ลำดับตอนที่ #90
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #90 : [WANG The Series] Patient Wang Part 3
วัน่อมา...
"รู้สึีึ้นหรือยัะ?"
"ทำไมรับ? ถ้าผมีึ้นแล้ว ผม็้อลับบ้านแล้วใ่มั้ยรับ?"
"ไม่อยาลับเหรอะ?"
"ุพยาบาล็น่าะรู้ แุ่พยาบาลไม่อยาเห็นหน้าผมแล้ว ถึอยาให้ผมลับ... ผมน่ารำามาสินะรับ"
็ไม่ไ้อยาะเล่นให่ แ่ใน้อย น้อยใไปเอ ปา็เลยพ่นอะไรออมา็ไม่รู้ บ้าบอ
"ทำไมถึิแบบนั้นล่ะะ?" เธอ็ยัทำหน้าที่อเธอ ทั้วัไ้ วัวามัน และระหว่ารอ เธอ็ุยับผมไป้วย แ่ผมไม่เ้าใทำไมเธอถึอบยิ้มแบบนั้นให้ผม ไม่รู้หรือไว่าผมแพ้รอยยิ้มอเธอ
"เพราะุพยาบาลมีแฟนแล้ว ุพยาบาลไม่อยายุ่ับนอย่าผมสัเท่าไหร่ ถ้าไม่ใ่เพราะหน้าที่"
"วามัน่อน้าสูนะะ ยัมีไ้เล็น้อย เี๋ยวพยาบาละเ็ัวให้นะะ รอพยาบาลสัรู่ พยาบาลอไปรวเียอื่น่อนนะะ"
เธอทำเป็นเลี่ยพูเรื่ออื่นแบบนี้ แสว่าผมิถูใ่มั้ยรับ? ถ้าไม่ใ่เพราะหน้าที่เธอ็ไม่อยาะเ้าใล้ผม พยาบาล็้อู่ับหมอสินะ ถึะเหมาะสมัน
"สวัสีรับุแ็สัน หมออูอาารหน่อยนะรับ" มาอีแล้ว ยิ่เลียยิ่เอสินะมารหัวใ
"ผมลับบ้านไ้แล้วใ่มั้ยรับ?" เริ่มัะสสารัวเอ ืนทนอยู่่อไป็มีแ่ะเ็บปวใ ที่้อทนเห็นภาพบาา
"อยาลับแล้วเหรอรับ? น่าเสียายนะรับที่หมอยัอนุาให้ลับไม่ไ้ เพราะุยัมีไ้อยู่" เอาอีแล้วบไหล่อีแล้ว นี่ผมเพื่อนเล่นหมอเรอะ? ถามริ
"แ่นี้ผมไม่ายหรอรับหมอ"
"เี๋ยวหมอะให้พยาบาลัยาัวใหม่มาให้หลัทาน้าวเสร็นะรับ แล้ว็เ็ัว้วยไ้ะไ้ลนะรับ ส่วนแผลที่ผ่าัไม่มีปัหาอะไร แผลแห้สนิที"
"รับ" ทราบแล้วรับ สั่เป็นพ่อเลย ไปรวเียอื่นบ้าเถอะ
"ั้นหมออัว่อนนะรับ"
"ทาน้าวนะะ เสร็แล้วะไ้ทานยา" เธอเห็นว่าผมเป็นผู้ป่วยอนาถา ถึมาทำี้วย
"ผมทานเอไ้รับ ุพยายาลไม่้อมา่อยสนใผม็ไ้"
"ไล่ันอีแล้วนะะ"
"ผมไม่มีสิทธิ์ทำอย่านั้นหรอรับ ถึในใะอยาใหุ้พยายาลอยู่ใล้ๆ แ่ผม็ไม่อยาทำให้แฟนอุพยาบาลเ้าใผิหรอรับ"
"ทาน้าวเถอะ่ะ ทานเยอะๆนะะ พยาบาลเป็นห่ว" เป็นห่วอีแล้ว แบบนี้เรียว่าอ่อยมั้ย? ถ้าใ่ ผมะแย่หมอละนะ
"เอ่อ...มือผมไม่่อยมีแรเลยรับ ุพยาบาลป้อนให้หน่อยไ้มั้ย~"
"ไ้สิะ" เธอทำให้ผม้วยรอยยิ้ม ่อยๆั้าว้มป้อนผม ไม่เหมือนับราวที่แล้วเลยรับ
"ถ้ามีุพยาบาลมาป้อนให้ทุวัน ผมอ้วนเป็นหมูแน่ๆเลยรับ"
"อยาให้พยาบาลป้อนทุวันเลยเหรอะ?"
