คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #48 : 40.จะยอมแพ้?
40.จะยอมแพ้?
วันเสาร์ 11.00น.
กลางป่ามรณะ(ลู-ดูพวกมันเลือกสถานที่ ที่นี้ถ่ายทำยากนะโว้ยยยย)
“ซากุระ~~!!!”เสียงแหลมๆ(?)ของอิโนะดังมาแต่ไกล
“เธอมาสายนะย่ะอิโนะ!”ซากุระพูดพร้อมๆกับหลบดาวกระจายที่คารินโยนมา
“ขอโทดทีนะ ย้ากกกกกก~!”อิโนะโดดถีบคารินจากด้านข้าง
“ว้ายยยยยย~! ยัยหมูอ้วนเธอ!!!”คารินร้อง
“นี่ๆๆ ใครก็รียกฉันแบบนั้นไม่ได้นะย่ะ ยกเว้นเพื่อนฉัน- -***”อิโนะพูด
“อามะจัดการมันเลย!”คารินสั่ง
“โอเค~เลยค่าหัวหน้า~~”ว่าแล้วอามะก็กระโดดลงมาจากต้นไม้
“เข้ามาเลย!”อิโนะท้าครั้งก่อนเธอโดดยัยนี้อัดซะร่วง= =
“ได้เลยคร่า~~~”อามะพูดแล้วบุกเข้าหาอิโนะทันที
“ครั้งนี้ฉันต้องชนะเธอให้ได้เลย!!!!”อิโนะพูดพร้อมโจมตีสวนกลับไป
“ซากุระระวัง!!!!!”อิโนะตะโกนเมื่อซากุระหันไปขวานขนาดใหญ่ก็พุ่งตรงมาทางเธอ
‘หลบไม่ทันแน่!’ซากุระคิด แต่ก่อนที่ขวานจะถึงตัวเธอนั้นเองเคียวขนาดยักษ์
ก็ฟาดมันกระเด็นไปสักก่อน
“ชิ พลาดรึ!?”ซอนย่าสบด
“ไม่เป็นอะไรไปใช่มั้ย? ซากุระซัง^^”โทริหันมายิ้มให้ซากุระ
“จ....จ้าขอบใจนะ”
“อื้อ!”
“ท่านคารินกำลังที่เหลือของพวกมันมาแล้ว!”มิโอะวิ่งมารายงาน
“เตรียมสู้เลย!”คารินสั่ง
“ค่ะ!!!”พวกของคารินทั้งหมดกระโดดลงมาจากต้นไม้
“ซากุระ! ขอโทดนะที่มาช้า”เนกิพูด
“อือ”
“เริ่มสู้กันได้รึยัง?- -”ซาคุโระพูดอย่างอารมเสียๆ(ลู-ก็ไปซ่อมดิ แอ้ก!(โดนผู้กำกับถีบ))
“ก็เข้ามาสิย่ะ!>0<”มิโอะตะโกน
“หุบปากไปเลย นังตอแหลลลล!!! สตอเบอร์รี่ เลมอน&ลิ้นจี่ นังแม่ชะนี
ไม่มีผัวเป็นของตัวเองรึไง มาแย่งผัวชาวบ้านเค้าเนี่ย? หา!? ยังจะมาทำหน้า
แอ๊บแบ๋วอีกน่ารักตายหละย่ะ เด๋วแม่เอาดาบแทงเลยนี่!!!”ซาคุโระชี้หน้าด่า
“.....=[]=;”ทำเอามิโอะค้างไปเลย
‘ท่าทางคงไม่ใช่แค่ไม่ชอบขี้หน้าแล้วหละ= =’ซากุระคิด
“เฮ้! เธอยัยเตี้ยเรามาสู้กัน!!!”เนโกะกวักมือเรียกนากาเระ
“เ....เตี้ย?”นากาเระย้ำคำนั้นอีกครั้ง
“เออเธอนั้นแหละยัยไม่สูง”
“ไม่สูง??? นี่เธอก็ไม่ได้สูงมากไปกว่าแนเลยนะ!!!”นากาเระเริ่มเดือด
“......โธ่โว้ยยย ชั่งมันเหอะ(เถียงไม่ออก)ฉันจัดการเธอเนี่ยแหละ!”
“เข้ามาเลยนังชะนี!!!!”
