(แปลแบบดำน้ำ) โอตาคุวันสิ้นโลก [ BL / Yaoi ]

ลำดับตอนที่ #3 : วิถีแฮมสเตอร์!

 ถือสมุดบัญชีที่มีเงินเหลือ 325,7000 หยวน  ต่ออินเตอร์เน็ตจากโทรศัพท์มือถือใหม่  หลัวซวินขับรถจินเปยมือสองที่เพิ่งจ่ายเงิน 9,000 หยวนซื้อมา  มุ่งหน้าไปยังร้านขายวัสดุก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดในเขตตะวันตกเฉียงใต้

(TN: จินเปยเป็นยี่ห้อรถบรรทุกยี่ห้อหนึ่งของจีน)

 เครื่องมือช่างครบเซ็ต  เครื่องมือจำเป็นแต่ละประเภท  รวมถึงเซ็ตอุปกรณ์แผงชาร์จโซลาร์เซลล์  และกระดาษฟอยด์ด้านเดียวจำนวนมากพอ  ต่อจากนั้นเขาขับจินเปยมือสองสู่ตลาดเกษตรขนาดใหญ่แสนกว้างขวางที่อยู่ไกลออกไป - ซื้อเมล็ดพันธุ์  เครื่องกรองน้ำ

 อะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดในวันสิ้นโลก?

 หลัวซวินสามารถตอบคุณอย่างจริงจังว่า  หนึ่ง: น้ำสะอาด  สอง: คุณมีอาหารที่เพียงพอ  สาม: อาวุธ เสื้อผ้า

 หลังจากวันสิ้นโลกเริ่มได้ไม่นานน้ำก็ปนเปื้อนเชื้อไวรัส  หลัวซวินระมัดระวัง  ในช่วงที่หลบหนีไปยังค่ายเมือง M  เห็นทางค่ายแจกน้ำฟรีก็รับมามากสักหน่อย  หลังจากนั้นเขาได้ทำอุปกรณ์กลั่นน้ำด้วยความรู้ดั้งเดิมจากโรงเรียน  แม้ว่าจะช้า  สิ้นเปลืองไม้  แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็รับประกันความปลอดภัย  ยิ่งไปกว่านั้น  แม้ว่าจะได้น้ำกลั่นออกมา  เขาก็ยังเอามันไปต้มเป็นเวลานานเพื่อฆ่าเชื้อไวรัสแล้วถึงดื่ม

 ผู้คนมากมายคิดว่ามันช่างยุ่งยาก  เกือบทั้งหมดเพียงแค่ต้มน้ำเท่านั้นโดยไม่มีการกลั่นก่อน  จนกระทั่งภายในค่ายเกิดซอมบี้ระบาดขึ้นมา  ค่ายเมือง M จึงแตก

 ความจริงแล้วมีค่ายผู้รอดชีวิตมากมายเกิดขึ้น  แต่เพราะอาหาร  น้ำปนเปื้อนเชื้อไวรัส  การระบาดของซอมบี้รอบสองจากภายในจึงทำให้ค่ายเหล่านั้นแตก  ในช่วงแรกนั้นการเคลื่อนไหวของซอมบี้ยังคงเชื่องช้าเป็นอย่างมาก  พืชและสัตว์เกือบทั้งหมดก็ไม่ได้ปนเปื้อนเชื้อไวรัส  ดังนั้นการสร้างค่ายของมนุษย์จึงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก

 เพราะว่าในทุกๆเมืองมีกองกำลังทหาร  ดังนั้นตราบเท่าที่กองทัพสามารถจัดการช่วยเหลือคนธรรมดาได้ทันเวลา  การจัดตั้งค่ายก็เกิดขึ้นเร็วมาก

 ที่ชวนให้ผู้คนทอดถอนใจกว่านั้นคือ  ด้วยเหตุผลเรื่องกายภาพ  ทหารจำนวนไม่น้อยได้ครอบครองพลังพิเศษตั้งแต่ช่วงแรกๆ  และยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเมื่อใช้มันปกป้องผู้คน  นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมหลัวซวินถึงมาที่เขตตะวันตกเฉียงใต้