"อยาให้ป้อนลอีวิเลยแหละรับ" ถ้าผมาไม่ไ้ฝาไป ผมเห็นว่าเธอหน้าแ้วยแหละรับ
"ะไม่เป็นารเอาเปรียบพยาบาลเินไปเหรอะ?"
"ไม่เอาเปรียบหรอรับ ็แลับารที่ผมะูแลหัวใุพยาบาลไปลอีวิไรับ"
"เป็นหมอหรือไะ? ถึูแลหัวในอื่นไ้"
"ไม่ไ้เป็นรับ แ่ผมเ่ว่าหมอแน่นอน เพราะผมะูแลทั้ใ ูแลทั้ายอุพยาบาลเลยรับ"
"วันนี้ทานเ่นะะ ทานนหมเลย" เธอมผมพร้อมรอยยิ้ม ็เพราะมีนสวยมาป้อนนี่รับ เนอะ
"เพราะผมอยาหายไวๆ ะไ้มาูแลหัวใุพยาบาลไรับ" ฮิ้วววว~
"ั้นพยาบาลอถามพี่าย่อนนะะ"
"รู้สึีึ้นหรือยัะ?"
"ทำไมรับ? ถ้าผมีึ้นแล้ว ผม็้อลับบ้านแล้วใ่มั้ยรับ?"
"ไม่อยาลับเหรอะ?"
"ุพยาบาล็น่าะรู้ แุ่พยาบาลไม่อยาเห็นหน้าผมแล้ว ถึอยาให้ผมลับ... ผมน่ารำามาสินะรับ"
็ไม่ไ้อยาะเล่นให่ แ่ใน้อย น้อยใไปเอ ปา็เลยพ่นอะไรออมา็ไม่รู้ บ้าบอ
"ทำไมถึิแบบนั้นล่ะะ?" เธอ็ยัทำหน้าที่อเธอ ทั้วัไ้ วัวามัน และระหว่ารอ เธอ็ุยับผมไป้วย แ่ผมไม่เ้าใทำไมเธอถึอบยิ้มแบบนั้นให้ผม ไม่รู้หรือไว่าผมแพ้รอยยิ้มอเธอ
"เพราะุพยาบาลมีแฟนแล้ว ุพยาบาลไม่อยายุ่ับนอย่าผมสัเท่าไหร่ ถ้าไม่ใ่เพราะหน้าที่"
"วามัน่อน้าสูนะะ ยัมีไ้เล็น้อย เี๋ยวพยาบาละเ็ัวให้นะะ รอพยาบาลสัรู่ พยาบาลอไปรวเียอื่น่อนนะะ"
เธอทำเป็นเลี่ยพูเรื่ออื่นแบบนี้ แสว่าผมิถูใ่มั้ยรับ? ถ้าไม่ใ่เพราะหน้าที่เธอ็ไม่อยาะเ้าใล้ผม พยาบาล็้อู่ับหมอสินะ ถึะเหมาะสมัน
WANG The Series
"สวัสีรับุแ็สัน หมออูอาารหน่อยนะรับ" มาอีแล้ว ยิ่เลียยิ่เอสินะมารหัวใ
"ผมลับบ้านไ้แล้วใ่มั้ยรับ?" เริ่มัะสสารัวเอ ืนทนอยู่่อไป็มีแ่ะเ็บปวใ ที่้อทนเห็นภาพบาา
"อยาลับแล้วเหรอรับ? น่าเสียายนะรับที่หมอยัอนุาให้ลับไม่ไ้ เพราะุยัมีไ้อยู่" เอาอีแล้วบไหล่อีแล้ว นี่ผมเพื่อนเล่นหมอเรอะ? ถามริ