“แล้วฉันจะสู้กับใครหละนี่= =“”เนกิพูด
“มาแย่งท่านกาอาระกับฉันมั้ยหละ?”พอจบเสียงนั้น หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีดำ
ก็ขว้างคุไนใส่เนกิ
“ว้าย!(หลบ) นี่เธอเป็นใคร!?”เนกิถาม
“My name is Iris.(ไอริส)แต่ชื่อในภาษายี่ปุ่นของฉันอ่านออกเสียงว่า
อิริสุ(i-ri-su)อ่านะ ยินดีที่ได้รู้จักย่ะ”
“ไอริส? อ้อ! เธอคือจินนุ อิริสุที่ว่ากันว่าบ้ากาอาระคุงที่สุดในซึนะใช่มะ!!!”
“โห! ที่แบบเนี่ยรู้เชียว เรียกฉันว่าไอริสเถอะย่ะ-*-”
“โอเคๆ ไอริสก็ไอริสเรามาสู้กัน- -”
“เข้ามาสิ”
“ด้ายยยยยยยย~!”
“.....นี่ๆฮิคารุทำไมเธอมาช้านักหละ?”อิโนะถาม
“พอดีฉันเพิ่งนึกคิดได้ว่าวันนี้รุ่นพี่อิทาจินัดติวเลขให้อ่ะ เลยต้องโทรไปบอกว่า
คงไปไม่ได้แล้วก็เลยมาช้า”ฮิคารุตอบ
“ว่าไงนะ!? ท่านอิทาจิยังหรอ? นี่เธอยุ่งกับท่านอิทาจิของฉันอีกแล้วยังหรอ!?-0-*”
ซอนย่าเริ่มอาละวาด เธอวิ่งไปหยิบขวานมาไล่ฟาดฮิคารุ
“อ้าว....เวงแล้วไงตู= =”พูดจบฮิคารุก็วิ่งหนีทันที(ฮิจัง-จะอยู่ทำไมหละ)
“กรี๊ดดดด~!!!”ซากุระร้อง
“ซากุระ!?”
“ไม่เป็นไรๆ แค่โดนเข็มบินเองไม่เป็นไรหรอก”ซากุระพูด
“หึๆๆ เข็มนั้นอาบยาพิษเอาไว้”คารินยิ้ม
“หา? อั่ก!? อีกแล้วรึ?”ซากุระเริ่มรู้สึกทรมาน
“ซากุระรับ!”ซาคุโระโยนหลอดยาที่มีน้ำสีแดงใสให้
“อะไรอ่ะ?”
“ยาแก้ไง กินให้หมดนั้นแหละ!”
“ขอบใจจ้า>w<”
“เฮ้ย!? แกมียาแก้ได้ไง แล้วแกรู้หรอว่านั้นยาพิษอะไร?”มิโอะโวยวาย
“น่ารำคาน!!!”ซาคุโระขว้างดาบใส่มิโอะ มันเฉี่ยวหน้าเธอไปหน่อย
แล้วเลยไปปักต้นไม้ข้างหลัง
ฉึก!
“......”มิโอะขาอ่อนทันทีเธอล้มลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้น
“ชิ ยาพิดไม่ได้ผลงั้นรึ? งั้นแผน 2 ตัวประกัน!!!!”สิ้นเสียงคาริน
รุสิก็ลากคอฮินาตะแล้วคนอื่นๆออกมา ทำให้ทุกคนหยุดการเคลื่อนไหวลง
“ถ้าไม่ยอมแพ้.....ฉันจะโยนพวกนี้ให้จระเข้กิน!”ริสุประกาศ
“.....ได้ข่าวว่าในป่ามรณะไม่มีจระเข้นะ”นากาเระกับฮิคารุมองหน้ากัน
“มีสิ ฉันพึ่งเอามาปล่อยเมื่อวานเอง-w-”คารินยิ้มอย่างชั่วๆ
“ลงทุน!=[]=”ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
“แน่นอน เอาหละ....ทีนี้พวกเธอจะยอมแพ้มั้ย?”
“......”
“ตอบมาสิ....”
“....”ซากุระครุ่นคิดสักพักก่อนจะพูดออกมาว่า....
****************************************************
To be continued
ลู-สั้นไปนิดนะค่ะ แต่หวังว่าจะสนุกนะ...เออช่วยไปอ่านตอนที่มีคำว่าอัพเดตรแปะ
อยู่ด้วยนะค่ะ^w^
ความคิดเห็น