คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [Fic EXO](hunbaek)My sweet 3 Orange juice (100%)
[Fic HUNBAEK] My sweet
3
Orange juice
-Sehun part-
กริ๊ง~
“โฮ่งๆๆๆๆ” เสียงเจ้าเลมอนเห่าขึ้นเมื่อมันเห็นผมเปิดประตูเข้ามาในร้าน มันวิ่งมาหาผมพร้อมกับกระดิกหาง
“ว่าไง เลมอน ฉันกลับมาแล้ว” ผมย่อเข่าลงพร้อมกับลูบหัวมันอย่างหมั่นเขี้ยว
และจู่ๆก็มีเสียงนึงดังขึ้นตามมา ไม่ใช่เสียงคริสฮยอง ไม่ใช่เสียงลู่หานฮยองและไม่ใช่เสียงดีโอฮยอง แต่ผมเคยได้ยินเสียงนี้มาครั้งนึง....
“เลมอน....นายเห่าทำไมอ่ะ???” ผมหันไปมองทางต้นเสียงด้วยความสงสัย แต่พอเห็นหน้าเจ้าของเสียงผมก็ถึงกับชะงักมือ.......
“!!!!!!!!!!!!?????????อ......ไอ้ ติ๋ม = [ ]=”
“!!!!!!!!!!!!?????????อ......ไอ้เตี้ย =____=”
เฮ้ยยยยยยยยยย!!!!!ไอ้เตี้ยนี่มันมาได้ไงวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“อ้าว....ว่าไงเซฮุน มาแล้วเหรอ J”
ดีโอฮยองยิ้มให้กับผมเล็กน้อยก่อนจะถามตามภาษาคนรู้จักกัน แต่ตอนนี้ผมเหมือนคนเป็นใบ้ไปแล้ว ปากมันไม่ขยับ ตอนนี้ผมได้แต่หน้าเหวออย่างเดียว
ก็ว่าอยู่ว่าเสียงเหมือนเคยได้ยินที่ไหน บยอน แบคฮยอน ไอ้คนที่ผมเจอที่ซูเปอร์มาเก็ต ที่มันด่าผมว่า ไอ้ติ๋ม!!!!!!!!
“ไอ้โด้!!!!มานี่แปบนึงดิ =*=”
แบคฮยอนโผลงขึ้นก่อนจะรีบลากดีโอฮยองออกไปนอกร้าน ก่อนจะคุยอะไรกันซึ่งผมไม่รู้ ผมรู้แต่ว่าไอ้เตี้ยนั่นมันโวยวาย..........
“อ้าว มาแล้วเหรอเซฮุน” คริสฮยองที่โผล่ออกมาจากข้างในถามผมขึ้น เรียกสติผมที่เหวอไปพักนึง
“คริสฮยองสวัสดีครับ J” จงอินเอ่ยทักทายคริสฮยอง นี่ผมเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย ว่ามันก็มาด้วย =.=;;
“อือ หวัดดี นั่นนายพาใครมาด้วยน่ะ ฉันไม่เห็นเคยเห็นหน้า” คริสฮยองว่าพลางมองไปที่คนที่อยู่หลังจงอิน ‘คริสตัล’
“สวัสดีค่ะพี่ของเซฮุน หนูชื่อคริสตัลค่ะ ><”
“อ.....เอ่อ....หวัดดี =A=” คริสฮยองทำหน้าแหยเล็กน้อย เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาขำ ผมต้องเคลียร์เกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อกี้ก่อน.....
“ฮยอง....ทำไมเมื่อกี้ไอ้เตี้ยนั่นมันถึงมาอยู่ที่นี่อ่ะ =_=” ผมถาม
“หือ....หมายถึงแบคฮยอนน่ะเหรอ??”
