~ @ ~ Harry Potter[ JamesXSeverus ] (*Yaoi*) ~ @ ~

ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อถึงฮอกวอตส์

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++

หลังจากที่ขบวนรถไฟด่วนฮอกวอตส์แล่นมาจอดนิ่งที่ชานชาลาแล้วนักเรียนทุกคนก้ได้ทยอยลงกันมาจากขบวนรถฟันหมดทุกคน  ก้เป็นเช่นทุกปีที่ปีหนึ่งจะต้องไปกับแฮรกริด  พวกปีอื่นก้จะต้องนั่งรถม้าเพื่อเข้าไปยังบริเวณโรงเรียน  



รวมทั้งพวกของเจมส์  ซิเรียส  ลูปิน  และก้เสนปด้วยที่ต้องไปขึ้นรถม้า  มีรถม้าว่างอยู่คันหนึ่งแต่เสนปได้ขึ้นไปนั่งก่อนแล้ว  เจมส์คิดจะไปนั่งแต่ซิเรียสไม่ค่อยที่จะอยากนั่งกับเสนปเท่าไรเลยโดนลูปินขู่ให้ไปนั่งไม่งั้นก้ต้องเดินไปโรงเรียนเอง  ซิเรียสจึงต้องยอมขึ้นแต่โดยดี  เมื่อพวกเขาขึ้นไปก้เจอกับสายตาที่แสดงออกว่าไม่พอใจที่พวกนี้ขึ้นมาก้คือสายตาของเสนป



“ขึ้นมาทำไม  ไปให้พ้นเลย”



“ฉันจะนั่งมันก้เรื่องของฉัน”  ซิเรียสพูดขึ้นมาเพื่อบ่งบอกว่าไม่ชอบหน้าเสนปเป็นอย่างมาก



“มันไม่มีรถม้าว่างแล้วนิ  ก้ช่วยไม่ได้”  เจมส์พูดขัดการทะเลาะกันของซิเรียสกับเสนป



“อย่ามายุ่งกับฉันแล้วกัน”  เสนปพูดขึ้นก่อนที่จะหยิบตำรา ศาสตร์มืดที่ควรรู้จัก  ขึ้นมาอ่าน เพราะไม่อยากจะยุ่งวุ่นวายกับพวกของเจมส์



“นายอ่านอะไรนะเสนป”  เจมส์ดูเหมือนจะไม่ได้ฟังที่เสนปพูดก่อนหน้านี้เลยแม้แต่นิด(ฟังแต่ไม่เข้าหูละมั้ง)



“ฉันบอกแล้วว่าอย่ามายุ่ง”  เสนปพูดขึ้นมาแต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง



“เจมส์นายไปพูดดีกับมันทำไม” ซิเรียสขัดขึ้นมาระว่างสองคนนี้



“น่า  ก้นั่งรถคันเดียวกันก้คุยกันดีๆหน่อยสิ”



“ไม่ได้อยากจะนั่งคันเดียวกับนายสักหน่อยและก้ไม่เห็นจำเป็นที่ต้องพูดดีกับพวกนาย”   เสนปพูดขึ้นเพื่อที่จะยุติการสนทนาที่ไม่ค่อยเต็มใจนักของตน



“เห็นไหมละ  มันยังไม่อยากจะพูดกับเราเลยแล้วฉันก้ไม่อยากที่จะได้ยินเสียงแย่ๆของมันด้วย”  ซิเรียสว่าพลางใช้สายตามองไปทางที่เสนปนั่งอยู่



“เงียบน่าซิเรียส  ฉันจะอ่านหนังสือ”  ลูปินพูดขัดขึ้นมาให้ซิเรียสเงียบลงสักทีเพราะว่าตอนนี้เขานั้นเริ่มที่จะอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องแล้ว



หลังจากนั้นก้ไม่มีเสียงใดดังขึ้นมาเลยจนกระทั้งรถม้าแล่นมาจนถึงหน้าปราสาทฮอกวอตส์ที่ตั้งสูงตระหง่านใหญ่โตอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดมิด



พวกของเจมส์  ซิเรียส  ลูปิน  และก้เสนปลงมาจากรถม้าแล้วจึงเดินเข้าไปในปราสาทเพื่อไปยังห้องโถงกลางที่กำลังจะจัดงานเลี้ยงเปิดภาคเรียนใหม่  พวกเขาเดินเข้ามาพร้อมกันทำเอาทุกคนในห้องโถงหันมามองเป็นตาเดียวก้เพราะว่าภาพที่เห็นนี้สิก้ศัตรูเดินเข้ามาพร้อมกัน  แล้วพวกเขาก้แยกย้ายกันไปตามโต๊ะประจำบ้านของตน



“เจมส์นายมาพร้อมกับเสนปได้ไงนะ”



“แค่นั่งรถม้าคันดียวกันมานะ”



“แล้วก้ไม่ต้องพูดถึงมันด้วย  พวกเราไม่มีทางไปญาติดีกับมันแน่”



“ก้ได้ไม่พูดถึงเสนปแล้ว  ดับเบิลดอร์จะพูดแล้วละ”  แล้วทั้งห้องก้หันไปทางศาสตราจารย์ดับเบิลดอร์แล้วก้เกิดความขึ้นมาอย่างกระทันหัน  เหมือนเป็นที่รู้กันว่าควรทำอย่างไร



“ยินดีต้อนรับปีหนึ่งทุกคนสู่ฮอกวอตส์  และก้ขอต้อนรับการกลับมาของชั้นปีอื่นๆ”  ศาสตราจารย์ดับเบิลดอร์กล่าวต้อนรับนักเรียนทุกคนแล้วก้กล่าวอะไรต่ออีกนิดหน่อยจนในที่สุด



“เริ่มลงมือทานได้” จึงเกิดเสียงเฮกันทั้งห้องโถงด้วยความดีใจที่จะได้รับประทานอาหารเสียที  เสียงคุยกันจ้อกแจ้กดังไปทั่วทั้งห้องโถง  หลังจากที่ทุกคนทานเสร็จแล้วศาสตราจารย์ดับเบิลดอร์ก้ลุกขึ้นเพื่อกล่าวอีกครั้ง



“ขึ้นนอนได้” แล้วทุกคนก้ทยอยกันออกจากห้องโถงเพื่อไปยังบ้านของตนเพื่อที่จะได้นอนพักเสียทีหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางมาตลอดทั้งวัน



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++