โรคเอ๋อและภาวะแคระที่เกิดจากขาดไทรอยด์ฮอร์โมน

โรคเอ๋อและภาวะแคระที่เกิดจากขาดไทรอยด์ฮอร์โมน

เอ๋อหรือภาวะพร่องไทรอยด์ฮอร์โมนเกิดจากการที่ร่างกายขาดไทรอยด์ฮอร์โมน ที่สำคัญคือ การเจริญเติบโตและพัฒนาของสมองในช่วง 3 ขวบปีแรก (สมองพัฒนาถึงร้อยละ 80)

การตรวจการเป็นเอ๋อ

จะสังเกตได้เมื่ออายุ 3 เดือนขึ้นไป คือ จะมีสะดือจุ่น ลิ้นจุกปาก ตัวเหลืองนาน กระหม่อมปิดช้า และที่สำคัญไอคิวจะเสียไปเรื่อยๆ ไอคิวของเด็กจะอยู่ในระดับ 60-70 เท่านั้น

การรักษา

โดยให้ทารกกินยาแอลไทรรอกซินซึ่งยานี้ก็คือไทรอยด์ฮอร์โมนที่สร้างเองไม่ได้ โดยส่วนใหญ่ต้องกินอย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต

Austistic

ออทิสติก คือ กลุ่มอาการความปิดปกติที่แสดงพฤติกรรมให้เห็นว่าเด็กไม่สามารถพัฒนาด้านสังคมการพูด และการสื่อความหมายไปตามวัยอย่างเหมาะสม มักเกิดขึ้นครั้งแรกอายุก่อน 3 ปี

ข้อบ่งชี้ว่าเด็กเป็นออทิสติก

1. การสูญเสียทางด้านสังคม และไม่สามารถมีปฏิกิริยาต่อสัมพันธภาพของบุคคล
2. มีการสูญเสียทางด้านการสื่อความหมาย ทั้งด้านการพูดและด้านไม่ใช้คำพูด
3. มีการกระทำและความสนใจซ้ำซาก

สาเหตุ

1. ความผิดปกติของยีน
2. ความผิดปกติระหว่างการตั้งครรภ์และการคลอด
3. ความผิดปกติทางระบบประสาทสมองที่ Cerebral Cortex
4. ความผิดปกติของ Neuro transmitters

Serotonin ในเลือดสูงอาจมีความผิดปกติเกี่ยวกับ การกิน ความเครียด

Endophin ทำงานมากจะมีผลต่อพฤติกรรมไม่อยู่นิ่ง ทำซ้ำๆ ก้าวร้าว ขาดความสนใจ

Catecholamine มีการทำหน้าที่ของ Dopamine เพิ่ม การรับรู้ความเจ็บปวดลดลงจะทำร้ายตัวเองซ้ำๆ เช่น ตบหน้าตัวเอง เอาศีรษะโขกพื้น

การวินิจฉัยแยกโรค

ปัญญาอ่อน โดยปกติเด็กปัญญาอ่อนจะมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี

1. โรคจิตเภทในเด็ก ซึ่งมักจะมีอาการครั้งแรกอายุ 7-9 ปี
2. การได้ยินบกพร่อง
3. Receptive aphasia
4. Reactive attachment disorder of infancy or early childhood

การรักษา

1. การกระตุ้นพัฒนาการ เช่น การพูด การเรียนรู้
2. จิตบำบัด การใช้ยาควบคุมกับจิตบำบัดในรายที่เป็นรุนแรง
3. ปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรม
4. การรักษาอื่นๆ การช็อตด้วยไฟฟ้าอาจมีผลข้างเคียงเรื่องความจำ การใช้วิตามิน B6 ขนาดสูง ทำให้เด็กดีขึ้น 50%

การพยาบาลด้านครอบครัว

1. อธิบายถึงสาเหตุของโรคที่ไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด
2. แนะนำพูดคุยกับพ่อแม่เด็กออทิสติกเหมือนกันและให้มีส่วนร่วมในการดูแลบุตรด้วย
3. ดูแล supportive ด้านจิตใจ

การพยาบาลเด็กออทิสติก

1. ส่งเสริมให้เด็กช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง
2. ควรกระตุ้นให้เด็กมีพฤติกรรมที่เหมาะสม ไม่ตำหนิหรือมองว่าเด็กมีความผิดปกติ
3. ระมัดระวังเกี่ยวกับอุบัติเหตุ
4. จัดการดูแลสุขภาพ เช่น ภูมิคุ้มกันโรค การดูแลฟัน ทดสอบการได้ยิน และสายตา
5. ส่งเสริมพัฒนาการทางด้านภาษา การอ่านและเขียน การเข้าเรียนในโรงเรียน
6. ส่งเสริมวิชาชีพเพื่อให้เด็กได้มีรายได้เลี้ยงตนเองได้สังเกตความสนใจ