 นอกจากปัญหาเรื่องน้ำดื่ม  อาหารก็เป็นปัญหาใหญ่  การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสเกิดขึ้นในฤดูหนาว  ผู้คนมากมายจึงต้องต่อสู้กับความหนาวเหน็บ  พึ่งพาการรวบรวมข้าวของสัมภาระภายในเมือง  หาอาหารเพื่อประทังชีวิต  จนกระทั่งเมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง  ฤดูร้อน  ก็ยังคงไม่ตระหนักว่าพืชพรรณด้านนอกได้กลายพันธุ์ไปแล้ว  ดังนั้นผู้คนจึงพบปัญหาว่าพืชเหล่านั้นกินได้หรือไม่?  ถ้ากินเข้าไปแล้วจะเกิดผลเสียอะไรหรือเปล่า?

 คณะนักวิจัยเผยแพร่ข้อมูลในฤดูร้อนปีที่สอง  มีเพียงพืชกลายพันธุ์ไม่กี่ชนิดที่ได้รับการยืนยันว่าสามารถกินได้  แต่ก่อนหน้านั้นปัญหาเรื่องความอดอยากก็ได้กลายเป็นปัญหาใหญ่แล้ว

 หลัวซวินในชีวิตที่แล้วขณะหลบหนีได้เผชิญอันตรายจากค่ายแตกถึงสองครั้งคราก่อนมาถึงเมือง A  ในตอนแรกนั้นเขาเข้าร่วมทีมสำรวจ  แต่ว่าภายหลังซอมบี้เกิดกลายพันธุ์ทำให้มีความสามารถเพิ่มมากขึ้น  ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถรับมือไหว  อีกทั้งในฐานะคนธรรมดา  ก่อนวันสิ้นโลกมาถึงก็ไม่เคยได้จับปืนเลย  ไม่ต้องพูดถึงการเล็งเป้า  ทีมสำรวจจึงถูกลบออก  ทีมล่าเองก็ไม่ต้องการคนธรรมดาที่ไม่มีประโยชน์อะไร

 ไม่มีทางเลือกอื่น  เขาจึงต้องกลับมาที่เมืองเพื่อเข้าร่วมภารกิจก่อสร้างค่ายและภารกิจปลูกผักเพื่อหาเงินจ่ายค่ายังชีพ  ที่นี่  เขาพบว่ามันพอจะหาเลี้ยงตัวเองไหว

 หลังจากทดลองปลูกพืชที่ไม่ใช้แสงมากครั้งแรกได้สำเร็จและขายมัน  เขาเปลี่ยนเป็นเมล็ดพันธุ์ของพืชชนิดอื่นๆ  หลังจากนั้นชีวิตก็ดีขึ้น  เพียงเพราะไม่มีแสงแดด  จึงไม่สามารถปลูกพืชที่ให้ผลตอบแทนสูงจำนวนมากได้  นั่นเป็นสิ่งที่เขาเสียดาย

 ในระหว่างที่ระลึกความทรงจำไปพลางขับรถไปพลาง  เขาก็ขับกลับไปยังชุมชนหงจิ้ง  จอดรถด้านหน้าอาคารบ้านตัวเอง  ขนย้ายสิ่งของต่างๆเข้ามาไว้บนทางเดิน  แล้วเอาขึ้นลิฟต์

 เขาอาศัยอยู่บนชั้น 16  ค่อนข้างสูง  แต่ยังดีที่แม้หลังวันสิ้นโลกก็มีเวลาจ่ายไฟของชุมชนกำหนดไว้  ทุกวันเวลา 7:00 ถึง 9:00 ในตอนเช้า  และ 5:00 ถึง 7:00 ในตอนเย็น  จะสามารถใช้ลิฟต์ได้  แม้ว่าเมื่อก่อนหลัวซวินจะอาศัยในชั้นใต้ดิน  แต่เขานั้นจำต้องซื้อไฟฟ้าจากบ้านบนชั้นสูงๆ  ดังนั้นก็ต้องจำเวลาพวกนี้ด้วย

