คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Bang Award 2012
เดินย่างกลายบนพรมแดงของงาน พร้อมกับน้องๆเพื่อนๆพี่ๆเดอะสตาร์ สายตาคมหันไปมองด้านข้างของตัวเอง ตอนนี้เขาเป็นรุ่นพี่นำน้องมาที่งาน เดอะสตาร์รุ่น7-8 ที่เพิ่งมางานนี้ครั้งแรก
.......คิดถึงครั้งแรกที่ได้มางานนี้กับเพื่อนสนิทรุ่นเดียวกันที่เคยยืนเคียงกันตลอด
ปีนี้มีผู้คนดารามากมายมาร่วมงานเหมือนเคย พี่ชายคนสนิทที่มีชื่อเข้าชิงในรางวัลคู่กับใครอีกคนที่ไม่ได้มายิ้มร่าชวนกันมองสาวๆที่มาร่วมงาน
“เมิงว่ากุจะได้รางวัลไหมวะไอ้กัน?” พี่ชายคนสนิทหันมาถาม
“ผมว่าได้ว่ะ คนจิ้นพี่กับไอ้ริทเยอะนี่ ยิ่งหลังคอน8นี่ท่าทางกระแสจะกลับมาเหมือนเดิม” คนผิวเข้มตอบแต่ทำหน้าตาไม่พอใจนักตามประสาคนขี้หึง
“ไม่ต้องมาทำหน้าเครียดกับกุเลยเมิง เอางี้เมิงขึ้นไปรับรางวัลกับกุแทนไอ้ริทดีไหม?”
“ไม่เอาอ่ะ ถ้าไปรับรางวัลแทนพี่โน่คู่กับไอ้ริทค่อยว่าไปอย่าง”
คนเป็นพี่มองหน้าน้องชายแล้วแทบอยากจะตบจนหัวทิ่ม แต่เกรงๆบรรดาแฟนคลับของมันอยู่(มาเยอะมาก)
“อยากได้รางวัลคู่กันงั้นสิ ชิไอ้กาคาบถ่าน”
“555555+ช่ายแล้วครับพี่กระหังตูดปอด”
ว่าแล้วก็ต่อมุขกองละครใส่กันจนลืมฟังพิธีกรไป
แล้วรางวัลก็ประกาศผล ในที่สุดก็เป็นไปตามคาด พี่ชายกับเพื่อนสนิทได้รับรางวัลนี้จริงๆ หลังจากพี่ชายพูดขอบคุณด้วยประโยคสุดเพี้ยนแล้วก็มีวีทีอาร์จากใครบางคนมากระตุกหัวใจของคนที่คิดถึงด้วย
..........น่ารักว่ะ? คำเดียวสั้นๆที่พูดได้ทันทีที่มองภาพคนในคลิป ภาพเคลื่อนไหวมีเสียง มีหน้าตาของคนสนิทที่อยู่ห่างพูดจาขอบคุณเจื้อยแจ้ว ใบหน้าคมมีรอยยิ้มไปทั้งหน้า
.......ถึงคราวประกาศผล บอย ออฟ เดอะ เยียร์..................รางวัลได้แก่ กัน นภัทร อินทร์ใจเอื้อ
เสียงปรบมือกึกก้อง ผมขึ้นไปกล่าวขอบคุณบรรดาแฟนๆทุกคนที่รักและสนับสนุนผมถ้าไม่มีพวกเขาก็ไม่มีตัวผมในวันนี้
จบงานถึงเวลาแยกย้ายกันกลับบ้าน
.......กลับไปอยู่คนเดียวอีกแล้วใช่ไหม? ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ยังมีแฟนคลับคอยให้กำลังใจ
ว่าแล้วก็พิมพ์ขอบคุณแฟนคลับผ่านทางเฟสบุ๊คที่ไม่ได้เข้ามานานแสนนานของตัวเองให้หลายคนที่เป็นกำลังใจให้เขาได้รู้ว่าเขารู้สึกยังไง?
ว่างๆไม่รู้จะทำไรต่อก็แวะเข้าไปอ่านข่าวตัวเองในเว็บบ้านตัวเองในเฟสบุ๊คต่อว่าแฟนๆรู้สึกกันยังไง? ก่อนสายตาจะไปสะดุดกับคลิปที่เป็นภาพของคนบางคนที่อยู่ในใจ
คลิปข่าวไอ้ริทไหงมาอยู่บ้านกุได้วะ?.........ว่าแล้วก็อ่านหัวข้อคลิป
ริทชี้แจงเรื่องทะเลาะกับอสรพิษ ข่าวไรวะมั่วว่ะแต่เพราะเป็นคนที่อยากเจอพูดเลยลองดูก็ได้
…… “กันหรือครับ ก็ไม่เห็นมันซึมนะ กันเขามีอารมณ์จิตรกร คือถ้าเขานึกอยากวาดภาพก็วาดไม่อยากวาดก็ไม่ต้องวาด เพราะฉะนั้นถ้าจะเห็นกันซึมนั่นไม่แปลก เพราะบางทีอาจเห็นกันอารมณ์ดีและซึมได้ภายใน 2 นาที “.........