“อือ....ไอ้เตี้ยนั่นแหละ”
“เขาอายุมากกว่านายนะเว้ย เรียกเขาดีๆสิวะ =[]=”
“ห๊ะ!!??” ผมอุทานขึ้น ไอ้เตี้ยนั่นอายุมากกว่าผมเหรอ!!! ตัวเตี้ยอย่างกับเด็ก ม.ปลาย แถมนิสัยยังขี้โวยวายขนาดนั้น........มันอายุมากกว่าผมจริงเหรอเนี่ย
หึ!!นิสัยอย่างกับเด็ก =___=
“แบคฮยอนเป็นเพื่อนของดีโอ เขาจะเริ่มทำงานที่ร้านเราวันนี้นะ ฝากด้วยล่ะ ฉันกลับไปติวหนังสือกับลู่หานต่อก่อน ”
คริสฮยองอธิบายเล็กน้อย สั่งเสร็จก็เดินไปหยิบน้ำและขนมเล็กน้อย แล้วหนีผมกลับเข้าไปข้างในตามเดิม เฮ้ย!!เฮียอย่าโยนภาระมาให้ผมดิ!!!!!!!!!!!!!
“ไอ้เตี้ยที่แกบอก หมายถึงคนเมื่อกี้เหรอวะ” จงอินหันมาถามผม พอดีผมไประบายกับมันเรื่องเมื่อคืนมากไปหน่อย มันก็เลยอยากเห็นหน้าอยู่พอดี
“เออดิ =___=”
“เฮ้ย กูว่าออกจะน่ารักแท้ๆ=3=”
“เหอะ!!แค่หน้าน่ะสิที่น่ารัก” ผมเค้นหัวเราะ ก่อนจะมองออกไปข้างนอกที่แบคฮยอนยืนอยู่กับดีโอฮยอง ก่อนจะฉุดคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
หึๆไอ้เตี้ยอยู่ที่นี่ก็ดีเหมือนกันนะ ผมจะได้เอาคืนให้สะใจไปเลย เพราะผมไม่คิดว่าเรื่องมันจะจบอยู่แค่เมื่อคืนแน่ๆ มันจะต้องมีเรื่องอื่นๆตามมา
โอกาสแบบนี้ ดีชะมัด J
……….
……………….
……………………………
“โอกาสหน้าเชิญใหม่นะฮะ” แบคฮยอนยิ้มแย้มให้ลูกค้าที่เพิ่งออกจากร้านไปเมื่อกี้ แต่พอลับสายตาเค้าก็หุบยิ้มทัน เมื่อหันไปเห็นเซฮุนที่นั่งลอยหน้าลอยตากุ๊กกิ๊กอยู่กับผู้หญิงที่ชื่อคริสตัล
ไอ้ติ๋มนั่นมันว่างมากใช่ไหมฮะ ลูกเจ้าของร้านแท้ๆไม่เห็นมาช่วยทำงานเลย!!!!! มัวแต่นั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอยู่นั่นแหละ ผู้หญิงคนข้างๆก็แหกปากเสียงดัง ส่วนจงอินนั่นก็เข้าๆออกๆห้องครัวด้านในอยู่นั่นแหละ.......
“เฮ้ย ไอ้แบคช่วยชิมน้ำส้มของฉันหน่อยดิ” ดีโอเรียกแบคฮยอนที่ยืนทำหน้าบูด พร้อมกับยื่นแก้วที่มีน้ำส้มมาให้ร่างบาง
“น้ำส้มเนี่ยนะ มีอะไรให้ชิม =_=”
“ช่วยชิมหน่อยว่ามันหวานไปป่ะ พอดีใส่น้ำตาลมากไปหน่อย”
“แล้วทำไมไม่ชิมเองวะ เอาไปให้ไอ้เด็กจงอินนั่นก็.....”
“กิน!!!”
“เออๆกินก็ได้ๆ=___=” แบคฮยอนเออออแล้วก็คว้าน้ำส้มในมือดีโอมากระดกเข้าไปประมาณ2อึก
พรวดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!