 ขนย้ายของเข้ามาจัดเรียงในบ้าน  มองห้องที่ว่างเปล่า  หลัวซวินก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา - เริ่มท่องอินเตอร์เน็ต

 วันนี้มีของมากมายที่ออกไปซื้อ  แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องซื้อ  เขาไม่มีเวลามากนักที่จะออกไปซื้อของพวกนี้  ฉะนั้นการซื้อของออนไลน์จึงเป็นทางเลือกแรก

 เขาตั้งใจซื้อโทรศัพท์ที่เป็นแบบนี้  ข้อแรก: เพื่ออำนวยความสะดวกในการซื้อของเตรียมรับมือวันสิ้นโลก  ข้อสอง: โทรศัพท์นั้นแม้ในวันสิ้นโลกก็ยังสามารถใช้ได้  เมื่อค่ายจัดตั้งขึ้นอย่างมั่นคง  สถาบันวิจัยได้พัฒนาซิมการ์ดโทรศัพท์มือถือตัวใหม่ขึ้นมา  ทางค่ายใช้มันส่งข้อความเกี่ยวกับความมั่นคงและข้อมูลการใช้ชีวิตประจำวันแก่ผู้คน

 แน่นอนว่าคลื่นวิทยุเองก็มีอยู่เหมือนกัน  สิ่งนี้โดยปกติ 24 ชั่วโมงในแต่ละวันจะรายงานข่าวต่างๆ  การค้นพบพืชใหม่ๆ  เนื้อสัตว์กลายพันธุ์ที่ได้รับการยืนยันว่าสามารถกินได้  พืชชนิดไหนที่พบการปนเปื้อนสารพิษ  ข่าวของค่ายอื่นๆ  การทำความสะอาดโลกภายนอก  และอื่นๆ

 กดแถบสั่งซื้อ  เลื่อนลงมาหน้าการสั่งซื้อสินค้าอีกอัน  หลัวซวินก่อนที่จะออกจากเมือง F เองก็ซื้อของจำเป็นจากทางออนไลน์  ในกรณีส่วนใหญ่เขาแค่ไม่อยากขนของเอง  ดังนั้นถ้ามีของมาส่งถึงที่ก็จะดีกว่า

 สั่งสินค้าตลอดทั้งคืน  เช้าวันต่อมาหลัวซวินก็พับแขนเสื้อ - เอาล่ะ เริ่มได้!

 ตัดสติกเกอร์กระจกอย่างระมัดระวัง  สเปรย์พ่นน้ำให้แก้วเปียก  ตั้งบันไดพับ  แล้วเปิดแผ่นสติ๊กเกอร์!

 เขาเริ่มติดสติกเกอร์กระจกทั้งหมดบนระเบียงก่อน  แล้วจึงเริ่มติดที่กระจกอีกด้านของห้องนั่งเล่นที่อยู่รอบชานบ้าน  งานนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยแต่ก็มีประโยชน์มาก - หลังวันสิ้นโลกมาถึง  ชานและระเบียงบ้านของคุณเต็มไปด้วยพืชพรรณธัญญาหารที่ปลูกไว้?  คุณพูดว่าไม่มีปัญหา  บอกไปใครจะเชื่อ!

 ในวันที่ซอมบี้ออกอาละวาด  ทุกคนต้องพึ่งอาหารสำเร็จรูป  แม้กระทั่งแป้งข้าวดิบๆ  แต่ว่าบ้านของคุณปลูกพืชและผลไม้  แถมยังปรุงอาหารทานอีกด้วย?  ถ้าไม่ขโมยของบ้านคุณแล้วจะไปขโมยใคร?

