คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สู่การล่ายุง!!
“ใช้ครับต้องโดดเท่านั้นนะครับไปให้สุดเขตของพื้นที่เริ่มต้นแล้วโดดนะครับไม่งั้นจะไปไม่ถึงแน่นอนเพราะที่นี้คือเกาะลอยฟ้าครับ อย่าบอกว่าคุณกลัวความสูงนะครับ “
“เออ..ก็นิดหน่อยนะครับผม แฮะๆ “
วาซีเองอดตกใจไม่ได้เขาพึ่งรู้ว่านี้คือเกาะลอยฟ้าที่ลอยอยู่เหนือแผ่นดินแบบนี้จะโดดไปตายกันไหมเนี่ย
“ไม่ต้องห่วงครับถ้าคิดว่าจะตายเพราะทางระบบจะมีระบบเทเลพอรต์ให้มันจะส่งคุณไปยังเมืองโกลเทียนะครับ “
เจ้าหน้าที่ชายอธิบายด้วยความชอบอกชอบใจที่เห็นท่าทางเหวอๆของวาซีก่อนจะพูดในหัวข้อสุดท้ายที่เขาควรจะให้ข้อมูลกับผู้เล่นใหม่คนนี้สักที
“สุดท้ายผมขอให้คุณดูที่แทบพลังของคุณนะครับ”
พูดจบพนักงานก็ใช้ความสารถของแอดมินดึงแทบพลังของวาซีลงมาให้เห็นชัดๆจะได้ไม่ต้องเงยหน้ามองกันให้เมื่อยคอ
วาซี ระดับ1
พลังชีวิต 450/450
พลังเวทย์ 250 / 250
Positive - Negative : 0 – 0
สถานะ : ผู้เล่นปกติ
“ อย่างที่เห็นนะครับว่าตอนนี้สิ่งที่พิสดารที่สุดสำหรับเกมนี้นั้นก็คือ ค่า Postive และ Negative นั้นเองนะครับ ถ้าจะให้พูดละก็มันก็เหมือนกับการทำดีทำชั่วนะครับ ถ้าคุณช่วยเอไอช่วยผู้เล่นหรือบริจาค ก็จะเป็นค่า Positive ส่วนNegative นั้นจะเพิ่มก็ต่อเมื่อ ฆ่า ทำร้ายผู้เล่น ฯลฯ ซึ่งทั้งค่าทั้งสองอัน จะมีแต่เพิ่มเท่านั้นนอกจากว่าคุณจะใช้ทักษะนั้น เปอร์เซนตร์ที่มันจะเพิ่มขึ้นอยู่กับระบบประมวลนะครับไม่มีการกำหนดตายตัวใดๆทั้งสิ้น “
เจ้าหน้าที่ชายอธิบายออกมารวดเดียวหมดเล่นเอาเขาเสียพลังงานไปไม่น้อยเลยทีเดียวนี้ละเหตุผลที่ทำไมผู้เล่นใหม่ถึงได้ต้องรอคิวกันยาวแบบนี้เพราะกว่าจะเข้าใจได้นั้นคงไม่ใช้เรื่องง่ายนักเท่าไหร่เพราะถือเป็นระบบที่แปลกใหม่พอสมควร
“แล้วผลของมันทำไรได้หรอครับ”
“ก็ถ้าใช้เดียวๆแล้ว Positive จะเป็นการเสริมพลัง และ รักษา มากกว่านะครับ ส่วน Negative จะเป็นในรูปแบบ พลังโจมตีที่มากขึ้นซะมากกว่า แต่พวกนี้สามารถใช้ควบคู่กับพลังเวทย์มนตร์ได้ด้วยนะครับหรือเอามาใช้เดียวๆก็ไม่มีปัญหานั้นขึ้นอยู่กับวิธีการใช้ของแต่ละคนด้วยนะครับผม หมดข้อสงสัยรึยังครับ? “
“อ่อหมดแล้วละครับงั้นผมไม่รบกวนแล้วขอบคุณมากครับผมที่ให้คำแนะนำ”
หลังจากที่วาซีได้รับข้อมูลที่เขาควรรู้แล้วเขาก็บอกลาเจ้าหน้าที่พนักงานออกมาพร้อมกับมองอาวุธในมือที่ตอนนี้กลับสภาพเป็นกลองสี่เหลี่ยมสีขาวอีกครั้ง
“งั้นไปฝึกเก็บค่าประสบการณ์ก่อนละกันคงไม่มีไรมากหรอก รอสักระดับ10 ค่อยลงไปเมืองด้านล่างละกัน “
