วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #242 : 10 ยอดอาชาในวรรณคดี

#วรรณคดีTOPTEN วันนี้ขอเสนอ 10 ยอดอาชานัยในวรรณคดี จะมีม้าตัวไหนที่มีความโดดเด่นจนติดท๊อปเทนของเราบ้างนั้น เราไปดูพร้อมกันเลย let's go++

.

.

.

.

.

1. ม้าสีหมอก (ขุนช้าง-ขุนแผน)

: ยอดอาชาของขุนแผนแสนสะท้าน เป็นม้าพันธุ์ผสมระหว่างแม่ม้ามะริด + พ่อม้าน้ำ (ม้าอาหรับที่เดินทางผ่านเรือ) มีตัวสีหมอก ตาสีดำ

เมื่อหลวงศรีวรข่านได้รับคำสั่งให้ import ม้าจากมะริด (Myeik) ขนกลับมาถึงเพชรบุรี ด้วยความซุกซนทำให้ม้าสีหมอกเที่ยวไล่กัดม้าตัวอื่นๆอยู่เสมอ เมื่อขุนแผนไปพบก็ขอซื้อด้วยราคา 15 ตำลึง แล้วเสกหญ้าให้กิน ม้าสีหมอกจึงเชื่องและติดตามขุนแผนแต่โดยดี

.

.

.

.

.

2. ม้านิลมังกร (พระอภัยมณี)

: ม้าผสมระหว่างพ่อมังกร + แม่ม้า มีหัวเป็นมังกร กายเป็นม้า หางเป็นนาค เขี้ยวเป็นเพชร เกล็ดเป็นนิล ลิ้นเป็นปาน กินได้สารพันทั้งกุ้งหอยปูปลา หญ้าใบไม้ รวมถึงคน!!

โยคีได้สอนมนต์ให้สุดสาครใช้กำราบ จนกลายเป็นพาหนะคู่ใจของสุดสาคร 

.

.

.

.

.

3. ม้าเซ็กเธาว์ (สามก๊ก)

: ยอดอาชานัยแห่งสามก๊ก มีขนสีแดง สามารถวิ่งได้วันละพันลี้ (520 กม.)

เดิมเป็นม้าของตั๋งโต๊ะ (Dong Zhuo) ได้มอบให้ลิโป้ (Lu Bu) เพื่อให้ลิโป้ทรยศพ่อบุญธรรม

ต่อมาลิโป้ถูกประหาร ม้าเซ็กเธาว์จึงอยู่ในมือของโจโฉ (Cao Cao) เมื่อกวนอู (Guan Yu) มาอยู่กับโจโฉระยะนึง โจโฉได้มอบมันให้กวนอู จนเป็นยอดม้าศึกประจำตัวกวนอูในที่สุด

ภายหลังกวนอูถูกประหาร ม้าเซ็กเธาว์ก็ไม่ยอมกินอะไรและอดตายในที่สุด

สายพันธุ์ของม้าเซ็กเธาว์นั้น มีผู้สันนิษฐานว่าคือ ม้าเหงื่อโลหิต (Akhal-tekin) ซึ่งตำนานเล่าว่าม้าพันธุ์นี้ยามที่ออกวิ่ง บริเวณแผงคอจะมีเหงื่อไหลออกมาเป็นสีแดงคล้ายเลือด

.

.

.

.

.

4. ม้าเต๊กเลา (สามก๊ก)

: มีขนสีขาว จัดเป็นยอดอาชาไนย แต่จะมอบความซวยแก่เจ้าของ

ม้าเต็กเลาเดิมเป็นม้าของโจรกบฏ ต่อมาอยู่ในมือของเล่าปี่ (Liu Bei) เล่าปี่ยกให้เล่าเปียว (Liu Biao) แต่ที่ปรึกษาของเล่าเปียวเห็นว่าเป็นม้าพาซวยก็รีบส่งคืนเล่าปี่ทันที

ม้าเต๊กเลาแม้จะเป็นม้าพาซวย แต่ก็เคยช่วยพาเล่าปี่กระโดดข้ามแม่น้ำหนีการไล่ล่ามาครั้งหนึ่ง

แต่กระนั้น มันก็ยังเป็นม้าที่พาซวยอยู่ดี! ตอนที่บังทอง ( Pang Tong) และเล่าปี่แยกเข้าตีเสฉวนคนละทาง บังทองเกิดตกม้า เล่าปี่จึงให้สลับม้ากับตน เมื่อบังทองเดินทางมาถึงเนินหงส์ร่วง ก็ถูกซุ่มโจมตีจนตัวเองตาย

.

.

.

.

.

5. ม้ามังกรขาว (ไซอิ๋ว)

: เดิมเป็นองค์ชายสามแห่งทะเลตะวันตก ได้ทำความผิด เผาไข่มุกวิเศษจนต้องโทษประหาร แต่โพธิสัตว์กวนอิมมาช่วย แล้วสั่งให้รอคนที่คุณก็รู้ว่าใครเดินทางมาถึง 

แต่องค์ชายสามกลับไปแดกม้าของพระถังซัมจั๋ง โพธิสัตว์กวนอิมจึงเปลี่ยนร่างให้เป็นม้าขาวแทน ให้เป็นศิษย์คนที่สองของคณะตี้ 

ม้ามังกรขาวเคยรบกับปีศาจอยู่หนหนึ่ง คือตอนที่ปีศาจหวงเผาเสกพระถังเป็นเสือหลอกเจ้าเมืองเป่าเซียง พี่ม้าแปลงเป็นนางรำเข้าต่อสู้แต่ก็พ่ายแพ้ จึงเตือนให้โป๊ยก่ายไปตามหงอคงกลับมา

ต่อมา ม้ามังกรขาวได้บรรลุธรรม และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นม้ามังกรสวรรค์แปดเหล่า (八部天龍馬; Ba Bu Tianlongma)

.