 ดังนั้นสิ่งแรกที่หลัวซวินทำคือ - ปกป้องความเป็นส่วนตัวของเขา

 เกือบทั้งหมดของหน้าต่างติดฟิล์มอยู่ด้านเดียว  หลัวซวินเอาแผงโซลาร์เซลล์สองแผงติดตั้งไว้นอกกระจก  เขาแค่ต้องเชื่อมหิ้งออกไปดีๆ - การชาร์จ

 อุปกรณ์ชาร์จแผงโซลาร์เซลล์เขาซื้อมาชุดเดียว  เจ้าสิ่งนี้มันแพงจริงๆ  เขายังมีของให้ต้องซื้ออีกมากมาย  ถ้าหากว่าเงินทุนไม่พอล่ะก็  เมื่อวันสิ้นโลกได้มาถึง  เขาจะขับรถออกไปให้ทั่วเมือง ... เพื่อหยิบฉวยข้าวของ

 อย่างไรก็ตาม  ในวันที่วันสิ้นโลกมาถึงพวกซอมบี้นั้นยังอ่อนอยู่มาก  คนที่กล้าจะออกไปก็มีน้อย  ดังนั้นถ้าทำก็น่าจะเก็บเกี่ยวได้มากทีเดียว

 เก็บประดาษฟอยด์ที่เหลืออยู่ไว้ด้วยกัน  เจ้าสิ่งนี้ต้องเก็บสำรองไว้  จะได้เอาไปติดเป็นฟิล์มภายในรถเปยจินของเขา - ในช่วงวันสิ้นโลกการขับรถออกไปข้างนอก  เรื่องความเป็นส่วนตัวน่ะสำคัญมากๆ

 ยุ่งอยู่เกือบทั้งวัน  สิ่งต่างๆภายในบ้านของหลัวซวินก็เสร็จเรียบร้อย  เมื่อออกไปข้างนอก  เขาก็ขับรถไปตามถนนที่จดจำได้

 ชีวิตก่อนนั้นแม้ว่าจะอยู่ในค่ายตะวันตกเฉียงใต้กว่าแปดปี  แต่ที่ค่ายมีการก่อสร้างใหม่หลังภัยพิบัติ  ที่พักอาศัยเดิมบางส่วนพังลงมา  บางส่วนก็ต่อเติมใหม่  สิ่งก่อสร้างสาธารณะบางแห่งก็มีหน้าตาไม่เหมือนเดิม  อย่างเช่นแต่เดิมเป็นห้างสรรพสินค้าใหญ่  หรือร้านขายเมล็ดพันธุ๋พืช  แค่ในช่วงแรกของวันสิ้นโลกก็ถูกทำลายแล้ว

 เขาในตอนนี้นั้นอยากถือโอกาสที่ของที่สั่งทางออนไลน์ไว้ยังไม่มาส่งออกสำรวจให้คุ้นชินกับห้างสรรพสินค้าใหญ่ในละแวกใกล้เคียง  เช่นพวกตำแหน่งที่ตั้ง

 แม้ว่าเขตตะวันตกเฉียงใต้จะอยู่นอกวงแหวนที่ห้า  แต่ความเจริญนั้นเทียบแล้วมากกว่าเมืองขนาดเล็กและขนาดกลางเสียอีก  โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีรถไฟใต้ดินผ่านที่นี่  และพนักงานออฟฟิสในเมืองจำนวนมากก็เลือกจะอยู่ที่ไกลๆเช่นนี้  ด้วยราคาที่ถูกและมีพื้นที่ให้ใช้ชีวิต

 ด้วยเหตุนี้สิ่งอำนวยความสะดวกในการใช้ชีวิตหลากหลายประเภทจึงครบถ้วนสมบูรณ์  บนถนนสายหลักในเขตตะวันตกเฉียงใต้ของเมือง  หลัวซวินประหลาดใจที่ทุกๆหนึ่งหรือสองสี่แยกเขาสามารถมองเห็นห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ประจำเมือง A  ไม่ต้องพูดถึงว่าที่ศูนย์กลางการค้าในเขตตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองมีห้างค้าปลีกระดับชาติอย่างน้อยสามเจ้า  เช่นเดียวกับร้านสะดวกซื้อขนาดเล็กจำนวนมาก