“ไอ้โด้ ไอ้เพื่อนเลววววววว!!!!! TAT”
แบคฮยอนพ่นน้ำออกจากปากทันทีที่น้ำส้มกลืนลงคอไป พร้อมกับด่าดีโอทันที มือนึงก็ชี้หน้าหน้าเพื่อนตาโตที่ยืนกุมท้องหัวเราะ อีกมือก็เช็ดน้ำส้มที่เลอะตรงปาก
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆโอ๊ยฮ่าๆๆๆๆๆๆ อร่อยไหมครับบยอน แบคฮยอน ฮ่าๆๆๆๆ” ดีโอหัวเราะเสียงดังทำเอาคนในร้านหันมามองเล็กน้อย
“อร่อยบ้านแกสิ!!! จะให้ฉันเป็นโรคไตตายหรือไงวะ เค็มอย่างกับทะเลเกลือ ไอ้เลว!!!T[]T”
“เค็มเหมือนมึงไง J”
“โอ๊ยยย จำไว้เลยไอ้เหลือกเอ๊ย!! =[]= กูงอนมึงแล้ว!!” แบคฮยอนเริ่มโวยวายด้วยความโมโหทำเอาสรรพนามเปลี่ยนไปทันที เค้าหน้าบึ้งเล็กน้อยก่อนจะเบนหน้าหนีเพื่อนตัวดีที่ยังคงยืนกุมท้องหัวเราะอย่างสะใจ
“ง้อด้วย!!!!” แบคฮยอนหันมาบอกให้ดีโอง้อ ดีโอก็เลยต้องง้อ
“โอ๋ๆหายงอนได้แล้ว ฉันขอโทษกะจะแกล้งสนุกๆ ฮ่าๆๆๆ”
“เออ ฉันหายงอนแล้ว J” แบคฮยอนหันหน้ากลับมาทางดีโอพร้อมกับยิ้มแฉ่งเหมือนเดิม
“เร็วไปแล้วเมิง =__=;;”
“J”
“เซฮุน.....คริสตัลหิวน้ำจังเลย”
“ถ้าอยากกินก็สั่งน้ำเองสิ =_=” เซฮุนตอบเสียงเรียบก่อนหันหน้ากลับไปมองที่หน้าต่างอีก ทำเอาฝ่ายหญิงดูไม่สบอารมณ์เอามากๆ
“หวานกันเชียวนะเมิง”
“ตรงไหนวะ....” เซฮุนหันไปมองหน้าจงอินที่เดิมออกมาจากห้องครัวอย่างร่าเริงแล้วออกมาพร้อมกับจานที่ใส่คุกกี้นิดหน่อย
จงอินวางจานลงที่โต๊ะแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆเซฮุน ก่อนจะหันไปถามคริสตัล
“กินไหม??”
“อ่า...ซักชิ้นก็ได้ >_<” คริสตัลพยักหน้ารับก่อนจะหยิบคุกกี้ขึ้นกิน1ชิ้น
“แล้วแกจะกินป่ะ =_=” จงอินหันไปถามเพื่อนหน้านิ่งที่นั่งอยู่ข้างๆ ดูก็รู้ว่าเขากำลังเซ็งอยู่ ถ้าจะถามว่าเรื่องอะไรมันก็หลายๆเรื่องรวมกันนั่นแหละ....
“ไม่กะ......” ยังไม่ทันที่เซฮุนจะได้พูดเสร็จ จงอินก็จับคุกกี้ยัดใส่ปากเซฮุนทันที ทำเอาคนตัวสูงแทบจะสำลักออกมา
“ไม่ต้องพูดฉันก็รู้ว่าแกอยากกิน ^_^”
“แค่กๆๆๆพูดเองเออเองทั้งนั้น ไอ้กัมจง แค่กๆๆๆ” เซฮุนพูดไปสำลักไป เขาต้องการน้ำด่วนๆเลย!!!
“ฮ่าๆๆๆๆงั้นเดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้แล้วกัน” ว่าเสร็จปุบเพื่อนตัวดีก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อไปหยิบน้ำมาให้
จงอินค่อยๆเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับน้ำ
“ด...เดี๋ยวก่อนจงอิน!!!น้ำนั่น....” ดีโอโผลงขึ้น แต่ก็โดนแบคฮยอนปิดปากไว้เสียก่อน ดีโอมองหน้าแบคฮยอนเล็กน้อยด้วยความสงสัยว่าจะปิดปากเค้าทำไม
ก็น้ำนั่นมันคือน้ำส้มที่ดีโอใส่เกลือไปเต็มที่เพื่อเอามาแกล้งแบคฮยอนน่ะสิ!!!