หลังจากที่วาซีว่างแผนเสร็จเขาก็เปิดแผนที่ขึ้นมาดูก็พบว่าเกาะลอยฟ้าแห่งนี้มีอาณาเขตที่กว้างขวางพอสมควรแผนที่มีระบุชื่อสัตว์อสูรไว้ด้วยจึงเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะหาที่ในการเก็บค่าประสบการณ์ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก
“เอาเป็น ลูกเจี๊ยบ อันดับแรก “
เขามองไปที่พื้นที่เขตลูกเจี๊ยบ เป็นเขตแถวๆหน้าเมืองห่างออกไปไม่มากนักซึ่งระดับของพวกมันก็ไม่มากนักแค่1-3 เท่านั้นเอง
หลังจากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไประหว่างทางก็แวะร้านขายอาหารเพื่อซื้อของกินเตรียมไว้โดยซื้อซาลาเปามา10ลูกเสียเงินไป100p พอดี และมุ่งหน้าตรงไปยังร้านขายยามองของบนแผงลอบเพื่อเตรียมตัวหาของที่อาจจะจำเป็นในการใช้ไป
“เออไม่ทราบว่ามีอะไรขายบ้างหรอครับผม อย่างละเท่าไหร่นะครับ”
“อ่อ ถ้าเป็น ยาเลือดเล็ก 250 p ยาเวทย์เล็ก 300p แหวนกลับเมือง 250p หินรับเคราะห์ 900p จ้ะหนูอยากได้ไรละ ? “
แม่ค้าเจ้าของร้านแจกแจงของออกมาให้กับวาซีฟังก่อนจะยิ้มอย่างอบอุ่นพร้อมกับหันหลังไปควานหาของมาโชว์ให้กับวาซีดู
“เออ...คือ...ว่า” เขาไม่อยากจะบอกว่าของมันราคาขูดรีดขูดเนื้อเขาเหลือเกิ๊น
“เจ้ขอหินรับเคราะห์อันนึง”
“โอ้พอหนุ่มมือใหม่นี้ตาถึงนะไม่คิดว่ามือใหม่จะเลือกซื้อสักเท่าไหร่งั้นจะส่งให้เดียวนี้ละจ้ะ”
“เฮ้ยไม่ใช้ผมน่ะๆ “
“วาซีได้ทำการซื้อ หินรับเคราะห์เสร็จสมบูรณ์เงินคงเหลือคือ O p ค่ะ”
ในระหว่างที่วาซีกำลังตัดสินใจอยู่นั้นเองก็มีผู้เล่นอีกคนสั่งขึ้นแต่เจ้เจ้าของร้านก็ไม่ได้หั่นกลับมามองจึงคิดว่าเป็นวาซีที่สั่งและทำการซื้อขายเสร็จเรียบร้อยดูดเงินของเขาไปจนหมดตัวเลยทีเดียว
“ว้าย ขอโทษด้วยนะจ้ะ ไม่ได้หั่นกลับมามองนะ พี่ขอโทษน้องจริงๆนะ อย่าแจ้งทางจีเอ็มนะ “
เจ้าของร้านที่หั่นกลับมาพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองขายให้ผิดคนซะแล้วจึงรีบขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่เพราะไม่งั้นตัวเองได้ถูกเด้งออกจากงานแน่ๆเพราะนี้ไม่ใช้เอไอแต่เป็นเหมือนผู้ขายของภายในเมืองเองที่ใช้คนจริงในการทำงาน
“เออ...ไม่เป็นไรครับแล้วไปแล้วก็ชั่งมันเถอะครับ” วาซีตอบอย่างอดสงสารไม่ได้ยังไงเดียวค่อยหาเงินใหม่ละกัน
“ขอบคุณมากนะจ้ะที่ช่วยพี่น่ะ คุณลูกค้าถ้าจะไปตีลูกเจี๊ยบละก็แนะนำให้เปลี่ยนเป็นยุงสามปีกดีกว่านะค่ะจัดการที่ปีกมันก่อนหลังจากนั้นก็หัวมันแค่นี้ก็ได้ค่าประสบการณ์และเร็วกว่าด้วยนะค่ะความจริงสัตว์อสูรจะมีจุดที่อ่อนแออยู่นะค่ะหาให้เจอแค่นี้ก็เรียบร้อยแล้วละค่ะ”
“อ่อขอบคุณสำหรับข้อมูลครับผม งั้นผมขอตัว”
“ค่าโชคดีค่ะ นี้เพราะนายเลยน่ะที่ทำให้ฉันเกือบตกงานนะฮ่ะที่หลังจะสั่งไรเข้าคิวหน่อยสิ “
“เอ้าผมผิดหรอเนี่ย....”