 ถือแผนที่เมือง  หลัวซวินขับรถไปมา  กาเครื่องหมายสถานที่สำคัญไว้บนแผนที่  เมื่อเรียบร้อยตอนที่เขากลับไปจะได้ดาวน์โหลดแผนที่ในมือถือแล้วมาร์คไว้  เอาให้พร้อมทั้งสองทาง

 ขับวนรอบใหญ่  ในที่สุดรถยนต์ก็จอดที่ชั้นจอดรถใต้ดินของซุปเปอร์มาเก็ตขนาดใหญ่  มือถือบัตรเครดิต  ดันรถเข็นคันเล็กๆ  ทำความคุ้นเคยกับการจัดวางสินค้าไปพลาง  เข้าไปในซุปเปอร์มาเก็ตพลาง

 เมื่อวานนี้ที่ร้านขายวัสดุก่อสร้างและตลาดเกษตรกรเขาใช้เงินไปเกือบ 30,000 หยวน  หลังจากเมื่อคืนสั่งซื้อสินค้าไป  เงินที่เหลืออยู่กว่าสองแสนก็ใช้ไปเจ็ดแปดส่วนแล้ว

 ดังนั้นที่เหลืออยู่ในมือตอนนี้ก็มีแค่ 80,000 - 90,000 หยวน  ประเมิณแล้วว่าวันนี้ที่มาซุปเปอร์มาเก็ตคงหายไปอีกอย่างน้อย 1,000 หยวน

 ระหว่างที่เดินไปพลาง  สังเกตไปพลาง  มือก็หยิบน้ำมัน ข้าว แป้ง ใส่รถเข็น  และใส่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหลากหลายรสชาติอย่างละนิดหน่อย  ผ่านเครื่องใช้ครัวเรือน  หลัวซวินก็พลันตะลึงงั้นเมื่อพบว่า - เขาลืมซื้อผ้านวมกับอุปกรณ์ซักล้างเสื้อผ้า

 มองราคาผ้าปูที่นอนและเช็คราคาจากอินเตอร์เน็ต  เขาซื้อของจากออนไลน์น่าจะดีกว่า  ไม่ต้องพูดถึงเรื่องราคาถูกกว่าในห้าง  แต่ยังส่งถึงหน้าประตูห้อง - ที่เขาใช้บริการอยู่ไม่ใช่ดับเบิ้ล 11  ไม่ต้องกังวลว่าคลังสินค้าจะระเบิด  สะดวกกว่ามาซื้อที่ห้าง

(TN:  ดับเบิ้ล 11  เป็นชื่อบริษัทขายสินค้าออนไลน์ของจีน  อยู่ใน Alibaba Group)

 ใส่หม้อกับกระทะอีกสองสามชิ้น  หลัวซวินปฏิเสธคำชักชวนให้ทำการ์ดสมัครสมาชิก  ผลักรถเข็นไปที่จอดรถใต้ดิน  ขนของ!

 เมื่อเขาจัดการขนกองข้าวของเหล่านี้ไว้ในบ้านเสร็จ  ถึงได้ทรุดลงถอนหายใจ "ร่างกายนี้  โคตรแย่..."

 สองชีวิต  ความแข็งแรงของร่างกายเขาอยู่ในขอบเขตการเคลื่อนไหวของคนธรรมดา  ในชีวิตก่อนเพราะสภาพการใช้ชีวิตที่ยากลำบาก  เมื่อเทียบกับตอนนี้ที่เป็นแค่ไก่ต้มสับจึงดีกว่ามาก

 ตอนนี้ยังมีเวลาออกกำลังกายอยู่ไหม?  ในอนาคตผู้คนต้องพึ่งพาเรี่ยวแรงของตนเองในการมีชีวิตอยู่  ความแข็งแรงจึงค่อยๆเพิ่มขึ้นตามไปด้วย

 ดวงตาปิดลงเงียบๆขณะคิด  เมื่อเปิดโทรศัพท์และเพิ่มสิ่งที่ต้องซื้ออีกนิดหน่อย  เขาก็เดินขึ้นชั้นสอง  ทิ้งตัวลงบนกองเสื้อผ้าหนาๆ มุดเข้าไปในนั้น - หลับ!