นานๆทีจะเห็นคนตรงหน้าพูดถึงเขาผ่านสื่อ คนที่ดูคลิปใจเต้นไม่เป็นจังหวะ มองนาฬิกาก็ดึกแล้ว เขาควรโทรไปไหม? จะรบกวนหรือเปล่า? ตั้งแต่ริทเริ่มเปิดเทอมก็รู้ว่าริทต้องเรียนหนักแค่ไหน?เขาเลยไม่อยากรบกวนแต่ในตอนนี้เวลานี้เขาขอโทษนะริท ขอโทรไปหน่อยไม่งั้นเขานอนไม่หลับแน่ๆ
“ฮัลโหล” เสียงรับจากอีกฝ่ายทำให้รู้ว่าคนตัวเล็กยังไม่ได้นอน
“ทำอะไรอยู่?”
“อ่านหนังสืออยู่....มีไร?”
“.......” เงียบพูดไม่ออกไม่รู้จะเริ่มคำไหนก่อนดี
“ถ้าไม่พูดจะวางแล้วนะ จะอ่านหนังสือต่อ” คนตัวเล็กเริ่มจะกดวางสายจริงๆ
“คิดถึงว่ะ” ทันที่ตัวเล็กจะกดวาง เสียงดังผ่านสายโทรศัพท์ทำให้คนที่ได้ยินงง
“หา อะไรนะ?” สับสนกับตัวเอง ไอ้กากเป็นอะไรของมันวะ?ยอมบอกคิดถึงเขา
“กุคิดถึงเมิง”
พอได้ฟังถนัดๆหู คนที่คิดจะวางตอนแรกกลับกำโทรศัพท์แน่น คำว่า “คิดถึง”ที่ไม่ได้ยินมานานฟังกี่ครั้งก็ยังประทับใจ
“อยู่ๆมาคิดถึงอะไรตอนนี้วะ?”
“วันนี้กุไปรับรางวัลงานแบงมา กุคิดถึงปีที่แล้วที่มีเมิงเดินเคียงข้างกุ นั่งข้างกู หัวเราะข้างกู แต่ปีนี้ไม่มี...” เสียงคนเล่าแผ่วลง คนฟังเองก็ใจแผ่วตามกัน
“อืม”
“พอกุเหนวีทีอาร์ที่เมิงขอบคุณแฟนๆ กุยิ่งคิดถึงมึงมากขึ้นมาอีก กุไม่เจอเมิงนานมาก”
“อืม”
“แล้วเมื่อกี้กุเพิ่งดูคลิปที่เมิงพุดถึงกุ......ทำให้กุรู้ตัวว่าใครที่เข้าใจกุดีที่สุด แล้วใครเป็นคนที่กูอยากอยู่ด้วยมากที่สุด.......กูอยากอยู่กับเมิง”
“อืม”
คนพูดยาวฟังคนตอบสั้นที่พูดแต่ “อืม” แล้วก็อดแซวกลับไม่ได้
“ไม่มีคำไหนพูดแล้วหรือไง?”
“อืม”
คนกากเตรียมตัวกากกลับแต่พอฟังเสียงชัดเจนอีกที ที่อีกฝ่ายตอบแค่ “อืม”ไม่ใช่เพราะกวนเขาแต่พยายามกลั้นเสียงสะอื้นของตัวเองอยู่ต่างหาก คนฟังใจแป้วทันที
“ริทกุขอโทษกุไม่ได้อยากให้เมิงร้องไห้ กุแค่อยากพูดว่ากูคิดถึงเมิงมากแค่ไหน?”
“กู....ฮึก..รู้แล้วกัน....กูก็คิดแบบเมิง ยิ่งตอนนี้มันยิ่งมากขึ้นทุกวัน”
“โอ๋ๆๆๆนิ่งซะ เดี๊ยวก็ได้เจอกันแล้ว วันที่ 16 มาหากุดิกุไปขอนแก่น”
“ไม่เอาเด๋วคนจับได้อีก แค่ตอนกุไปแอบรอง้อเมิงตอนร้องคอนดาว8คู่กับแกงส้มยังมีคนตาดีแอบถ่ายมาได้เลย”
“เอ๊า เมิงซ่อนไม่ดีเองนี่ริท”
“ก็กุเด่นอ่ะ ยิ่งซ่อนที่มืดยิ่งเด่น ใครจะกลมกลืนแบบเมิง” ว่ากระทบทันที
“อ้าวจะชมว่ากันขาวหรือริท?”
