ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The omen : ชีวิตที่ดำเนินต่อ

    ลำดับตอนที่ #2 : >>> 2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 230
      0
      31 พ.ค. 50


    โครม!!!!!!

    ปัง

    เอลไลย่าปิดประตูลงอย่างรวดเร็ว  ดวงหน้างามที่หันหลังให้กับประตูดูเหนื่อยอ่อนมาก  ซึ่งมีผลมาจากการวิ่งมาราธอนจากที่สนามกลับห้องมานั้นเอง..

    ตุ๊บ

    ร่างบางล้มตัวลงไปบนเตียงก่อนที่ดวงตาสีเปลือกไม้จะปิดลงเพื่อทบทวนเรื่องในวันนี่....

    ไม่เข้าใจว่าทำไม..

    หัวใจเราถึงต้องเต้นด้วยละ

    ........เฮ้อ

    แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็มืดลง....พร้อมกับวติที่พึงเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั่ง

    +++++++++++++++

    "อ๊ายยยยยยยยยยย"เสียงแหลมสูงที่จะเป็นของใครไม่ได้นอกจากแอมเบอร์ดังขึ้นล่อเอาห้องนั่งเล่นเกือบแตก เพียงเพราะเคอัสไปโดนสีทาเล็บของเจ้าหล่อนที่ยังไม่แห้งมีผลให้

    "เคเคนายอยากเป็นตุ๊กแกย่างรึยังไง!!!!"แอมเบอร์ร้องหาว่าที่ตุ๊กแกย่างที่ไปหลบอยู่หลังจูปิไต

    "ใคร้ใครใครอยาก....ขอโทษนะ...ช้างน้ำคือ..ชั้นไม่ได้ตั้งใจ"และแทนที่เคอัสจะแก้ตัว(เพื่อให้รอด) แต่กลับวางระเบิดอีกตูมใหญ่  จนจูปิไตอยากจะส่งตัวตุ๊กแกไปให้เพื่อนสาวย่างสดซะ

    "นายว่าใครช้างน้ำยะ...ตายซะเถอะ"ว่าแล้วแอมเบอร์ก็วิ่งไล่เคอัสรอบห้องจนผู้เป็นแม่พระถึงกับหัวเราะออกมา

    "อ้าววววเมอลินด้าอย่าหัวเราะกันสิ อ๊ากกกกกกกกกก"เสียงท้วงของเคอัสกับเมอลินด้าและเสียงต่อมาที่ดังขั่นด้วยความเจ็บปวดเพราะมือของแอมเบอร์นะสิ...ตอนนี่ย้ายมาอยู่ที่หูของเขาแล้ว

    "แล้วเอลไลย่าไปไหนแล้วละ"เมอลินด้าเปลี่ยนเรื่องโดนการหันมาหานาธานแทน

    "ไม่รู้สิตั้งแต่...ตอนที่พวกเรา...ร่วงลงมาจากข้างบนโน่นแล้ว"นาธานพูด

    "ไม่อยากเชื่อว่าเอลไลย่าจะยอมพลาดอาหารเย็น"จูปิไตว่า

    "งั้นเออ...เจมิไนก็ช่วยไปหาเอลไลย่าที่ห้องหน่อยสิ"แอมเบอร์หันไปหาคนพูดน้อยที่เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย

    "พวกเธอเข้าไปไม่ได้เหรอ"นาธานหันมาถาม

    "เอลไลย่าล๊อกประตูไว้นี่...เจมิไนนายก็ช่วยใช่พลังออลซอร์ทลมเข้าไปทางหน้าต่างก็แล้วกัน"ได้ยินแอมเบอร์พูดอย่างนั้น  เจมิไนก็ยัง

    เงียบ

    "น้า...เจมิไนถือซะว่าเอาอาหารค่ำไปให้เพื่อนก็แล้วกัน"เมอลินด้าร่วมกดดันด้วย

    "นั้นดิหรือนายอยากให้เอลไลย่านอนขึ้นอืดอยู่ในห้องโอ๊ย"เสียงของคนปากมากที่มาพร้อมกับข้อศอกของแอมเบอร์กับจูปิไตที่พร้อมใจกันประทับลงบนหัว

    ฉับพลันเจมิไนก็หายไปจากที่ตรงหน้าทันที

    +++++++++++++++++++

    ที่จริงอยากไป

    แต่กลัว....

    กลัวใจตัวเอง....

    แต่ถ้าเพื่อนๆโอ.เค.

    แม่พระเห็นด้วย

    ตุ๊กแกก็ร่วม( ? )

    ....เอลไลย่า.....

    เจอกันที่ห้อง

    ++++++++++++++++++++++
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×