“ไม่มีอะไรหรอกจงอินนายเอาน้ำไปเถอะ J” แบคฮยอนยิ้มด้วยความสะใจเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆคลายมือที่ปิดปากดีโอออก ในขณะที่จงอินก็เดินจากไป
“เฮ้ย แบคฮยอนน้ำเมื่อกี้มันน้ำส้มที่ฉันผสมเกลือลงไปนะเว้ยยย”
“เออ รู้ =_=” แบคฮยอนตอบเสียงเรียบ
“ล....แล้วเมื่อกี้ จงอินจะเอาน้ำนั่นไปให้เซฮุนนะเว้ย!!”
“เออ รู้ =v=” แบคฮยอนตอบยิ้มๆ
“แล้วทำไมแกไม่ห้ามวะ T_T ”
“ห้ามทำไม....ฉันทำเพื่อความสะใจเว้ย หึๆ =v=” แบคฮยอนยิ้มร่า ก่อนจะแอบมองสถานการณ์ต่อไปที่จะเกิดขึ้น
-----------------------50%--------------------
จงอินรีบเดินเอาน้ำมาให้เซฮุนทันที ร่างสูงก็รีบคว้าน้ำไปดื่มอย่างรวดเร็วอย่างคนไม่รู้เรื่องว่าน้ำนั้นผสมเกลือ.......
พรวดดดดดดดดดดดด!!!!
“เฮ้ยยย!!!” จนอินรีบเบี่ยงตัวหลบน้ำส้มที่เซฮุนพ่นออกมาจากปากอย่างรีบร้อนด้วยความตกใจ ซึ่งมันทำให้แบคฮยอนแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่ เพราะหน้าตอนที่ร่างสูงพ่นน้ำออกจากปากมันตลกมาก
“ไอ้จงอินนน แกเอาน้ำอะไรมาให้กูกินเนี่ย T[]T เค็มอย่างกับน้ำทะเล” เซฮุนหันไปมองหน้าจงอินอย่างคาดโทษพร้อมกับเอามือปิดปากไว้ ตอนนี้เค้าอยากจะอ้วกจริงๆ
น้ำส้มหรือน้ำเกลือวะเนี่ย!!!!!!!!!
“ก..ก็ไม่รู้นี่หว่า แบคฮยอนฮยองบอกว่าให้เอามาให้นายได้เลย =A=;;”
“ห๊ะ.....ไอ้เตี้ยนั่นบอกเหรอ!!” เซฮุนเริ่มหันไปมองคนตัวเล็กที่ยืนกุมท้องกลั้นขำเต็มที่ เห็นแล้วมันทำให้เค้าแทบปรี๊ดแตก แบคฮยอน....นายมันมีดีแค่หน้าตาชัดๆ!!
ทำกับเค้าแบบนี้ นายก็ต้องโดนเหมือนกันนั่นแหละ....
“เฮ้ย ไอ้แบค แกนะแก TT” ดีโอโอดครวนเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้าเซฮุนที่บึ้งตึงด้วยความโมโห เค้าทำงานที่ร้านนี้มานาน แต่ยังไม่เคยเห็นเซฮุนโกรธเลยนะ!!
“ฮ่ะๆๆๆๆ ฮ...เฮ้ยยย!!!” ร่างบางอุทานขึ้นเมื่อร่างสูงเดินเอาแขนมาล็อกคอเขาแล้วลากออกไปหลังร้าน ทันที
“แบคฮยอน...โชคดีนะเว้ย TAT/” ดีโอพึมพำ
“เฮ้ยยยยยย ปล่อยฉันนะเว้ย” คนตัวเล็กดิ้นไปมาทั้งๆที่โดนล็อกคออยู่ ซึ่งไม่นานก็ถูกปล่อยให้มายืนประจันหน้ากับร่างสูงที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์สุดๆ
“ไอ้เตี้ย!!! สนุกมากป่ะ แกล้งคนอื่นเนี่ย”
“สนุกมากเลยล่ะ โดยเฉพาะเมื่อกี้ สะใจสุดๆเลย J” แบคฮยอนยิ้มร่า ทำเอาเซฮุนอยากจะบ้าตาย คนตัวเล็กคนนี้นี่มันรู้จักสำนึกบ้างไหมเนี่ย...........
