คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : CHAPTER 33 : กระแส
CHAPTER 33 : กระแส
หลังจากมีการจับสีเกิดขึ้น อาทิตย์ต่อมาทางโรงเรียนก็เปลี่ยนคาบสุดท้ายให้กลายเป็นคาบสำหรับเตรียมตัวแข่งกีฬา รวมถึงการวางแผนจัดรูปขบวนพาเหรดและการแบ่งหน้าที่ของคนในสีเดียวกัน
ในการเดินขบวนพาเหรด ขบวนแรกจะเป็นขบวนของทางโรงเรียน เริ่มที่ป้ายโรงเรียน ธง สโลแกน หรือการโปรโมทต่างๆโดยคำนึงถึงความสวยงามของรูปขบวน และถัดจากขบวนของโรงเรียน ก็จะเป็นขบวนของสีต่างๆ
ปีนี้สีแดงได้จับฉลากได้เป็นขบวนแรก ตามด้วยสีขาว สีน้ำเงิน และสีดำตามลำดับ เหล่าสภานักเรียนมีหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยให้กับงานกีฬาสี ในช่วงนี้จึงยุ่งมากเป็นพิเศษ
“เซอาร์ วานเธอติดต่อกับพวกวิชาเลือกศิลปะให้จัดทำป้ายโรงเรียนให้ทีนะ”
“เซอาร์ เอากระดาษพวกนี้ไปให้ประธานที”
“เซอาร์ ของที่ให้ไปซื้อน่ะ ได้หรือยัง”
ยิ่งกับฝ่ายกิจกรรมอย่างเซอาร์แล้ว ช่วงเวลานี้เหมือนกับลงนรก เธอไม่เคยได้หยุดนิ่งพักเลยตั้งแต่ก้าวเข้าห้องสภา จะบอกว่าแค่เธอก็ไม่ได้ เพราะคนอื่นๆในฝ่ายเดียวกันต่างก็เหนื่อยไม่ต่างกัน ลำบากให้ฝ่ายอื่นๆคอยช่วย ถึงแม้งานของฝ่ายอื่นๆจะเยอะมากก็ตาม แต่ก็ยังสู้ฝ่ายกิจกรรมในตอนนี้ไม่ได้
“ประธาน แอมเซอร์กับเออร์วินจับพวกป่วนงานได้อีกแล้ว” ซาคาเรียชี้ไปทางที่ฝ่ายปกครองทั้งสองที่ลากผู้ชายร่างยักษ์สองถึงสามคนเข้ามา
“อีกแล้วหรอ เอาไปรวมกับพวกคนก่อนๆ ให้ริคุสอบปากคำไปก่อน เดี๋ยวผมตามเข้าไป”
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นทุกปี คนกลุ่มนี้ล้วนเป็นคนของภายในโรงเรียน เพราะหากเป็นคนนอกโรงเรียนก็คงไม่สามารถรอดผ่านฝีมือของยามโรงเรียนหรือระบบการตรวจตราของโรงเรียนไปได้
สาเหตุหลักๆของคนกลุ่มนี้ ส่วนมากจะเป็นเพราะไม่พอใจกับงานที่ได้รับมอบหมาย มีปัญหาส่วนตัว หรือต้องการเรียกร้องความสนใจ และแน่นอน พวกเขาก็โดนคนของฝ่ายปกครองจัดการไปตามระเบียบ
กลับมาที่เรื่องของการจัดการสี แต่ละสีจะมีการเลือกประธานสีขึ้นมาเพื่อดูแลเรื่องต่างๆ ซึ่งจะได้รับการควบคุมจากเหล่าสภานักเรียนอีกที
เซอาร์และเจสัน ได้รับตำแหน่งหน้าตาของโรงเรียนผ่านทางการเดินขบวนพาเหรด ทันทีที่รุ่นพี่ปล่อยตัวเพื่อแยกย้ายกันกลับหอ ฝั่งสภานักเรียนก็โยนงานนี้มาให้พวกเธอทันที เซอาร์ได้รับบทเป็นคนถือป้ายของเโรงเรียน ซึ่งควบกับตำแหน่งผู้นำขบวนไปด้วย ตามด้วยเจสันเป็นคนถือธงโรงเรียน
พวกเขาให้เหตุผลว่า พวกเธอเป็นที่จับตามองของคนอื่นๆนอกโรงเรียน รวมถึงเป็นคิงและควีนของปีหนึ่ง นอกจากพวกเธอก็คงไม่มีใครเหมาะกับตำแหน่งนี้อีกแล้ว
เมื่อไม่อาจปฏิเสธได้ ก็ได้แต่ก้มหน้ารับชะตากรรม ห้องเอคนอื่นๆต่างก็โดนจับแต่งตัวไม่ต่างกับเธอ แน่นอน เพราะพวกเขาต่างก็เป็นหน้าเป็นตาของโรงเรียนนี่นา พวกห้องเอทุกรุ่นก็โดนแบบนี้นั่นแหละ รุ่นพี่สภานักเรียนปีนี้ทุกคนก็ต้องแต่งตัวนำขบวนเหมือนกัน
“ว้าา ตอนแรกฉันก็แอบหวังจะให้ริรินถือป้ายนะ น่าเสียดายจัง”
กลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเปิดบทสนทนาชึ้น เมื่อทราบข่าวว่าเซอาร์คือผู้ได้รับตำแหน่งคนถือป้ายของโรงเรียน ในขณะที่เพื่อนคนดังของเธอ ได้รับตำแหน่งรองลงมาเล็กน้อยอย่างการเป็นคนถือป้ายสโลแกนร่วมกับรุ่นพี่ปีสาม
“แต่ก็อุตส่าได้เดินนำหน้าขบวนแล้วนี่นา”
“นั่นน่ะสิ แต่ก็คงสู้ควีนไม่ได้หรอก”
ตึง!