.

.

.

.

6. ม้านิลพาหุ (รามเกียรติ์)

: เป็นม้าของวิรุญจำบัง ตัวดำปากแดง มีอิทธิฤทธิ์สามารถหายตัวได้

วิรุญจำบังยกทัพไปช่วยป๋าทศทำศึกกับเฮียราม ร่วมกับท้าวสัทธาสูร ต่อมาท้าวสัทธาสูรเสียทีถูกหนุมานสังหาร วิรุญจำบังก็ควบม้านิลพาหุหายตัวเข้าไปในกองทัพของพระราม ลอบฆ่าพวกไพร่พลลิงตายไปเป็นจำนวนมาก 

พิเภกจึงแนะนำให้เฮียรามแผลงศรสังหารม้านิลพาหุเสีย 

.

.

.

.

.

7. ม้าอุปการ (รามเกียรติ์)

: เป็นม้าที่ใช้สำหรับพิธีอัศวเมธ (Ashvamedha) (รายละเอียดสามารถดูได้ในตอนที่ 66 : พิธีอัศวเมธ พิธีประกาศความเป็นใหญ่)

ในรามเกียรติ์ เป็นม้าที่เฮียรามปล่อยเสี่ยงทาย กระทั้งม้าพบกับพระมงกุฎ พระลพ (เด็กเปรต) จนเกิดเป็นเรื่องราวอุรุงตุงนังวุ่นวายและทำให้พ่อลูกได้พบกันในที่สุด

.

.

.

.

.

8. ม้ากะเลียว (สังข์ทอง / พระรถเสน / ขุนช้างขุนแผน)

: ม้าที่สีเขียวอมดำ ปรากฎตัวอยู่ในวรรณคดีหลายเรื่องด้วยกัน

ม้ากะเลียวเป็นพาหนะของสังข์ทองตอนตีคลีไฝว้กับพระอินทร์ 

และยังเป็นพาหนะของพระรถเสนที่ขี่ไปหานางเมรี (แถมยังเป็นคนเตือนพระรถเสนอีกด้วย!) 

แล้วยังเป็นพาหนะของพลายชุมพลอีกต่างหาก

.

.

.

.

.

9. ม้ามณีกักขิ (สุธนูคำฉันท์)

: เป็นม้าคู่ใจของสุธนุ พูดได้เหาะได้ 

ครั้งหนึ่งเคยพาสุธนุลอบไปซั่มกับนางจีรัปภาแล้วพาทั้งสองหนี ระหว่างทางหยุดพักที่ศาลาของฆันตารยักษ์ น้องถูกยักษ์จับไป ทำให้สุธนุกับนางจีรัปภาต้องอาศัยเรือสินค้าเดินทางต่อ แต่เรืออับปาง ทั้งคู่ก้พลัดพลาดตามสเต็ป

ต่อมาสุธนุได้พบธิดากษัตริย์ต่างๆ ซึ่งถูกยักษ์จับมาเป็นบริวารของนางอัญชวดี (น้องสาว) สุธนุจึงใช้เสน่ห์มัดใจเจ๊อัญชวดีเพื่อให้ได้ม้าคืน แล้วชิ่งหนีไปหาจีรัปภา

ชาดกเรียก มณีกักขะ [รายละเอียดสามารถดูได้ในตอนที่ 103 : สุธนูคำฉันท์ : ก๊อบสมุทรโฆษมาแน่ๆ (เดี๋ยว!)]

.

.

.

.

.

10. ม้ามณีกาบ (กาฬะเกษ)

: เป็นม้าแก้วคู่บุญของท้าวเกษนุราชสุริวงษ์ กษัตริย์ครองเมืองพาราณสี มีฤทธิ์พูดได้ เหาะได้ 

ต่อมาท้าวสุริวงษ์ต้องการจะมีบุตรชาย จึงทำพิธีขอลูกกับพระอินทร์ จนมีลูกชื่อว่า กาฬะเกษ

เมื่อกาฬะเกษโตขึ้น เข้าไปเล่นในโรงม้ามณีกาบและแอบขี่ม้า พี่ม้าได้พาเจ้าชายไปเมืองผีมนต์ ซึ่งเป็นเมืองของท้าวผีมนต์ เจ้าชายกาฬะเกษแอบลอบซั่มนางมาลีจันทน์ (พระธิดา)

เมื่อท้าวผีมนต์ทราบจึงทำหอกยนต์ดักยิง ก่อนที่เจ้าชายจะสิ้นใจ ได้ห้ามนางมาลีจันทน์เผาศพตน ให้เอาศพใส่แพลอยน้ำไป นางมาลีจันทน์ก็ปฏิบัติตาม จนศพของเจ้าชายกาฬะเกษลอยไปถึงอาศรมฤษี ฤษีจึงชุบชีวิตให้

เมื่อเจ้าชายฟื้น จึงร่ำเรียนวิชาอาคมเพื่ออัพคลาส เพื่อกลับไปสู้รบกับท้าวผีมนต์จนชนะ ได้นางมาลีจันทน์ และกลับไปครองเมืองพาราสีสืบไป…