“นายนี่มัน.....จะแค้นอะไรฉันนักหนาเนี่ย ”
“เรื่องเมื่อวานฉันไม่มีวันลืมหรอก เรื่องนมน่ะไม่เท่าไหร่แต่เรื่องนั้นน่ะ ฉันยอมไม่ได้ =[]=” แบคฮยอนหน้ามุ่ยใส่คนตัวสูง ทำให้เค้าย้อนกลับไปคิดเรื่องเมื่ออีกรอบ.....
“เพราะนายคนเดียวเลยไอ้ติ๋ม ฉันเลยอดกินนม” แบคฮยอนบ่นขึ้นเมื่อออกมาจากซูเปอร์มาเก็ต ทำให้คนร่างสูงต้องหันไปมองคนตัวเล็ก
“ใครบอกให้นายมากวนใส่ฉันล่ะ ไอ้เตี้ย” เซฮุนตอบกลับพร้อมกับหันหน้าไปทางอื่นตามเดิม ซึ่งมันทำให้แบคฮยอนรู้สึกขัดใจเล็กน้อย
“นี่แน่ะ!!ตายซะเถอะ” แบคฮยอนกระโดดรัดคอร่างสูงแบบไม่ทันตั้งตัว ทำเอาเซฮุนเสียหลักล้มลงไปกับพื้น
“โอ๊ยยยย ไอ้เตี้ย ไม่มีไรทำหรือไง!!!” เซฮุนยืนขึ้นอีกครั้งก่อนมองหน้าคนตัวเล็กที่ทำหน้าสะใจเล็กน้อย
“หึๆสมน้ำหน้า เอาคืนที่นายมาด่าฉัน =v=”
“งั้นฉันทำอะไรนาย ก็ห้ามมาด่าฉันล่ะ!!” เซฮุนดึงถุงที่อยู่ในมือแบคฮยอนมาซึ่งข้างในถุงมันคือแพ็คสตอเบอร์รี่ ก่อนจะเดินไปตรงต้นไม้ต้นสูง
“อ้ากกก เอาสตอเบอร์รี่ฉันคืนมานะเว้ยยยย” แบคฮยอนพยายามคว้าสตอเบอร์รี่ที่อยู่ในมือเซฮุน แต่ก็โดนเอามือยันหัวเอาไว้ทำให้คนตัวเล็กได้แต่ปัดมือไปปัดมือมา
“เรื่องอะไรจะคืนให้โง่ นายแก้แค้นฉันแล้วฉันก็จะแก้แค้นนายบ้างไง” เซฮุนยิ้มนิดๆก่อนจะเขย่งตัวเล็กน้อยพร้อมกับแขวนถุงใส่สตอเบอร์รี่ที่ต้นไม้ ซึ่งอยู่ในระดับความสูงที่ร่างบางเอื้อมไม่ถึง ก่อนรีบเดินหนีทันที
“อ้ากกกกกกกกกกก สตอเบอร์รี่ฉัน T^T” แบคฮยอนโอดครวนพร้อมกับเขย่งเท้าเพื่อจะหยิบถุงสตอเบอร์รี่ แต่........เอื้อมไม่ถึงงงงงงงง!!!!!!!
ไอ้ติ๋มนั่น.....ทำเขาโกรธแล้วนะ T*T
แบคฮยอนหยุดเขย่งเท้าก่อนจะมองหากระป๋องน้ำ ซึ่งพอเห็นแล้วเค้าก็ไม่รอช้ารีบเขวี้ยงใส่คนตัวสูงที่เพิ่งเดินไปได้ไม่ไกล.......
ฟิ้ววววววว โป๊ก!!!!!