“กุว่าเมิงดำต่างหากไอ้กาก” ยิ้มขัน รู้สึกสบายใจขึ้น
“โหริทใจร้ายว่ะ เด๋วคราวหน้าจะให้พี่แจ็คแกล้งเมิง” คนกากหาพวกมาช่วย
“ไรวะ พี่แจ็คเขาไม่ทำกุหรอกเขาเอ็นดูกุ เขาแกล้งแต่เมิงต่างหาก”
“ช่ายซี้ เข้าข้างกันเข้าไปอิจฉาพี่แจ็คจริงๆได้เจอเมิงได้คุยกับเมิงแถมยังมาอวดให้กุอยากเจอเมิงอีก” คิดภาพย้อนไปยังวันที่พี่แจ็คโชว์รูปอีกคนให้ดู
“เมิงอย่าไปกากใส่พี่แจ็ค ชิแล้วที่พูดนั่น..........”
“พูดอะไร?” คนสงสัยถาม
“ก็ที่พี่แจ็คถามว่ากุจะไปคอน5-8ไหม? แล้วเมิงนะเมิงไม่เก็บอาการเลยเกาหงเกาหูซะมีพิรุธแถมทำตัวเป็นผู้ปกครองกุอีกนะ?”
คนผิวเข้มนึกภาพตามก่อนจะร้อง อ๋อ
“เอ๊า ก็อยู่ๆพี่แจ็คถามกุตั้งตัวไม่ทันแล้วจะให้กุทำไง? กุก็ไปไม่เป็นอะดิ”
“แล้วยังมาอ้อนถึงคุณครูกูอีกนะ รู้ไหมว่าไอ้พวกเพื่อนกุมันแซวกุจะแย่อยู่แล้วให้อาจารย์รีบปล่อยกุไปซ้อมคอนเพราะมีแฟนๆคิดถึงกุ”
คนตาคมยิ้มจนแก้มขึ้นหลุม
“เพื่อนเมิงคนไหนพูดกุจะแจกบัตรคอนฟรีให้เลย555555555+”
“ไอ้กัน อย่ามากาก”
“คร้าบๆ ตั้งใจอ่านหนังสือต่อเหอะกันไม่กวนแล้ว”
“เออๆ ดีใจกับรางวัลบอย ออฟ เดอะ เยียร์ด้วยนะ” คนผิวเข้มหูผึ่ง
“ดูด้วยเหรอ?”
“ไม่ได้ดูมั้ง ชิไม่รู้ได้ไปได้ไง? กากๆ ดำๆแบบนี้”
“โหยริท กุออกจะน่ารักมีเสน่ห์ใครๆก็ตกหลุมรักกุ ไม่เชื่อถามใจเมิงดิว่ารักกุไหม?”
“ไอ้บ้า เกี่ยวไรด้วย”
“แหมๆๆ เขินอะดิ นี่กดโหวตกันไปเท่าไหร่?” คนกากแกล้งถาม
“โหวตบ้าไรไร้สาระ ทีเมิงยังไม่โหวตให้กุเลย”
“อ้าวริทกุโหวตแล้วแต่เพิ่งมารู้ว่าส่งsmsไปผิดจะส่งโหวต “โน่ริท” แต่ดันไปส่งให้ “กันริท”แทนแล้วอ่ะดิ”
คนตัวเล็กฟังคนหน้าด้านพุดแล้วยิ่งเขิน ไอ้กันไอ้บ้าพุดมาได้ไม่อายปาก.....
“มันมีที่ไหนเล่าตัวเลือกนั้นน่ะ ไอ้บ้า” ด่าแก้เขิน
“มีดิส่งให้ทุกวัน ความคิดถึงน่ะ”
“ไม่พูดกับเมิงแล้ว แค่นี้นะกวนประสาท”
“คร้าบแค่นี้ก็ได้คร้าบ ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะอย่ากินมากเด๋วหน้ากลมพูดแล้วอยากฟัดแก้มว่ะ55555555+”
“ไอ้กัน!!!”
“โอ๋ๆไม่กวนแล้วแค่นี้นะครับ”
“เออ แค่นี้นะ”กดวางสายคนกากก่อนจะยิ้มให้กับหนังสือตัวเองต่อ
..........รักนะ บอย ออฟ เดอะ เยียร์ ของริท
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คิดถึงงานแบงปีที่แล้วเนอะ แต่ก็ดีใจที่ปีนี้แก๊งค์อสรพิษรับรางวัลครบทุกคน
อันนี้บล็กเก่าแปะไว้เผื่อใครอยากกลับไปอ่านเรื่องเดิมที่เคยแต่ง
http://writer.dek-d.com/suzank/story/view.php?id=782544
ความคิดเห็น