คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #112 : ตอนที่ 110 สนามรบเฉพาะกิจ
“ท...ท่านโซโลมอน!” นิกซ์ที่มองเห็นข่ายมนตร์ปริศนาที่ปกคลุมเมืองอัลเทร่าก็ตะโกนลั่นในทันทีทันใด ติดอยู่ที่ว่าถิ่นที่อยู่ในตอนนี้ของเขาไม่ใช่ในเมือง
แต่เป็นนอกกำแพงเมือง
“มาเร็วกว่าที่พวกข้าคาดการณ์กันไว้ แต่ก็ยังไม่มีอะไรน่าตกใจ” ราชาในคราบจอมเวทเผยรอยยิ้มจางๆ ก่อนจะสาวเท้าเดินต่อไปจนนิกซ์ต้องรีบวิ่งตามเพื่อให้ทันชายผู้นี้ พร้อมกับนึกครามครันในใขว่าเขากำลังอะไรอยู่กันแน่
หลังจากผ่านวินาทีหวาดเสียวจนเอาชนะโรสแมรี่ได้อย่างหวุดหวิด จ้าวแห่งเทพปิศาจก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงบอกกับเขาว่าเราจะออกไปข้างนอกเมือง แน่นอนว่าเขาได้ยินไม่ผิด หูไม่ได้ฝาด โซโลมอนได้ออกปากว่าจะออกไปข้างนอกเมืองจริงๆไม่ผิดเพี้ยนแต่อย่างใด
และแน่นอนว่าเขาต้องถามถึงสาเหตุในการกระทำเช่นนี้ โซโลมอนก็ได้ตอยกลับมาเป็นเชิงว่าในนี้มีคนรับหน้าที่อยู่แล้ว ซึ่งเขาก็มองไม่เห็นใครในละแวกใกล้เคียงตามคำกล่าวของราชาจอมเวท ทว่าทิศทางใดก็ตามที่โซโลมอนเดินนำหน้าไป ไม่มีศัตรูซักคนหรือซักตัวโผล่เข้ามาทักทายให้นิกซ์ใจหายแต่อย่างใด ราวกับว่าภายในอาณาเขตร่วมร้อยเมตร ได้ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของโซโลมอนอย่างสิ้นเชิง
พอรู้ตัวอีกทีก็พบว่าเขากับหนึ่งในจ้าวมนตราทั้งเจ็ด
ได้ยืนอยู่นอกเมืองแล้วเป็นที่เรียบร้อย
“เอ่อ...แล้วเรื่องข่ายมนตร์นั้นล่ะครับ ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องด่วนที่ต้องแก้ไขก่อนหรือเปล่า...” นิกซ์ยิ้มเจื่อนๆ เหลือบมองไปทางด้านล่างที่ตอนนี้มีกำแพงมนตร์มาขวางกั้นระหว่างนอกเมืองและภายในเมือง
“เจ้านั้นทำให้คนที่อยู่ข้างในไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้” โซโลมอนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย ในขณะที่นิกซ์นั้นตาโตเป็นไก่ห่าน
“แน่นอนว่ามันถูกกำหนดผู้ที่ได้รับผลกระทบเอาไว้แล้ว ในที่นี้ก็คงจะเป็นกองกำลังของฝั่งเรา ในขณะที่ฝั่งนั้นยังสามารถใช้เวทมนตร์ได้ตามปกติ” และประโยคที่ตามมาก็แทบจะทำให้นิกซ์ร้องลั่น ถ้าไม่ติดว่าเขาไปพบเห็นอะไรเข้าเสียก่อน
ประกาศ
อาจจะอัพช้าซักหน่อยนะครับ เพื่อเรียบเรียงเรื่องให้มันดียิ่งขึ้นกว่าเดิม พร้อมกับปรับแก้ไขให้จุดจบของภาคนี้ดูดีไม่ออกมาเหลว รวมถึงลงตอนรีไรท์เป็นชุดๆ ไม่ต้องทยอยลงให้นักอ่านงง รวมถึงผมเองก็งงด้วย ฟฟฟ
แต่รับรองว่ายังไม่หายไปไหนแน่นอน =w=b
ความคิดเห็น