“โอ๊ยยยย!!!” เซฮุนกุมหัวตัวเองก่อนจะหันกลับไปหาคนตัวเล็กที่ยืนยักคิ้วให้อย่างสะใจ เล่นกับใครไม่เล่นดันมาเล่นกับแบคฮยอน!!!
“อย่าให้ฉันเจอนายอีกครั้งนะ ไอ้ติ๋มมมม ไม่งั้นฉันจะล้างแค้นนายมากกว่านี้!!!” แบคฮยอนตะโกนออกไป
“ฉันก็เหมือนกันนั่นแหละไอ้เตี้ยยย อย่าให้เจออีกนะ ไม่งั้นฉันจะคิดบัญชีกับนายแน่!!” เซฮุนตะโกนตอบไปเช่นกัน ก่อนจะเดินห่างไปเรื่อยๆจนลับสายตา
เหลือแต่แบคฮยอนยืนอยู่คนเดียว.........แล้วเค้าจะเอายังไงกับสตอเบอร์รี่ดีเนี่ย!!!!!!!!
“นายรู้ไหมเมื่อวานกว่าฉันจะหยิบสตอเบอร์รี่คืนมาได้ มันลำบากแค่ไหน!!”
“ช่วยไม่ได้ อยากเกิดมาเตี้ยเอง :P” เซฮุนตอบแทงใจดำร่างบาง ก่อนจะเดินไปหยิบน้ำส้มแล้วกลับมายืนตรงหน้าแบคฮยอนอีกครั้ง
“เฮ้ย!!นายจะทำอะไรน่ะ =[]=” แบคฮยอนรีบถอยหลังทันทีเมื่อเซฮุนค่อยๆเดินมาหาเขาทีละก้าว พร้อมกับรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์
“แบคฮยอน....นายตายแน่ ^_^” ตอนนี้คนตัวเล็กนั้นถอยจนชิดกับกำแพง เค้าถอยต่อไม่ได้แล้วด้วยสิ
สุดท้ายแบคฮยอนจึงตัดสินใจวิ่งเบี่ยงตัวหลบออกมา ก่อนจะพยายามก้าวขาสั้นๆของตัวเองกลับเข้าไปในร้าน แต่ก็โดนคนตัวสูงกว่าจับคอเสื้อเอาไว้ทันเสียก่อน
“จะหนีไปไหนฮะ =v=”
“ว้ากกกกก!!!ฉันไม่อยากกินน้ำนั่นแล้วนะเว้ยยย!!!!! T[]T” แบคฮยอนเอาแขนเกาะกับประตูไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เซฮุนจึงค่อยๆแกะมือของคนตัวเล็กออก
ตอนนี้เขามีความสุขมากเลย เพิ่งรู้ว่าหมอนี่มันแกล้งสนุกมากขนาดนี้ ทั้งๆที่ชอบทำตัวกวน อวดดี ปากจัดแท้ๆ พอทำอะไรไม่ได้ก็โอดครวนอย่างกับลูกหมา
หลังจากพยายามแกะอยู่ได้สักพักในที่สุดมือของคนตัวเล็กก็หลุดจากประตู
“เฮ้ยยยยยย อุ๊บ!!!”
ร่างสูงจัดการยัดน้ำส้มใส่ปากคนตัวเล็กทันที แบคฮยอนจะพ่นออกก็ไม่ได้จะกลืนก็ไม่ได้ ตอนนี้เค้ารู้แต่ว่าน้ำนี่มันเค็มกว่าที่เขากินตอนแรกอีกนะเนี่ย!!
“อร่อยไหมฮะฮยอง J” หลังจากน้ำในแก้วหมดไปคนตัวสูงก็หันมายิ้มให้คนตัวเล็กอย่างสะใจ ก่อนจะถามอย่างกวนๆ
“T*T” แบคฮยอนยังคงอมน้ำไว้ในปากเพราะเขากลืนไม่ลง แต่ก็พ่นไม่ได้เช่นกัน ร่างบางจ้องเขม็งไปที่เซฮุนด้วยสายตาเคืองๆ แต่คนตัวสูงก็ยังคงยืนยิ้มอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว
โอ เซฮุนถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนฉันชอบเพื่อนนาย ฉันจะไม่มีวันญาติดีกับนายเด็ดขาดเลยคอยดู!!!!!!!!!!!!!!!