“ฉันขอเอาขยะไปทิ้งก่อนนะคะ” ริรินปรายตามองเพื่อนของเธอด้วยสายตาคม ก่อนจะระบายยิ้มหวานออกมา เพื่อนขอเธอยิ้มแหยๆแล้วพยักหน้าให้
“เอาอีกแล้วนะเธอ! ไปพูดอย่างนั้นกับริรินได้ยังไง”
“นั่นสิ เธอก็น่าจะรู้นี่นาว่าริรินไม่ชอบการถูกเปรียบเทียบกับควีนน่ะ”
“ขอโทษๆ มันลืมตัวนี่นา”
“ช่างมันเถอะ คราวหลังก็ระวังๆหน่อยละกัน”
…
“ตาพวกเธอแล้ว เลือกได้หรือยัง”
นิคาซิโอ้ รุ่นพี่ปีสามของพวกเธอกำลังยืนกดดันอยู่ สาเหตุก็เพราะว่าพวกเธอยังไม่ได้เลือกกีฬาที่จะลงกันเลย ทั้งๆที่มันใกล้จะหมดเวลาส่งรายชื่อแล้ว ฝ่ายนิคาซิโอ้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบรายชื่อของสภานักเรียนก็ต้องเร่งมาเอาคำตอบ
“ผม..ยังไม่รู้จะลงอะไรเลยครับ” ลูเอลกล่าวเสียงอ่อยๆ เขาไม่เก่งกีฬานี่นา จะลงอันไหนก็กลัวจะเป็นตัวถ่วงเขา
“ฉันโดนทาบทามให้ลงบาสค่ะ” เชอรีนกล่าวตอบ ล็อตตี้กับเธอถูกทาบทามให้ลงบาสหญิง และดูเหมือนผู้หญิงรุ่นเดียวกันก็เชียร์ให้เธอลงบาสเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
“ฉันจะลงต่อสู้มือเปล่า” เจสันบอก นี่ก็ดูจะเป็นกีฬาที่เหมาะกับเขาที่สุดแล้ว
“เรา..เราจะลงต่อสู้เหมือนกัน” เซอาร์ที่ไม่ค่อยสนใจกีฬาเท่าไหร่ กล่าวเลือกสิ่งที่เธอเคยเรียนไป ยังไงเธอก็ไม่ได้สู้กับเจ้าชายอยู่แล้ว เพราะมันแยกชายหญิงกัน
“โอเค เชอรีนบาสหญิง เจสันกับเซอาร์สู้มือเปล่า ดีนะที่รายชื่อมันยังไม่เต็ม อย่าลืมไปคัดตัวจริงกันด้วยล่ะ” นิคาซิโอ้กล่าวสรุปออกมาสั้นๆพร้อมกับเขียนลงไปในกระดาษรายชื่อ
“ส่วนลูเอล ฉันมีเวลาไม่มากนะ ต้องส่งรายชื่อวันนี้แล้ว”
“เอ่อ.. งั้นผมจะลงวิ่งครับ” สุดท้ายลูเอลก็เลือกอันที่ง่ายที่สุดไป จากที่ฟังๆมาดูเหมือนสภาก็คงจะเป็นตัวสำรองได้ กีฬายอดฮิตอย่างวิ่งคงมีตัวสำรองเยอะแล้ว ถ้าเกิดเหตุอะไรภาระก็คงจะไม่มาตกที่เขาหรอก..มั้ง?
ความคิดเห็น