี๋ยวนักรบอสูร โอ๊ย!!!"ลอว์ตะโกนเรียกแต่โดนดึงหัวลากเข้าบ้าน

    ทันใดนั้นเองเท็ดก็ได้ยินเสียงจากหอยทากจิ๋วว่าเรือซันนี่โดนโจมตีโดยเรือของกลุ่มบิ๊กมัม

    ลูฟี่ตกลงให้โต้กลับเรือของบิ๊กมัมไปและให้พวกเขามุ่งหน้าไปที่โซก่อน

    @@@@@@

    อีกด้านนึงในโคลอสเซียม บาโธโลมีโอใช้บาเรียปกป้องเบลลามี่ที่กำลังจะโดนเดลลิงเจอร์ฆ่า

    "ฉันได้ยินที่คุยกันแล้วล่ะ"บาโธโลมีโอกล่าว

    "หลีกไปนะ แกไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย"เดลลิงเจอร์เตะยังไงก็ทำลายบาเรียไม่ได้

    ไดอามานเต้ติดต่อมาบอกว่าเขาไปช่วยพวกลาวจีคุ้มกันโรงงาน ทำให้เขาต้องรามือไป

    @@@@@@@

    เนินดอกไม้

    ที่ฐานของกองกำลังราชาริคุ ทหารขาเดียวกำลังอธิบายแผนการ

    "แผนการเดรสโรซ่าSOP"ทหารขาเดียวชี้ที่กระดาน"ที่ประเทศนี้มีโลกใต้ดินขนาดใหญ่ที่ไม่มีใครล่วงรู้ ที่นั่นมีทั้งท่าเรือลักลอบขนสินค้า รวมทั้งโรงงานปริศนาตั้งอยู่"

    "พรรคพวกชาวทอนทัตต้ารวมทั้งคนที่ถูกสาปให้เป็นของเล่น ต่างถูกใช้แรงงานอยู่ในนั้น เราจะบุกเข้าไปที่นั่นด้วยเส้นทางใต้ดินที่ขุดกันมากกว่า1ปี จากนั้นก็ช่วยทุกคนออกมา จากนั้นก็ทำลายสิ่งก่อสร้าง จัดการกับโดฟลามิงโก้แฟมิลี่และมอบเดรสโรซ่าคืนให้ราชาริคุ"

    "นี่แหละเป้าหมายของแผนการในครั้งนี้"

    "พูดเหมือนง่ายไปแล้ว ที่สำคัญแบบนั้นโดฟลามิงโก้คงเตรียมการคุ้มกันอย่างแน่นหนา"โคโค่กล่าว

    ทหารขาเดียวพยักหน้าและพูดต่อ

    "สิ่งแรกที่ต้องทำคือหาลูกน้องโดฟลามิงโก้คนที่เปลี่ยนพวกเรากลายเป็นของเล่น ต้องทำให้ผู้ใช้พลังผลโฮบิโฮบิหมดสติ"

    @@@@@@@

    หลังรักษาลอว์และรอให้ฟื้น เท็ดโดดเข้ามาข้างในโคลอสเซียมและมาด้านหน้าลูฟี่

    "รุ่นพี่เท็ด!!!!"

    เท็ดมองไปเห็นบาโธโลมีโอแบกเบลลามี่ที่บาดเจ็บหนักเข้ามา

    "ฉันไม่ยกผลเมระเมระให้นายหรอกหมวกฟาง ลูฟี่"

    บาโธโลมีโอเข้าไปด่าว่าใส่ชายคนนั้นก่อนโดนผลักออกไป เขาเข้ามาหาลูฟี่

    เท็ดมองเขาคุยกับลูฟี่ก่อนเขาจะมีน้ำตาไหลซึมและมีสีหน้าตกใจ

    "ซาโบ้!!!!!?"

    ต่อมาเท็ดสวมเสื้อคลุมและฮู้ทสีขาววิ่งไปพร้อมลูฟี่ โซโล คินเอมอน ที่ใส่ชุดสัตว์ทำให้ทหารเรือที่กระจายไปทั่วเมืองคิดว่าเป็นของเล่น ลูฟี่ร้องไห้และอธิบายเรื่องพี่ชายอีกคนที่คิดว่าตายไปแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×