“นายหาเรื่องฉันก่อนเองนะ=_=” เซฮุนยักไหล่เล็กน้อย ก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าไปในร้านเพราะเอาคืนสำเร็จแล้ว
แต่คนอย่างบยอน แบคฮยอนไม่ยอมเด็ดขาด...........คนตัวเล็กจัดการพ่นน้ำใส่หลังคนตัวสูงเต็มๆ
“เฮ้ย!!!” เซฮุนอุทานขึ้นหลังจากแบคฮยอนพ่นน้ำส้มใส่หลังเขา
“ไปตายซะ ไอ้ติ๋ม!! >_<” แบคฮยอนกระโดดรัดคอเซฮุนทันทีพร้อมกับโวยวายเป็นเด็กๆ
พอไปสักพักเลยกลายเหมือนเป็นเล่นวิ่งไล่จับกันไปซะงั้น แบคฮยอนก็คอยหนีหลบไปหลบมา เซฮุนก็คอยวิ่งตามจับคนตัวเล็ก
อีกด้านนึง.....
หลังจากที่แบคฮยอนโดนเซฮุนลากออกไปหลังร้าน ดีโอก็เดินไปหาจงอินเพื่อขอโทษแทนเพื่อนตัวแสบของเค้า
“ขอโทษนะจงอิน เพื่อนฉันมันทำให้นายพลอยซวยไปด้วยเลยT_T” ร่างบางก้มลงทำหน้าเศร้า ทั้งๆที่เค้าไม่อยากให้จงอินเดือดร้อนเพราะเรื่องของเค้าแท้ๆ
“ช่างมันเถอะครับ ผมไม่ได้โดนไอ้เซฮุนทำอะไรด้วย J” คนตัวสูงยิ้มให้คนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน ซึ่งมันทำให้ดีโอรู้สึกสบายใจขึ้นนิดหน่อย..........เอ่อ......มากเลยต่างหาก
“ฉันไม่เคยเห็นเซฮุนโกรธเลยนะ”
“ผมก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน เพราะมันไม่เคยโกรธใครจริงจังแถมชอบแกล้งคนอื่นเล่นอีกต่างหาก เพื่อนของฮยองเป็นคนแรกเลยนะเนี่ยที่ทำไอ้ฮุนมันโกรธ”
“ฉ...ฉันควรดีใจเหรอ แบคฮยอนแกนะแก หาเรื่องซวยตลอดTAT” ประโยคช่วงแรกดีโอพูดกับจงอิน แต่ประโยคหลังนั้นเค้าบ่นเพื่อนตัวดีที่ชอบหาเรื่องใส่ตัวเอง
“ไม่แน่อาจโดนไอ้ฮุนทุบหัวแตกแล้วมั้งเนี่ย =.=” จงอินพูดขึ้น มันยิ่งทำให้ดีโอเครียดเข้าไปใหญ่
“T_T”
“หรือจะโดนปล้ำ O_O” จงอินพูดขึ้นอีกครั้ง
“TOT”
ดีโอเริ่มจินตนาการไปต่างๆนาๆว่าแบคฮยอนจะโดนอะไรบ้าง จนตอนนี้ตาของเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้าอยู่แล้ว.....แต่จินตนาการต่างๆก็ต้องหยุดลง.....
“อุ๊บ!!!ฮ่าๆๆๆๆ”
“ข....ขำอะไรน่ะ O//[]//O” ดีโอเริ่มลนลาน ถ้าให้เดาหน้าเขาตอนนี้คงแดงมาก
“ผมแค่กะจะแกล้งเฉยๆไม่คิดว่าฮยองจะคิดจริงๆว่าเพื่อนฮยองจะโดนไอ้ฮุนปล้ำ ฮ่าๆๆ แต่ฮยองตอนเมื่อกี้มันน่ารักมากเลยนะ J”
จงอินพูดไปหัวเราะไปก่อนจะส่งยิ้มมาให้ดีโออีกครั้ง คำพูดเมื่อกี้มันวนซ้ำไปซ้ำมาในหัวของดีโอ
แต่ฮยองตอนเมื่อกี้มันน่ารักมากเลยนะ….
