คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #111 : [SS4 The END] การต่อสู้ครั้งสุดท้าย
ตอนที่ 109
การต่อสู้ครั้งสุดท้าย
เมื่อได้ยินสิ่งที่เดย์ได้พูดออกมา ริวที่น่าจะมีความกังวลแต่มันกลับเป็นไปในทางตรงกันข้าม ริวกลับทำท่าทางนิ่งเฉยมันเพราะอะไรกัน เมื่อพวกเขาได้มองหน้าของริวมันทำเอาพวกเขาถึงกับตั้งข้อสงสัยมากมาย
ริวได้มองพวกเขาด้วยสายตาที่คาดเดาไม่ได้ เขาได้ค่อยขยับมือที่กดบาดแผลอยู่ออก
" ตอนปกติ....ฉันคิดว่าเธอสู้กับพวกนาย ฉันก็ไม่คิดว่าตนเองจะแพ้อยู่แล้ว "
" แล้วตอนนี้สกิลของจริงยังลดความสามารถของพวกนายลงไปอีก แล้วพวกนายคิดงั้นเหรอว่าฉันจะแพ้ให้กับพวกนาย "
สิ้นสุดคำพูดการโจมตีได้เริ่มขึ้น พื้นดินบริเวณเท้าของริวได้เปลี่ยนสภาพการไปเหมือนกับมือคน นับร้อยมันได้พุ่งเข้าหาพวกของเดย์ที่ยืนอยู่
เมื่อการโจมตีมาถึงสิ่งที่พวกเขาทำก็คือการตอบโต้ พวกเขาทุกคนได้ใช้อาวุธในมือของตนเอง ทำลายพวกพื้นดินที่มีรูปร่างเป็นมือพวกนั้นที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขาทำลายมัน
ถึงแม้พวกเขาจะใข้สกิลที่โจมตีไม่ได้แต่การที่จะทำลายหินหรือปูน แค่พลังกายและอาวุธที่ได้รับจากระบบก็เพียงพอแล้ว
ในขนาดที่ตั้งรับนั้นพวกเขาเองก็เริ่มสวนกลับก็บ้าง
กองหน้าที่เป็นสายโจมตีระยะประชิด เดย์ มาร์ค เอ็ม ไวท์ ทั้งสี่ได้พุ่งเข้าไปหาริวในขนาดที่หลบการโจมตีสกิลของริวไปด้วย
ด้วยไหวพริบแล้วทักษะการต่อสู้ของพวกเขาที่สะสมมาเป็นเวลา การหลบการโจมตีที่เข้ามาแบบนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่สบายมาก
โดยเฉพาะเดย์เขาที่ได้รับความสามารถจากสกิล เสริมพลัง นั้นได้เข้าประชิดตัวของริวได้เร็วที่สุด
เมื่อเข้าใกล้แล้วเดย์ได้เหวี่ยงดาบเข้าหาร่างของริวที่ยืนนิ่ง แต่การโจมตีก็ถูกหยุดเอาไว้ พื้นดินได้พุ่งสูงขึ้นจากพื้นมักระแทกเข้าที่ข้อมือของเดย์ มันทำให้ทิศทางดาบนั้นเปลี่ยนไป
ทว่าขนาดนั้นเองการตอบโต้ พื้นดินพุ่งกระแทกเข้ากับท้องของเดย์
อ๊ากกก
เสียงร้องที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างของเดย์ที่กระเด็นออกไป
ขนาดนั้นเองมันเป็นจังหวะเดียวกับที่อีกสามคนเข้ามาประชิดตัวของริว มาร์ค เอ็ม ไวท์ ทั้งสามได้ใช้อาวุธประจำกายของตนเองโจมตีใส่ริวพร้อมกัน
ทว่ามันก็ไม่ต่างจากเอริค ครั้งนี้ริวไม่ต้องเปลี่ยนทิศทางการโจมตีเช่นเอริค ด้วยเพราะการโจมตีของพวกเขานั้นไม่เร็วเท่าเอริค
ริวโจมตีสวนกลับไปทันที พวกเขาทั้งสามได้โดนเช่นเดียวกับเดย์ พื้นดินได้พุ่งกระแทกเข้าที่ท้องของพวกเขาจนกระเด็นออกไป....
อ๊ากกก
อ๊ากกก
อ๊ากกก
ร่างของทั้งสามคนได้กลิ้งไปกับพื้น
" ฉันบอกแล้วไง.....ว่าพวกนายไม่มีทางชนะฉันได้"
ทันใดนั้นเองเสียงๆหนึ่งได้ดังขึ้น
" พวกเราต้องออกจาอาณาเขตของสกิลมัน.. ''
เสียงที่ดังขึ้นมันทำให้ทุกคนหันไปมอง คนที่เป็นต้นเสียงนั้นคือทีโอ พวกเขาทุกคนเองก็คิดเช่นนั้น
ทว่า.....
ตึง!!!!
เสียงบางอย่างได้ดังขึ้น
" เปล่าประโยชน์ "
คำพูดที่ออกมาจากปากของริว มันเป็นน้ำเสียงที่หยาดเหยียด
พื้นดินรอบของพวกเขาได้ยกสูงขึ้นเรื่อยไป รอยกับมันยกขึ้นเป็นกำแพงคำสูงของกำแพงนั้นมันยกสูงขึ้นหลายร้อยเมตร เมื่อพวกเขามองขึ้นไปก็เห็นแค่ท้องฟ้าที่มือมิดเท่านั้น
" นี่มัน.... " ทุกคนอุทานขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ
" มันคือหลุมศพของพวกนาย "
คำพูดดังกล่าวได้เอ่ยออกมามันพากันให้สายตาของทุกคนนั้นมองไปทางริว
ใบหน้าที่เยือกเย็นนั้นได้แสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด
" พวกนายรู้มั้ยว่าสกิลของฉันควบได้ทุกอย่างที่อยู่ในอาณาเขตแม้จะทั่ง.... "
" ออกซิเจน!!! "
สิ้นสุดคำพูดของริวออกซิเจนตรงบริเวณนั้นได้ค่อยๆลดลงอย่างรวดเร็ว
พวกเขาทุกคนต่างหายใจไม่ออกเพราะขาดออกซิเจนแม้กระทั่งเดย์ ผ่านไปเพียงไม่กี่วินาทีพวกเขาเริ่มล้มไปกับพื้นกันทีละคน
" อ.... "
เสียงร้องที่แม้อยากจะร้องแต่ก็ไม่สามารถร้องออกมาได้
ริวที่เห็นสภาพที่ทุกที่เป็นอย่างนั้นเห็นได้เงยหน้ามองท้องฟ้าที่มืดมิด
" มันกำลังจะจบแล้ว....ฉันจะสร้างโลกของฉันขึ้นมา "
ทันใดนั้นเอง
" ก็ไม่แน่หรอก "
ความคิดเห็น