"แ่นี้ผมไม่ายหรอรับหมอ"
"เี๋ยวหมอะให้พยาบาลัยาัวใหม่มาให้หลัทาน้าวเสร็นะรับ แล้ว็เ็ัว้วยไ้ะไ้ลนะรับ ส่วนแผลที่ผ่าัไม่มีปัหาอะไร แผลแห้สนิที"
"รับ" ทราบแล้วรับ สั่เป็นพ่อเลย ไปรวเียอื่นบ้าเถอะ
"ั้นหมออัว่อนนะรับ"
WANG The Series
"ทาน้าวนะะ เสร็แล้วะไ้ทานยา" เธอเห็นว่าผมเป็นผู้ป่วยอนาถา ถึมาทำี้วย
"ผมทานเอไ้รับ ุพยายาลไม่้อมา่อยสนใผม็ไ้"
"ไล่ันอีแล้วนะะ"
"ผมไม่มีสิทธิ์ทำอย่านั้นหรอรับ ถึในใะอยาใหุ้พยายาลอยู่ใล้ๆ แ่ผม็ไม่อยาทำให้แฟนอุพยาบาลเ้าใผิหรอรับ"
"ทาน้าวเถอะ่ะ ทานเยอะๆนะะ พยาบาลเป็นห่ว" เป็นห่วอีแล้ว แบบนี้เรียว่าอ่อยมั้ย? ถ้าใ่ ผมะแย่หมอละนะ
"เอ่อ...มือผมไม่่อยมีแรเลยรับ ุพยาบาลป้อนให้หน่อยไ้มั้ย~"
"ไ้สิะ" เธอทำให้ผม้วยรอยยิ้ม ่อยๆั้าว้มป้อนผม ไม่เหมือนับราวที่แล้วเลยรับ
"ถ้ามีุพยาบาลมาป้อนให้ทุวัน ผมอ้วนเป็นหมูแน่ๆเลยรับ"
"อยาให้พยาบาลป้อนทุวันเลยเหรอะ?"
"อยาให้ป้อนลอีวิเลยแหละรับ" ถ้าผมาไม่ไ้ฝาไป ผมเห็นว่าเธอหน้าแ้วยแหละรับ
"ะไม่เป็นารเอาเปรียบพยาบาลเินไปเหรอะ?"
"ไม่เอาเปรียบหรอรับ ็แลับารที่ผมะูแลหัวใุพยาบาลไปลอีวิไรับ"
"เป็นหมอหรือไะ? ถึูแลหัวในอื่นไ้"
"ไม่ไ้เป็นรับ แ่ผมเ่ว่าหมอแน่นอน เพราะผมะูแลทั้ใ ูแลทั้ายอุพยาบาลเลยรับ"
"วันนี้ทานเ่นะะ ทานนหมเลย" เธอมผมพร้อมรอยยิ้ม ็เพราะมีนสวยมาป้อนนี่รับ เนอะ
"เพราะผมอยาหายไวๆ ะไ้มาูแลหัวใุพยาบาลไรับ" ฮิ้วววว~
"ั้นพยาบาลอถามพี่าย่อนนะะ"
วันหยุะหมลแล้ว เห้อมมม~ ้อลับไปทำาน ลับไปเรียนันแล้วเนอะ อยาร้อเพล 'หยุ่อเลยไ้ไหม อยาปล่อยให้ัวันไป เธอ็รู้ทั้หัวใ ันอยู่ที่เียหมแล้วอนนี้~' เลยแหละ่ะ ฮ่าๆ
#หวัเอะีรี่ย์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น