หลังจากที่วาซีเดินออกมาก็ไม่ได้ยินบทสนทนาอันไดอีกเฮ้อแต่ตัวเขาก็จนลงทนใดได้เงินมายังไม่ถึงสิบนาทีเลยด้วยซ้ำชั่งมันเดียวไปเก็บประสบการณ์ก็คงได้กลับมาละมั่งแต่เขาก็ได้ความรู้ใหม่มาเหมือนกันคงพอจะเป็นประโยชน์ได้พอควร
“ยุงสามปีกระดับ5-7 งั้นหรอ เอาว่ะลองดูละกัน เขาว่าดีนินะ ”
หลังจากเปิดแผนที่ดูแล้วยุงสามปีกก็ไม่ได้ห่างไปจากเขตของลูกเจี๊ยบสักเท่าไหร่ก็ยังพอไหวหรอกเขาจึงไม่ลังเลและตัดสินใจมุ่งหน้าไปทางอยู่ของเจ้ายุงสามปีกทันทีนั้นก็คือ บึงโคลนเขียว
ฮึงๆๆ ป้อก! ฮึมๆ ป้อก
เสียงปีกของยุงบินกันให้ว่อนไปทั่วหลังจากที่วาซีมาถึงเขาก็พบว่าที่นี้นั้นมีสภาพเป็นบึงขนาดกว้างเกือบ5 เมตร สภาพเน่าเหม็นในบึงเป็นโคลนสีเขียวเหนียวเหนาะนะน่าสยิวกิ้วเป็นที่สุดพร้อมกับมีฟองอากาศสีเขียวลอยขึ้นมามีเสียงแตกดังป้อกเป็นระยะๆ
และมีเจ้ายุงสามปีกบินอยู่รอบๆรูปร่างของมันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากยุงแบบในโลกจริงนักแค่ตัวใหญ่ขึ้นเกือบเท่าคนมีสามปีกและปากแหล่มสีเงินวาววับดังเข็มฉีดยาขนาดใหญ่ยื่นออกมาดูน่ากลัวแต่ระดับของมันก็แค่5เท่านั้นเอง
“เสียงมันน่ารำคาญดีจริงๆ”
หลังจากที่วาซีมาถึงก็หลบอยู่หลังต้นไม้ดำเมี๊ยมต้นหงิกหงองไปมาจากการโดนสารพิษจากบึงโคลนเขียวจนเน่ตายแล้วต้นหนึ่งแถวๆริมอาณาเขตของพวกมันเพื่อดูลาดเลาพวกมันซะก่อนรูปร่างของมันไม่ได้น่ากลัวเท่าไหร่แต่เสียงมันนี้สิกวนใจเขาเป็นที่สุดจนอยากรีบหนีออกไปให้พ้นๆแต่น่าเสียดายที่เขาเลือกที่จะมาเก็บระดับกันตรงนี้
“ไว้คราวหน้าต้องซื้อที่อุดหูมาซะแล้วเฮ้อ ทรานซิส! “
ความคิดเห็น