แต่ฮยองตอนเมื่อกี้มันน่ารักมากเลยนะ….
แต่ฮยองตอนเมื่อกี้มันน่ารักมากเลยนะ….
แต่ฮยองตอนเมื่อกี้มันน่ารักมากเลยนะ….
มันน่ารักมากเลยนะ…..
“=///////////////=”
ดีโอรู้สึกหน้าร้อนผ่าว นอกจากเขาจะไม่เคยคุยกับจงอินเกิน1นาที นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่มีคนชมเค้า………...
“ว่าแต่......เราควรจะไปดูพวกนั้นหน่อยไหมครับ =A=” จงอินถามขึ้นมันทำให้ดีโอหายเขินแล้วกลับสู่สภาวะปกติทันทีเมื่อนึกแบคฮยอนที่ไม่รู้จะโดนทำอะไรบ้าง
“นั่นสินะ งั้นพวกเราไปดูกันเถอะ”
ทั้ง2คนรีบเดินไปที่หลังร้านทันที ซึ่งสิ่งแรกที่ได้ยินคือ................
“อ้ากกกกกก อย่าตามมานะไอ้ติ๋ม!!!!=[]=”
เสียงแบคฮยอนดังขึ้นเป็นอย่างแรก พวกเขาจึงรีบชะโงกหน้าออกไปดูตรงหลังร้านแต่ภาพที่เห็น ทำพวกเขาสงสัย......
“เอ่อ.....พวกเขาทำอะไรกันน่ะ =____=” ดีโอเอ่ยขึ้น
“ผมก็ไม่รู้สิครับ ดูๆไปเหมือนวิ่งไล่จับ =0=;”
นี่เขาคิดผิดหรือเปล่าเนี่ยที่ห่วง2คนนี้ ดูออกจะวิ่งเล่นกันสนุกสนาน(?)
“สนุกไหมครับคุณโอ เซฮุน” จงอินเอ่ยขึ้นเมื่อยืนดูแบคฮยอนกับเซฮุนวิ่งตามจับกันไปมา ได้สักพักแล้ว
เซฮุนกับแบคฮยอนรีบหันไปดูทางต้นเสียง ก็เห็นดีโอกับจงอินยืนมองพวกเขาอยู่ ตอนนี้สภาพพวกเขาคือเซฮุนกอดเอวแบคฮยอนเอาไว้เพื่อจะดึงคนตัวเล็กออกจากต้นไม้ที่เกาะอยู่ ส่วนแบคฮยอนก็อย่างที่รู้เขาเกาะต้นไม้ไว้ไม่งั้นเซฮุนคงจะจับเขากรอกน้ำส้มอีกแน่........
ทั้ง2คนรีบผละออกจากกันทันที พร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น
“เอ่อ....งั้นฉันไปหาชานมไข่มุกกินก่อนนะ =0=//” เซฮุนว่าพลางเลียริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะรีบเดินจ้ำอ้าวออกไปทันที ซึ่งจงอินก็เดินตามไปด้วยเช่นกัน
“ก็ดูสนิทกันดีออกไม่ใช่หรือไง เล่นกันซะงุ้งงิ้งเชียว =v=” ดีโอพูดยิ้มๆซึ่งแบคฮยอนก็ทำตัวไม่ถูกเลย.......
“ม.....ไม่ได้สนิทกันนะเว้ย ฉันเกลียดไอ้เด็กติ๋มนั่น =//[]//=” แบคฮยอนว่าเสร็จก็รีบหนีกลับไปในร้าน จนเหลือดีโออยู่คนเดียว
เฮ้อ............เพื่อนเค้าทำไมปากแข็งแบบนี้นะ
-----------------------------------------
ครบ100%แล้วนะคะ ><
ในที่สุดไรเตอร์ก็สอบเสร็จแล้ว มีเวลาอัพแน่ๆจ้า
ความคิดเห็น